Thuis.
Vanmorgen bezocht ik nog even de lokale supermarkt voor de weekendboodschappen.
Ik vind Koninginnedagkoopjesmarkten leuk, maar te druk. Ik kan ook buiten Koninginnedag koopjes vinden, ik word echt hysterisch als ik in een mensenmassa moet schuivelen, en om èchte koopjes te vinden moet je vroeg opstaan en daaraan heb ik een broertje dood :)
Daarnaast zijn de leuke "stuivertjesmarkten" van kinderen die voor een schijntje hun speelgoed waar ze niet meer mee spelen verkopen, grotendeels vervangen door opdringerige beroepsscharrelaars met zonnebrillen en andere braderiespullen.
Jongste kind kreeg ook nog eens koorts en werd ziek. Een griepje, bij temperaturen boven de 20 graden? Hoe dan ook, we besloten lekker thuis te blijven. Ik las in het zonnetje de nieuwste Seasons en Landleven (vanmorgen gekocht), en kreeg zowaar een kleurtje op mijn armen!
Oudste kind ging naar de stadsgrachten, waar een groot stuk piepschuim lag... dat was een mooi vlot!
We hebben genoten van onze nieuwe vijver, waarin een kikker even lekker ging relaxen.
En 's avonds volgde ik via internet het knetterende noodweer dat Limburg, Brabant en Zuid-Holland trof...
Zo was onze Koninginnedag. En hoewel het niet leuk is dat jongste bloedje de griep heeft, was het goed zo!
vrijdag 30 april 2004
Koninginnedag op tv
Al jaren gaat het gerucht rond dat met name "de prinsjes" stevig balen van elk jaar opnieuw verplicht koekhappen op lokatie, maar volgens mij heeft De Koninklijke Familie enorm genoten vandaag. Of ze deden goed alsof ;-)
Ik heb de beelden vanuit Groningen bij stukjes en beetjes gezien, live en in de herhalingen.
Ik zag:
- een prinses (mind you, a.s. koningin!) in spijkerjack! Maxima's kledingkeuze was spectaculair te noemen!
- prinsen (vooral de zonen van Margriet en Pieter) die het waanzinnig naar hun zin hadden, het kind in zich weer voelden opborrelen en volop meededen aan allerlei soms best enge stunts...
- schoondochters (Marilène, Laurentien en of course Maxima) die lieten zien dat schoondochterprinsessen anno 2004 geen stijve harken meer zijn. Maxima was dat al vanaf het begin van haar leven als a.s. koningin niet, Marilène en Laurentien aanvankelijk wel een beetje, maar het lijkt erop dat zij Maxima's voorbeeld volgen en zichzelf zijn. Ik ben benieuwd of Mabel er volgend jaar bij is... Officieel mag het niet, maar Beatrix heeft na de geboorte van Amalia duidelijk gemaakt dat zij Mabel als schoondochter accepteert, door haar mee te nemen als eerste kraamvisite.
- de dank-speech van Beatrix. Volgens mij (en geloof me, ik ben sceptisch van aard!) was die recht uit het hart. Af en toe haperde ze, zocht ze naar woorden, om Groningen te bedanken voor de fijne dag, die ook een soort hommage aan haar moeder Juliana was. Ze sprak sneller dan normaal, en absoluut minder bekakt. Punt voor Beatrix!!!
Gehoord: vanuit een kinderwagen stak een bord: Amalia, ik wil met je trouwen...!
Ik ben geen hysterische Oranjefan, maar op een dag als vandaag vind ik het heel leuk om in een monarchie te wonen (en republikeinen: presidenten kosten óók geld en doen ook wel eens rare dingen).
Ik heb de beelden vanuit Groningen bij stukjes en beetjes gezien, live en in de herhalingen.
Ik zag:
- een prinses (mind you, a.s. koningin!) in spijkerjack! Maxima's kledingkeuze was spectaculair te noemen!
- prinsen (vooral de zonen van Margriet en Pieter) die het waanzinnig naar hun zin hadden, het kind in zich weer voelden opborrelen en volop meededen aan allerlei soms best enge stunts...
- schoondochters (Marilène, Laurentien en of course Maxima) die lieten zien dat schoondochterprinsessen anno 2004 geen stijve harken meer zijn. Maxima was dat al vanaf het begin van haar leven als a.s. koningin niet, Marilène en Laurentien aanvankelijk wel een beetje, maar het lijkt erop dat zij Maxima's voorbeeld volgen en zichzelf zijn. Ik ben benieuwd of Mabel er volgend jaar bij is... Officieel mag het niet, maar Beatrix heeft na de geboorte van Amalia duidelijk gemaakt dat zij Mabel als schoondochter accepteert, door haar mee te nemen als eerste kraamvisite.
- de dank-speech van Beatrix. Volgens mij (en geloof me, ik ben sceptisch van aard!) was die recht uit het hart. Af en toe haperde ze, zocht ze naar woorden, om Groningen te bedanken voor de fijne dag, die ook een soort hommage aan haar moeder Juliana was. Ze sprak sneller dan normaal, en absoluut minder bekakt. Punt voor Beatrix!!!
Gehoord: vanuit een kinderwagen stak een bord: Amalia, ik wil met je trouwen...!
Ik ben geen hysterische Oranjefan, maar op een dag als vandaag vind ik het heel leuk om in een monarchie te wonen (en republikeinen: presidenten kosten óók geld en doen ook wel eens rare dingen).
Idolsfinale - mijn twee centen
Boris was vanaf het begin al behoorlijk sterk. Samen met Marlies, maar die viel waarschijnlijk ten prooi aan zenuwen en werd steeds zwakker. Boris bleef overeind, Marlies sneuvelde.
Maud: ik dacht vanaf het begin: wat doet dit hockeymeisje in Idols? Zij overleeft elke stemronde uitsluitend vanwege het medelijden van het volk versus de vernietigende, maar terechte jury-kritiek.
Maar de laatste keren ging ik overstag. Maud groeide. Hockeymeisje werd zowaar iemand die alle idolen-stormen kon weerstaan...! Waar Marlies faalde, wist Maud te overleven. Ik heb haar duidelijk onderschat!
Morgen wordt het heel spannend.
Ik ben nog steeds "voor Boris", omdat die van nature een Idol is. Hij heeft ook beperkingen, zo zal hij nooit een showman worden als JK. Maar dit bloedjonge mannetje heeft het gerijpte talent van een dertig-plusser... (hij lijkt wat dat betreft wel op Robbie Williams).
Maar Maud heeft sinds de start van Idols 2 zichzelf weten op te werken van hockeytutje naar meisje dat wel degelijk wat in haar mars lijkt te hebben... Ze lijkt ook ondanks haar snelgroeiende succes zichzelf te blijven. Naturel.
Geboren talent versus hardwerkend niet-geboren-talent-met-onverwachte-talentneigingen... Het wordt ècht spannend!
Eigenlijk vind ik zowel Boris als Maud nu al allebei Idol 2004...!
Maud: ik dacht vanaf het begin: wat doet dit hockeymeisje in Idols? Zij overleeft elke stemronde uitsluitend vanwege het medelijden van het volk versus de vernietigende, maar terechte jury-kritiek.
Maar de laatste keren ging ik overstag. Maud groeide. Hockeymeisje werd zowaar iemand die alle idolen-stormen kon weerstaan...! Waar Marlies faalde, wist Maud te overleven. Ik heb haar duidelijk onderschat!
Morgen wordt het heel spannend.
Ik ben nog steeds "voor Boris", omdat die van nature een Idol is. Hij heeft ook beperkingen, zo zal hij nooit een showman worden als JK. Maar dit bloedjonge mannetje heeft het gerijpte talent van een dertig-plusser... (hij lijkt wat dat betreft wel op Robbie Williams).
Maar Maud heeft sinds de start van Idols 2 zichzelf weten op te werken van hockeytutje naar meisje dat wel degelijk wat in haar mars lijkt te hebben... Ze lijkt ook ondanks haar snelgroeiende succes zichzelf te blijven. Naturel.
Geboren talent versus hardwerkend niet-geboren-talent-met-onverwachte-talentneigingen... Het wordt ècht spannend!
Eigenlijk vind ik zowel Boris als Maud nu al allebei Idol 2004...!
woensdag 28 april 2004
Tuinblog - Queen of the Night
In mijn vorige tuin had ik al de tulp Queen of the Night, in de volksmond ook bekend als Zwarte Tulp.
Destijds waren ze nog niet overal verkrijgbaar, nu heeft elk tuincentrum ze in de herfst.
In die tijd, een jaar of 10 geleden, voorspelde ik een grote toekomst voor de Zwarte Tulp: ze zijn oersterk! Of het nou opeens zomers warm wordt, of koud blijft met gemene noordwestenwinden, de bloem blijft lang goed!
Afgelopen herfst heb ik ze gepoot in onze tuin. Samen met Greenland, tulpen met groen en roze. Helaas blijkt Greenland nog in de knop te zitten en zie ik die niet op korte termijn uitkomen... jammer, want groen/roze is volgens mij een mooie combinatie...
Destijds waren ze nog niet overal verkrijgbaar, nu heeft elk tuincentrum ze in de herfst.
In die tijd, een jaar of 10 geleden, voorspelde ik een grote toekomst voor de Zwarte Tulp: ze zijn oersterk! Of het nou opeens zomers warm wordt, of koud blijft met gemene noordwestenwinden, de bloem blijft lang goed!
Afgelopen herfst heb ik ze gepoot in onze tuin. Samen met Greenland, tulpen met groen en roze. Helaas blijkt Greenland nog in de knop te zitten en zie ik die niet op korte termijn uitkomen... jammer, want groen/roze is volgens mij een mooie combinatie...
Kattenkloon
Er wordt met nadruk gezegd dat het resultaat er anders kan uitzien en zich anders kan gedragen dan het origineel, maar het idee om een kloon van je kat (en misschien ook de hond?) te hebben fascineert me wel...!
Ik vond in een oude trui nog wat haren van een kat die al enkele jaren geleden is gaan hemelen... Zou het met die haren ook lukken?
Voor mensen die geen afscheid kunnen nemen van hun kat heeft een Amerikaans bedrijf nu een oplossing gevonden. Het Californische bedrijf Genetic Savings & Clone kan voor ongeveer 42.000 euro een gloednieuwe versie van je vertrouwde viervoeter leveren.
Eind deze week begint het bedrijf met het kopiëren van negen katten. Cellen van de nog levende kat worden gebruikt om een embryo te maken, dat in zes maanden zal volgroeien. Na het half jaar wordt de nieuwe kat geboren, opgebouwd uit het genetisch materiaal van het origineel.
Genetic Savings & Clone waarschuwt dat de kat zich wellicht niet geheel als zijn voorganger zal gedragen, wat te wijten zou zijn aan de externe invloeden op de groei. Ook zal de kopie niet altijd hetzelfde karakter hebben. Enkel genetisch is het een evenbeeld van het origineel. Wie niet tevreden is met de 'kloon-kat', krijgt van directeur Lou Hawthrone zijn geld terug. Het dier gaat dan naar een adoptiegezin.
Omdat het bedrijf nog maar net begonnen is, wil het dit jaar nog rustig aan doen en 'slechts' tien katten gaan 'klonen'. Eén plaatsje rest nog. Heb je op het moment nog niet genoeg geld en ben je bang dat je kat niet meer leeft als je het wel bij elkaar hebt? Voor enkele honderden euro's kan alvast genetisch materiaal van je geliefde kat worden opgeslagen.
RTL4 glijdt uit
Zojuist het (altijd vooraf opgenomen) weerpraatje van RTL4 gezien, na het late nieuws: "Er komt sneeuw aan!" Dat riep Peter Timofeeff, die volgens mij al een tijdje niet op de buis te zien is (hij is ziek geweest, heb ik gehoord).
Nou heb ik genoeg verstand van weerberichten om te weten dat april zijn grillen heeft, maar dat sneeuw er onder de huidige omstandigheden echt niet in zit. Op dit moment zijn er buien in het zuiden, plaatselijk met onweer, en temperaturen die maar net boven de 10° liggen, maar sneeuw?
Oeps, RTL4 heeft het verkeerde bandje gebruikt!
Wees niet bang, het gaat vannacht écht niet sneeuwen! 😉
Nou heb ik genoeg verstand van weerberichten om te weten dat april zijn grillen heeft, maar dat sneeuw er onder de huidige omstandigheden echt niet in zit. Op dit moment zijn er buien in het zuiden, plaatselijk met onweer, en temperaturen die maar net boven de 10° liggen, maar sneeuw?
Oeps, RTL4 heeft het verkeerde bandje gebruikt!
Wees niet bang, het gaat vannacht écht niet sneeuwen! 😉
dinsdag 27 april 2004
Tuinblog - genieten!
De visjes worden steeds minder schuw... Als ik niet te dichtbij kom, en later de uitsnij-functie van mijn fotoprogramma gebruik, lukt het me zelfs een visje te vereeuwigen!
Op de onderste foto zie je precies in het midden een goudwinde, op de bovenste een shubunkin. Vooral de windes zijn zenuwelijers die snel onder(!) de potten duiken, maar zoals ik al zei: het gaat steeds beter!
Op de onderste foto zie je precies in het midden een goudwinde, op de bovenste een shubunkin. Vooral de windes zijn zenuwelijers die snel onder(!) de potten duiken, maar zoals ik al zei: het gaat steeds beter!
Tuinblog - gang van zaken
Wat is alles groen, groen, groen!!! Niet alleen het zevenblad, dat me al jaren op de rand van een tuin-burn-out brengt, maar ook de rest!
De sering zit dik in de knop, de eerste bloemen komen al uit.
De pasgeplante plantjes rond de vijver zijn bijna allemaal goed aangeslagen en doen het prima!
De blauwe regen, die eigenlijk niet van ons is maar van de buren, zit ook dik in de knop.
De hortensia, die vorig jaar kwijnde en die ik enkele weken geleden drastisch inkortte had ik eigenlijk opgegeven, maar opeens zie ik nieuwe scheuten uit de grond komen... Die zullen dit jaar niet bloeien, maar verjongen de struik wel op en manier die ik niet meer had verwacht.
Helaas wil de pasgeplante rabarber niet echt aanslaan. De gelijk geplante ijsbergsla weer wel! Eén van de 6 piepkleine plantjes heeft de geest gegeven, maar de andere 5 doen het prima!
De perzik is uitgebloeid, maar ik denk dat er vruchtjes zijn gemaakt! De kers en peer zijn bijna uitgebloeid, ik hou ze in de gaten! De appel is in volle bloei.
De pruim (net als de appel vorig jaar geplant) heeft weinig gebloeid, volgend jaar verwacht ik er meer van. Het is een Victoria, die schijnen knap rijk fruit te geven, ik laat hem nog maar een jaartje sudderen, dat komt wel goed.
De kruiden schieten boven de grond, alleen de selderij ben ik kwijt. Ik heb echter nieuwe geplant, van die 6-in-een-piepklein-potje voor een euro, en 12 peterselietjes van hetzelfde slag. Peterselie is eenjarig en knap lastig als je het vaak plukt, dus ik heb er meteen maar 12 van gekocht
Het gebroken hartje raakt alweer uitgebloeid. Het blad zal in mei-juni afsterven, maar dat is niet erg, dan is er ruimte voor de tomaten!
De sering zit dik in de knop, de eerste bloemen komen al uit.
De pasgeplante plantjes rond de vijver zijn bijna allemaal goed aangeslagen en doen het prima!
De blauwe regen, die eigenlijk niet van ons is maar van de buren, zit ook dik in de knop.
De hortensia, die vorig jaar kwijnde en die ik enkele weken geleden drastisch inkortte had ik eigenlijk opgegeven, maar opeens zie ik nieuwe scheuten uit de grond komen... Die zullen dit jaar niet bloeien, maar verjongen de struik wel op en manier die ik niet meer had verwacht.
Helaas wil de pasgeplante rabarber niet echt aanslaan. De gelijk geplante ijsbergsla weer wel! Eén van de 6 piepkleine plantjes heeft de geest gegeven, maar de andere 5 doen het prima!
De perzik is uitgebloeid, maar ik denk dat er vruchtjes zijn gemaakt! De kers en peer zijn bijna uitgebloeid, ik hou ze in de gaten! De appel is in volle bloei.
De pruim (net als de appel vorig jaar geplant) heeft weinig gebloeid, volgend jaar verwacht ik er meer van. Het is een Victoria, die schijnen knap rijk fruit te geven, ik laat hem nog maar een jaartje sudderen, dat komt wel goed.
De kruiden schieten boven de grond, alleen de selderij ben ik kwijt. Ik heb echter nieuwe geplant, van die 6-in-een-piepklein-potje voor een euro, en 12 peterselietjes van hetzelfde slag. Peterselie is eenjarig en knap lastig als je het vaak plukt, dus ik heb er meteen maar 12 van gekocht
Het gebroken hartje raakt alweer uitgebloeid. Het blad zal in mei-juni afsterven, maar dat is niet erg, dan is er ruimte voor de tomaten!
woensdag 21 april 2004
Tuinblog - foto-update
Gewoon bollen van de supermarkt... Zogenaamde "gemengde tulpen", die ik enkele jaren geleden heb geplant.
Maar ze zijn wel érg mooi: geel met een lijndun rood randje en soms rode vegen!
Dit najaar geplant: papegaaitulpen (ook bekend als parkiet of parrot).
Kersenbloesem van de mini-kers.
Het gebroken hartje is nu op z'n mooist!
De bessen hangen vol bloemetjes!
Maar ze zijn wel érg mooi: geel met een lijndun rood randje en soms rode vegen!
Dit najaar geplant: papegaaitulpen (ook bekend als parkiet of parrot).
Kersenbloesem van de mini-kers.
Het gebroken hartje is nu op z'n mooist!
De bessen hangen vol bloemetjes!
maandag 19 april 2004
Tuinblog - bloesem!
Als ik dit schrijf, staat de peer in volle bloei.
Om "wisseljaren" te voorkomen is me aangeraden om teveel vruchtjes weg te halen. Als je die laat zitten, vreet dat kracht van het boompje, en krijg je het daaropvolgende jaar amper bloesem, laat staan peren...
De perzik is nu uitgebloeid, maar ik vraag me af of er vrucht is gezet...
De pruim (vorig jaar geplant) heeft 1 of 2 toefjes bloesem gegeven, daar verwacht ik dit jaar nog niks van. Komt wel, volgend jaar of zo!
De duo-appel (ook vorig jaar geplant) zit redelijk, maar niet royaal, in de knop, dieproze knoppen die witroze zullen gaan bloeien. Ik ben benieuwd...
En de mini-kers bloeit nu volop! De bloesem heeft zich geconcentreerd op 1 plekje rond de stam. Misschien levert dat een handjevol kersen op? Ik ben benieuwd, ook dit boompje is vorig jaar geplant...
Verder bloeien de diverse soorten bessen nu. De kruisbes zit nog in de knop.
De vijg laat hier en daar bobbeltjes zien, dat worden vruchtjes (bloeit een vijg niet?!?). Of deze bobbeltjes uiteindelijk rijpe vijgen gaan worden betwijfel ik. Zelfs in de topzomer van 2003 is dat niet gelukt. Maar ach, het blijft een grappig gezicht en doet denken aan vakanties in Frankrijk...!
Om "wisseljaren" te voorkomen is me aangeraden om teveel vruchtjes weg te halen. Als je die laat zitten, vreet dat kracht van het boompje, en krijg je het daaropvolgende jaar amper bloesem, laat staan peren...
De perzik is nu uitgebloeid, maar ik vraag me af of er vrucht is gezet...
De pruim (vorig jaar geplant) heeft 1 of 2 toefjes bloesem gegeven, daar verwacht ik dit jaar nog niks van. Komt wel, volgend jaar of zo!
De duo-appel (ook vorig jaar geplant) zit redelijk, maar niet royaal, in de knop, dieproze knoppen die witroze zullen gaan bloeien. Ik ben benieuwd...
En de mini-kers bloeit nu volop! De bloesem heeft zich geconcentreerd op 1 plekje rond de stam. Misschien levert dat een handjevol kersen op? Ik ben benieuwd, ook dit boompje is vorig jaar geplant...
Verder bloeien de diverse soorten bessen nu. De kruisbes zit nog in de knop.
De vijg laat hier en daar bobbeltjes zien, dat worden vruchtjes (bloeit een vijg niet?!?). Of deze bobbeltjes uiteindelijk rijpe vijgen gaan worden betwijfel ik. Zelfs in de topzomer van 2003 is dat niet gelukt. Maar ach, het blijft een grappig gezicht en doet denken aan vakanties in Frankrijk...!
zaterdag 17 april 2004
Tuinblog - nog meer nieuwe vijverbewoners
De temperatuur van het vijverwater is inmiddels redelijk opgelopen, dus besloten we vandaag "the icing on the cake" te halen: VISJES!!!
Ik heb 3 shubunkins, 4 goudwindes en 1 zilverwinde, die zilverwinde had ik al maanden op het oog omdat dat het enige visje was, met wat goudvissen, dat het tuincentrum van vorig jaar had overgehouden. Ze hadden hem bij het restje goudvissen gezet en nu zat hij daar nog steeds, tussen de (nieuwe) goudvissen. En de afgelopen maanden heeft dat visje een apart plekje in mijn hart gekregen 😉
Vanmiddag de plechtige tewaterlating. Eerst de zak met inhoud geleidelijk laten wennen en na enkele uren mochten de visjes dan werkelijk de vijver in! Aanvankelijk waren ze erg gestressed, maar al snel gingen ze overal aan snuffelen, aten een hapje en voelden zich duidelijk prima!
De kikkerdril en -visjes laten ze met rust, ik heb echter zoveel dril en kikkervisjes dat ze dat nooit op kunnen 😉 en ze hebben inmiddels voer gehad (van Velda, vlokken, korrels en gedroogde garnaaltjes of zo) dat ze erg lekker vinden!
Helaas werd mijn ene kat helemaal gek toen hij de vissen zag... Ik heb vroeger ook zowel een vijver als katten gehad, en die katten staarden graag naar de vissen, maar niet zo geobsedeerd als deze kat... Ik heb stokken met draad om de vijver tegen de reiger, maar ik zie deze kat er voor aan om met draad en al de vijver in de springen en ik vrees dat die kat daar niet tegen kan, verstrikt in het draad, in het water...
Duimen maar, en tot die tijd mag hij alleen de tuin in als wij klaarstaan met een waterpistool of de tuinslang...
Ik heb 3 shubunkins, 4 goudwindes en 1 zilverwinde, die zilverwinde had ik al maanden op het oog omdat dat het enige visje was, met wat goudvissen, dat het tuincentrum van vorig jaar had overgehouden. Ze hadden hem bij het restje goudvissen gezet en nu zat hij daar nog steeds, tussen de (nieuwe) goudvissen. En de afgelopen maanden heeft dat visje een apart plekje in mijn hart gekregen 😉
Vanmiddag de plechtige tewaterlating. Eerst de zak met inhoud geleidelijk laten wennen en na enkele uren mochten de visjes dan werkelijk de vijver in! Aanvankelijk waren ze erg gestressed, maar al snel gingen ze overal aan snuffelen, aten een hapje en voelden zich duidelijk prima!
De kikkerdril en -visjes laten ze met rust, ik heb echter zoveel dril en kikkervisjes dat ze dat nooit op kunnen 😉 en ze hebben inmiddels voer gehad (van Velda, vlokken, korrels en gedroogde garnaaltjes of zo) dat ze erg lekker vinden!
Helaas werd mijn ene kat helemaal gek toen hij de vissen zag... Ik heb vroeger ook zowel een vijver als katten gehad, en die katten staarden graag naar de vissen, maar niet zo geobsedeerd als deze kat... Ik heb stokken met draad om de vijver tegen de reiger, maar ik zie deze kat er voor aan om met draad en al de vijver in de springen en ik vrees dat die kat daar niet tegen kan, verstrikt in het draad, in het water...
Duimen maar, en tot die tijd mag hij alleen de tuin in als wij klaarstaan met een waterpistool of de tuinslang...
dinsdag 13 april 2004
Kantoor
Ooit heb ik als uitzendkracht op "kantoor" gewerkt. Wat was ik blij dat dat tijdelijk was! Die "kantoor-cultuur" beviel me niks. Flauwe humor, de ene cliché na de andere, starheid, elkaar in de gaten houden, werken met je ellebogen, likken naar boven en schoppen naar beneden... Ik had meelij met de mensen die veroordeeld waren tot hun 65e daar te moeten blijven, 5 dagen per week van half 9 tot 5 (en oh wee als je 15 seconden voor 5 al van je stoel opstond).
Kort daarna kwam "Debiteuren Crediteuren" op tv en ik was verrast: dit was zo bekend! Die eeuwige flauwe moppen en lollig bedoelde opmerkingen, de sloofse juffrouw Jannie, tot in bijna elk detail klopte het met mijn ervaringen! Gelukkig kon ik er hartelijk om lachen. En nee, Sinterklaas hebben we (gelukkig, denk ik) niet gezien ;-)
Vanavond komt er een nieuw soort Debiteuren Crediteuren. Het is Brits en heet The Office.
Verplicht kijken dus! En bedenk dat dit voor veel mensen bittere werkelijkheid is...!
(gelukkig zijn er ook veel jobs waar ik me wél thuis kan voelen! ;-) )
Kort daarna kwam "Debiteuren Crediteuren" op tv en ik was verrast: dit was zo bekend! Die eeuwige flauwe moppen en lollig bedoelde opmerkingen, de sloofse juffrouw Jannie, tot in bijna elk detail klopte het met mijn ervaringen! Gelukkig kon ik er hartelijk om lachen. En nee, Sinterklaas hebben we (gelukkig, denk ik) niet gezien ;-)
Vanavond komt er een nieuw soort Debiteuren Crediteuren. Het is Brits en heet The Office.
Verplicht kijken dus! En bedenk dat dit voor veel mensen bittere werkelijkheid is...!
(gelukkig zijn er ook veel jobs waar ik me wél thuis kan voelen! ;-) )
"Geen file bij de Efteling"
Gisteren heb ik bij RTL4 een onderzoekje gezien. Men ging kijken hoe het met de Tweede-Paasdag-files was bij typische Paasattracties zoals de meubelboulevard en de Efteling.
Conclusie: het was rustig.
Hun conclusie: de mensen mijden deze locaties uit angst voor files en wachttijden.
Ik denk zelf dat veel mensen deze locaties tegenwoordig mijden vanwege de hand-op-de-knip! Een meubelboulevard bezoek je toch vooral als je koopplannen hebt? En een entreekaartje voor de Efteling is ook niet gratis? Overigens, en dat is weer in strijd met mijn idee, stond er weer wél een file bij de Keukenhof...
Conclusie: het was rustig.
Hun conclusie: de mensen mijden deze locaties uit angst voor files en wachttijden.
Ik denk zelf dat veel mensen deze locaties tegenwoordig mijden vanwege de hand-op-de-knip! Een meubelboulevard bezoek je toch vooral als je koopplannen hebt? En een entreekaartje voor de Efteling is ook niet gratis? Overigens, en dat is weer in strijd met mijn idee, stond er weer wél een file bij de Keukenhof...
zondag 11 april 2004
Groeten
Iemand schreef, als Paaswens, dat men elkaar meer moet gaan groeten.
Ik ben het volledig met haar eens.
Zou het typisch Hollands zijn dat gewoon groeten, elkaar een glimlach geven (ook wildvreemden!) zo zeldzaam wordt? Is het wijdverspreid of leef ik toevallig in een groet-arme regio? Ik weet het niet. Wel weet ik dat veel mensen je geschokt aankijken als je bijvoorbeeld in de lift van de parkeergarage of zo vriendelijk groet of glimlacht. Hellup, wat moet dat rare mens van me!!! Niks, ik groet alleen maar.
In 2003 bezochten we een voor 99% door Fransen bezochten municipal in Zuid-Bretagne. Aanvankelijk keken de campinggasten enigszins wantrouwend toen zij ons Nederlandse kenteken zagen.
Na enkele dagen was daar niets meer van te merken. Verrek, déze "Hollandaises" zeggen "bonjour" en zo, en proberen zelfs met hun vage Franse woordenschat een gesprekje aan te knopen!!! (blijkbaar iets bijzonders?)
Ook wij waren verrast. Aanvankelijk dachten we: Fransen zijn arrogant, weigeren een woord buiten hun landsgrenzen te spreken en hebben vooral de pest aan Nederlanders, en dat zagen we die eerste dagen ook bevestigd toen we de speurende blikken zagen als men langs onze tent liep. Niet dat ik me er wat van aan trok, maar het viel wel op.
Na enkele dagen werden er, vaak met handen en voeten, al leuke conversaties gehouden bij onze tent. Van enig wantrouwen viel niets meer te merken. En vooral jonge Fransen bleken een aardig mondje Engels te spreken, toen ze merkten dat wij ook bereid waren om in het Frans te groeten en een woordje te wisselen in ons beroerde Frans. Een enkeling sprak zelfs Duits!
Na een week kwamen de eerste bekentenissen: "Les Hollandaises komen zo afstandelijk over", en "jullie zijn de eerste Nederlanders die groeten en een praatje willen maken!".
Leven veel Nederlanders dan op een eilandje? Je groet hoogstens de buren en je collega's, maar dan houdt het wel blijkbaar op. Waarom? Bang dat "die vreemde" iets van je moet of zo? Ik merk het zelf zo vaak in mijn woonplaats.
De Fransen op de camping kwamen voornamelijk uit grote steden, uit buurten die wij als "niet zo best" zouden bestempelen. En toen na een week de jongeren toe kwamen stromen, werden we gewaarschuwd: oei oei, dat is tuig! Ze hingen tot ver in de avond rond de toiletgebouwen te hangen... "C'est pas bon, madame!"
De eerste avond dat de jeugd er was moest ik naar het toiletgebouw. Een groep tieners hing er verveeld voor de ingang. Maar ja, ik moest toch echt even doen wat iedereen wel eens moest doen en liep er heen, met de waarschuwingen van de Fransen nog in mijn oren, maar nog voor ik ze kon groeten, maakte de groep hangpubers plaats zodat ik kon passeren, inclusief "bonsoir!". Tjee, ze lieten me zomaar erlangs, zonder gegiechel of flauwe opmerkingen in hun taal!
"Waarom maken jullie je zo druk over die jongeren?" vroeg ik de volgende dag aan de vrijwel accentloos Engels sprekende Franse kampeerder die me eerder had gewaarschuwd. "Ze gingen voor me aan de kant voor ik wat had gevraagd en groetten me, en om 11 uur gingen ze naar hun tent en was het stil! Ik was verbaasd"
"Hoe gaat het dan bij jullie in Holland?" vroeg de man.
Ik legde uit dat je eerst netjes moet vragen of je er wel langs mag voor ze opzij gaan (voorbeeld: de winkelcentra, plantsoenen, etcetera) en dat dat dan uiteindelijk wel gebeurde, maar dat je dan een boel opmerkingen en gegrinnik naar je kop kreeg.
De man was verbijsterd. Hij vond de Franse hangjeugd al zo erg, terwijl ik die "bien sympa" vond!
De twee weken Bretagne waren een openbaring voor ons. Je begint met een groet, en dan gaat de wereld open.
Jongeren die niet intimiderend in de weg blijven staan maar opzij gaan als je er langs moet, zonder dat je het moet vragen.
Op het strand, waar bij eb volop tapijtschelpen werden gezocht (om te eten!) werd je emmertje door wildvreemden bijgevuld als je oogst minder groot was dan het gemiddelde van die dag, en je kreeg er meteen de tip bij om bij het volgende laagwater je vangst te vergroten plus een recept!
In de laatste week kwamen er vaak mensen langs die vroegen, wat die koeken waren die ze tijdens een uitje in Nederland hadden gegeten (meestal gevulde koeken of roze koeken).
Of hoe dat spel heette dat Nederlanders zo graag spelen (na wat schetsen op een notitieblokje werd duidelijk dat ze een sjoelbak bedoelden).
En of Nederlanders werkelijk een mud aardappels meesmokkelden naar het buitenland... (niet dat ik weet, maar uitzonderingen heb je altijd, en ja, hagelslag gaat altijd mee ;-) ).
En hoe is dat leuke contact begonnen? Gewoon, met groeten. Spontaan zelf groeten, en groeten beantwoorden. Glimlachen, je excuseren voor je beroerde Frans, proberen met handen en voeten de conversatie te volgen. Uitgaan van het beste in de mens in plaats van bij voorbaat je scherm hoog optrekken. Zo simpel is het, voor mij heel normaal, maar de Fransen hadden duidelijk andere ervaringen met Nederlanders.
Op de dag van vertrek kwamen veel mensen afscheid nemen. Enkelen kusten me zelfs op de wangen: "A Bientôt! Bon Voyage!"
Nederlanders klagen zo vaak over de arrogantie van de Fransen. En ja, Fransen kúnnen arrogant zijn. Dat merkten die Nederlanders op de camping die deden of ze niks zagen als er iemand langs hun tent of caravan liep. Ze hebben een onvergetelijke ervaring gemist. en ik heb veel geleerd.
Ik ben het volledig met haar eens.
Zou het typisch Hollands zijn dat gewoon groeten, elkaar een glimlach geven (ook wildvreemden!) zo zeldzaam wordt? Is het wijdverspreid of leef ik toevallig in een groet-arme regio? Ik weet het niet. Wel weet ik dat veel mensen je geschokt aankijken als je bijvoorbeeld in de lift van de parkeergarage of zo vriendelijk groet of glimlacht. Hellup, wat moet dat rare mens van me!!! Niks, ik groet alleen maar.
In 2003 bezochten we een voor 99% door Fransen bezochten municipal in Zuid-Bretagne. Aanvankelijk keken de campinggasten enigszins wantrouwend toen zij ons Nederlandse kenteken zagen.
Na enkele dagen was daar niets meer van te merken. Verrek, déze "Hollandaises" zeggen "bonjour" en zo, en proberen zelfs met hun vage Franse woordenschat een gesprekje aan te knopen!!! (blijkbaar iets bijzonders?)
Ook wij waren verrast. Aanvankelijk dachten we: Fransen zijn arrogant, weigeren een woord buiten hun landsgrenzen te spreken en hebben vooral de pest aan Nederlanders, en dat zagen we die eerste dagen ook bevestigd toen we de speurende blikken zagen als men langs onze tent liep. Niet dat ik me er wat van aan trok, maar het viel wel op.
Na enkele dagen werden er, vaak met handen en voeten, al leuke conversaties gehouden bij onze tent. Van enig wantrouwen viel niets meer te merken. En vooral jonge Fransen bleken een aardig mondje Engels te spreken, toen ze merkten dat wij ook bereid waren om in het Frans te groeten en een woordje te wisselen in ons beroerde Frans. Een enkeling sprak zelfs Duits!
Na een week kwamen de eerste bekentenissen: "Les Hollandaises komen zo afstandelijk over", en "jullie zijn de eerste Nederlanders die groeten en een praatje willen maken!".
Leven veel Nederlanders dan op een eilandje? Je groet hoogstens de buren en je collega's, maar dan houdt het wel blijkbaar op. Waarom? Bang dat "die vreemde" iets van je moet of zo? Ik merk het zelf zo vaak in mijn woonplaats.
De Fransen op de camping kwamen voornamelijk uit grote steden, uit buurten die wij als "niet zo best" zouden bestempelen. En toen na een week de jongeren toe kwamen stromen, werden we gewaarschuwd: oei oei, dat is tuig! Ze hingen tot ver in de avond rond de toiletgebouwen te hangen... "C'est pas bon, madame!"
De eerste avond dat de jeugd er was moest ik naar het toiletgebouw. Een groep tieners hing er verveeld voor de ingang. Maar ja, ik moest toch echt even doen wat iedereen wel eens moest doen en liep er heen, met de waarschuwingen van de Fransen nog in mijn oren, maar nog voor ik ze kon groeten, maakte de groep hangpubers plaats zodat ik kon passeren, inclusief "bonsoir!". Tjee, ze lieten me zomaar erlangs, zonder gegiechel of flauwe opmerkingen in hun taal!
"Waarom maken jullie je zo druk over die jongeren?" vroeg ik de volgende dag aan de vrijwel accentloos Engels sprekende Franse kampeerder die me eerder had gewaarschuwd. "Ze gingen voor me aan de kant voor ik wat had gevraagd en groetten me, en om 11 uur gingen ze naar hun tent en was het stil! Ik was verbaasd"
"Hoe gaat het dan bij jullie in Holland?" vroeg de man.
Ik legde uit dat je eerst netjes moet vragen of je er wel langs mag voor ze opzij gaan (voorbeeld: de winkelcentra, plantsoenen, etcetera) en dat dat dan uiteindelijk wel gebeurde, maar dat je dan een boel opmerkingen en gegrinnik naar je kop kreeg.
De man was verbijsterd. Hij vond de Franse hangjeugd al zo erg, terwijl ik die "bien sympa" vond!
De twee weken Bretagne waren een openbaring voor ons. Je begint met een groet, en dan gaat de wereld open.
Jongeren die niet intimiderend in de weg blijven staan maar opzij gaan als je er langs moet, zonder dat je het moet vragen.
Op het strand, waar bij eb volop tapijtschelpen werden gezocht (om te eten!) werd je emmertje door wildvreemden bijgevuld als je oogst minder groot was dan het gemiddelde van die dag, en je kreeg er meteen de tip bij om bij het volgende laagwater je vangst te vergroten plus een recept!
In de laatste week kwamen er vaak mensen langs die vroegen, wat die koeken waren die ze tijdens een uitje in Nederland hadden gegeten (meestal gevulde koeken of roze koeken).
Of hoe dat spel heette dat Nederlanders zo graag spelen (na wat schetsen op een notitieblokje werd duidelijk dat ze een sjoelbak bedoelden).
En of Nederlanders werkelijk een mud aardappels meesmokkelden naar het buitenland... (niet dat ik weet, maar uitzonderingen heb je altijd, en ja, hagelslag gaat altijd mee ;-) ).
En hoe is dat leuke contact begonnen? Gewoon, met groeten. Spontaan zelf groeten, en groeten beantwoorden. Glimlachen, je excuseren voor je beroerde Frans, proberen met handen en voeten de conversatie te volgen. Uitgaan van het beste in de mens in plaats van bij voorbaat je scherm hoog optrekken. Zo simpel is het, voor mij heel normaal, maar de Fransen hadden duidelijk andere ervaringen met Nederlanders.
Op de dag van vertrek kwamen veel mensen afscheid nemen. Enkelen kusten me zelfs op de wangen: "A Bientôt! Bon Voyage!"
Nederlanders klagen zo vaak over de arrogantie van de Fransen. En ja, Fransen kúnnen arrogant zijn. Dat merkten die Nederlanders op de camping die deden of ze niks zagen als er iemand langs hun tent of caravan liep. Ze hebben een onvergetelijke ervaring gemist. en ik heb veel geleerd.
vrijdag 9 april 2004
Aprilse grillen
Oudste kwam deze week thuis met een kluit kikkerdril, en wat gedijt die goed in ons nieuwe vijvertje! De puntjes in de dril zijn al kommaatjes geworden en als de kommaatjes kikkervisjes zijn geworden, mogen ze smullen van de algjes!
En de lente laat zich echt niet tegenhouden door deze koude noordwestelijke stromingen met hagelbuien. Die temperatuur gaat echt wel eens stijgen, de blaadjes komen echt weer aan de bomen en die bloemetjes gaat echt wel eens een keer bloeien!
En de lente laat zich echt niet tegenhouden door deze koude noordwestelijke stromingen met hagelbuien. Die temperatuur gaat echt wel eens stijgen, de blaadjes komen echt weer aan de bomen en die bloemetjes gaat echt wel eens een keer bloeien!
dinsdag 6 april 2004
Tuinblog - nieuwe vijverbewoners
Zoonlief heeft gisteren een kluit kikkerdril meegenomen voor in de vijver. Als de stipjes-in-gelei kikkertjes zijn geworden, zullen we ze, zoals het hoort, terug zetten in de sloot.
Zo kunnen we toch eindelijk leven in de vijver krijgen! Het is te koud om nieuwe visjes te gaan plaatsen, en dat zal voorlopig nog wel zo blijven met dit weer.
Zo kunnen we toch eindelijk leven in de vijver krijgen! Het is te koud om nieuwe visjes te gaan plaatsen, en dat zal voorlopig nog wel zo blijven met dit weer.
maandag 5 april 2004
Speciale site voor paus Johannes Paulus II
Het Vaticaan heeft voor paus-zaliger Johannes Paulus II, ofwel Karol Wojtyla, een website geopend. Ik vind het een mooi stukkie werk!
Het is in verschillende talen te zien, o.a. in het Engels.
Mooie foto's ook...!
Het is in verschillende talen te zien, o.a. in het Engels.
Mooie foto's ook...!
Bill Gates niet meer de rijkste
Volgens het nieuws van vandaag is Bill Gates niet meer de rijkste man, maar Ingvar Kamprad, de oprichter van IKEA.
Ik kan me er wat bij voorstellen...
Aanvankelijk hebben Microsoft en IKEA veel gemeen: de kans op eindeloos gezoek, gevloek en geploeter om de boel op te zetten.
Maar dan komen de verschillen. Bij Microsoft (Windows) blijft het spannend of de boel overeind blijft. Bij IKEA kan je er meestal wel zeker van zijn dat alles goed blijft als je het eenmaal in elkaar hebt gezet!
Ik kan me er wat bij voorstellen...
Aanvankelijk hebben Microsoft en IKEA veel gemeen: de kans op eindeloos gezoek, gevloek en geploeter om de boel op te zetten.
Maar dan komen de verschillen. Bij Microsoft (Windows) blijft het spannend of de boel overeind blijft. Bij IKEA kan je er meestal wel zeker van zijn dat alles goed blijft als je het eenmaal in elkaar hebt gezet!
Lekker stel
Zie hier onze boxer Amber, met onze ene kat Garfield, die hier geboren is!
Garfield is er eentje uit een nest van 4 en is op 14 mei 2001 geboren. Moeder, broertjes en zusje waren wit, deze rooie was echt een koekoeksjong...!
Zowel moeder als de andere jongen konden heel goed met onze boxer opschieten! De 3 andere kittens hebben een goed nieuw adres gevonden, moeder is helaas in februari 2003 plotseling gestorven aan nierproblemen. Daarna kwam er een halfpers bij, Csaba, die ook al snel vriendschap met de boxer sloot.
Het gaat inmiddels erg goed met de boxer na haar sterilisatie van vorige week maandag, na een vervelend etmaal was ze snel weer de oude, al moet ze nog steeds kalm aan doen en zo'n rare lampenkap dragen, maar woensdag gaan de hechtingen eruit!
zondag 4 april 2004
Tuinblog - narcissen
Altijd spannend, om in het najaar een zak gemengde narcissen te kopen... De ene keer blijkt er van dat "gemengde" weinig terecht te komen en heb je 25 dezelfde bollen. Maar soms heb ik geluk.
De laatste zak gemengde narcissen zijn inderdaad leuk gemengd! Allerlei tinten witgeel, geel en oranje, allerlei vormpjes van de "trompetjes" zoals kort, lang, breed, smal, en zelfs een gevulde... We hadden echt geluk deze keer! (al komt het op de foto niet zo mooi uit... maar je krijgt toch een indruk.)
En... tussen de narcissen staan heerlijk geurende, volop bloeiende hyacinthen, en daarvóór de vaste papaver, die eind mei zal gaan bloeien, en het gebroken hartje!
De laatste zak gemengde narcissen zijn inderdaad leuk gemengd! Allerlei tinten witgeel, geel en oranje, allerlei vormpjes van de "trompetjes" zoals kort, lang, breed, smal, en zelfs een gevulde... We hadden echt geluk deze keer! (al komt het op de foto niet zo mooi uit... maar je krijgt toch een indruk.)
En... tussen de narcissen staan heerlijk geurende, volop bloeiende hyacinthen, en daarvóór de vaste papaver, die eind mei zal gaan bloeien, en het gebroken hartje!
vrijdag 2 april 2004
Abonneren op:
Posts (Atom)