Everyone has their beliefs as to how they fit into the world. However, only those who think for themselves, rather than blindly follow, will truly experience the real world. This animated tale is about one character's journey learning that lesson.
zondag 30 juni 2013
Mijn aubergine van de barbecue.
Ik heb vorig jaar met koninginnedag heel goedkoop een Weber barbecue gekocht waar ik nog steeds heel blij mee ben!
Een succesrecept is mijn aubergineplakjes. Het is heel simpel. Hoeveelheden kan ik niet geven, want ik doe altijd alles "op de gok"
Maak een mengseltje van wat olijfolie en citroensap. Snij aubergine in plakken van een centimeter en kwast het mengseltje op de snijvlakken. Niet marineren want dan wordt het al snel te vet, alleen even inkwasten tegen het verkleuren. Wie echt op vet moet letten kan ook alleen citroensap gebruiken.
Gebruik geitenkaas. Dat kan verse geitenkaas zijn die je kan verbrokkelen, maar ook plakjes kaas. Eventueel ook schapenkaas, die Turkse uit blik zijn heel lekker!
Doe op elke plak wat geitenkaas: een plakje of wat stukjes, afhankelijk van wat je gebruikt.
Druppel wat dunne honing erover.
Verspreid er wat tijmblaadjes over (tip: uit eigen tuin
Neem dan de plantjes met de kleine, wat stuggere blaadjes en niet de soort met de rondere en zachtere blaadjes). Ik heb een iets steviger versie de "alu grillschaal" van AH (1,19 per twee, deze versie kan ook, al wordt hij bij hergebruik wat lelijker) zie en schrol naar beneden: http://tinyurl.com/ogygj7t , daar leg ik de plakken op. Dan in de BBQ, deksel dicht en laat maar lekker garen
Tourzege overleden Pantani in gevaar
Néé, niet het Olifantje...!!! Mijn Tourheld van vroeger!!! Die eerst amper de Pont de Normandie over kwam en later toch weer heel hoog eindigde, ra ra hoe kan dat
(ja, ik weet het, ook die stond stijf van de doping, maar hoe zit het dan met Riis, Ullrich, voorál Delgado, en vele anderen?)
(ja, ik weet het, ook die stond stijf van de doping, maar hoe zit het dan met Riis, Ullrich, voorál Delgado, en vele anderen?)
De naam van de overleden Marco Pantani wordt mogelijk geschrapt op de lijst van winnaars van de Tour de France.
Dat kondigde UCI-voorzitter Pat McQuaid zondag aan voor de start van de tweede etappe.
Op 18 juli komt de Franse senaatscommissie met een rapport over het dopinggebruik in de Ronde van Frankrijk van 1998.
Overigens wordt deze datum mogelijk verzet. Een delegatie van wielrenners pleit hiervoor omdat 18 juli tijdens de Tour de France valt.
Er zijn in de afgelopen periode verschillende oude monsters van wielrenners getest. Epo was in 1998 nog niet op te sporen. Afgelopen week lekte al uit dat Laurent Jalabert met terugwerkende kracht positief heeft getest.
Pantani won de Tour van 1998 door te profiteren van een extreem zwakke dag van Jan Ullrich in de rit naar Les Deux Alpes.
De Italiaan overleed in februari 2004 aan een overdosis cocaïne.
De lijst Tourwinnaars kent tussen 1999 en 2005 al een witte vlek doordat Lance Armstrong zijn zeven eindzeges moest inleveren na het vernietigende USADA-rapport over het dopinggebruik bij US Postal en Discovery Channel.
Dat kondigde UCI-voorzitter Pat McQuaid zondag aan voor de start van de tweede etappe.
Op 18 juli komt de Franse senaatscommissie met een rapport over het dopinggebruik in de Ronde van Frankrijk van 1998.
Overigens wordt deze datum mogelijk verzet. Een delegatie van wielrenners pleit hiervoor omdat 18 juli tijdens de Tour de France valt.
Er zijn in de afgelopen periode verschillende oude monsters van wielrenners getest. Epo was in 1998 nog niet op te sporen. Afgelopen week lekte al uit dat Laurent Jalabert met terugwerkende kracht positief heeft getest.
Pantani won de Tour van 1998 door te profiteren van een extreem zwakke dag van Jan Ullrich in de rit naar Les Deux Alpes.
De Italiaan overleed in februari 2004 aan een overdosis cocaïne.
De lijst Tourwinnaars kent tussen 1999 en 2005 al een witte vlek doordat Lance Armstrong zijn zeven eindzeges moest inleveren na het vernietigende USADA-rapport over het dopinggebruik bij US Postal en Discovery Channel.
zaterdag 29 juni 2013
Dit ga je niet geloven!
We hebben weer een sterk verhaal voor de geschiedenisboekjes. De Tourfinish staat op instorten! Bus is eronder vastgelopen en bus verwijderen = stellage plat!
Aspergeseizoen
Ik kreeg net een aanbod in mijn mailbox voor een asperge-arrangement (geen asperger-arrangement 
) in een hotel. Op 29 juni. Ik dacht dat je beter geen asperges meer kan eten na Sint Jan? #etennaardeseizoenen
) in een hotel. Op 29 juni. Ik dacht dat je beter geen asperges meer kan eten na Sint Jan? #etennaardeseizoenen
Oei!
Gisteren gezien hoe een mees met een knal tegen het raam van de buren vloog. Zojuist knalde er een mus tegen mijn raam. Gelukkig bleef het bij hoofdpijn want ze fladderden weer verder.
Kolder in de kop?
Kolder in de kop?
vrijdag 28 juni 2013
Bezuinigingen KNMI: teken de petitie!
TEKEN DE PETITIE: Vanwege de nodige bezuinigingen heeft het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut besloten om een aantal weerstations te sluiten, waaronder Nieuw-Beerta. Vooral dit station roept veel vragen op bij meteorologen en weerliefhebbers. Nieuw-Beerta ligt in een uithoek van Nederland en vormt daarmee een belangrijke schakel in het meetnetwerk.
Spreuk
Vergelijk je leven niet met dat van anderen. Je hebt geen flauw idee van wat de ander meegemaakt heeft. (Sam Crawthorn)
donderdag 27 juni 2013
Honden-APK
Terug van de dierenarts (Ranzijn) voor Chico's prikjes. Is meteen even goed nagekeken en zeer enthousiast goedgekeurd. Hij is perfect qua gewicht, helemaal schoon qua nare parasietjes, goed verzorgd, wel wat tandsteen maar de kluifjes voorkomen erger, schone ogen en oren, kortom een goed gezond hondje
Het konijn in de wachtkamer vond hij bijzonder aardig
Daarna nog even cavenbrokjes kopen. Chico dacht dat hij in de hemel was: overal brokken, kluifjes en andere lekkere luchtjes! En ook de bak vol rondhopsende jonge caviaatjes vond hij helemaal geweldig, een aantal leek op Brownie (maar dan 1/3 formaat) en ze vonden Chico ook best interessant (als in: keken op een afstandje toe maar waren niet bang ).
Chico kan er weer tegen de komende tijd en ligt nu uitgeput maar zielsgelukkig op mijn voeten te slapen
Het konijn in de wachtkamer vond hij bijzonder aardig
Daarna nog even cavenbrokjes kopen. Chico dacht dat hij in de hemel was: overal brokken, kluifjes en andere lekkere luchtjes!
En ook de bak vol rondhopsende jonge caviaatjes vond hij helemaal geweldig, een aantal leek op Brownie (maar dan 1/3 formaat) en ze vonden Chico ook best interessant (als in: keken op een afstandje toe maar waren niet bang ). Chico kan er weer tegen de komende tijd en ligt nu uitgeput maar zielsgelukkig op mijn voeten te slapen
woensdag 26 juni 2013
Volgens mij heb ik zaterdag niks te doen
Moellies
Ter gelegenheid van de opening van de eerlijke winkelroute organiseert Moellies aanstaande zaterdag 29 juni een proeverij van verschillende eerlijke gerechten van onze lunch- en avondkaart.
Het doel van een eerlijke winkelroute is de consument kennis te laten maken met 'eerlijker' en 'duurzamer' consumeren. Eerlijker in termen van fatsoenlijke arbeidsomstandigheden voor arbeiders en duurzamer in termen van het produceren en transporteren op een manier die gericht is op behoud van de aarde.
Elke deelnemer aan de Eerlijke winkelroute krijgt een vaandel. Aan
deze vaandel is de deelnemende winkelier goed herkenbaar voor de bezoekers van het Stadscentrum die in het weekend van zaterdag 29 en zondag 30 juni kennis kunnen maken met deze bedrijven. Een deel van de deelnemers plaatst een kraampje met eerlijke producten voor zijn deur. Daarnaast is er voor de jeugd "Schatzoeken" bij deze eerlijke bedrijven en worden er duurzame of fairtrade producten aan de bezoekers uitgedeeld. Ook is er een flyer beschikbaar waarop alle deelnemende
bedrijven vermeld staan.
Het doel van een eerlijke winkelroute is de consument kennis te laten maken met 'eerlijker' en 'duurzamer' consumeren. Eerlijker in termen van fatsoenlijke arbeidsomstandigheden voor arbeiders en duurzamer in termen van het produceren en transporteren op een manier die gericht is op behoud van de aarde.
Elke deelnemer aan de Eerlijke winkelroute krijgt een vaandel. Aan
deze vaandel is de deelnemende winkelier goed herkenbaar voor de bezoekers van het Stadscentrum die in het weekend van zaterdag 29 en zondag 30 juni kennis kunnen maken met deze bedrijven. Een deel van de deelnemers plaatst een kraampje met eerlijke producten voor zijn deur. Daarnaast is er voor de jeugd "Schatzoeken" bij deze eerlijke bedrijven en worden er duurzame of fairtrade producten aan de bezoekers uitgedeeld. Ook is er een flyer beschikbaar waarop alle deelnemende
bedrijven vermeld staan.
Super!
Hoe kan ik me zelfverzekerder voelen?
Afgelopen week kreeg ik via de mail een bijzondere vraag. Ik heb het mailtje geanonimiseerd en wil de vraag en mijn antwoord graag met jou delen.Beste MevrouwDit is wat ik haar terugschreef:
Ik zag uw website. Ik ben een meisje van 16 jaar, ik word over 3 maanden 17 jaar. Ik weeg 95 kilo.
Ik ben onzeker over mezelf. Ik zou wel graag een model willen worden, meestal willen ze modellen met kleine maatjes. Ik krijg vaak complimentjes dat ik mooie foto’s heb en dat ik mooie gezicht heb.
Heeft u misschien een tip wat ik kan doen om me zelfverzekerder te voelen en hoe ik bij een modellenbureau voor een maatje meer kan komen?
Vriendelijke groet R.
Beste R.
Je schrijft dat je je onzeker voelt en dat je je graag wat zelfverzekerder wil voelen. Tegelijkertijd lijkt het je ook wel wat om plus size model te worden. Komt dat misschien omdat je denkt dat je dan meer complimentjes krijgt over je mooie gezicht en je mooie foto’s? Modellenbureaus krijgen veel mailtjes van meisjes die model willen worden. Ook modellenbureaus die gespecialiseerd zijn in plus size modellen, weet ik bijvoorbeeld van Maxi Me Models. Op de website van Maxi Me Models kun je lezen hoe je je kunt inschrijven en aan welke voorwaarden je moet voldoen. Je moet in ieder geval zorgen voor goede professionele foto’s van jezelf. En je moet minstens 18 jaar zijn, dus je moet nog dik een jaar wachten, voordat je daar eventueel model kunt worden.
Je vraagt aan mij hoe jij je zelfverzekerd kunt voelen.
Onbereikbaar schoonheidsideaal
Je noemt ook je gewicht. Voel jij je onzeker, vanwege je gewicht? Niet zo gek, als dat het geval is. Want als je naar de reclame kijkt op tv en in advertenties, dan lijkt het wel alsof je slank moet zijn om geliefd, succesvol en knap te zijn. Maar als je om je heen kijkt zie je dat we er allemaal anders uitzien. Bruin, geel , zwart, wit, lang, kort, dik, dun, ertussenin. Laat je niet wijsmaken dat het beeld dat door de media wordt voorgehouden, staat voor de gemiddelde mens. Het is een schoonheidsideaal dat voor velen altijd onbereikbaar zal blijven. De sterren die je ziet in films en op tv, vertegenwoordigen nog geen 5% van de bevolking. En zij werken er heel hard aan om er zo uit te zien. En of het gezond is, om zo te leven, is maar zeer de vraag!Geluk zit niet in een potje
Reclamemakers hebben soms de bedoeling om ons jaloers en onzeker te maken. Reclame en advertenties zijn meestal gewoon misleidend en hebben maar een doel: jou die crème, dat dieet, dat geurtje te verkopen. Vaak laat die reclame jou geloven dat je met die crème, dat dieet of dat geurtje gelukkig wordt, succesvol, geliefd, dat je zo aantrekkelijk bent voor mannen enz. Ik hoef jou natuurlijk niet te vertellen dat geluk of succes nu eenmaal niet in een potje zit!Laat je niet wijsmaken dat je echt gelukkig wordt als je er anders uitziet. Laat je niet wijsmaken dat iemand met een bijzonder uiterlijk ook een bijzonder persoon is, of gelukkig in de liefde, of heel slim. Dat soort dingen worden niet bepaald door iemands uiterlijk. Als je slim wilt zijn, zit er maar een ding op en dat is heel goed je best doen op school! En zorgen dat je een zo hoog mogelijke opleiding kunt volgen.
Wat vind je mooi aan jezelf?
Om je zelfverzekerder te voelen, is het niet nodig om je uiterlijk te veranderen. Wat wel helpt is de manier waarop je tegen jezelf praat. Kijk naar wat je mooi vindt aan jezelf. Zeg dat hardop tegen jezelf, schrijf het een papiertje en lees het hardop voor aan jezelf als je je rot voelt.Gebruik in ieder geval geen nare woorden als ‘vet varken’ of ‘stomme trut’ als je tegen jezelf praat, maar ook niet tegen anderen!
Perfect lichaam
Als je merkt dat er negatieve gedachten over je lijf naar boven komen als je in de spiegel kijkt bijvoorbeeld, weet dan dat iedereen dat wel eens heeft. Ook de mensen die in jouw ogen een perfect lichaam hebben. Wees aardig voor jezelf en voor je lichaam en wees positief naar jezelf toe.Op die manier ga je steeds meer van je lichaam houden. En als je van je lichaam houdt, zul je er ook steeds beter voor gaan zorgen. Door te gaan sporten en gezond te eten bijvoorbeeld.
Allemaal hetzelfde eruit zien is saai!
Het is ook belangrijk om te beseffen dat niet alles om je uiterlijk draait. Pas als je je been breekt, weet je hoe fijn het is als je gezond bent en alles kunt doen! Bovendien heb je heel veel positieve eigenschappen die jou de moeite waard maken. Wees trots op de dingen die je goed doet! Doe je best op school en wees aardig voor de mensen om je heen. En weet, iedereen is anders en streven om er allemaal hetzelfde uit te zien, is zo saai!Het is een heel verhaal geworden R., ik hoop dat er wat aan hebt!
Lieve groet!
Hermina
'Economische groei alsmaar voorop stellen, kan de boel kapotmaken'
Interessant!
COLUMN
'Economische groei alsmaar voorop stellen, kan de boel kapotmaken'
We moeten ons niet afvragen hoe we meer geld kunnen verdienen, maar hoe we kunnen ruilen en samenwerken, schrijft columnist Malou van Hintum.
Geld moet rollen, zeggen onze premier en de partijleider van de PvdA. Volgens Mark Rutte bewijzen we onszelf een enorme dienst door en masse nieuwe auto's te kopen. Grapjas. Waarom zouden we dat doen? Op zo'n manier blijven we een economie in stand houden die geld opslurpt en werklozen uitspuugt. Daar zullen best wat bedrijven garen bij spinnen, maar de meeste burgers niet.
Ruilmiddel
Waarom betalen we elkaar met geld? Omdat geld symbool staat voor een bepaalde waarde. Geld zelf is niks. Je kunt het niet eten, het geeft geen licht of warmte, en mooi om naar te kijken is het sinds de introductie van de euro ook al niet.
Geld is een handig ruilmiddel om een beoogd goed te bemachtigen. Maar als je op een andere manier - door kennis en capaciteiten te ruilen en te delen, of door samen te werken - hetzelfde kunt krijgen, waarom zou je daarvoor dan geld gebruiken? Geld zou één van de opties moeten zijn in ons economisch en maatschappelijk verkeer in plaats van de enige, zoals nu het geval is.
Waardevol
Welke dingen in ons leven vinden we waardevol? Sociale relaties, zorg, onderwijs, aandacht, erkenning, maatschappelijk meedoen, een veilige, schone en mooie omgeving. Economische welvaart kan aan het realiseren van zulke waarden bijdragen. Maar economische groei voortdurend voorop stellen, kan ze kapotmaken. We zouden ons daarom niet op de eerste plaats moeten afvragen hoe we meer geld kunnen verdienen, maar wat we nodig hebben om waarden die we belangrijk vinden te realiseren.
Geld kan daarbij een rol spelen, maar we kunnen ook tijd, kennis en zorg met elkaar ruilen. Je geeft de dochter van je schoonmaker bijles. Je schrijft teksten voor de website van een kunstenaar. Burgers experimenteren al met alternatieven voor euro's, zoals het lokaal ruilhandelsysteem LET's en de zorgflorijnen.
Ja, dat is heel kleinschalig en dat kun je lang niet altijd toepassen. Maar kleinschalige samenwerking heeft bijvoorbeeld wel geleid tot coöperaties van burgers die samen energie opwekken en tot een groeiend aantal deelnemers aan stadslandbouw.
Naïef
Ruilen, delen en samenwerken kan op verschillende niveaus. Wat ze veronderstellen is betrokkenheid, vasthoudendheid en vertrouwen. Wat ze brengen is minder financieel risico, minder afhankelijkheid van grootschalige en anonieme organisaties, en meer invloed.
Is daarvoor pleiten naïef, of is het juist naïef om te denken dat het massaal kopen van nieuwe auto's onze problemen zal oplossen?
Malou van Hintum is politicoloog en columnist voor Volkskrant.nl.
Twitter @malouvh
Ruilmiddel
Waarom betalen we elkaar met geld? Omdat geld symbool staat voor een bepaalde waarde. Geld zelf is niks. Je kunt het niet eten, het geeft geen licht of warmte, en mooi om naar te kijken is het sinds de introductie van de euro ook al niet.
Geld is een handig ruilmiddel om een beoogd goed te bemachtigen. Maar als je op een andere manier - door kennis en capaciteiten te ruilen en te delen, of door samen te werken - hetzelfde kunt krijgen, waarom zou je daarvoor dan geld gebruiken? Geld zou één van de opties moeten zijn in ons economisch en maatschappelijk verkeer in plaats van de enige, zoals nu het geval is.
Waardevol
Welke dingen in ons leven vinden we waardevol? Sociale relaties, zorg, onderwijs, aandacht, erkenning, maatschappelijk meedoen, een veilige, schone en mooie omgeving. Economische welvaart kan aan het realiseren van zulke waarden bijdragen. Maar economische groei voortdurend voorop stellen, kan ze kapotmaken. We zouden ons daarom niet op de eerste plaats moeten afvragen hoe we meer geld kunnen verdienen, maar wat we nodig hebben om waarden die we belangrijk vinden te realiseren.
Geld kan daarbij een rol spelen, maar we kunnen ook tijd, kennis en zorg met elkaar ruilen. Je geeft de dochter van je schoonmaker bijles. Je schrijft teksten voor de website van een kunstenaar. Burgers experimenteren al met alternatieven voor euro's, zoals het lokaal ruilhandelsysteem LET's en de zorgflorijnen.
Ja, dat is heel kleinschalig en dat kun je lang niet altijd toepassen. Maar kleinschalige samenwerking heeft bijvoorbeeld wel geleid tot coöperaties van burgers die samen energie opwekken en tot een groeiend aantal deelnemers aan stadslandbouw.
Naïef
Ruilen, delen en samenwerken kan op verschillende niveaus. Wat ze veronderstellen is betrokkenheid, vasthoudendheid en vertrouwen. Wat ze brengen is minder financieel risico, minder afhankelijkheid van grootschalige en anonieme organisaties, en meer invloed.
Is daarvoor pleiten naïef, of is het juist naïef om te denken dat het massaal kopen van nieuwe auto's onze problemen zal oplossen?
Malou van Hintum is politicoloog en columnist voor Volkskrant.nl.
Twitter @malouvh
Rabarberlikeur
Van mijn laatste oogst (want eergisteren was het alweer Sint Jan) rabarber heb ik een taartje gebakken en ga ik dit recept maken.
Vorig jaar maakte ik deze likeur voor het eerst, maar als je het een maal geproefd hebt, maak je het elk jaar. Dus hierbij het recept van rabarberlikeur, dat afkomstig is uit ‘Hoe word ik een goddelijke huisvrouw?’ van Nigella Lawson.
Hier zie je de ingredienten voor de likeur.
Het gaat er om dat de hoeveelheden zo veel zijn dat de potten die je gebruikt tot de rand toe vol zijn. De rabarber maak je schoon en was je even zodat je het zand eraf spoelt.
Dan vul je de potten met suiker en rabarber, schud en giet de wodka erbij totdat de pot tot aan de rand gevuld is.
Deze pot laat je minstens 6 weken staan en dan heb je een heerlijke borrel.
Het gaat er om dat de hoeveelheden zo veel zijn dat de potten die je gebruikt tot de rand toe vol zijn. De rabarber maak je schoon en was je even zodat je het zand eraf spoelt.Dan vul je de potten met suiker en rabarber, schud en giet de wodka erbij totdat de pot tot aan de rand gevuld is.Deze pot laat je minstens 6 weken staan en dan heb je een heerlijke borrel.ongeveer 1 kg rabarber voor 600 g schoongemaakt gewicht; 300 g fijne kristalsuiker; 1 liter wodka, of meer indien nodig;
2 glazen potten met een inhoud van 1 liter/ 1 fles met een inhoud van 1 liter
Hak de rabarber in stukken en verdeel die in de twee potten. Doe 150 g suiker in elke pot, sluit het deksel en schud goed. Maak de deksels weer los en giet in elke pot 5 dl wodka- ik (N.Lawson) gebruik de goedkoopste die ik kan vinden. Als de potten nu niet vol zijn, giet er dan meer wodka in. Maar dat zal niet nodig zijn, want de rabarber neemt heel wat plaats in de potten in. Doe de deksels weer dicht, zet de potten op een koele, donkere plek en laat ze daar ten minste 6 weken, maar niet langer dan 6 maanden staan. Zeef het vocht en giet het in een fles. Zie hier je rabarberborrel. (Voor 1 liter.)
dinsdag 25 juni 2013
Schandalig!
Sowieso al schandalig dat dit voor mensen onder de 27 geldt. Ik vind het buitengewoon stigmatiserend. Alsof iemand in de bijstand in een tijd met recordveel werkloosheid te lui is om werk te zoeken en dus maar even extra onder druk moet worden gezet.
En hoe zit dat met de schulden die je in die vier weken opbouwt en nooit met een bijstandsuitkering kan bijlopen? Huur, ziektekostenverzekering, gas en licht, je telefoon (en nee, dan hoef je echt geen duur abonnement te hebben)... Met daar bovenop rente, incasso-kosten...
Wat een akelig land zijn we aan het worden. Verdeel en heers, stigmatiseer elkaar maar, zet elkaar maar onder druk. De ouderen, de jongeren, de rijken, de armen, de werkenden en de uitkeringsgerechtigden.
En hoe zit dat met de schulden die je in die vier weken opbouwt en nooit met een bijstandsuitkering kan bijlopen? Huur, ziektekostenverzekering, gas en licht, je telefoon (en nee, dan hoef je echt geen duur abonnement te hebben)... Met daar bovenop rente, incasso-kosten...
Wat een akelig land zijn we aan het worden. Verdeel en heers, stigmatiseer elkaar maar, zet elkaar maar onder druk. De ouderen, de jongeren, de rijken, de armen, de werkenden en de uitkeringsgerechtigden.
Het kabinet wil dat mensen pas recht krijgen op een bijstandsuitkering nadat ze 4 weken zelf op zoek zijn geweest naar werk. Staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken heeft dat maandag aan de Tweede Kamer geschreven.
De zoektermijn van 4 weken bestaat al 1,5 jaar voor jongeren tot 27, maar Klijnsma wil die uitbreiden naar alle leeftijdsgroepen. Bij experimenten door gemeenten zijn daarmee volgens de staatssecretaris goede ervaringen opgedaan. Na afloop van de zoektermijn van 4 weken kwam tussen de 30 en 48 procent niet meer terug naar het bijstandsloket.
GroenLinks-Kamerlid Linda Voortman vindt dat Klijnsma „elk realiteitsbesef verloren heeft”. Volgens haar moet het kabinet zorgen voor meer werk in plaats van „mensen die werkloos zijn de duimschroeven nog verder aan te draaien”.
Leuk idee!
maandag 24 juni 2013
"Vlindertje"
Net gezien. Heftig. Indrukwekkend.
In NCRV Dokument een portret van de jonge Amsterdamse Priscilla die lijdt aan een terminale ziekte en zichzelf op haar 26e verjaardag euthanasie 'cadeau' doet. Vanaf haar zestiende weet Priscilla dat ze erfelijk belast is met dezelfde ziektes als haar moeder. Ze wil zichzelf deze lijdensweg besparen en verdiept zich al jong in de mogelijkheden van euthanasie, voor als de tijd daar is.
Ondertussen geniet Priscilla enorm van het leven en viert ze iedere dag (en nacht). Ze is bekend en geliefd in het uitgaansleven rond het Leidseplein waar haar bijnaam ‘Vlindertje’ is. Ze heeft veel vrienden en vriendinnen die haar steunen terwijl ze zich met zijn allen voorbereiden op haar naderende dood. Priscilla geeft vlak voor haar euthanasie een spetterend verjaardags- en afscheidsfeest. Daarna gaat ze, zoals ze het zelf zegt, ‘naar haar moeder toe’.
Nachtvlinder is het portret van een jonge vrouw die bewust kiest voor euthanasie. Priscilla: "Ik wil vrolijk uit het leven stappen op mijn manier. Ik word liever 26 en dat ik als mezelf het leven verlaat dan dat ik 30 word na een lijdensweg". De documentaire laat zien hoe Priscilla tot haar keuze is gekomen en hoe ze met anderen naar de euthanasie toeleeft. Haar vrienden en vriendinnen hebben het moeilijk met haar keuze maar respecteren haar en steunen Priscilla tot het einde. Haar tweede moeder, de Amsterdamse marktkoopvrouw Tante Mar, heeft er vrede mee. "Ik ben heel dankbaar dat de artsen hebben toegestemd, anders had het wel eens raar kunnen lopen. Dit is zoals Priscilla het wilde".
Nachtvlinder is het portret van een jonge vrouw die bewust kiest voor euthanasie. Priscilla: "Ik wil vrolijk uit het leven stappen op mijn manier. Ik word liever 26 en dat ik als mezelf het leven verlaat dan dat ik 30 word na een lijdensweg". De documentaire laat zien hoe Priscilla tot haar keuze is gekomen en hoe ze met anderen naar de euthanasie toeleeft. Haar vrienden en vriendinnen hebben het moeilijk met haar keuze maar respecteren haar en steunen Priscilla tot het einde. Haar tweede moeder, de Amsterdamse marktkoopvrouw Tante Mar, heeft er vrede mee. "Ik ben heel dankbaar dat de artsen hebben toegestemd, anders had het wel eens raar kunnen lopen. Dit is zoals Priscilla het wilde".
Jalabert is zich van geen kwaad bewust
Rustig maar, Jaja, je was echt niet de enige…!
Jalabert is zich van geen kwaad bewust
Laurent Jalabert is van verbazing uit zijn stoel gevallen toen via de sportkrant L'Equipe het nieuws tot hem kwam dat hij in 1998 epo zou hebben gebruikt. De Franse wielrenner, voormalig winnaar van de Vuelta, is zich van geen kwaad bewust.
'Dit is een verrassing', zei Jalabert tegen RTL 'Ik reed in de jaren 90. Tijdens mijn verhoor door de senaatscommissie heb ik gezegd dat ik altijd alle vertrouwen had in mijn drie teams. Dit is een klap. Ik weet niet of er nog andere namen worden gegeven, of er enig bewijs is. Dat heb ik niet gezien. Gek dat journalisten het wel weten.'
L'Equipe meldde maandag dat bij een nieuwe analyse van de urinestaal die Jalabert tijdens de Tour van '98 inleverde, sporen zijn gevonden van epo. Tegen de Franse onderzoekscommissie zei de oud-renner vorige maand dat hij niet kon garanderen dat hij nooit iets verbodens heeft binnengekregen. De artsen schreven hem wel eens wat voor om te herstellen of een blessure te behandelen.
L'Equipe meldde maandag dat bij een nieuwe analyse van de urinestaal die Jalabert tijdens de Tour van '98 inleverde, sporen zijn gevonden van epo. Tegen de Franse onderzoekscommissie zei de oud-renner vorige maand dat hij niet kon garanderen dat hij nooit iets verbodens heeft binnengekregen. De artsen schreven hem wel eens wat voor om te herstellen of een blessure te behandelen.
zondag 23 juni 2013
Zou dit het antwoord op de crisis kunnen zijn...?
Webloze spin krijgt gratis avondmaal
Wanneer spinnen die geen web hebben kunnen maken ’s avonds het territorium van een soortgenoot betreden, mogen ze aanschuiven voor een portie voedsel.
Door te delen vergroten de spinnen hun kansen later zelf ook geholpen te worden. Dat schrijven biologen van onder andere de Universiteit van Leuven in het julinummer van the American Naturalist.
Ze observeerden Zuid-Amerikaanse spinnen van de soort Parawixia bistriata. Deze spinnen komen dagelijks tegen zonsondergang uit hun hol en beginnen webben te spinnen. Dit ritueel is een soort stoelendans: wie niet op tijd een plekje bemachtigt, kan geen web bouwen.
Komt een spin op een geschikte plek aan waar al een soortgenoot bezig is zijn web te bouwen, dan wordt hij zonder pardon de spreekwoordelijke deur gewezen. Zonder weerstand te bieden maakt de achter het net vissende spin zich uit de voeten, op zoek naar een plek die nog wel vrij is.
Wanhopig
Toen de onderzoekers dit tafereel maandenlang observeerden, zagen ze iets opmerkelijks: wanneer de wanhopige spin laat op de avond het territorium van een soortgenoot betrad, werd hij niet verjaagd, maar mocht hij blijven.
Daarna mocht de webloze spin meeëten van de prooi die zijn soortgenoot had gevangen.
Om antwoord te vinden op de vraag waarom de spin met web en prooi dit doet maakten de onderzoekers gebruik van speltheorie. Die theorie komt voort uit de economische wetenschap en wordt onder meer gebruikt om beslissingen van mensen te verklaren en voorspellen.
Op basis van deze theorie komen de biologen met twee verklaringen: de spin vindt het niet de moeite en het risico op verwondingen waard om te vechten voor een klein beetje extra voedsel, en het zou zomaar kunnen zijn dat hij de volgende dag zelf zonder web zit. Door nu te delen stelt hij zijn maaltijd voor de nacht daarna alvast veilig.
Als voorbereiding op mijn Zuid Limburgvakantie, later dit jaar. Over kloosters in Limburg.
Tochtje op niveau
Glooiende heuvels en torens uit een andere tijd: Olaf Tempelman bezoekt kloosterdorpen in Zuid-Limburg. Deel acht van een reeks routes door een fraai stuk Nederland, langs plaatsen van cultuurhistorisch belang.
La Trappe Isid'or is een lichtzoetig amberbier met een fruitige afdronk. Ook om tien uur in de ochtend smaakt dat al prima. Met dit bier eerden de trappisten van Abdij Onze Lieve Vrouwe Koningshoeve een paar jaar terug hun allereerste brouwer, de bebaarde broeder Isidorus. La Trappe Isid'or begon als grap bij de viering van het 125-jarige bestaan van de trappistenbrouwerij. Omdat de vraag naar Isid'or al snel nauwelijks te stillen was, besloot abt Bernardus in zijn wijsheid dit jubileumbier op te nemen in het trappistenassortiment.
De nazomer in de Meierij is voor een dag stralend. De herfst hangt in de lucht, het landschap is nog groen in gradaties. De bierconnaisseurs die deze dag hebben uitgekozen om in de open lucht te proeven wat de trappisten allemaal brouwen, gaan na de Isid'or over op de Witte La Trappe, om daarna 'de smaak te verifiëren' van de dubbele La Trappe, de Trippel en de Quadrupel. Ik bekijk dat met afgunst. Ik heb deze route in de verkeerde volgorde gepland. Abdij Koningshoeve is de eerste en noordelijkste op een tocht die vanavond diep in Zuid-Limburg moet eindigen, bij voorkeur nuchter.
Terwijl de proevers een steeds langere rij vormen voor het toilet, begeef ik mij naar de kloosterwinkel. De meneer daar is een vrijwilliger uit het nabijgelegen Oisterwijk en vertelt dat de Abdij tegenwoordig bijna meer biersoorten produceert dan zij monniken herbergt. Een paar decennia terug woonden er in het zware laat-19de-eeuwse bouwwerk achter ons nog meer dan honderdvijftig. Zestien zijn het er nu, de oudste is 81, de jongste is 24. Hun contemplatief leven is niet te bezichtigen, maar vanuit de kloosterwinkel vang ik een glimp op van een trappist die een mobiel telefoongesprek voert onder een machtige kastanje waarvan de takken het zonlicht breken.
Een gouden tip van de kloosterwinkel: trappistenbrood met bierbostel, een residu dat overblijft bij het brouwen en dat rijk is aan vezels en vitaminen. Een stuk bierbrood schenkt onmiddellijk energie, en dat is nodig. Mijn volgende klooster ligt een stuk naar het zuidoosten en ik moet ervoor langs Venlo.
Roze zusters
Venlo: dat is een stad die tegenwoordig een associatie oproept met een bekende Nederlander. Het kan niet anders of de campagne 'Venlo verwelkomt' heeft daarmee te maken. Op spandoeken langs de weg worden de twee woorden van de slogan aan elkaar geschreven. Uit de cursivering leren we dat de laatste lettergreep van Venlo het begin is van liefde: Venloverwelkomt.
De Venlose buitenwijken zijn niet fraai. Maar op een steenworp hiervandaan rijd je een andere wereld binnen, het kloosterdorp Steyl. De Maas is strakblauw als de lucht. Meteen aan de rivier doemen torens op uit een andere tijd en een ander cultuurgebied.
In het Duitsland van de late 19de eeuw had Bismarck de strijd aangebonden met de clerus. De Duitse priester Arnold Janssen moest uitwijken naar het veilige Venlo voor het verwezenlijken van zijn droom, 'een missiehuis met een wereldwijde Missie'. Vanuit Steyl trokken duizenden Duitse missionarissen de wereld in. Nog altijd is dit een Duitse kerkgemeenschap op Nederlands grondgebied. De nonnen die je langs het water tegenkomt, zeggen grüss Gott. Zij behoren tot de Congregatie van de Missiezusters. Verderop aan de Maas wonen de Aanbiddingszusters die vanwege hun kleding ook wel de 'roze zusters' heten. Zij ondersteunen het Missiehuis met gebed en mijden de buitenwereld.
De hoofdkerk van het klooster, de Sint Michaël, staat direct aan de rivier. Vanaf de ommuring heb je een prachtig uitzicht over de Maas en het pontje dat dagjesmensen overzet. Aan het water ligt een terras waar Duitse bezoekers zich tegoed doen aan stevige lunches. De botanische tuin kun je hier ruiken. In de grote kloostertuin vormen de groengele hagen een kruis.
Vanuit deze plek vertrokken vroeger Europeanen naar Afrika en Azië. Nu zie je hier Afrikaanse, Aziatische en Latijns-Amerikaanse geestelijken. 'De wereld in een dorp', wordt Steyl genoemd. Tienduizend Steyler missionarissen en missiezusters zijn nog actief in zestig landen. Het Missiemuseum bezit indianentooien uit Bolivia, waaiers uit de Filipijnen, opgezette vlinders en een indrukwekkende hoeveelheid schelpen. Toen de missionarissen van Steyl in de late 19de eeuw in China begonnen, kregen ze een Drakenstaf cadeau. In het museum staat die achter glas met het bijschrift: 'Door den opvolger van Confucius aan Z.H. Excell. Mgr. Von Anzer bij zijn eerste bezoek geschonken.' Dat Confucius een opvolger had wist ik niet, wel heb ik gelezen dat in China tegenwoordig op zondagochtend meer mensen naar de kerk gaan dan in Europa, Polen inbegrepen.
In Steyl ben je bijna in Duitsland, in Thorn bijna in België. Dit stadje van tweeënhalf duizend inwoners bezit straten geplaveid met kinderkopjes en een architectuur die wit kleurt naarmate je het centrum nadert. Koningin Beatrix was er op 30 april jongstleden. Van de plaatselijke horeca horen we dat de kinderkopjes nog na glanzen van het hoge bezoek.
Rond het jaar 1000 koos gravin Hilsondis van Strijen de heuvels hier uit voor het contemplatieve leven dat zij wilden gaan leiden. Jammerlijk genoeg stierf de gravin voor de Abdij van Thorn was voltooid. Haar dochter Benedicta werd de eerste abdis. In de crypte diep in de abdijkerk staat een kist met botten die volgens de overlevering van Hilsondis zijn. Boven het altaar domineren barokke krullen uit de achttiende eeuw.
Gravin Hilsondis groeide uit tot een soort rolmodel voor gegoede adellijke dames die, duizend jaar later is dat weer modern, verlangden naar een spiritueel bestaan zonder de eeuwige geloften van de nonnen te hoeven afleggen. In de 12de eeuw werd de Abdij van Thorn een kanunnikessenstift. Hier mochten dames van adel zich kleden conform hun stand en tegelijk deelnemen aan kerkdiensten en gebed, als een soort Joke J. Hermsens (Stil de tijd) avant la lettre.
De architectonische restanten zijn prachtig. Het mooiste overblijfsel van het middeleeuwse christendom in Limburg is wellicht de romaanse kerk van Abdij Rolduc nabij Kerkkrade. Deze Abdijkerk ging door een gotische fase, maar werd later succesvol in zijn romaanse oorsprong hersteld. Dat betekent ook: mooi donker. De voorgevel staat naar het westen, in de namiddag is de lichtval door een enkel hoog raam schitterend. In de crypte is een sarcofaag met gebeente dat wordt toegeschreven aan de stichter, Ailbertus, die in de vroege 12de eeuw een ander klooster de rug had toegekeerd om hij de tucht daar 'te slap' vond.
In de gangen van zijn Ailbertus' abdij kom je heren tegen in krijtstreeppakken en dames in mantelpakken op hakken wier voetstappen hier nagalmen. Wereldse bezoekers hebben, hoorbaar, al wat gedronken op de terrassen in de tuinen waar ooit de monniken contempleerden. Een deel van Rolduc is in gebruik als hotel en conferentie-oord. Je kunt hier ook 'feesten in stijl' geven. Het grootseminarie van het bisdom Roermond dat in de abdij zetelt is vanuit het conferentiecentrum niet toegankelijk, want zaak is te voorkomen dat feestgangers op avontuur gaan en de rust verstoren van de priesterstudenten. Thans zijn dat er om en nabij de twintig.
De orde der Redemptoristen
Onder Kerkrade begint het landschap imposant te glooien en waan je je, het cliché moet worden gebruikt, niet meer in het dubbeltjesplatte Nederland. 'Lichaam en geest kunnen nieuwe energie opdoen bij een wandeling door het glooiend landschap', schrijven de broeders Redemptoristen in de folder waarin zij een retraite in hun klooster in Wittem van harte aanbevelen. De orde der Redemptoristen stampt uit het 18de- eeuwse Italië en stond de evangelisatie voor van de meest verlaten zielen. In de 19de eeuw kwamen de broeders naar Wittem. Hun imposante klooster groeide uit tot bedevaartsoord van de Heilige Gerardus Majella, de patroonheilige van kleermakers, portiers én zwangere vrouwen.
De broeders van Wittem genieten sinds jaar en dag ook bekendheid vanwege hun succesvolle scheurkalender die toepasselijk de Gerarduskalender heet. Elke dag geven zij de gebruikers een wijsheid mee: 'de tijd is de larve van de eeuwigheid', 'wie zelf niet gelukkig is, kan anderen geen geluk brengen', 'er zijn mensen die graag lang leven maar niet weten hoe ze een regenmiddag moeten vullen' en nog 362 andere. De Gerarduskalender van 2012 is al klaar en voor een paar euro te koop in de kloosterboekwinkel. Hier vind je ook werk over de Dalai Lama, Nelson Mandela en Barack Obama, en de beste Volkskrant-stukken van Kees Fens in De hemel is naar beneden gekomen.
Tegen de tweehonderd broeders woonden er vroeger in Wittem. Twaalf zijn het er in 2011, het jaar dat de Redemptoristen 175 jaar in Nederland zijn. De lange kloostergangen zijn her en der herbevolkt met leken die zich voor korte of langere tijd uit de maatschappij terugtrekken. Zij zijn er ook in de tegen de heuvels aanliggende kloostertuin, waar stilte een gebod is. In de kerk branden al 175 jaar kaarsen voor Onze Lieve Vrouw van de Altijddurende Bijstand.
De nazomer in de Meierij is voor een dag stralend. De herfst hangt in de lucht, het landschap is nog groen in gradaties. De bierconnaisseurs die deze dag hebben uitgekozen om in de open lucht te proeven wat de trappisten allemaal brouwen, gaan na de Isid'or over op de Witte La Trappe, om daarna 'de smaak te verifiëren' van de dubbele La Trappe, de Trippel en de Quadrupel. Ik bekijk dat met afgunst. Ik heb deze route in de verkeerde volgorde gepland. Abdij Koningshoeve is de eerste en noordelijkste op een tocht die vanavond diep in Zuid-Limburg moet eindigen, bij voorkeur nuchter.
Terwijl de proevers een steeds langere rij vormen voor het toilet, begeef ik mij naar de kloosterwinkel. De meneer daar is een vrijwilliger uit het nabijgelegen Oisterwijk en vertelt dat de Abdij tegenwoordig bijna meer biersoorten produceert dan zij monniken herbergt. Een paar decennia terug woonden er in het zware laat-19de-eeuwse bouwwerk achter ons nog meer dan honderdvijftig. Zestien zijn het er nu, de oudste is 81, de jongste is 24. Hun contemplatief leven is niet te bezichtigen, maar vanuit de kloosterwinkel vang ik een glimp op van een trappist die een mobiel telefoongesprek voert onder een machtige kastanje waarvan de takken het zonlicht breken.
Een gouden tip van de kloosterwinkel: trappistenbrood met bierbostel, een residu dat overblijft bij het brouwen en dat rijk is aan vezels en vitaminen. Een stuk bierbrood schenkt onmiddellijk energie, en dat is nodig. Mijn volgende klooster ligt een stuk naar het zuidoosten en ik moet ervoor langs Venlo.
Roze zusters
Venlo: dat is een stad die tegenwoordig een associatie oproept met een bekende Nederlander. Het kan niet anders of de campagne 'Venlo verwelkomt' heeft daarmee te maken. Op spandoeken langs de weg worden de twee woorden van de slogan aan elkaar geschreven. Uit de cursivering leren we dat de laatste lettergreep van Venlo het begin is van liefde: Venloverwelkomt.
De Venlose buitenwijken zijn niet fraai. Maar op een steenworp hiervandaan rijd je een andere wereld binnen, het kloosterdorp Steyl. De Maas is strakblauw als de lucht. Meteen aan de rivier doemen torens op uit een andere tijd en een ander cultuurgebied.
In het Duitsland van de late 19de eeuw had Bismarck de strijd aangebonden met de clerus. De Duitse priester Arnold Janssen moest uitwijken naar het veilige Venlo voor het verwezenlijken van zijn droom, 'een missiehuis met een wereldwijde Missie'. Vanuit Steyl trokken duizenden Duitse missionarissen de wereld in. Nog altijd is dit een Duitse kerkgemeenschap op Nederlands grondgebied. De nonnen die je langs het water tegenkomt, zeggen grüss Gott. Zij behoren tot de Congregatie van de Missiezusters. Verderop aan de Maas wonen de Aanbiddingszusters die vanwege hun kleding ook wel de 'roze zusters' heten. Zij ondersteunen het Missiehuis met gebed en mijden de buitenwereld.
De hoofdkerk van het klooster, de Sint Michaël, staat direct aan de rivier. Vanaf de ommuring heb je een prachtig uitzicht over de Maas en het pontje dat dagjesmensen overzet. Aan het water ligt een terras waar Duitse bezoekers zich tegoed doen aan stevige lunches. De botanische tuin kun je hier ruiken. In de grote kloostertuin vormen de groengele hagen een kruis.
Vanuit deze plek vertrokken vroeger Europeanen naar Afrika en Azië. Nu zie je hier Afrikaanse, Aziatische en Latijns-Amerikaanse geestelijken. 'De wereld in een dorp', wordt Steyl genoemd. Tienduizend Steyler missionarissen en missiezusters zijn nog actief in zestig landen. Het Missiemuseum bezit indianentooien uit Bolivia, waaiers uit de Filipijnen, opgezette vlinders en een indrukwekkende hoeveelheid schelpen. Toen de missionarissen van Steyl in de late 19de eeuw in China begonnen, kregen ze een Drakenstaf cadeau. In het museum staat die achter glas met het bijschrift: 'Door den opvolger van Confucius aan Z.H. Excell. Mgr. Von Anzer bij zijn eerste bezoek geschonken.' Dat Confucius een opvolger had wist ik niet, wel heb ik gelezen dat in China tegenwoordig op zondagochtend meer mensen naar de kerk gaan dan in Europa, Polen inbegrepen.
In Steyl ben je bijna in Duitsland, in Thorn bijna in België. Dit stadje van tweeënhalf duizend inwoners bezit straten geplaveid met kinderkopjes en een architectuur die wit kleurt naarmate je het centrum nadert. Koningin Beatrix was er op 30 april jongstleden. Van de plaatselijke horeca horen we dat de kinderkopjes nog na glanzen van het hoge bezoek.
Rond het jaar 1000 koos gravin Hilsondis van Strijen de heuvels hier uit voor het contemplatieve leven dat zij wilden gaan leiden. Jammerlijk genoeg stierf de gravin voor de Abdij van Thorn was voltooid. Haar dochter Benedicta werd de eerste abdis. In de crypte diep in de abdijkerk staat een kist met botten die volgens de overlevering van Hilsondis zijn. Boven het altaar domineren barokke krullen uit de achttiende eeuw.
Gravin Hilsondis groeide uit tot een soort rolmodel voor gegoede adellijke dames die, duizend jaar later is dat weer modern, verlangden naar een spiritueel bestaan zonder de eeuwige geloften van de nonnen te hoeven afleggen. In de 12de eeuw werd de Abdij van Thorn een kanunnikessenstift. Hier mochten dames van adel zich kleden conform hun stand en tegelijk deelnemen aan kerkdiensten en gebed, als een soort Joke J. Hermsens (Stil de tijd) avant la lettre.
De architectonische restanten zijn prachtig. Het mooiste overblijfsel van het middeleeuwse christendom in Limburg is wellicht de romaanse kerk van Abdij Rolduc nabij Kerkkrade. Deze Abdijkerk ging door een gotische fase, maar werd later succesvol in zijn romaanse oorsprong hersteld. Dat betekent ook: mooi donker. De voorgevel staat naar het westen, in de namiddag is de lichtval door een enkel hoog raam schitterend. In de crypte is een sarcofaag met gebeente dat wordt toegeschreven aan de stichter, Ailbertus, die in de vroege 12de eeuw een ander klooster de rug had toegekeerd om hij de tucht daar 'te slap' vond.
In de gangen van zijn Ailbertus' abdij kom je heren tegen in krijtstreeppakken en dames in mantelpakken op hakken wier voetstappen hier nagalmen. Wereldse bezoekers hebben, hoorbaar, al wat gedronken op de terrassen in de tuinen waar ooit de monniken contempleerden. Een deel van Rolduc is in gebruik als hotel en conferentie-oord. Je kunt hier ook 'feesten in stijl' geven. Het grootseminarie van het bisdom Roermond dat in de abdij zetelt is vanuit het conferentiecentrum niet toegankelijk, want zaak is te voorkomen dat feestgangers op avontuur gaan en de rust verstoren van de priesterstudenten. Thans zijn dat er om en nabij de twintig.
De orde der Redemptoristen
Onder Kerkrade begint het landschap imposant te glooien en waan je je, het cliché moet worden gebruikt, niet meer in het dubbeltjesplatte Nederland. 'Lichaam en geest kunnen nieuwe energie opdoen bij een wandeling door het glooiend landschap', schrijven de broeders Redemptoristen in de folder waarin zij een retraite in hun klooster in Wittem van harte aanbevelen. De orde der Redemptoristen stampt uit het 18de- eeuwse Italië en stond de evangelisatie voor van de meest verlaten zielen. In de 19de eeuw kwamen de broeders naar Wittem. Hun imposante klooster groeide uit tot bedevaartsoord van de Heilige Gerardus Majella, de patroonheilige van kleermakers, portiers én zwangere vrouwen.
De broeders van Wittem genieten sinds jaar en dag ook bekendheid vanwege hun succesvolle scheurkalender die toepasselijk de Gerarduskalender heet. Elke dag geven zij de gebruikers een wijsheid mee: 'de tijd is de larve van de eeuwigheid', 'wie zelf niet gelukkig is, kan anderen geen geluk brengen', 'er zijn mensen die graag lang leven maar niet weten hoe ze een regenmiddag moeten vullen' en nog 362 andere. De Gerarduskalender van 2012 is al klaar en voor een paar euro te koop in de kloosterboekwinkel. Hier vind je ook werk over de Dalai Lama, Nelson Mandela en Barack Obama, en de beste Volkskrant-stukken van Kees Fens in De hemel is naar beneden gekomen.
Tegen de tweehonderd broeders woonden er vroeger in Wittem. Twaalf zijn het er in 2011, het jaar dat de Redemptoristen 175 jaar in Nederland zijn. De lange kloostergangen zijn her en der herbevolkt met leken die zich voor korte of langere tijd uit de maatschappij terugtrekken. Zij zijn er ook in de tegen de heuvels aanliggende kloostertuin, waar stilte een gebod is. In de kerk branden al 175 jaar kaarsen voor Onze Lieve Vrouw van de Altijddurende Bijstand.
Abonneren op:
Posts (Atom)