dinsdag 30 december 2008

Sneu?

Sneu, een volwassene met een Nintendo DS? 

Misschien wel, maar ach, die Metroid-flipperkast is ook wel onweerstaanbaar...!


Nintendo DS

Oké.

Ik geef toe: een 45-jarige met een Nintendo DS is wat sneu. Maar die Metroid Flipperkast is geweldig! Toen ik anderhalve week geleden wegens mijn werk op de boot naar Terschelling zat zullen de mensen wel gedacht hebben, maar hey, ik had lol!

Ik heb inmiddels ook 100 klassieke Engelse literatuur op de DS staan (Jane Austen, Shakespeare, Oscar Wilde, de Brontëzusters). Heerlijk zitten lezen toen ik vanmiddag bij de kapper zat!

Het kan nog gekker: het aquarium, of eigenlijk 2 x 5 aquaria. Met guppies, maar ook met walvissen en zeehonden. Het is net een Tamagotchi, ze hebben eten, goede zorg, goed water en een schoon aquarium nodig en ik zit me zelfs zorgen te maken omdat één van de clownvisjes niet wil eten...

Maar goed, een andere single vrouw gaat misschien aan de drank. Of op mannenjacht. Of tegen de kinderen zeuren (mijn oudste vindt dat ik dat al doe). Dus spelen op de Nintendo met een Tamagotchi-achtig aquarium en een flipperkast is dan best onschuldig.

Toch?

vrijdag 26 december 2008

Top 2000

De tiende keer alweer, het begint een traditie te worden om zo het oude jaar uit te luiden en het nieuwe jaar in te gaan!

zondag 14 december 2008

Terschelling in de winter

Onverwacht een weekendje naar Terschelling, in de winter. Stil, erg koud, eenzaam, vredig, rust, een warme plek om te overnachten... Ik zou hier mijn hele leven wel willen blijven

dinsdag 4 november 2008

Julie Andrews wordt 69!

Net ontvangen van mijn vader:

To commemorate her birthday, actress/vocalist, Julie Andrews made a special appearance at Manhattan's Radio City Music Hall for the benefit of the AARP. One of the musical numbers she performed was 'My Favorite Things' from the legendary movie 'Sound Of Music'. Here are the lyrics she used:

(Sing It! - If you sing it, it is especially hysterical!!!)

Botox and nose drops and needles for knitting,
Walkers and handrails and new dental fittings,
Bundles of magazines tied up in string,
These are a few of my favourite things.

Cadillacs and cataracts, hearing aids and glasses,
Polident and Fixodent and false teeth in glasses,
Pacemakers, golf carts and porches with swings,
These are a few of my favourite things.

When the pipes leak, When the bones creak,
When the knees go bad,
I simply remember my favourite things,
And then I don't feel so bad.

Hot tea and crumpets and corn pads for bunions,
No spicy hot food or food cooked with onions,
Bathrobes and heating pads and hot meals they bring,
These are a few of my favourite things.

Back pain, confused brains and no need for sinnin',
Thin bones and fractures and hair that is thinnin',
And we won't mention our short shrunken frames,
When we remember our favourite things.

When the joints ache, When the hips break,
When the eyes grow dim,
Then I remember the great life I've had,
And then I don't feel so bad.

(Ms. Andrews received a standing ovation from the crowd that lasted over four minutes and repeated encores. Please share Ms. Andrews' clever wit and humour with others who would appreciate it)

maandag 27 oktober 2008

The Sparks

The Sparks hebben een nieuw album uitgegeven.

The Sparks? Je bedoelt die twee broers, waarvan de één zong en deed als een diva aan de speed en de ander er uit zag als een alien-achtige Charlie Chaplin die net op aarde was geland? Ja, die Sparks.

In Nederland hadden ze een enorme hit in 1974 met "This Town Ain't Big Enough For Both Of Us". In 1979 kwamen ze terug met "Beat The Clock".

Ik wist niet dat ze nog leefden, maar ik hoorde Kimono My House gisteren en het was weer prima om aan te horen! De bijna (niet altijd) hoge stem an Russell Mael, gecombineerd met het keyboard van broer Ron, de rockgitaar en de zeer aanwezige drums, ze hebben me weer te pakken, zelfs na 31 jaar! Beste song is nog steeds Equator.

Ik wil hun nieuwe elpee horen!


vrijdag 24 oktober 2008

Hemelse thee

Ik zag dit in een winkeltje, werd nieuwsgierig en kocht het. En het is lekker! Thee met chocoladesmaak!

zaterdag 27 september 2008

Quality time

Vorige week nam ik jongste (10) mee naar de film Mamma Mia. Hij vond het geweldig!

Vanavond was jongste op pad met de scouts en ik besloot oudste (13) mee uit eten te nemen. We gingen naar de Griek.
Kwaliteit was wisselend: hoofdschotel mixed grill was oké, maar de salade stelde niet veel voor en het dessert van vers fruit vieel tegen: smakeloze peer, droge sinaasappel en slappe kiwi.

Maar we hadden veel plezier!

Zo moesten we erg lachen om de neppe Griekse beelden. Iets met gipsen mannelijke geslachtsorganen die boven ons eten hingen. Over de gipsen kont die verderop bij iemand boven het eten hing.
"Weet je nog, die beelden in het Louvre?" vroeg ik op een gegeven moment.
Hij haalde zijn schouders op. "Nah... Laat me 5 beelden zien, ik zie het verschil niet.". Hij vond het Louvre geweldig, hoor, maar met beelden had hij niets.

Het was heel leuk en gezellig!

Later haalde ik jongste zoon op, die met de scouts burlende herten had geobserveerd in Natuurpark Lelystad. Hij heeft ook otters gezien en was erg onder de indruk van de zonsondergang: "Mam, het leek de savannen wel!"

woensdag 17 september 2008

Mamma Mia!

In 1977 werd ik 13. En nee, ik hield niet van Abba. Abba was popliedjes voor kinderen, daar was ik veel te cool voor!

Maar al gauw ontdekte ik dat Abba meer was dan domme disco  of suffe popliedjes. Zeker in hun laatste jaren waren de teksten geweldig, met highlights als The Day Before You Came en The Winner Takes It All.

Deze zomer kwam de musical Mamma Mia uit op film. Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om met vriendin S te gaan, maar het was meer dan leuk, ik was meteen verliefd op die film! Ik had net een paar akelige telefoontjes gehad die me veel stress en zorgen gaven, maar ik verliet de bioscoop met een grijns, en een liedje in mijn hoofd.

Daarna zag ik de film in Portsmouth, waar vriendin L woont. Weer verliet ik de bioscoop met een grote grijns en ik liep de muziek nog dagen te neuriën.

De derde keer was weer met S, bij wijze van verjaardagsfeestje. De film draaide alweer een tijdje, maar de zaal zat nog half vol, het publiek applaudisseerde zelfs na afloop en we genoten van de kleine peuter die mee danste met de muziek.

En nu wil ik met jongste gaan. Hij kent de muziek en ik weet zeker dat hij ook neuriënd de bioscoop verlaat!

Mijn favoriete karakters? Bill Anderson (ik herkende werkelijk niet Bootstrap Bill uit Pirates of the Carribean terug) en Rosie (de kleinste van Donna and the Dynamos).

Ik kan het ook iedere moeder en dochter aanraden, want er zijn zowel jonge als oudere mannen zonder shirts te zien...!

zaterdag 5 juli 2008

Icarus


Musee des Beaux Arts - W.H. Auden


About suffering they were never wrong,
The old Masters: how well they understood
Its human position; how it takes place
While someone else is eating or opening a window or just walking dully along;
How, when the aged are reverently, passionately waiting
For the miraculous birth, there always must be
Children who did not specially want it to happen, skating
On a pond at the edge of the wood:
They never forgot
That even the dreadful martyrdom must run its course
Anyhow in a corner, some untidy spot
Where the dogs go on with their doggy life and the torturer's horse
Scratches its innocent behind on a tree.

In Brueghel's Icarus, for instance: how everything turns away
Quite leisurely from the disaster; the ploughman may
Have heard the splash, the forsaken cry,
But for him it was not an important failure; the sun shone
As it had to on the white legs disappearing into the green
Water; and the expensive delicate ship that must have seen
Something amazing, a boy falling out of the sky,
Had somewhere to get to and sailed calmly on

vrijdag 20 juni 2008

Verdiend!

Tim Burton krijgt in 2009 een ster op de Hollywood Boulevard. Hij verdient het!

donderdag 19 juni 2008

Zelfs de BBC vindt het leuk!

TV-reclames kunnen bloedirritant zijn, maar er zijn uitzonderingen, zoals de legendarische Even Apeldoorn Bellen-commercials, en Albert Heijn staat ook bekend om zijn geweldige reclames. Sinds een paar jaar hebben ze in die reclames een winkelmanager, meneer Henk van Dalen (Harry Piekema) en zijn assistent Rachid. Bij elke WK of EK voetbal heeft AH gadgets zoals wuppies, dit jaar is het een Welpie, in oranje natuurlijk.

Daar moet natuurlijk ook een commercial voor gemaakt worden.

Die heeft nu zelfs Adrian Chiles (sp) van de BBC bereikt...!

BTW it's not Albert Bella, it's Albert Heijn 😊

vrijdag 23 mei 2008

Stickman

Oudste kwam deze week thuis met een geweldig programmaatje (Pivot) waarmee je een "stickman" kunt maken én een animatie kunt maken. Er zijn al kant en klare paarden, olifanten en nog wat dingen en je kunt zelf ook iets ontwerpen. Het resultaat kun je als GIF opslaan en de jongens hebben er al geweldige creaties mee gemaakt!

donderdag 15 mei 2008

Kikker

De meest voorkomende kikkers in Nederland zijn de bruine en de groene kikker. Sommige bruine kikkers zijn wel groen, maar mij is verteld dat je het verschil kunt zien aan hun wangen: de groene hebben groene wangen, en de bruine... Juist, ja!

Een ander verschil: de bruine maken zachte geluiden, de groene kunnen echt BRÚLLEN!

Niet iedereen is daar blij mee. Het lijkt soms op een krijsende ekster met een megafoon. Het duurt van eind april tot oktober.

Maar ik vind het prachtig! 

Ik woon hier sinds september 2005, tegenover een kanaal en een soort vijver. Toen ik hier voor het eerst kwam, hoorde ik de kikkers. Voor mij betekende het geluid, een geluid van een nieuwe start. Het was niet altijd makkelijk, maar na elke winter werden de kikkers weer wakker en zongen hun lied. En als het 's nachts niet te koud is, open ik mijn raam en balkondeur om het geluid van de groene kikkers te kunnen horen.

Sommigen vinden het het meest irritante geluid dat er is, voor mij is het het geluid van de zomer, open deuren, een nieuw leven en het feit dat er na elke koude, donkere winter een nieuwe zomer komt.

pic: "Kikker", Max Velthuijs

zondag 4 mei 2008

Ballade van een wonderorgel

Op 4 mei herdenken we de gevallenen van 1940-1945 en sinds deze eeuw allen die hun leven gaven voor de vrijheid. Op 5 mei vieren we de vrijheid. 

Vandaag hoorde ik dit lied weer, gezongen door Gerard Cox, tekst en muziek van Jaap van der Merwe. Ik heb het vaker gehoord en elke keer opnieuw grijpt het me enorm aan...

(waarschuwing: tekst is behoorlijk heftig)

Ballade van het Wonderorgel.

Krijg je een ouwe Rotterdammer
Eenmaal aan de praat
Dan maak je 'n goeie kans op het verhaal
Dat over 't orgel in die bios
Op de Hoogstraat gaat
Dat kennen ze zo'n beetje allemaal
Dat was een wonder
Bijzonder

Twee joodse landverhuizers
Hebben ruim een jaar gebouwd
Voordat dat ding geluid gaf, goed en wel
Maar toen,! Je wist niet wat je hoorde
Je werd warm en koud
Je zweefde, je kwam klaar, kreeg kippevel

Zo zwoel, zo dwepend
Meeslepend

Want dat orgel had een ziel
Die zong van-dik-hout-zaagt-men-planken
Tranen kreeg je in je ogen
En je wist niet of het kwam
Van 't janken
Van de lach
Of soms van het Wilhellemus-gevoel
Maar je wist
Jij zou beslist
Voor elk mooi doel
Je leven geven
't Orgel galmde heldenmoed
Moord en brand en bloed

Als horden ongecultiveerde
Indianen galoppeerden
Om te jagen op de scalp van Tom Mix
Als Harry Piel met Asta Nielsen in de struiken dook
Kon je die kamperfoelie horen, en nog ruiken ook
Dat orgel stond voor niks

't Orgel galmde heldenmoed
Liefde, seks en bloed

Je kreeg een jungle, waar de wilde
Beesten brulden, krijsten, gilden
Loeiden, sisten, kwinkeleerden als de hel
De Niagara waterval, de Orient Express
Een slagveld uit de Wereldoorlog en een jazz-orkes
Een kloosterklokkenspel

't Orgel galmde heldenmoed
Vroomheid, rampen, bloed

Een hele stad in lichterlaaie
Zeekastelen naar de haaien
Nou, dan gingen de registers effen open
De vlammen sloegen uit je hoofd
En menigeen heeft soms geloofd
Dat ie Op Hoop Van Zegen zelf was verzopen

't Orgel galmde heldenmoed
Moord en brand en bloed

Toch kwam de ergste gruwelfilm
Niet op het doek van 't huis
Uit de toverlantaren. Nee. Die kwam
Uit een blauwe lucht vol
Bommenwerpers met een hakenkruis
Loodrecht omlaag op 't hart van Rotterdam

Dat was veroordeeld
Tot voorbeeld

Eerst de ontploffingen
Toen de brand - Een helse baaierd van vuur
De molenaar aan het Oostplein deed
Wat ze al sinds de middeleeuwen doen
Bij brandgevaar
De wieken laten draaien
Dan waaien de vonken weg

Zijn molen bleef gespaard
Maar mensen, woonhuizen, kerken, fabrieken
Winkels, theaters
Hebben geen wieken

Zo is die bioscoop ontvlamd
En langzaam ingestort
Toneel. Balkon. De muren. Het plafond
Het wonderorgel kreeg de brokken
Op z'n toetsenbord
Het kermde, dat je 't buiten horen kon

Huiveringwekkend
Verrekkend

Want dat orgel had een ziel
Die angst en schrik en pijn verraadde
Eerst nog pianissimo
Een schietgebedje om genade
Maar bij al 't gedonder
Van de bommen
Is dit God ontgaan
Dus geen wonder
Dat ook geen piloot
Het heeft verstaan
Het hulpeloos schietgebedje raakte zoek
En het werd een vloek

In de Oppert lag een jongen heel stil
Op de stoep van wat zijn huis was geweest
Zijn horloge stond op tien voor half twee
Het ogenblik van de eerste voltreffer
Wie weet heeft hij meer geluk gehad dan honderden anderen
Voor wie de dood uren later pas definitief werd

Je kleren vlogen buiten
Van de hitte in de hens
In de Pannekoekstraat deed een kastelein
Het luik voor 't raam
Door dronken lallend, biddend
Zestig mensen
Tot ze door het vuur bedolven zijn

Laten we hopen
Straalbezopen

Drie dienstmeisjes van de Oud-Katholieke Kerk
Aan de Torenstraat dachten
In de kluis, daar zit je veilig voor de bommen
Dat was waar
Maar met een ingestorte kerk eroverheen
Krijg je achteraf de safe-deur niet meer open
En vervolgens kwam de brand
Toen later puinruimers de kluis opentrokken
Troffen ze op de bodem 1 gesmolten massa aan

De man die 's ochtends
Zijn gezin nog heelhuids achterliet
Vond half zijn Jonker Fransstraat platgelegd
En brulde naar de lucht
"Dit neemt ik godverdomme niet!"
Nooit is Gods naam misbruikt
Met zoveel recht

Voor zulke moorden
Bestaan geen woorden

Bij Douwe Egberts
Lag een pakhuis vol koffiebonen
Die werden voor de tweede keer gebrand
Toen ging het bluswater eroverheen
Dat aan de kook raakte
Zo komt het, dat de binnenstad dagenlang geurde
Niet alleen naar brandende vuilnisbelten
Maar ook schrijnend-gezellig naar een sterk bakkie troost
Bittere, schrale troost

Op de Noordsingel kreeg de gevangenis een voltreffer
Dus hebben ze de deuren opengezet
En in de ouwe diergaarde
Zijn de bloeddorstige beesten doodgeschoten
En de overige kooien opengezet
Dus apen en papegaaien
In de bomen langs de Westersingel
Kangoeroes op de Kruiskade
Struisvogels in 't Zwaanshals
De Zwart Janstraat

En in het brakke
Grachtje langs de Molenwaterweg
Een zeeleeuw. En giraffes op 't Hofplein

Maar de verraderlijkste beesten
Vlogen alweer ver
Op thuisreis naar hun holen bij Berlijn

Om zich te melden
Als helden

In de lege bioscoop
Heeft men het orgel horen zuchten
Vruchteloos probeerde 't
Met z'n trappelende paarden
Weg te vluchten
Brullend smeet het
Heel z'n waterval
Naar vuur en vlam
Stervend heeft het toen
De doodsklok nog geluid
Voor Rotterdam
Een vals akkoord van heldenmoed
Moord en brand en bloed
En 't wonderorgel zweeg
Voorgoed

vrijdag 11 april 2008

Thank you, Mr. Burton!

Jongste kind en ik gingen vanmiddag naar Amsterdam, waar Tim Burton signeerde en interviews deed. Wij hadden een kaartje kunnen bemachtigen, net als vriendin M. En wat een vriendelijke man is hij!

We moesten wachten in een enorme rij maar gelukkig stonden we redelijk vooraan. Na een lange tijd wachten kwam er eindelijk beweging in en toch nog plotseling waren we aan de beurt. In groepen van tien (waarbij kind voor 1/2 persoon werd gerekend 😁) gingen we de trap op, en daar zat Tim, in een ruimte met weinig licht. 

Kind had het Oyster Boy-boek mee en ik Burton on Burton, om te laten signeren. Kind (nog geen 10 jaar oud, heeft zichzelf Engels geleerd!) zei in zijn beste Engels: "I like the book very much!" en Tim was zo vriendelijk tegen hem! Hij signeerde het boek met zijn speciale Burtonkrul. 

Ik was best nerveus en kon weinig meer uitbrengen dan "Thank you." Hij schudde me de hand en signeerde mijn boek. Opnieuw was hij enorm vriendelijk, maar volgens mij ook minstens zo nerveus als ik.

Daarna gingen we naar de filmzaal voor het interview. Eerst werd hij door twee mensen geïnterviewd, nu.nl schreef er een mooie reportage over. Daarna mocht het publiek vragen stellen. Kind kreeg ook een kans en vroeg: "Are you going to make another movie for children?"
Tim antwoordde dat hij als kind dacht dat de monsterfilms die hij leuk vond, speciaal voor kinderen waren. Sleepy Hollow en Sweeney Todd vond hij dan ook perfecte kinderfilms! 😲

En bedankt, Tim! Dat zijn nou net de twee films die hij nog niet mag zien en nou wil hij ze zien omdat jij het hebt gezegd! 😄 

Vanwege de tijd konden we niet blijven voor Edward Scissorhands maar we konden nog wel even een hapje doen in de Dimsum Court op de Zeedijk.

Tim sprak ook over Johnny Depp. Hij vond het wel eens lastig om de filmcrew uit te leggen wat hij bedoelt tijdens de opnamen, maar Johnny begreep hem altijd perfect.

Kind was doodop na afloop maar ook erg onder de indruk. Hij kon het interview goed volgen met een klein beetje hulp en vond Tim erg aardig, een beetje zoals hijzelf, en als hij groot is wil hij ook filmproducer worden. 

Dank je wel, Tim, maar ook dank jullie wel, AFFF-organisatie, voor het blij maken van mijn knul! Dit was nog mooier voor hem (en mij) dan ik van tevoren had verwacht!

Tim Burton openhartig tijdens handtekeningensessie

AMSTERDAM - Honderden fans stonden donderdagmiddag al uren van tevoren rijendik voor bioscoop Tuschinski in Amsterdam voor een korte ontmoeting met Tim Burton. De regisseur van succesfilms als Edward Scissorhands, Sleepy Hollow en Sweeney Todd is dit jaar eregast op het Amsterdam Fantastic Film Festival, waar hij de Career Achievement Award ontving.

Ze hadden geluk: de normaal tamelijk schuchtere filmmaker zat op zijn praatstoel. "Ik ben één keer eerder in Amsterdam geweest", vertelde hij. "Toen heb ik hier Michael Jackson ontmoet, met wie ik een musicalversie van House of Wax wilde maken. Gelukkig heeft de studio dat idiote plan op tijd afgeschoten."

Monsterfilms
Al in zijn vroege jeugd trokken oude monsterfilms de regisseur meer dan de zonnige straten van Californië, waar hij opgroeide. "Ik leefde enorm mee met monsters als Frankenstein of Dracula, de onbegrepen eenlingen. Ik vond de mensen in dat soort films veel enger."

Burton volgde een opleiding tot tekenaar en kwam begin jaren tachtig in dienst van de Disney-studio's. "Ik kon niets met al die lieve vosjes en hondjes", grinnikt de regisseur, refererend aan The Fox And The Hound (Frank & Frey) waar hij aan mee werkte.

Batman
Toch erkende de Disney-bazen zijn talent en lieten hem een paar jaar lang zijn gang gaan. Dit leidde uiteindelijk tot Beetlejuice (1988) en vooral Batman (1989), die zijn grote doorbraak betekende."

Burton staat bekend als iemand die slecht communiceert. Ook op de set repeteert hij scènes maar zelden. "Het gaat om een bepaald gevoel dat je deelt met anderen", legt hij uit. "Als je op één lijn zit, zijn repetities niet echt nodig."

Depp
Met acteur Johnny Depp maakte Burton inmiddels zes films. "Het klikte meteen toen we elkaar ontmoetten voor Edward Scissorhands. Het was een soort telepathie: we vonden dezelfde dingen leuk, deelden ideeën over de wereld."

Als hem wordt gevraagd naar zijn nieuwe projecten, is de filmmaker echter wat terughoudend. "Ik hou er niet van om uit de school te klappen voordat iets helemaal zeker is", legt hij uit. "Dat zie je dan weer overal terug op internet en dat blijft je dan tot in lengte van dagen achtervolgen."

Burton bereidt een remake voor van Frankenweenie, zijn korte film uit 1984 over een jongetje dat zijn overleden hond opnieuw tot leven wil wekken.

Alice
Daarnaast werkt hij aan een verfilming van het boek Alice in Wonderland van Lewis Carroll. "Dat is één van de verhalen waar ik nog nooit een echt accurate film van heb gezien", legt hij uit. "Er zit zoveel energie en surrealisme in dat boek. Maar het is nog te vroeg om meer te vertellen over de vorm waar ik het in zou willen gieten."

Het Amsterdam Fantastic Film Festival, dat nog duurt tot en met 20 april, wijdt een speciaal retrospectief aan het werk van Burton.

zondag 6 april 2008

Shine a light

Volgende week gaat Shine a Light, een film met The Rolling Stones, in première. Ik heb plannen om er heen te gaan. Jongste kind (9)hoorde een radioreclame en wil ook mee! Hij heeft een opmerkelijk volwassen muzieksmaak! Ik heb de soundtrack inmiddels al en hij weet het zeker: hij wil er heen! 

Deze week komt er nog niet van, want we hebben nog een ontmoeting met ene meneer Burton...!

Een negen jaar oude Stonesfan... Geweldig!

Wauw, het is gelukt!

Hoera! We hebben twee tickets voor de greet en meet met Tim Burton in Amsterdam! Jongste bloedje, die groot fan is, kon vrij krijgen op school en de organisatie heeft twee kaartjes voor ons opzij gelegd! Ik ben superblij, maar je had ook zijn gezicht moeten zien!

vrijdag 29 februari 2008

Paris Paris is the place to be!

Afgelopen week was ik in Parijs met de kinderen. Zij waren er nog niet eerder, ik ben er twee keer geweest: in 1979 met werkweek van school en in 2006 onderweg naar Normandië met een georganiseerde busreis. De kinderen wilden graag dingen als het Louvre en de Eiffeltoren zien en ik kon een heel goedkoop vliegarrangement boeken, dus, waarom ook niet?

Afgelopen zondag vertrokken we naar Schiphol en gingen per vliegtuig naar Paris Charles de Gaulle. Ik had voor mezelf nog niet bepaald of we daarna per trein of per taxi verder zouden gaan, ik zag wel bij aankomst hoe het uit zou pakken. De trein won.

Op Gare du Nord namen we de taxi voor het laatste stukje. De prijs viel mee, in mijn eigen stad heb ik een tijd geleden het dubbele moeten betalen voor ongeveer dezelfde afstand!

We waren te vroeg in het hotel om in te checken, maar we konden onze bagage wel kwijt. Het was bijzonder goed weer: 18 graden! We besloten naar de Sacre Coeur te lopen, heuvel op. We liepen op ons gemak want het was best een klim, en het laatste stukje ging met een soort kabelbaantje.

Parijs lag aan onze voeten!

Ons hotel was okay (Paris Hotel, 23 Rue Henry Monnier, arr. 9). Schoon, heel vriendelijk personeel, eenvoudig maar goed ontbijt. Perfect! Er was wifi, wat goed uit kwam met mijn nieuwe laptop. We gingen vroeg slapen, nadat ik vrienden en familie had laten weten dat we goed waren aangekomen.

De volgende ochtend hadden we ontbijt met croissants, pain au chocolat, een stukje stokbrood en toast, plus chocolademelk voor de kinderen en koffie voor mij. Toen liepen we richting Moulin Rouge, waar de dubbeldekkers van Open Tour vertrekken. Helaas was het weer minder goed, maar nog steeds goed genoeg om bovenin te gaan zitten.

Het is een ideale manier om Parijs te ontdekken. Een kaartje (29 euro voor volwassenen, 13 voor kinderen) is twee dagen gelding voor de routes Montmartre, Centre, Montparnasse en Bastille. Je kan in- en uitstappen waar je wil gedurende die twee dagen. Soms moet je even wachten om weer in te kunnen stappen, maar het is de manier om de bekende plekjes te zien!

We namen de Montmartre route, niet heel interessant maar aangezien we hier ook logeerden... Op de Place de la Madeleine stapten we over naar de bus voor het centrum, en daar hadden we geen spijt van!

Helaas regende het de volgende dag, maar daar smolten we niet van.

En natuurlijk bezochten we de beroemde stukjes! Niet alles, dat zou minstens een week duren en dan zouden we nog moeten opschieten. We zagen de Eifeltoren (niet in geweest... hóóg!), de Arc de Triomphe, Les Champs Élysées, Notre Dame (ook van binnen), de Place de la Concorde...

zondag 13 januari 2008

The way to hell is paved with good intentions

Ik wil bloggen, ik wil foto's plaatsen, bla bla bla.

Ik wil schrijven over mijn geweldige Oud & Nieuw, toen ik mensen ontmoette die ik waarschijnlijk nooit meer terug zal zien, en zo veel plezier heb gehad!

Ik wil schrijven over mijn plotselinge nieuwe job, nou ja, eigenlijk een verlengstuk van mijn oude job, en ik ben er zo blij mee!

Ik wil schrijven dat ik weer een nieuwe (oude) auto heb zodat ik naar dat werk kan gaan, een rode Daihatsu Cuore van 15 jaar oud. Mijn eerste auto sinds een paar jaar!

Maar ik wil ook schrijven over mijn creatieve, levendige tante van vroeger die nog maar een schimmetje werd van haarzelf en afgelopen week is overleden. En over het verdriet van mijn moeder (70) die in één week zowel een schoonzus als een goede vriendin verloor en steeds meer mensen om haar heen weg ziet vallen.

Maar de tijd... Die gaat zo snel, te snel om ook maar één letter te kunnen schrijven...

woensdag 2 januari 2008

Een nieuw jaar

Gelukkig nieuwjaar! 

Eén van mijn goede voornemens is: meer schrijven. Maar er is zoveel te doen en zo weinig tijd...

Inspiratie genoeg. Over de geweldige Oudejaarsavond in Egmond aan Zee, leuke gesprekjes die ik opvang, de schoonheid van de dingen, maar ik ren me rot, werk begint ook weer en ik heb 36 uur in een etmaal nodig.

Ik kan ook alvast de foto's uploaden van het goddelijke buffet op Oudejaarsavond, het was echt gigantisch! Maar ik heb ook nog een koffer met kleren die gewassen moeten worden, een keuken die eens goed gepoetst moet worden, een stapel mail, administratie...

Ik heb gewoon nog een week vakantie nodig!