Oud en nieuw hebben we doorgebracht in de Stayokay op Terschelling. We = jongste en ik, want oudste wilde liever bij zijn vader blijven. Geen probleem.
Op 30 december vertrokken jongste en ik naar Harlingen, waar de sneldienst op ons lag te wachten. De heenreis was dan ook behoorlijk snel (3 kwartier), toch was het rustig, ik had meer "hotsebots" verwacht...! Het was zowaar een beetje zonnig toen we Terschelling opliepen! De koffer lieten we bij de fietsenhuur achter, en met de fiets reden we naar de Stayokay. Ik ben redelijk bekend op Terschelling dus we fietsten er zo heen.
Maar vlak voor aankomst, aan het begin van de Waddenzeedijk, stonden we stil. Daar, onderaan het fietspad, lag een zeehondje...! Ik schrok: horen die dieren niet enorm schuw te zijn? Deze niet. Die lag daar, keek de mensen af en toe aan met een smeltende blik.
Iemand die achter ons fietste had al zijn telefoon te pakken en belde iemand die er meer vanaf moest weten. Hij kon ons gerust stellen: dit beestje komt van Pieterburen, is mensen gewend en volkomen in orde. En inderdaad, we konden vlakbij hem komen en foto's schieten, hij vond het allemaal prachtig!
De Stayokay (nieuwe naam voor jeugdherberg) beviel ons uitstekend. Het was er heel eenvoudig, maar wat we nodig hadden was er. Onze kamer had prachtig zicht over de haven en de Waddenzee, de bedden lagen heerlijk en er waren zelfs maar liefst drie stopcontacten ;)
Het was op basis van halfpension, de drankjes moest je wel zelf betalen.
Wat werkte het weer ongelooflijk mee, tussen de stormen door! De 30e hadden we zelfs zon! Op oudjaarsochtend was het wel herfstachtig maar 's middags was het droog en hebben we een flink stuk gefietst, met lunchpauze in Midsland, waar we een spiegeleitje namen in een cafeetje vol donker eiken, heiligenbeelden en oude reclameborden. Jongste genóót! Via het strand zijn we teruggereden en nog even gekeken naar het zeehondje, want die kwam als het vloed was en inmiddels was het vloed. Jongste heeft een keer met opkomende vloed gezien hoe het diertje naar zijn plek kwam zwemmen. En natuurlijk hebben we flink wat foto's en filmpjes gemaakt!
's Avonds hebben we een heerlijk driegangenbuffet gekregen! Vis en vlees, aardappeltjes, rijst, groente, sla, soepje vooraf, toetje na, degelijk en met liefde bereid! Die Stayokay bevalt me wel! Er was genoeg voor iedereen en we hebben allemaal genoten! Om 8 uur begon het feest, "Ik Hou Van Holland". Ieks, niet helemaal mijn ding, maar ik pas me aan en heb een geweldige avond gehad!
We speelden een pubquiz, waarbij ik in een groep met single mannen werd opgenomen. We werden 5e, van de 9 groepen, dus dat viel best mee! Het was reuzegezellig, niet al teveel gezuip en lawaai en toch leven genoeg, kijk, zo hoort het! Jongste hield zich wat afzijdig maar wist zich ook prima te vermaken, ontmoette zelfs een jongen die ook van lego hield, en ging later een dutje doen, maar wilde natuurlijk wel wakker worden voor het vuurwerk.
Hij werd bij het vuurwerk (we hadden op het laatst een pakketje gekocht) op sleeptouw genomen door een paar mannen die ook te gast waren in de Stayokay, want mamma vindt dat vuurwerk maar niks ;) Wat heerlijk was dat, al die leuke mensen om ons heen! Jongste ging na het vuurwerk weer slapen, moeder heeft nog tot in de kleine uurtjes doorgefeest en leuke mensen ontmoet.
De volgende dag ontbijtbuffet, inpakken en nog wat rondslenteren, want helaas, we konden pas om half 6 de boot nemen. Zelfs de extra boten waren namelijk al volgeboekt toen ik dit reserveerde. En we moesten toch echt ver voor half 6 uit de Stayokay...
We hebben nog wat gefietst, maar oei, wat een zadelpijn! Daarna hebben we (na toestemming te hebben gevraagd) heerlijk zitten lezen, koffiedrinken en lunchen in de lounge van een hotel naast de Brandaris. Er was een kast vol stripboeken, dus jongste verveelde zich geen moment, en het personeel vond het niet erg dat we daar onze tijd uitzaten.
Om half zes stapten we op de boot (de gewone deze keer) en om half 8 stapten we in de stromende regen aan wal (zonder loopbrug, die was stuk, dus via de auto-uitgang) in Harlingen. Gelukkig stond de pendelbus al klaar! Auto ophalen, en daarna een hap in de Chinees bij de terminal. Ik had daar al besproken, maar we waren de laatste mensen die avond. We werden enorm in de watten gelegd, zo lief! Door de stromende regen zijn we naar huis gereden en rond middernacht waren we thuis, vol goede zin en herinneringen aan een leuk uitje dat we zeker nog eens over gaan doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten