Obama

De inauguratie van Obama was voor veel mensen een indrukwekkende belevenis en zijn speech werd over het algemeen positief ontvangen (hoewel Wall Street en China er anders over dachten).  De kersverse president van de VS werd binnengehaald als de nieuwe Messias. Maar wanneer slaat Hosanna om in Kruisig Hem...?
Veel mensen verbaasden zich over de charismatische speech. Wow, deed hij dat helemaal uit zijn hoofd...? Maar al gauw werd vermoed dat er toch een autocue werd gebruikt. Ik vind dat zelf niet meer dan logisch. Obama is president, en geen acteur die een pittig script moet kunnen opdreunen. En zelfs een acteur heeft vaak nog een souffleur of autocue bij de hand. Toch klonk er plaatselijk wat teleurstelling, alsof een superheld van zijn voetstuk is gevallen. En dat is jammer...

Dat Bush niet de geschiedenis in zal gaan als de briljantste president van de VS is geen verrassing. En het is ook wel te begrijpen dat Obama als nieuwe Heiland werd ontvangen. Het is ook niet niets: de eerste gekleurde president, veertig jaar na de moord op Martin Luther King (en de Amerikaanse apartheid echot nog lang na, de gevolgen zijn nog gevoelig merkbaar). Een man met meer charisma in zijn kleine teen dan Bush in zijn hele lichaam.

Er rust een zware last op Obama's schouders, en ik ben blij dat ik niet in zijn schoenen sta. Had hij kunnen vermoeden hoe de westerse wereld er bij zou staan, toen hij op een mooie dag tegen Michelle zei: "Ik ga president worden"? En had hij zijn plannen doorgezet als hij dat wél had geweten? We zullen het nooit weten.

Natuurlijk was het vóór de kredietcrisis ook niet zo rooskleurig in de VS, met een leger in Afghanistan en Irak en heel wat lijken in de kast in het eigen land. Ik noem alleen al de gevolgen van de hurricane Katrina, die in 2005 New Orleans en omgeving teisterde. Ik weet uit eerste hand dat de inwoners toen verschrikkelijk in de steek zijn gelaten, mede omdat de soldaten die hen konden helpen in het buitenland het vaderland moesten dienen. Ontelbare mensen die hun leven leuk op de rit hebben à la American Dream moeten nu alweer ruim 3 jaar gedwongen leven als trailer trash in vochtige stacaravans, terwijl het overheidsgeld dat beschikbaar was gesteld voor de slachtoffers van Katrina verdwenen lijkt en verzekeringsmaatschappijen unaniem de kont tegen de krib gooit. Onder deze omstandigheden mag Obama puinruimen. Ik heb met hem te doen... maar het volk heeft het volste vertrouwen in hem!

Sceptici zaten dinsdag met argusogen naar de beelden te kijken om de eerste barstjes in Obama's imago te vinden. En ze vonden die. Zo was hij duidelijk nerveus toen het tijd was voor de eed, en haperde hij...! Inmiddels is bekend dat de hapering niet aan Obama lag, maar aan opperrechter Roberts, die een kleine vergissing maakte in de tekst die Obama moest naspreken. Inmiddels is de eed voor de zekerheid opnieuw afgelegd.

Na De Eed kwam De Speech, die met veel overtuiging werd uitgesproken. Ook toen kwamen de sceptici met hun reacties. Het was autocue (is dat dan een schande?), hij had een team van coaches om zich heen (ja, dat is in het bedrijfsleven toch ook normaal?), hij sprak geen woord over de Native Americans (in jip-en-janneketaal: de indianen)...

Obama is getalenteerd en heeft een enorm charisma. Zijn gezin is ideaal (niet onbelangrijk in de VS), zijn vrouw wordt nu al de nieuwe Jackie Kennedy genoemd. Maar de omstandigheden waaronder hij de eed aflegde en de speech uitsprak, zijn niet gunstig. Hij zal heel wat slechte boodschappen moeten gaan verkondigen, en het is te hopen dat zijn charisma (iets wat Bush niet had) hem zal redden. Maar toch...

Je hoeft niet eens zo'n grote scepticus te zijn om je hart vast te houden. Hij is binnengehaald als de nieuwe Messias, maar iedereen met een beetje Bijbelkennis weet hoe het met de eerste Messias is afgelopen, en dat Hosanna zó maar kan omslaan in Kruisig Hem. Een ander gevaar kan bijvoorbeeld een redneck zijn, die profiteert van de soepele Amerikaanse wapenwet, en niet blij is dat zijn Home Of The Brave wordt geleid door "a nigger".

Ik hoop van harte dat Obama het gaat redden, maar vooral dat hij de kans krijgt om te bewijzen wat hij waard is. Er liggen heel wat lijken in de Amerikaanse kast, en het is de grote vraag of hij die in vier jaar weg kan krijgen.

Eindelijk Don Quixote?

Hij is er al eens aan begonnen, maar een zieke hoofdrolspeler, een zeldzaam noodweer in de Spaanse woestijn en terugtrekkende geldschieters staken een spaak in het wiel. Hij roept al jaren dat hij het idee toch eens uit wil voeren. En nu lijkt het eindelijk te gaan gebeuren!

Terry Gilliam staat bekend om zijn aparte manier van filmen. Je houdt ervan of je vindt het niets. Een film als Fear And Loathing In Las Vegas moet je zien met de nodige achtergrondinformatie in je hoofd ("wie was Hunter S. Thompson?"), anders kan je er weinig mee.
Zijn eigen versie van het verhaal van Don Quixote zag er hoopvol uit. Toby Grosini*, een gluiperige Amerikaanse yup (Johnny Depp) komt na wat schimmige gebeurtenissen plotseling bij Don Quixote terecht en wordt Sancho Panza. De opnamen werden echter al na een week gestaakt. Er is maar een klein stukje film geschoten, dat hier terug te vinden is, maar de geschiedenis van de (poging tot) film is wel te zien in de docufilm Lost In La Mancha. Gilliam heeft altijd gezegd dat hij de film wilde afmaken, en nu lijkt het er eindelijk van te gaan komen. Wel heeft hij flink aan het script zitten schaven.

Of Johnny Depp en zijn partner Vanessa Paradis weer mee zullen doen werd niet vermeld. Het is bekend dat Johnny nog steeds interesse heeft, maar inmiddels zijn (eindelijk) ook de voorbereidingen en screenings begonnen voor The Rum Diaries, een vroege roman van Hunter S. Thompson...

Maar ik hoop het van harte, want zelfs het kleine stukje Toby Grosini dat Depp destijds heeft kunnen doen, is veelbelovend. Dit soort rollen kan je absoluut aan hem overlaten en ik hoop dan ook dat hij er tijd voor kan maken!

*) de co-schrijver van Gilliam heet... Tony Grisoni!

Crisis

Twee berichten in de krant, pal onder elkaar. Nuggers* die weer aan de slag gaan, krijgen een bonus. 

En de helft van de bedrijven wil banen schrappen. 

Dat is nou sneu voor die Nuggers...

*) Niet UitkeringsGerechtigden

Winter

Al in december kregen we af en toe vorst. En hoewel het zachte, wisselvallige weer telkens weer terugkwam, liet deze vorst zich niet zomaar wegjagen!

In het zuidoosten is de winter "echter" dan bij ons in het noordwesten. Zij hebben sneeuw gehad, wij niet...

Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe?

Een tikje laat, maar nog niet te laat om iedereen een heel goed 2009 toe te wensen! 

Voor veel mensen zal het, vrees ik, toch een lastig jaar worden. Kredietcrisis, onzekerheid over je werk (of erger: de zekerheid dat je dat kwijt gaat raken), zorgen over de toekomst...

Vanavond zag ik op tv dat het erger kan. Mensen in de Gazastrook die letterlijk met hun rug tegen de muur staan. Ze moeten hun huizen verlaten maar kunnen nerhens een.

En wie waren de slachtoffers in alweer een oorlog? Gewone mensen. Mensen die in vrede willen leven. Die niet de keus hadden waar ze geboren werden. Die in de verkeerde tijd op de verkeerde plaats werden geboren. Die al heel jong in angst moesten leven. 

Niet alleen daar, maar op zoveel plaatsen. Geboren met het verkeerde ras, in de verkeerde buurt, zelfs met de verkeerde genen of het verkeerde geslacht, etcetera.

Another year's over, a new one just begun, war is over if you want it... John Lennon zou zich blijven omdraaien in zijn graf, als hij niet gecremeerd zou zijn.

Smartphone

Een mens moet niet verder willen springen dan zijn polsstok lang is. En dat geldt ook voor de financiële polsstok. Zo'n smartphone is geweldig, maar dúúr...! En aangezien ik net een zieltogende televisie uit de vorige eeuw heb moeten vervangen door een prachtige, maar niet gratis flatscreen, wist ik dat mijn genoeg-grens voorlopig weer bereikt was. Of is zo'n telefoon toch voor mij weggelegd...?

Jazeker, vertelde de meneer van de telefoonwinkel vrijdag jongstleden. Ik was daar om me te oriënteren op een nieuw toestel. In februari wordt mijn abonnement verlengd en als beloning mag ik een nieuwe telefoon uitzoeken.
 Mijn wensen waren hooggegrepen, maar ik presenteerde ze toch: camera, mp3-speler met mp3-ringtones en een radio. Om mee te beginnen. Verder wil ik toch wel graag kunnen internetten. Liefst met een keyboard, maar goed, dat is misschien wel érg veel gevraagd... En internet, want dat kost niet veel meer en voor mij is het een goede investering om overal online te kunnen komen.
 Die LG Renoir leek me wel aardig, maar Nokia had ook leuke mogelijkheden én een navigator. En hoewel ik goed kan kaartlezen (echt waar, heren!), ben ik het een beetje zat om telkens vast te lopen in wijken als Kattenbroek of de begin-jaren-tachtig-kronkels van Almere Haven... Met Sony Ericsson heb ik goede ervaringen (W200), maar die hebben eigen geheugenkaartjes en dat zijn géén micro-SD's. Voor mij een dik minpunt.

En zo stond ik te dubben, met naast mij een verkoper die nog maar eens op zijn andere been ging staan. En verzuchtte: "Tja, liefst had ik er zó eentje..." Hoofdknik richting vitrine met smartphones. Als iemand die zich net een tweedehands autootje kon verantwoorden, maar eigenlijk een nieuwe Audi wilde.
 De verkoper dacht even na. Hardop. "U heeft dát abonnement... U wilt er internet bij... U ben al een paar jaar abonnee waardoor u punten heeft opgebouwd..." Púnten? Goh, ik dacht dat bedrijven alleen de negatieve kleine lettertjes verzwegen! 
 "Eventueel zou u iets bij moeten betalen voor een toestel, maar dat zal niet zo veel zijn," vervolgde de verkoper.
 "Nou, eh... Laat me maar eens zo'n toestel zien. Wat kúnnen ze allemaal?" vroeg ik, enigszins hyperventilerend.

De nieuwe T-Mobile viel af wegens geen radio. De Sony Ericsson wegens die geheugenkaart. De Omnia was niet verkeerd! Maar daar lag ook een MDA Vario 4, beter bekend als de HTC Touch Pro. Met een ieniemienie QWERTY-schermpje waar mijn vingers precies oppasten. Met Windows én een aangepaste Office. Met internet, óók via Wifi, zodat ik geen extra kosten kwijt was als ik in het buitenland online ging. Met een camera. Met een navigator.
 Het was te mooi, helemaal toen de verkoper mijn gegevens opriep in de computer en meldde dat deze smartphone gratis en voor niets was als ik mijn abonnement verlengde en uitbreidde met internet.

Dit kán niet, dacht ik. Dit is precies wat ik nodig heb. Internet om onderweg rapportages te kunnen invullen. Dat zou betekenen dat ik méér opdrachten kan aannemen! Word om in mijn tuin te kunnen schrijven. Dat betekende dat ik de kwetsbare laptop thuis kon laten. Een navigator om zelfs in futurisch maar onhandig ontworpen wijken mijn weg te kunnen vinden. Wifi om ook in het buitenland te kunnen mailen en internetten.
 Thuis ging ik op zoek naar addertjes. Zocht in reviews en op fora. Negeerde de voorspelbare Windows-versus-Apple/Iphone-discussies. En uiteindelijk vond ik maar weinig minpunten.

Nog twee weken geduld, dan is hij van mij...!