Nog steeds in de Emmaus Priorij

Laatste kloosterdag. Het lijkt hier wel een rusthuis, héérlijk!

Gisteravond de Latijns gezongen vespers meegemaakt. Zo mooi, je zou je haast bekeren...! Dit werd begeleid door het kleine kerkorgeltje, dat heel subtiel precies de juiste toon gaf aan het nonnenkoor met de hoge stemmen.

Vanmorgen weer een heerlijk ontbijtje met truffelsalami, korianderkaas en een eitje. Zit nu op mijn kamer naar Vroege Vogels te luisteren (ook daarom ben ik blij met internet, hihihi), en ga nog wat tekenen. Er stond weer een potje koffie te wachten voor mijn deur, die zal zeker smaken!

Mijn bed is inmiddels afgehaald nadat ik bijna het klokje rond heb geslapen vannacht. Ik was tegen 9 uur al volledig knock-out. Het heeft wel iets knus, onderwets slapen onder dekens en een laken...!

Vanmiddag weer naar huis... Volgende keer boek ik hier een wéék, denk ik 

Ik wil non worden

Qua eten overweeg ik een carrière als non. Zojuist bloemkool (precies de goede bite!) met een papje, kruimige aardappels en kruidige hachee gehad, njam njam! Vooraf minestronesoep, achteraf een mokka-chocoladetoetje. Nu uitbuiken en lekker tekenen, mijn zentangle-patroontjes keurig in een map verzamelen.

Dit is het helemaal!

...en dan kom je terug na een winderige, motregenachtige ochtendwandeling... En dan vind je een verse pot koffie voor je deur.

Vanmorgen heerlijk ontbeten met korianderkaas en kruidige salami (zat er nou TRUFFEL in?).

Straks naar de Eucharistie, mooie gelegenheid om een mindfulness-meditatie te doen. Er wordt dan Gregoriaans gezongen, dat helpt ook wel  

Zo ga je al ruim 25 jaar niet meer naar een kerk, zo zit je er meerdere malen in een weekend  

Het klooster in!

Al vele jaren geleden heb ik dit al eens willen doen: verblijven in/bij een klooster. Niet omdat ik zo vroom katholiek ben opgevoed, of omdat ik het katholieke geloof volg, maar het trekt me toch. Een soort spiritueel centrum, waar alles weer even op de plek valt.

Ik heb jaren in Hilversum gewoond, zo ongeveer naast het (nog steeds actieve) klooster De Stad Gods, en daar komt mijn fascinatie eigenlijk vandaan. Er ging zo'n rust vanuit... Opeens leken hedendaagse dingen niet meer belangrijk.

Nee, niet schrikken, ik heb echt geen zin in een habijt ;) en ook niet in een gelofte van armoede. Ook wil ik me absoluut niet aan één religie o.i.d. binden, maar de eenvoud en het tijdloze van het klooster trekken me.

Een verblijf in een klooster is geen goedkope Bed & Breakfast. Ik denk dat een gemiddelde vakantieganger steigert van de do's en don'ts die vastzitten aan een kloosterverblijf. Sommige kloosters verlangen minstens één, soms meer maal aanwezigheid bij hun diensten (al gauw vijf per dag). Nou valt dat in de Priorij Emmaus nog mee, daar wordt geen aanwezigheid geëist. Maar de poort gaat hier om 21 uur onherroepelijk dicht, dus wie nog even lekker wil stappen in downtown Maarssen, of Utrecht, heeft een probleem. Verder is het toilet centraal gelegen op de gang en de douche alleen op de benedenverdieping. Ook al iets waar veel mensen moeite mee hebben.

Maar kijk eens wat je wel krijgt...! Een verblijf in een flinke kamer met wastafel, een comfortabele werktafel, verwarming, enkele stopcontacten, goede lampen... Sterker nog: het is hier een klein museumpje!

Ik verblijf momenteel in een kamer die rechtstreeks uit de degelijke jaren zestig afkomstig is. Het bed is exact hetzelfde bed waar ik als ouder kind in sliep (en dat destijds ook tweedehands was). Geen dekbed, maar een stapeltje dekens (verdomd, die ene deken is ook uit mijn jeugd!) en een stapeltje kraakheldere lakens, waarmee ik oldskool een bed moet opmaken... Een laken over het matras, een laken onder de dekens... Ik ben opeens minstens 35 jaar terug in de tijd!

Geen spaarlampen hier, maar gloeilampen. Van die doorzichtige, met zichtbare gloeidraden. En die zitten weer in hanglampen en schemerlampen die van ver voor het Ikeatijdperk stammen. Ohhh... Als ik rijk was kocht ik al die lampen op!

Er zijn twee fauteuils. Ik herkende ze direct "van oma en oma". Beigekleurige bekleding, zwartgelakt frame. Jéé, waar hebben ze die vandaan? Ik realiseer me meteen dat die stoelen er al minstens 40-50 jaar moeten staan, precies de tijd dat oma en opa zaliger ze ook moeten hebben aangeschaft.

De ontvangst is gastvrij. Driemaal daags staat er een dienblad met koffie of thee in een thermoskan voor de deur. De maaltijden gebruik ik in de priorij. Vanavond was dat heerlijk vers brood met vleeswaren en kaas, een pot thee, en een zelfgemaakt bladerdeegpasteitje met een restje macaroni.

Zaterdag schijnt het baggerweer te worden, maar ik ben van plan na het ontbijt (8:30) een stuk te gaan wandelen. Ook wil ik een gebedsdienst met zang meemaken. Niet om me te laten bekeren, maar omdat het zo meditatief is. Ik heb vanavond voor het avondeten al een korte dienst meegemaakt. Het ontroerde me, de breekbare zang van de paar nonnen die er waren, in de sobere kerk van de priorij.

Ik ga zo de luiken voor de ramen doen. En dan slapen. Het is niet helemaal stil want ik zit vlakbij het spoor en de A2, geloof ik. Maar ik zit wel op een heel bijzondere lokatie: bijna direct aan de Vecht, op een oud landgoed, in een villakamer die men ergens in de jaren zestig tamelijk conservatief heeft ingericht en sindsdien in dezelfde staat is gebleven. En dat vind ik prachtig!

Aangekomen in het klooster.

Nog wat kucherig en moe. Zojuist aangekomen in de Emmaus Priorij in Maarssen, waar ik hartelijk werd begroet door één van de nonnen.

Het gastenverblijf is in de 17e eeuwse Doornenburgh aan de Vecht. Ik kreeg een eenvoudige maar grote kamer met fijne werktafel. De stoelen zijn exact dezelfde als van mijn oma en opa! Prachtige klassieke jaren 50/60 stijl, Chinees aardewerk in een vitrine-wandkast, eenvoudig bed, en een ouderwets schuifraam (met luiken in plaats van gordijnen) .

Ik zou het hier wel langer dan een weekendje kunnen uithouden! De telefoon werkt als wifi-station, zodat ik op de tablet Spotify aan kan zetten. En wat past er beter in deze omgeving dan Händel...?

Somebody that I used to know

Bron: AD

Niet vaak wordt een cover in zo'n korte tijd zo vaak bekeken en gedeeld. De band Walk off the earth uit Ontario (Canada) coverde Gotye's hit Somebody that I used to know dan ook op bijzondere wijze. De vijf bandleden bespelen samen één gitaar.

De donderdag geposte video heeft al zoveel views, dat de teller van YouTube het niet meer bij kan houden. Bij de video zelf staan 'slechts' 38.000 views, wat niet klopt omdat er alleen al 55.000 positieve beoordelingen zijn. In het zoekoverzicht staat echter dat de video al 1,7 miljoen kijkers heeft getrokken.

Hoe het ook zij, de commentaren onder de video zijn lyrisch: 'Dit is ziekelijk goed!' 'Dit is beter dan het origineel.' En: 'Dit is briljant, wat een talent'. 

Terschelling

Oud en nieuw hebben we doorgebracht in de Stayokay op Terschelling. We = jongste en ik, want oudste wilde liever bij zijn vader blijven. Geen probleem.

Op 30 december vertrokken jongste en ik naar Harlingen, waar de sneldienst op ons lag te wachten. De heenreis was dan ook behoorlijk snel (3 kwartier), toch was het rustig, ik had meer "hotsebots" verwacht...! Het was zowaar een beetje zonnig toen we Terschelling opliepen! De koffer lieten we bij de fietsenhuur achter, en met de fiets reden we naar de Stayokay. Ik ben redelijk bekend op Terschelling dus we fietsten er zo heen.

Maar vlak voor aankomst, aan het begin van de Waddenzeedijk, stonden we stil. Daar, onderaan het fietspad, lag een zeehondje...! Ik schrok: horen die dieren niet enorm schuw te zijn? Deze niet. Die lag daar, keek de mensen af en toe aan met een smeltende blik.

Iemand die achter ons fietste had al zijn telefoon te pakken en belde iemand die er meer vanaf moest weten. Hij kon ons gerust stellen: dit beestje komt van Pieterburen, is mensen gewend en volkomen in orde. En inderdaad, we konden vlakbij hem komen en foto's schieten, hij vond het allemaal prachtig!

De Stayokay (nieuwe naam voor jeugdherberg) beviel ons uitstekend. Het was er heel eenvoudig, maar wat we nodig hadden was er. Onze kamer had prachtig zicht over de haven en de Waddenzee, de bedden lagen heerlijk en er waren zelfs maar liefst drie stopcontacten  ;)

Het was op basis van halfpension, de drankjes moest je wel zelf betalen.

Wat werkte het weer ongelooflijk mee, tussen de stormen door! De 30e hadden we zelfs zon! Op oudjaarsochtend was het wel herfstachtig maar 's middags was het droog en hebben we een flink stuk gefietst, met lunchpauze in Midsland, waar we een spiegeleitje namen in een cafeetje vol donker eiken, heiligenbeelden en oude reclameborden. Jongste genóót! Via het strand zijn we teruggereden en nog even gekeken naar het zeehondje, want die kwam als het vloed was en inmiddels was het vloed. Jongste heeft een keer met opkomende vloed gezien hoe het diertje naar zijn plek kwam zwemmen. En natuurlijk hebben we flink wat foto's en filmpjes gemaakt!

's Avonds hebben we een heerlijk driegangenbuffet gekregen! Vis en vlees, aardappeltjes, rijst, groente, sla, soepje vooraf, toetje na, degelijk en met liefde bereid! Die Stayokay bevalt me wel! Er was genoeg voor iedereen en we hebben allemaal genoten! Om 8 uur begon het feest, "Ik Hou Van Holland". Ieks, niet helemaal mijn ding, maar ik pas me aan en heb een geweldige avond gehad!

We speelden een pubquiz, waarbij ik in een groep met single mannen werd opgenomen. We werden 5e, van de 9 groepen, dus dat viel best mee! Het was reuzegezellig, niet al teveel gezuip en lawaai en toch leven genoeg, kijk, zo hoort het! Jongste hield zich wat afzijdig maar wist zich ook prima te vermaken, ontmoette zelfs een jongen die ook van lego hield, en ging later een dutje doen, maar wilde natuurlijk wel wakker worden voor het vuurwerk.

Hij werd bij het vuurwerk (we hadden op het laatst een pakketje gekocht) op sleeptouw genomen door een paar mannen die ook te gast waren in de Stayokay, want mamma vindt dat vuurwerk maar niks ;) Wat heerlijk was dat, al die leuke mensen om ons heen! Jongste ging na het vuurwerk weer slapen, moeder heeft nog tot in de kleine uurtjes doorgefeest en leuke mensen ontmoet.

De volgende dag ontbijtbuffet, inpakken en nog wat rondslenteren, want helaas, we konden pas om half 6 de boot nemen. Zelfs de extra boten waren namelijk al volgeboekt toen ik dit reserveerde. En we moesten toch echt ver voor half 6 uit de Stayokay...

We hebben nog wat gefietst, maar oei, wat een zadelpijn! Daarna hebben we (na toestemming te hebben gevraagd) heerlijk zitten lezen, koffiedrinken en lunchen in de lounge van een hotel naast de Brandaris. Er was een kast vol stripboeken, dus jongste verveelde zich geen moment, en het personeel vond het niet erg dat we daar onze tijd uitzaten.

Om half zes stapten we op de boot (de gewone deze keer) en om half 8 stapten we in de stromende regen aan wal (zonder loopbrug, die was stuk, dus via de auto-uitgang) in Harlingen. Gelukkig stond de pendelbus al klaar! Auto ophalen, en daarna een hap in de Chinees bij de terminal. Ik had daar al besproken, maar we waren de laatste mensen die avond. We werden enorm in de watten gelegd, zo lief! Door de stromende regen zijn we naar huis gereden en rond middernacht waren we thuis, vol goede zin en herinneringen aan een leuk uitje dat we zeker nog eens over gaan doen!