Ik heb de televisie-uitzending niet helemaal kunnen volgen, en mogelijk heb ik wat gemist...
Wat ik dus heb gehoord, en niet gezien, dus corrigeer me gerust als het fout is: Het ere-tapijt (soort van rode loper) woei op, toen de kist van Juliana bij de kerk was gearriveerd en op het punt stond de kerk in te gaan.
Het waaide sowieso behoorlijk stevig vandaag. Na de dienst (heb ik weer wèl gezien) hadden de vrouwen problemen met hun hoeden door die wind. Het kan goed zijn dat de wind ook met de loper heeft gespeeld.
Waarom dit me zo fascineert?
Het is, na alle archiefbeelden (die van Bert Haanstra waren het mooist!) en anekdotes, duidelijk dat Juliana niks moest hebben van ceremonie en protocol. En aangezien ze wat dit betreft behoorlijk gespierde taal heeft gebruikt, lijkt het me een typische boodschap-uit-het-hiernamaals van haar, om dat ere-tapijt even op te laten waaien...!😉
Belachelijk? Nee. Ik ben behoorlijk nuchter, maar ik heb zelf ook zo'n klein onverklaarbaar dingetje pal na iemands overlijden, meegemaakt. Er was toen echt geen sprake van "stom toeval".
En dit met dat tapijt lijkt daar zo sterk op...
Degene die me vertelde dat het tapijt omhoog waaide toen de kist bij de kerk arriveerde, gelooft absoluut niet in paranormale dingen. Maar die persoon weet wel wat ik zelf heb meegemaakt na het verlies van een dierbare. Die was bij leven erg actief in het kerkkoor. De nacht voor haar crematie deed ik de radio aan omdat ik niet kon slapen, toen was er 's nachts wel eens een EO-uitzending, waarin haar koor vaak te horen was. Ik zweer: precies op het moment dat we de radio aan deden zond de EO een opname uit van háár koor, haar luide sopraan kwam overal bovenuit (iets waar de dirigent tijdens de crematieplechtigheid nota bene nog eens over vertelde!).
Ik ben benieuwd wie die beelden van de opwaaiende loper nog meer heeft gezien!
woensdag 31 maart 2004
dinsdag 30 maart 2004
Hond
Het is geen kinderachtige operatie: sterilisatie bij een hond. Het hele kippenhok wordt weggehaald, het is geen kwestie van even een paar eileidertjes dichtbinden want anders hou je het hele gedonder rond loopsheid. En daar is ze juist altijd zo ziek van.
Vanmorgen werd ons boxertje bij de dierenarts afgeleverd, kwijlend en spugend (van de honger). Haar maagdarmkanaal is nogal gevoelig waardoor het vanmorgen weer weer dweilen was.
Ze kreeg een prik waarmee ze rustig werd voor de operatie. "Heeft u niet enkele ampullen over?" grapte ik nog, want als er één hondenras energiek is, is het een boxer.
Binnen 10 minuten ging het licht bij haar uit en in Herman Brood-staat werd ze achtergelaten bij de dierenarts.
En dan: wachten.
Het ging goed. Om half 4 mocht ik haar ophalen. Helaas had de Wet van Murphy beslist dat zo ongeveer alle straten in de directe omgeving van de dierenartspraktijk opengebroken waren en ik de auto een stuk verderop moest parkeren. En dan is het best lastig om een volledig onder invloed verkerende boxer met een verse ritssluiting van 20 cm in haar buik te verplaatsen, maar het is gelukt!
Als ik dit schrijf is ze nog steeds wazig en voorzien van een flinke plastic kap om haar hoofd, om te voorkomen dat ze al haar krammen eruit bijt en we morgen een leeggebloede hond aantreffen. She is not amused... Maar tot mijn verbazing houdt haar maagdarmkanaal zich keurig! Geen gekwijl, gekots en geboer!
Over 10 dagen mogen de hechtingen eruit, en tot die tijd moet mevrouw zich gedragen als een kalme patiënt. Niet rauschen, niet rennen, niet spelen, niet in de sloot springen, niet achter de katten aan, niet met de kinderen robbedoezen... En dat is, vooral als de narcose verder uitgewerkt raakt, een zeer zware opgave voor een boxer!
Vanmorgen werd ons boxertje bij de dierenarts afgeleverd, kwijlend en spugend (van de honger). Haar maagdarmkanaal is nogal gevoelig waardoor het vanmorgen weer weer dweilen was.
Ze kreeg een prik waarmee ze rustig werd voor de operatie. "Heeft u niet enkele ampullen over?" grapte ik nog, want als er één hondenras energiek is, is het een boxer.
Binnen 10 minuten ging het licht bij haar uit en in Herman Brood-staat werd ze achtergelaten bij de dierenarts.
En dan: wachten.
Het ging goed. Om half 4 mocht ik haar ophalen. Helaas had de Wet van Murphy beslist dat zo ongeveer alle straten in de directe omgeving van de dierenartspraktijk opengebroken waren en ik de auto een stuk verderop moest parkeren. En dan is het best lastig om een volledig onder invloed verkerende boxer met een verse ritssluiting van 20 cm in haar buik te verplaatsen, maar het is gelukt!
Als ik dit schrijf is ze nog steeds wazig en voorzien van een flinke plastic kap om haar hoofd, om te voorkomen dat ze al haar krammen eruit bijt en we morgen een leeggebloede hond aantreffen. She is not amused... Maar tot mijn verbazing houdt haar maagdarmkanaal zich keurig! Geen gekwijl, gekots en geboer!
Over 10 dagen mogen de hechtingen eruit, en tot die tijd moet mevrouw zich gedragen als een kalme patiënt. Niet rauschen, niet rennen, niet spelen, niet in de sloot springen, niet achter de katten aan, niet met de kinderen robbedoezen... En dat is, vooral als de narcose verder uitgewerkt raakt, een zeer zware opgave voor een boxer!
maandag 29 maart 2004
Bar en boos in Spanje
Volgend diverse media is het bar en boos in delen van Spanje. In hoger gelegen delen van Andalusië zou zelfs sneeuw zijn gevallen...
bron: nu.nl.
MADRID - Noodweer met hagel, sneeuw en regen heeft maandag grote verkeersoverlast veroorzaakt aan de Spaanse Middellandse-Zeekust en in het zuiden van Andalusië. Straten zijn overstroomd en de veerboten tussen de Spaanse kust en de Balearen zijn uit de vaart genomen.
Havens gingen dicht en het vliegveld van Barcelona sloot een van haar landings- en startbanen. In de woestijn in de provincie Almeria viel op grote hoogte sneeuw. Dit gebied geldt als een van de heetste gebieden in Europa.
In Malaga, waar in het weekeinde grote modderstromen voor overlast zorgden, is begonnen met de schoonmaak van straten en huizen.
bron: nu.nl.
MADRID - Noodweer met hagel, sneeuw en regen heeft maandag grote verkeersoverlast veroorzaakt aan de Spaanse Middellandse-Zeekust en in het zuiden van Andalusië. Straten zijn overstroomd en de veerboten tussen de Spaanse kust en de Balearen zijn uit de vaart genomen.
Havens gingen dicht en het vliegveld van Barcelona sloot een van haar landings- en startbanen. In de woestijn in de provincie Almeria viel op grote hoogte sneeuw. Dit gebied geldt als een van de heetste gebieden in Europa.
In Malaga, waar in het weekeinde grote modderstromen voor overlast zorgden, is begonnen met de schoonmaak van straten en huizen.
zondag 28 maart 2004
Dierenarts
Maandagochtend 9 uur - het is zover. Onze hond wordt gesteriliseerd.
Een hond is gemiddeld 2x per jaar loops, zij maar 1x per jaar. Dat lijkt handig, maar wat was ze er elke keer ziek van... Al een week voor haar rode vlag uithing kotste en kwijlde ze onafgebroken (ze is een boxer...) en de eerste week van de loopsheid was ze er niet beter aan toe.
Problemen met reuen hadden we gelukkig niet, geheel tegen de natuur in accepteerde onze anders zo vriendelijke boxer geen hond om haar heen. Als er een hondenklooster had bestaan, zou ze een perfect nonnetje zijn geworden!
Steriliseren is een behoorlijk ingrijpende operatie, en omdat zij maar eens per jaar loops was, heb ik het aanvankelijk op de lange baan geschoven. Maar elk jaar opnieuw hadden wij, en vooral zij, meer dan 3 weken last ervan. Eerst alles onderkwijlen en kotsen, dan 3 weken "menstrueren", wat behoorlijk vies was (er bestaan speciale loopsheid-broekjes maar die rukte ze telkens van haar kont, ze mocht daarom 3 weken de bench niet uit), elke dag moesten haar dekentjes verschoond worden, en ze voelde zich zéér ongesteld (na een week PMS).
We hebben de knoop doorgehakt. De dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt. En morgen gaat "het kippenhok" eruit. Maar we zijn er nog niet. Nog éénmaal moet zij lijden, en dan is ze er vanaf. Maar och, wat lijdt ze, nú al! Vanaf zondagavond 18 uur mocht ze niks meer eten. Heel frustrerend als je gewend bent rond half 8 's avonds een bak voer te krijgen!
Uren lang liep ze heen en weer te drentelen: "Waarom krijg ik niks? Ik snap het niet!" Vervolgens begonnen haar (toch al gevoelige) darmen te kraken en te knersen. Vanwege diezelfde gevoelige darmen begon ze later op de avond slijm over te geven en tegelijk stevig te ruften. En ik kan niks doen om haar te helpen, ze moet nuchter zijn!
Maandag wordt ze dan geopereerd. In de tussentijd zal ik haar (alweer vieze) dekentjes goed wassen. En dan volgt een vervelende herstelperiode. Ze mag niet rennen, spelen en in de sloot zwemmen. Ze moet een kap op haar kop zodat ze de hechtingen niet kan losbijten.
Sorry, lief boxertje van me, ik kan het je niet uitleggen want je snapt het toch niet. Maar ik beloof je: als dit achter de rug is, ben je ook van die ellendige loopsheid af, waardoor je je elk jaar een volle maand zo rot voelt!
Een hond is gemiddeld 2x per jaar loops, zij maar 1x per jaar. Dat lijkt handig, maar wat was ze er elke keer ziek van... Al een week voor haar rode vlag uithing kotste en kwijlde ze onafgebroken (ze is een boxer...) en de eerste week van de loopsheid was ze er niet beter aan toe.
Problemen met reuen hadden we gelukkig niet, geheel tegen de natuur in accepteerde onze anders zo vriendelijke boxer geen hond om haar heen. Als er een hondenklooster had bestaan, zou ze een perfect nonnetje zijn geworden!
Steriliseren is een behoorlijk ingrijpende operatie, en omdat zij maar eens per jaar loops was, heb ik het aanvankelijk op de lange baan geschoven. Maar elk jaar opnieuw hadden wij, en vooral zij, meer dan 3 weken last ervan. Eerst alles onderkwijlen en kotsen, dan 3 weken "menstrueren", wat behoorlijk vies was (er bestaan speciale loopsheid-broekjes maar die rukte ze telkens van haar kont, ze mocht daarom 3 weken de bench niet uit), elke dag moesten haar dekentjes verschoond worden, en ze voelde zich zéér ongesteld (na een week PMS).
We hebben de knoop doorgehakt. De dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt. En morgen gaat "het kippenhok" eruit. Maar we zijn er nog niet. Nog éénmaal moet zij lijden, en dan is ze er vanaf. Maar och, wat lijdt ze, nú al! Vanaf zondagavond 18 uur mocht ze niks meer eten. Heel frustrerend als je gewend bent rond half 8 's avonds een bak voer te krijgen!
Uren lang liep ze heen en weer te drentelen: "Waarom krijg ik niks? Ik snap het niet!" Vervolgens begonnen haar (toch al gevoelige) darmen te kraken en te knersen. Vanwege diezelfde gevoelige darmen begon ze later op de avond slijm over te geven en tegelijk stevig te ruften. En ik kan niks doen om haar te helpen, ze moet nuchter zijn!
Maandag wordt ze dan geopereerd. In de tussentijd zal ik haar (alweer vieze) dekentjes goed wassen. En dan volgt een vervelende herstelperiode. Ze mag niet rennen, spelen en in de sloot zwemmen. Ze moet een kap op haar kop zodat ze de hechtingen niet kan losbijten.
Sorry, lief boxertje van me, ik kan het je niet uitleggen want je snapt het toch niet. Maar ik beloof je: als dit achter de rug is, ben je ook van die ellendige loopsheid af, waardoor je je elk jaar een volle maand zo rot voelt!
Storm in Brazilië
Een zware storm heeft een spoor van verwoesting getrokken langs de zuidkust van Brazilië. Zeker twee mensen kwamen om het leven, rond de dertig raakten gewond. Vijf vissers worden vermist. Honderden huizen werden door de storm compleet verwoest, duizenden andere liepen schade op. Honderdduizenden mensen kwamen zonder stroom te zitten.
Volgens Amerikaanse weerkundigen werd het gebied getroffen door een orkaan met windsnelheden tot 129 kilometer per uur. Het zou voor het eerst in mensenheugenis zijn dat er zich een orkaan voordoet in het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan. Braziliaanse meteorologen zeggen echter dat de windsnelheden niet boven de negentig kilometer per uur uitkwamen, dertig kilometer te weinig om van een orkaan te spreken.
bron: Telegraaf
Volgens Amerikaanse weerkundigen werd het gebied getroffen door een orkaan met windsnelheden tot 129 kilometer per uur. Het zou voor het eerst in mensenheugenis zijn dat er zich een orkaan voordoet in het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan. Braziliaanse meteorologen zeggen echter dat de windsnelheden niet boven de negentig kilometer per uur uitkwamen, dertig kilometer te weinig om van een orkaan te spreken.
bron: Telegraaf
dinsdag 23 maart 2004
Naam in de boom - vervolg
Naar aanleiding van bovenstaande foto die ik op een weblog van enkele dagen geleden heb gezet, kreeg ik het volgende mailtje:
Dhr A van der Veen had de gewoonte zijn naam in bomen te schrijven.
De man had een dagboek, helaas weet ik niet waar die gebleven is
Hij woonde in Zaandam.
Was veel in Nietap ( Drenthe)
Hee, dit is echt heel interessant!!!
Dhr A van der Veen had de gewoonte zijn naam in bomen te schrijven.
De man had een dagboek, helaas weet ik niet waar die gebleven is
Hij woonde in Zaandam.
Was veel in Nietap ( Drenthe)
Hee, dit is echt heel interessant!!!
zondag 21 maart 2004
Tuinblog - vijver
Wat zijn we druk geweest dit weekend, maar we zijn bijna klaar!
Vandaag hebben we rond de waterval klimopjes (in dit geval: kruiprondjes) en varentjes gezet. Het ziet er gelijk een stuk gezelliger uit, vergelijk deze 2 foto's maar eens...
nét aangelegd
en de situatie sinds vandaag.
We hebben visdraad rond de vijver gespannen om de reigers af te schrikken. Als het nu eindelijk eens wat zachter wordt en de watertemperatuur wat minder ijzig is, kunnen we enkele goud-/zilverwindes en shubunkins kopen!
Vandaag hebben we rond de waterval klimopjes (in dit geval: kruiprondjes) en varentjes gezet. Het ziet er gelijk een stuk gezelliger uit, vergelijk deze 2 foto's maar eens...
nét aangelegd
en de situatie sinds vandaag.
We hebben visdraad rond de vijver gespannen om de reigers af te schrikken. Als het nu eindelijk eens wat zachter wordt en de watertemperatuur wat minder ijzig is, kunnen we enkele goud-/zilverwindes en shubunkins kopen!
Boswandeling
Vandaag gewandeld in de prachtige bossen van Kasteel Groeneveld in Baarn. Hier staan een aantal zeer oude, dikke beuken.
Er was wel een schaduw over deze mooie wandeling... We vonden een eekhoorntje dat door een windstoot uit de boom was geblazen en het beestje heeft het duidelijk niet overleefd...
Duidelijk is te zien dat de lente zich niet meer tegen laat houden! Narcissen bloeien, ik heb zelfs al een bloeiend speenkruidje gezien, en enkele struiken worden al groen!
Je naam in een boom krassen wordt al eeuwen gedaan... Deze inscriptie is uit 1913.
Zou deze persoon nog leven?
Nog een oude...
Er is zelfs een portret ingekrast!
Tuinblog - als dat maar goed gaat!
De perzik laat zich door niets en niemand tegen houden en is gaan bloeien. Nou wordt er deze week nachtvorst verwacht... Help!
Een troost: vorig jaar april bloeide de boom ook volop, toen kregen we enkele nachten zéér gemene vorst, en tóch kregen we lekkere perzikjes!
Een troost: vorig jaar april bloeide de boom ook volop, toen kregen we enkele nachten zéér gemene vorst, en tóch kregen we lekkere perzikjes!
zaterdag 20 maart 2004
Storm en zware windstoten
Als ik dit schrijf gaat het buiten tekeer, er is windkracht 9 verwacht, mogelijk zelfs 10 (storm tot zware storm) en zeer zware windstoten. Ook verder van de kust af moet men vanavond rekening houden met zulke windstoten.
Hier en daar is al flinke schade. Vanwege de storm is er tijdelijk weeralarm. In Engeland is een fan van Everton om het leven gekomen tijdens een voetbalwedstrijd, de stormachtige wind zorgde voor rondvliegend puin waardoor hij werd getroffen.
Opgesteld op zaterdag 20 maart 2004, om 18:57 uur.
Bericht nummer: 2
ZEER ZWARE WINDSTOTEN: GROTE SCHADE MOGELIJK
Langs de kust staat er een zuidwesterstorm, windkracht
9. In de westelijke kustprovincies en rond het IJsselmeer komen
er ZEER ZWARE WINDSTOTEN voor, overeenkomend met windkracht 12
(tot 120 km/u). Vanavond kunnen er ook elders nog zeer zware
windstoten voorkomen. Grote schade op uitgebreide schaal
mogelijk; gevaar door rondvliegende objecten; zeer gevaarlijk
voor het verkeer met name voor fietsers, bromfietsers,
vrachtauto's, auto's met aanhanger en caravans. In de loop van
de nacht nemen de gemiddelde windsnelheid en de windstoten in
kracht af.
Hier en daar is al flinke schade. Vanwege de storm is er tijdelijk weeralarm. In Engeland is een fan van Everton om het leven gekomen tijdens een voetbalwedstrijd, de stormachtige wind zorgde voor rondvliegend puin waardoor hij werd getroffen.
Opgesteld op zaterdag 20 maart 2004, om 18:57 uur.
Bericht nummer: 2
ZEER ZWARE WINDSTOTEN: GROTE SCHADE MOGELIJK
Langs de kust staat er een zuidwesterstorm, windkracht
9. In de westelijke kustprovincies en rond het IJsselmeer komen
er ZEER ZWARE WINDSTOTEN voor, overeenkomend met windkracht 12
(tot 120 km/u). Vanavond kunnen er ook elders nog zeer zware
windstoten voorkomen. Grote schade op uitgebreide schaal
mogelijk; gevaar door rondvliegende objecten; zeer gevaarlijk
voor het verkeer met name voor fietsers, bromfietsers,
vrachtauto's, auto's met aanhanger en caravans. In de loop van
de nacht nemen de gemiddelde windsnelheid en de windstoten in
kracht af.
Dilemma...
Enkele jaren geleden hoorde ik een Frans liedje (regelmatig op de Nederlandse Radio 1, waar ik wel vaker opmerkelijke Franstalige muziek aantref) dat me enorm aansprak. Het was "Le vent me portera" van de Franse groep Noir Désir.
Zanger van de groep is (was?) Bertrand Cantat. En deze mijnheer heeft vorig jaar juli zijn vriendin vermoord en is nu tot 9 jaar gevangenisstraf veroordeeld... Die moet hij uitzitten in Litouwen, omdat het daar is gebeurd...
Weet je wat ik nu zo moeilijk vind? Ik vind dat liedje nog steeds prachtig... Maar mag je de muziek van iemand die zijn vriendin heeft vermoord, wel goed vinden?
Hij heeft bekend zijn vriendin 4 dreunen te hebben verkocht. Volgens de aanklacht waren het er 19... Ik vind 1 klap al teveel... Ook al zuigt je partner nog zo het bloed onder je nagels vandaan...
Ik heb zelf (godzijdank) niet te maken gehad met fysieke mishandeling binnen een relatie en ken ook in mijn directe omgeving weinig mensen die dat hebben meegemaakt. In mijn wat ruimere omgeving ken ik wel mensen (meest vrouwen, maar ook enkele mannen) die het slachtoffer zijn geworden van terugkerende mishandeling. Soms maar 1 dreun per keer, maar ook die komt aan. En de blauwe plekken verdwijnen, maar de psychische blauwe plekken niet.
Wat heeft die Bertrand in het verleden al gedaan als hij zijn vriendin even minder aardig vond, voor hij de fatale dreun gaf? Was deze woede-aanval uniek? Is hij zo'n vent die zijn vriendin met geweld onder de duim probeerde te houden?
Ik heb heel veel vragen die waarschijnlijk nooit beantwoord zullen worden... maar dat mooie liedje heeft plotseling een nare bijsmaak gekregen...
Zanger van de groep is (was?) Bertrand Cantat. En deze mijnheer heeft vorig jaar juli zijn vriendin vermoord en is nu tot 9 jaar gevangenisstraf veroordeeld... Die moet hij uitzitten in Litouwen, omdat het daar is gebeurd...
Weet je wat ik nu zo moeilijk vind? Ik vind dat liedje nog steeds prachtig... Maar mag je de muziek van iemand die zijn vriendin heeft vermoord, wel goed vinden?
Hij heeft bekend zijn vriendin 4 dreunen te hebben verkocht. Volgens de aanklacht waren het er 19... Ik vind 1 klap al teveel... Ook al zuigt je partner nog zo het bloed onder je nagels vandaan...
Ik heb zelf (godzijdank) niet te maken gehad met fysieke mishandeling binnen een relatie en ken ook in mijn directe omgeving weinig mensen die dat hebben meegemaakt. In mijn wat ruimere omgeving ken ik wel mensen (meest vrouwen, maar ook enkele mannen) die het slachtoffer zijn geworden van terugkerende mishandeling. Soms maar 1 dreun per keer, maar ook die komt aan. En de blauwe plekken verdwijnen, maar de psychische blauwe plekken niet.
Wat heeft die Bertrand in het verleden al gedaan als hij zijn vriendin even minder aardig vond, voor hij de fatale dreun gaf? Was deze woede-aanval uniek? Is hij zo'n vent die zijn vriendin met geweld onder de duim probeerde te houden?
Ik heb heel veel vragen die waarschijnlijk nooit beantwoord zullen worden... maar dat mooie liedje heeft plotseling een nare bijsmaak gekregen...
Tuinblog - update vijver
We hebben afgelopen week weer de tuincentra bezocht met de spaarcentjes en kadobonnen. Het gaat nu echt hard met de inrichting in en om onze vijver!
We hebben o.a. gekocht:
- 5 penningkruidjes, om de rand rechts naast de waterval te camoufleren.
- waterlelie Marliacea Albida. Geeft enorme witte bloemen.
- een grote wens van mijn man, pijlkruid!
- 5 verschillende varentjes om het schaduwgebied achter de waterval te beplanten (namen volgen nog)
- 4 kleinbladige klimopjes om te gebruiken als bodembedekker naast de waterval
De penningkruidjes, pijlkruid en waterlelie heeft mijn man bij een aanwakkerende storm geplant, de rest volgt z.s.m. Het ziet er nu al mooi uit, we zijn apetrots!
We moeten nu nog een reigerbestendige "omheining" fabriceren. Daar hebben we de spullen voor in huis.
Verder staat er nog 1 plantje op ons verlanglijstje: het wit/groen gestreepte riet, ben de latijnse naam even kwijt maar er zit "Zebrina" in. Die is momenteel nergens te koop, maar dat komt nog wel, en we hebben er een plekje voor gereserveerd.
De vijver trekt telkens als we er wat nieuws in zetten mooi snel weer helder. De al geplante plantjes slaan prima aan.
Als de onderwaterplanten (waterlelie, kaapse waterlelie) groter zijn en de reiger-omheining staat, gaan we visjes kopen. Dat zal wel april worden, want de weersverwachtingen zijn tamelijk fris.
We hebben o.a. gekocht:
- 5 penningkruidjes, om de rand rechts naast de waterval te camoufleren.
- waterlelie Marliacea Albida. Geeft enorme witte bloemen.
- een grote wens van mijn man, pijlkruid!
- 5 verschillende varentjes om het schaduwgebied achter de waterval te beplanten (namen volgen nog)
- 4 kleinbladige klimopjes om te gebruiken als bodembedekker naast de waterval
De penningkruidjes, pijlkruid en waterlelie heeft mijn man bij een aanwakkerende storm geplant, de rest volgt z.s.m. Het ziet er nu al mooi uit, we zijn apetrots!
We moeten nu nog een reigerbestendige "omheining" fabriceren. Daar hebben we de spullen voor in huis.
Verder staat er nog 1 plantje op ons verlanglijstje: het wit/groen gestreepte riet, ben de latijnse naam even kwijt maar er zit "Zebrina" in. Die is momenteel nergens te koop, maar dat komt nog wel, en we hebben er een plekje voor gereserveerd.
De vijver trekt telkens als we er wat nieuws in zetten mooi snel weer helder. De al geplante plantjes slaan prima aan.
Als de onderwaterplanten (waterlelie, kaapse waterlelie) groter zijn en de reiger-omheining staat, gaan we visjes kopen. Dat zal wel april worden, want de weersverwachtingen zijn tamelijk fris.
De hyacinten bloeien!
De wind zwiept ze alle kanten op, maar de hyacinten trekken zich daar niets van aan...
Vooral als de zon er op schijnt, ruikt het heerlijk in de tuin!
Mijn herinneringen aan Juliana
Vandaag is, het is je waarschijnlijk niet ontgaan, prinses Juliana overleden. Ze is 94 jaar geworden.
Juliana associeer ik met mijn kinderjaren. Koninginnedag met Koningin Juliana. Eerst televisie kijken, daarna naar de kermis, of de stoeptekenwedstrijd in de wijk. Toen Juliana in 1980 aftrad, was ik 16 1/2 jaar oud.
Juliana was voor mij vooral: het défilé! Wim Sonneveld heeft daar ooit een schitterende conference over gemaakt, "En dan alle goedbedoelde rotzooi achter de rhododendron sodemieteren"...
Het défilé werd 's ochtends op televisie uitgezonden. Best bijzonder in een tijd dat dag-televisie eigenlijk amper bestond, en we niets meer konden ontvangen dan Nederland 1 en 2, en 2 Duitse zenders.
Op het scherm zagen we lange rijen mensen langskomen. De Koninklijke familie stond op "het bordes". Alleen als een prinses zeer zwanger was, mocht ze verstek laten gaan. De jonge "prinsjes" stonden zich regelmatig stierlijk te vervelen, terwijl de ene na de andere groep langsliep.
Koningin Juliana mocht het ene na het andere cadeautje in ontvangst nemen, aangeboden door het meest representatieve lid van de groep die op dat moment langs het bordes liep.
En de koninklijke familie wuifde, zwaaide, knikte en glimlachte! Achteraf gezien een hele opgave... Want zo rond de jaren 70 waren de Koninginnedagen vooral winderig en koud... En je hebt het al gauw gezien na een uurtje lokale fanfares, plaatselijke macraméclubjes en volksdansverenigingen...
Maar Juliana hield vol. Al stond haar hele familie stijf van de kou, zij was de Koningin van het volk, en elke Koninginnedag opnieuw stond zij wuivend te genieten (of ze deed heel goed alsof)!
Juliana was voor mij ook de statige dame op de muntstukken. Een deftige mevrouw met een permanent zoals veel dames die in mijn kinderjaren droegen: kort, enigszins getoupeerd voor het volume. En op de guldens, kwartjes, dubbeltjes en andere inmiddels door die euro vervangen muntstukken droeg ze volgens mij een haarnetje over haar permanent. Dát was nog eens ultra-deftig, vond ik! Juliana leek op een oma met dat permanent.
Ze had ook bijzondere hondjes. Die konden niet blaffen! Grappig, dat Koninklijke Families vooral hondjes hebben... Koningin Elisabeth van GB heeft/had corgi's, Beatrix had teckels (waarvan ééntje bijzonder onaangenaam aan zijn eind kwam doordat hij stikte in een konijnenhol. Omdat wij ook een teckel hadden greep dit nieuws me erg aan) en die ene keer (kapper, ja) dat ik een roddelblad lees, zie ik daarin ook andere leden van Koninklijke Families mét honden. Hebben Koninklijke Families ook wel eens katten?
Juliana was een bijzondere koningin, leerden we op school. In sprookjes zijn koninginnen supermachtige vrouwen met veel pracht en praal, die altijd op afstand van "het volk" leven. Juliana was niet zo, leerden we. Natuurlijk had zij ook juwelen en tiara's, maar we leerden dat zij géén "Majesteit" genoemd wilde worden, maar "Mevrouw".
Ze liep gewoon als Mevrouw door Baarn en als één van haar dochters jarig was, werden de kinderen uit de klas van die dochter uitgenodigd voor het feestje. Dan was de Koningin aanwezig om de kinderen te vermaken en te voorzien van lekkers.
Pas toen ik ouder werd en Juliana allang geen koningin meer was, hoorde ik van Greta Hofman, Lockheed en een huwelijk dat op zijn zachtst gezegd niet echt gezellig was. Elk huisje heeft zijn kruisje, ook koninklijke huisjes.
Ik was in de 20, toen ze het bekende interview met Maartje van Weegen gaf. "Ze wordt oud..." dacht ik. Of had ze een glaasje op? Nu vraag ik me af of ze toen al last had van haar "geheugenproblemen"...
Juliana associeer ik met mijn kinderjaren. Koninginnedag met Koningin Juliana. Eerst televisie kijken, daarna naar de kermis, of de stoeptekenwedstrijd in de wijk. Toen Juliana in 1980 aftrad, was ik 16 1/2 jaar oud.
Juliana was voor mij vooral: het défilé! Wim Sonneveld heeft daar ooit een schitterende conference over gemaakt, "En dan alle goedbedoelde rotzooi achter de rhododendron sodemieteren"...
Het défilé werd 's ochtends op televisie uitgezonden. Best bijzonder in een tijd dat dag-televisie eigenlijk amper bestond, en we niets meer konden ontvangen dan Nederland 1 en 2, en 2 Duitse zenders.
Op het scherm zagen we lange rijen mensen langskomen. De Koninklijke familie stond op "het bordes". Alleen als een prinses zeer zwanger was, mocht ze verstek laten gaan. De jonge "prinsjes" stonden zich regelmatig stierlijk te vervelen, terwijl de ene na de andere groep langsliep.
Koningin Juliana mocht het ene na het andere cadeautje in ontvangst nemen, aangeboden door het meest representatieve lid van de groep die op dat moment langs het bordes liep.
En de koninklijke familie wuifde, zwaaide, knikte en glimlachte! Achteraf gezien een hele opgave... Want zo rond de jaren 70 waren de Koninginnedagen vooral winderig en koud... En je hebt het al gauw gezien na een uurtje lokale fanfares, plaatselijke macraméclubjes en volksdansverenigingen...
Maar Juliana hield vol. Al stond haar hele familie stijf van de kou, zij was de Koningin van het volk, en elke Koninginnedag opnieuw stond zij wuivend te genieten (of ze deed heel goed alsof)!
Juliana was voor mij ook de statige dame op de muntstukken. Een deftige mevrouw met een permanent zoals veel dames die in mijn kinderjaren droegen: kort, enigszins getoupeerd voor het volume. En op de guldens, kwartjes, dubbeltjes en andere inmiddels door die euro vervangen muntstukken droeg ze volgens mij een haarnetje over haar permanent. Dát was nog eens ultra-deftig, vond ik! Juliana leek op een oma met dat permanent.
Ze had ook bijzondere hondjes. Die konden niet blaffen! Grappig, dat Koninklijke Families vooral hondjes hebben... Koningin Elisabeth van GB heeft/had corgi's, Beatrix had teckels (waarvan ééntje bijzonder onaangenaam aan zijn eind kwam doordat hij stikte in een konijnenhol. Omdat wij ook een teckel hadden greep dit nieuws me erg aan) en die ene keer (kapper, ja) dat ik een roddelblad lees, zie ik daarin ook andere leden van Koninklijke Families mét honden. Hebben Koninklijke Families ook wel eens katten?
Juliana was een bijzondere koningin, leerden we op school. In sprookjes zijn koninginnen supermachtige vrouwen met veel pracht en praal, die altijd op afstand van "het volk" leven. Juliana was niet zo, leerden we. Natuurlijk had zij ook juwelen en tiara's, maar we leerden dat zij géén "Majesteit" genoemd wilde worden, maar "Mevrouw".
Ze liep gewoon als Mevrouw door Baarn en als één van haar dochters jarig was, werden de kinderen uit de klas van die dochter uitgenodigd voor het feestje. Dan was de Koningin aanwezig om de kinderen te vermaken en te voorzien van lekkers.
Pas toen ik ouder werd en Juliana allang geen koningin meer was, hoorde ik van Greta Hofman, Lockheed en een huwelijk dat op zijn zachtst gezegd niet echt gezellig was. Elk huisje heeft zijn kruisje, ook koninklijke huisjes.
Ik was in de 20, toen ze het bekende interview met Maartje van Weegen gaf. "Ze wordt oud..." dacht ik. Of had ze een glaasje op? Nu vraag ik me af of ze toen al last had van haar "geheugenproblemen"...
donderdag 18 maart 2004
Column d'Alledaagse - ontwikkeling van de computer
Al begin jaren 80 had mijn vader een echte computer in huis! In die tijd waren computers moeilijke dingen die voor de gemiddelde consument onbereikbaar waren. Maar hij kon een échte ZX-spectrum-81 bemachtigen. Die ZX-spectrum had een piepklein beeldschermpje, en een toetsenbord waar we anno 2004 hard om zouden lachen (tegenwoordig hangt dat toetsenbord als souvenir uit vroegere tijden bij hem aan de muur).
De ZX liep niet op diskjes of zo, maar op cassettebandjes. Als je een programmaatje wilde draaien, kon je dat krijgen door het radioprogramma "Hobbyscoop" op te nemen op cassette. De nietsvermoedende luisteraar die toevallig middenin dat programma terecht kwam, hoorde de verschrikkelijkste piepen en kraken, maar wie beter wist, kon vertellen dat hier een Programma werd uitgezonden!
Wat die programmaatjes inhielden werd me niet altijd duidelijk. Soms was het een spelletje, dat een kwartier van een cassettebandje in beslag nam, en misschien nog wel meer tijd nodig had om daadwerkelijk te gaan draaien. Het spelletje was een prehistorische vorm van Pacman of Leapfrog. Een paar enorme pixels vormden een mannetje of een kikkertje, en daar moest je wat mee doen. Maar het ging zo ontzettend traag… En wat ik me ook nog herinner is de eeuwig aanwezige soldeerbout naast dat computertje. Blijkbaar haperde er nogal wat aan…
In die tijd kwamen ook de televisie-computerspelletjes op. Je moest een kastje met joystick op je televisie aansluiten, en dan kon je tennissen of squashen. Een blokje van een paar enorme pixels breed kaatste een balletje van een paar enorme pixels in het vierkant rond. Wat hebben de 30-plussers daar als kind uren achter doorgebracht!!!
Maar… dit was toch niet wat men van een computer verwachtte. Een com-pú-ter, dat was toch zo’n ding waarmee de wetenschap en bedrijven wonderen verrichten? Spelletjes waren leuk (en dat had de Commodore 64 ook begrepen, maar daarmee heb ik zelf weinig gedaan), maar men wilde tóveren…
En toen kwam IBM, en iedereen wilde opeens een IBM-computer. Onbereikbaar voor de gewone man die geen lening wilde afsluiten voor dergelijk speelgoed, tot ik in 1987 goedkoop een “soort IBM-cloon” kon krijgen: de Philips Yes-computer. Niet helemaal IBM-compatible, maar het had zeker mogelijkheden!
Een harde schijf had deze Yes niet. Om op te starten moest je de computer aanzetten, daarna de MS-DOS-schijf erin doen, en als de computer dát verwerkt had kon er een WordPerfect (versie 4.2) in. Aangezien ik toen al veel schreef, was ik daar enorm blij mee!
De Yes had een “amberkleurig” scherm. Veel keuze had je anno 1988 niet. Het scherm was groen, amber, of gewoon zwart-wit. Kleurenscherm was sciencefiction.
Hoewel we aanvankelijk tevreden waren, bleek de Yes toch een miskleun. IBM rende sneller (en begon steeds meer naar Bill Gates te ruiken) en de Yes werd steeds minder IBM-compatible. Na hard sparen kochten we begin jaren 90 een échte computer. Wauw, een 80286, net niet het nieuwste van het nieuwste (de allernieuwste was de 80386), maar wél met een kleurenscherm, een harddisk van 100 mb, en 8 mb intern geheugen, hij liep op Windows 3.1 en ik kon meteen overschakelen op WordPerfect 5.1.
Ik heb jaren lol gehad van deze computer, maar langzamerhand kwam internet om de hoek kijken. Ik leerde op mijn toenmalige werk in 1994 internet kennen. Snapte er nog de ballen van, het was nog primitief, maar voor mijn werk behoorlijk vooruitstrevend! Dat ik een kwartier bezig was met een bestand doorsturen naar een klant, stelde niks voor… we hadden immers een 9600-modem, en dat was hypermodern! Maar voor thuisgebruik was internet nog erg ver weg.
In 1995 werd ik tijdelijk thuisblijfmoeder en zat ik enkele jaren zonder internet. Maar mijn eigen computer werkte nog prima. Even mocht ik weer aan internet ruiken, toen een lokale internet-aanbieder gratis internet aanbood. Maar die provider ging snel failliet en de privé-computer deed minuten over het laden van een simpel Netscape-internetschermpje, zelfs als ik de plaatjes uitschakelde (en geloof me, anno 1997 was internet zéér simpel!).
Vanaf 1998 kon ik de ultramoderne laptop van de baas van mijn man gebruiken na werktijd, en ik opende direct een gratis account bij Hetnet. Daar kon ik beperkt surfen (Hetnet gaf destijds beperkt internettoegang) en onbeperkt emailen. Nou ja, onbeperkt... Het ging wel met telefoontikken en die gingen gewoon per minuut, dus je moest opletten dat je op tijd afsloot als je klaar was! Maar via die e-mail leerde ik een aantal mensen kennen, waarvan een selecte groep nog steeds tot mijn vriendenkring behoort.
De 80286-computer was inmiddels verschrikkelijk gecrasht, de 100 mb grote (kleine?) harde schijf had de geest gegeven. Ik moest tot 2000 wachten, toen ging ik weer werken en had daarvoor een echte pc nodig. Niet helemaal het nieuwste van het nieuwste, maar toch heel aanvaardbaar: een Pentium 2 met 10 gb harde schijf en 64 mb intern geheugen. Ik betaalde er 2400 gulden voor, maar daar zaten ook een paar erg goede geluidsboxjes bij.
Ik sloot een echt internet-abonnement af (aanvankelijk nog met telefoontikken, daarna kabel, inmiddels ADSL), en als ik dit schrijf doet deze computer het nog steeds, al is het interne geheugen met 128 mb opgehoogd naar een prima werkend 196 mb, en heb ik dringend behoefte aan een grotere harde schijf. Maar… het werkt nog steeds!
Als ik weer achter de pc kruip denk ik toch nog vaak terug aan die ZX-Spectrum van bijna 25 jaar geleden, die eigenlijk niks kon, maar zó spannend was, en ook aan de Philips Yes, die minder compatible was dan destijds gehoopt was, en de roemloos gecrashte 80286…
De ZX liep niet op diskjes of zo, maar op cassettebandjes. Als je een programmaatje wilde draaien, kon je dat krijgen door het radioprogramma "Hobbyscoop" op te nemen op cassette. De nietsvermoedende luisteraar die toevallig middenin dat programma terecht kwam, hoorde de verschrikkelijkste piepen en kraken, maar wie beter wist, kon vertellen dat hier een Programma werd uitgezonden!
Wat die programmaatjes inhielden werd me niet altijd duidelijk. Soms was het een spelletje, dat een kwartier van een cassettebandje in beslag nam, en misschien nog wel meer tijd nodig had om daadwerkelijk te gaan draaien. Het spelletje was een prehistorische vorm van Pacman of Leapfrog. Een paar enorme pixels vormden een mannetje of een kikkertje, en daar moest je wat mee doen. Maar het ging zo ontzettend traag… En wat ik me ook nog herinner is de eeuwig aanwezige soldeerbout naast dat computertje. Blijkbaar haperde er nogal wat aan…
In die tijd kwamen ook de televisie-computerspelletjes op. Je moest een kastje met joystick op je televisie aansluiten, en dan kon je tennissen of squashen. Een blokje van een paar enorme pixels breed kaatste een balletje van een paar enorme pixels in het vierkant rond. Wat hebben de 30-plussers daar als kind uren achter doorgebracht!!!
Maar… dit was toch niet wat men van een computer verwachtte. Een com-pú-ter, dat was toch zo’n ding waarmee de wetenschap en bedrijven wonderen verrichten? Spelletjes waren leuk (en dat had de Commodore 64 ook begrepen, maar daarmee heb ik zelf weinig gedaan), maar men wilde tóveren…
En toen kwam IBM, en iedereen wilde opeens een IBM-computer. Onbereikbaar voor de gewone man die geen lening wilde afsluiten voor dergelijk speelgoed, tot ik in 1987 goedkoop een “soort IBM-cloon” kon krijgen: de Philips Yes-computer. Niet helemaal IBM-compatible, maar het had zeker mogelijkheden!
Een harde schijf had deze Yes niet. Om op te starten moest je de computer aanzetten, daarna de MS-DOS-schijf erin doen, en als de computer dát verwerkt had kon er een WordPerfect (versie 4.2) in. Aangezien ik toen al veel schreef, was ik daar enorm blij mee!
De Yes had een “amberkleurig” scherm. Veel keuze had je anno 1988 niet. Het scherm was groen, amber, of gewoon zwart-wit. Kleurenscherm was sciencefiction.
Hoewel we aanvankelijk tevreden waren, bleek de Yes toch een miskleun. IBM rende sneller (en begon steeds meer naar Bill Gates te ruiken) en de Yes werd steeds minder IBM-compatible. Na hard sparen kochten we begin jaren 90 een échte computer. Wauw, een 80286, net niet het nieuwste van het nieuwste (de allernieuwste was de 80386), maar wél met een kleurenscherm, een harddisk van 100 mb, en 8 mb intern geheugen, hij liep op Windows 3.1 en ik kon meteen overschakelen op WordPerfect 5.1.
Ik heb jaren lol gehad van deze computer, maar langzamerhand kwam internet om de hoek kijken. Ik leerde op mijn toenmalige werk in 1994 internet kennen. Snapte er nog de ballen van, het was nog primitief, maar voor mijn werk behoorlijk vooruitstrevend! Dat ik een kwartier bezig was met een bestand doorsturen naar een klant, stelde niks voor… we hadden immers een 9600-modem, en dat was hypermodern! Maar voor thuisgebruik was internet nog erg ver weg.
In 1995 werd ik tijdelijk thuisblijfmoeder en zat ik enkele jaren zonder internet. Maar mijn eigen computer werkte nog prima. Even mocht ik weer aan internet ruiken, toen een lokale internet-aanbieder gratis internet aanbood. Maar die provider ging snel failliet en de privé-computer deed minuten over het laden van een simpel Netscape-internetschermpje, zelfs als ik de plaatjes uitschakelde (en geloof me, anno 1997 was internet zéér simpel!).
Vanaf 1998 kon ik de ultramoderne laptop van de baas van mijn man gebruiken na werktijd, en ik opende direct een gratis account bij Hetnet. Daar kon ik beperkt surfen (Hetnet gaf destijds beperkt internettoegang) en onbeperkt emailen. Nou ja, onbeperkt... Het ging wel met telefoontikken en die gingen gewoon per minuut, dus je moest opletten dat je op tijd afsloot als je klaar was! Maar via die e-mail leerde ik een aantal mensen kennen, waarvan een selecte groep nog steeds tot mijn vriendenkring behoort.
De 80286-computer was inmiddels verschrikkelijk gecrasht, de 100 mb grote (kleine?) harde schijf had de geest gegeven. Ik moest tot 2000 wachten, toen ging ik weer werken en had daarvoor een echte pc nodig. Niet helemaal het nieuwste van het nieuwste, maar toch heel aanvaardbaar: een Pentium 2 met 10 gb harde schijf en 64 mb intern geheugen. Ik betaalde er 2400 gulden voor, maar daar zaten ook een paar erg goede geluidsboxjes bij.
Ik sloot een echt internet-abonnement af (aanvankelijk nog met telefoontikken, daarna kabel, inmiddels ADSL), en als ik dit schrijf doet deze computer het nog steeds, al is het interne geheugen met 128 mb opgehoogd naar een prima werkend 196 mb, en heb ik dringend behoefte aan een grotere harde schijf. Maar… het werkt nog steeds!
Als ik weer achter de pc kruip denk ik toch nog vaak terug aan die ZX-Spectrum van bijna 25 jaar geleden, die eigenlijk niks kon, maar zó spannend was, en ook aan de Philips Yes, die minder compatible was dan destijds gehoopt was, en de roemloos gecrashte 80286…
Kolonisten
Ik kreeg vandaag een heel leuk kadootje: de cd-rom van de Kolonisten van Katan!
Ik heb al jaren jubelverhalen over dit spel gehoord, maar hier thuis zijn ze geen spelletjesmensen. En om het nou alleen te spelen?
Maar op de cd-rom is dat wel mogelijk!
Ik ben meteen verslaafd. Al ben ik nog een beginneling, ik heb de hele avond grondstoffen zitten ruilen met virtuele tegenspelers, nederzettingen, dorpen en steden gebouwd, rovers verplaatst en zowaar zelfs een keer gewonnen in de simpelste vorm van het spel!
DIT IS LEUK!!!
Ik heb al jaren jubelverhalen over dit spel gehoord, maar hier thuis zijn ze geen spelletjesmensen. En om het nou alleen te spelen?
Maar op de cd-rom is dat wel mogelijk!
Ik ben meteen verslaafd. Al ben ik nog een beginneling, ik heb de hele avond grondstoffen zitten ruilen met virtuele tegenspelers, nederzettingen, dorpen en steden gebouwd, rovers verplaatst en zowaar zelfs een keer gewonnen in de simpelste vorm van het spel!
DIT IS LEUK!!!
Dat was genieten!
Gisteren was het een heerlijke dag, en dat zo vroeg in het seizoen! Ik hoop dat je er van genoten hebt, want het gaat een stuk minder worden...
Vandaag nog wel zacht weer, boven de 10°, maar de 20° halen we niet meer. Er vallen buien, die soms stevig kunnen zijn, en het kan flink gaan waaien.
De komende dagen gaat het nog meer regenen en het wordt frisser. Na het weekend is het de vraag of we nog wel de 10° halen...
Dat is schrikken... Niet alleen voor ons, maar ook voor de hommels, lieveheersbeestjes en vlinders die gisteren massaal actief werden!
Vandaag nog wel zacht weer, boven de 10°, maar de 20° halen we niet meer. Er vallen buien, die soms stevig kunnen zijn, en het kan flink gaan waaien.
De komende dagen gaat het nog meer regenen en het wordt frisser. Na het weekend is het de vraag of we nog wel de 10° halen...
Dat is schrikken... Niet alleen voor ons, maar ook voor de hommels, lieveheersbeestjes en vlinders die gisteren massaal actief werden!
woensdag 17 maart 2004
Twintigers!
Het is vandaag verrukkelijk weer, zonnetje, plaatselijk al 20° en meer! Best bijzonder voor half maart...
Geniet ervan, want binnenkort is het weer amper 10° en een stuk frisser... het is tenslotte nog vroeg in het seizoen.
Geniet ervan, want binnenkort is het weer amper 10° en een stuk frisser... het is tenslotte nog vroeg in het seizoen.
zondag 14 maart 2004
Tuin update
Peren schijnen "beurtjaren" te hebben: het ene jaar prima oogst, het volgende jaar niks...
In 2002 hing mijn boompje zwaar van de peren, vorig jaar was er zelfs amper bloesem...
Voor 2004 ziet het er weer aardig uit, de bloesemknoppen worden dikker en ik zie nu al dat het er meer zijn dan vorig jaar!
De knoppen in de vorig jaar geplante appel en pruim zijn nog amper te zien, ik hoop dat ik volgende week, als het warmer wordt, ook daar kan gaan zien of we dit jaar appels en pruimen mogen verwachten!
In 2002 hing mijn boompje zwaar van de peren, vorig jaar was er zelfs amper bloesem...
Voor 2004 ziet het er weer aardig uit, de bloesemknoppen worden dikker en ik zie nu al dat het er meer zijn dan vorig jaar!
De knoppen in de vorig jaar geplante appel en pruim zijn nog amper te zien, ik hoop dat ik volgende week, als het warmer wordt, ook daar kan gaan zien of we dit jaar appels en pruimen mogen verwachten!
Haal na de bloei je hyacinthenbollen uit de grond, heb ik geleerd...
Ik ben er te lui voor...
In 1997 heb ik in de voortuin een aantal hyacinthen geplant. Nooit na de bloei eruit gehaald, om ze in de herfst weer terug te zetten.
Af en toe, als ik weer iets aan het verplanten was, sneuvelde er wel eens een bolletje omdat ik mijn schep er dwars doorheen sloeg.
Maar tegen alle regels in lijken deze hyacinthen dat niet erg te vinden. Integendeel, elk jaar vind ik meer hyacinthen terug in de tuin!
Ze beginnen nu langzaam maar zeker uit te komen. En het zijn er alweer méér dan vorig jaar...
Het is wel opmerkelijk dat het vooral blauwe hyacinthen zijn die zo sterk zijn! Okee, het zijn niet de dikke bloemtrossen uit de winkel, maar als ze eenmaal goed open zijn, zien ze er prima uit, en als de zon erop schijnt ruikt het zo lekker!
Ik ben er te lui voor...
In 1997 heb ik in de voortuin een aantal hyacinthen geplant. Nooit na de bloei eruit gehaald, om ze in de herfst weer terug te zetten.
Af en toe, als ik weer iets aan het verplanten was, sneuvelde er wel eens een bolletje omdat ik mijn schep er dwars doorheen sloeg.
Maar tegen alle regels in lijken deze hyacinthen dat niet erg te vinden. Integendeel, elk jaar vind ik meer hyacinthen terug in de tuin!
Ze beginnen nu langzaam maar zeker uit te komen. En het zijn er alweer méér dan vorig jaar...
Het is wel opmerkelijk dat het vooral blauwe hyacinthen zijn die zo sterk zijn! Okee, het zijn niet de dikke bloemtrossen uit de winkel, maar als ze eenmaal goed open zijn, zien ze er prima uit, en als de zon erop schijnt ruikt het zo lekker!
Vorig jaar april kocht ik een klein perzikboompje, dat net begon te bloeien, toen het 's nachts opeens stevig ging vriezen. Ik hield mijn hart vast, maar tot mijn verrassing had ik in september kleine, maar zoete perzikjes!
Nu het eindelijk weer wat zachter begint te worden, zie ik de knoppen weer dikker worden. Ook de perzik zit dik in de knop. Na de verrassing vorig jaar heb ik goede hoop dat ik misschien in september dit jaar weer perzikjes heb!
Goed, de zomer van 2003 was ideaal voor perziken, maar voor het zover was, heeft de bloesem wél enkele pittige vorsten doorstaan!
Nu het eindelijk weer wat zachter begint te worden, zie ik de knoppen weer dikker worden. Ook de perzik zit dik in de knop. Na de verrassing vorig jaar heb ik goede hoop dat ik misschien in september dit jaar weer perzikjes heb!
Goed, de zomer van 2003 was ideaal voor perziken, maar voor het zover was, heeft de bloesem wél enkele pittige vorsten doorstaan!
zaterdag 13 maart 2004
En dit hopen we deze zomer te zien!
Deze planten hebben we om de vijver geplant. De foto's komen van internet want zó mooi heb ik ze nu natuurlijk nog niet.
Acorus gramineus Ogon dwerg-kalmoes... ruikt heel apart!
Aponogeton distachyos Kaapse waterlelie, in ons exemplaar zitten al enkele bloemen, die heel sterk naar vanille ruiken.
Butomus umbellatus zwanebloem, een inheemse plant met roze bloemschermen.
Caltha palustris gewoon en Multiplex de bekende dotterbloem, maar ik heb ook een exemplaar gekocht met gevulde bloemen.
Crassula recurva naaldkruid, een onderwaterplant, nodig voor zuurstof in de vijver.
Eleocharis acicularis naaldgras, een soort onderwatergras. ook voor de zuurstof.
Eriophorum angustifolium veenpluis.
Euphorbia palustris moeraswolfsmelk
Hippuris vulgaris lidsteng, onderwaterplant maar hij komt graag ook boven de waterspiegel kijken...
Iris tectorum Variegata ik ben dol op irissen, maar het nadeel is dat ze maar korte tijd bloeien... Met deze soort hebben we de rest van het jaar ook mooi groen-met-wit blad om tegen aan te kijken!
Menyanthes trifoliata waterdrieblad
Myriophyllum spicatum nog een zuurstofplantje voor onder water.
Oenanthe aquatica Variegatus dit is het enige plaatje dat ik op internet kon vinden...
Schizostylis coccinea een knalrood moerasplantje, lijkt wat op een mini-gladiool.
Trapa natans waternootje, een drijfplantje dat éénjarig is maar met wat mazzel zaait het zich uit en komt het volgend jaar terug.
Typha minima bij water horen de bekende rietsigaren. Gelukkig hebben ze voor tuinvijvertjes een minivorm uitgevonden!
Acorus gramineus Ogon dwerg-kalmoes... ruikt heel apart!
Aponogeton distachyos Kaapse waterlelie, in ons exemplaar zitten al enkele bloemen, die heel sterk naar vanille ruiken.
Butomus umbellatus zwanebloem, een inheemse plant met roze bloemschermen.
Caltha palustris gewoon en Multiplex de bekende dotterbloem, maar ik heb ook een exemplaar gekocht met gevulde bloemen.
Crassula recurva naaldkruid, een onderwaterplant, nodig voor zuurstof in de vijver.
Eleocharis acicularis naaldgras, een soort onderwatergras. ook voor de zuurstof.
Eriophorum angustifolium veenpluis.
Euphorbia palustris moeraswolfsmelk
Hippuris vulgaris lidsteng, onderwaterplant maar hij komt graag ook boven de waterspiegel kijken...
Iris tectorum Variegata ik ben dol op irissen, maar het nadeel is dat ze maar korte tijd bloeien... Met deze soort hebben we de rest van het jaar ook mooi groen-met-wit blad om tegen aan te kijken!
Menyanthes trifoliata waterdrieblad
Myriophyllum spicatum nog een zuurstofplantje voor onder water.
Oenanthe aquatica Variegatus dit is het enige plaatje dat ik op internet kon vinden...
Schizostylis coccinea een knalrood moerasplantje, lijkt wat op een mini-gladiool.
Trapa natans waternootje, een drijfplantje dat éénjarig is maar met wat mazzel zaait het zich uit en komt het volgend jaar terug.
Typha minima bij water horen de bekende rietsigaren. Gelukkig hebben ze voor tuinvijvertjes een minivorm uitgevonden!
Vijver update
Vandaag waterplanten en randplanten gekocht, het ziet er nog niet zo mooi uit als op de plaatjes in het volgende logje... maar dat komt nog wel!
Minder koud, lente?
De winter was nat, zacht en zonnig. Maar had wél een koud einde.
Nou denk je misschien: "hoe kunnen ze dat nou weten? De lente is nog niet begonnen!" Maar in de meteorologie loopt de winter van 1 december tot 1 maart. Vandaar dat men al kan zeggen hoe afgelopen winter is verlopen.
Zoals gezegd: de winter van 2003/2004 had een koud staartje. Koude nachten, sneeuwbuien (al dan niet nat), en de natuur, die in februari al lente-neigingen had, staat alweer stil qua ontwikkeling.
Aankomende week worden er gelukkig hogere temperaturen verwacht. Woensdag kan het zelfs in Zuid-Nederland en België 15 graden of meer worden! Wedden dat er dan allerlei plantjes uit de grond schieten en blaadjes aan de struiken komen? Vooral als de zon wat meewerkt zal dat hard gaan!
Maar... niet overmoedig worden, want daarna lijkt het weer wat koeler te worden. Het lijkt erop dat we nog aan de goede kant van de 10° blijven, dat wel. Eén mooie dag maakt nog geen lente...
Zelfs aprillen hebben hun grillen en in een zeldzaam geval kan het zelfs in de eerste meiweken nog sneeuwen. Berucht was 1979, toen we na een lange en vooral lastige winter in de eerste meidagen weer sneeuw kregen...
Gelukkig kan maart ook heel vriendelijk zijn, er zijn jaren waarin het op enkele dagen 20° of meer werd, en dan vliegt het groen de struiken uit. In een enkel geval werd plaatselijk 25° genoteerd.
En in 1968 werd de eerste dag met 30° in april al genoteerd (in Limburg).
In het beruchte jaar 1979 was Eerste Paasdag heerlijk met 20°, maar Tweede Paasdag mocht de kachel weer aan; het kwik kwam niet boven de 10° (en enkele weken later viel die mei-sneeuw).
We kunnen dus alle kanten op in de lente!
Nou denk je misschien: "hoe kunnen ze dat nou weten? De lente is nog niet begonnen!" Maar in de meteorologie loopt de winter van 1 december tot 1 maart. Vandaar dat men al kan zeggen hoe afgelopen winter is verlopen.
Zoals gezegd: de winter van 2003/2004 had een koud staartje. Koude nachten, sneeuwbuien (al dan niet nat), en de natuur, die in februari al lente-neigingen had, staat alweer stil qua ontwikkeling.
Aankomende week worden er gelukkig hogere temperaturen verwacht. Woensdag kan het zelfs in Zuid-Nederland en België 15 graden of meer worden! Wedden dat er dan allerlei plantjes uit de grond schieten en blaadjes aan de struiken komen? Vooral als de zon wat meewerkt zal dat hard gaan!
Maar... niet overmoedig worden, want daarna lijkt het weer wat koeler te worden. Het lijkt erop dat we nog aan de goede kant van de 10° blijven, dat wel. Eén mooie dag maakt nog geen lente...
Zelfs aprillen hebben hun grillen en in een zeldzaam geval kan het zelfs in de eerste meiweken nog sneeuwen. Berucht was 1979, toen we na een lange en vooral lastige winter in de eerste meidagen weer sneeuw kregen...
Gelukkig kan maart ook heel vriendelijk zijn, er zijn jaren waarin het op enkele dagen 20° of meer werd, en dan vliegt het groen de struiken uit. In een enkel geval werd plaatselijk 25° genoteerd.
En in 1968 werd de eerste dag met 30° in april al genoteerd (in Limburg).
In het beruchte jaar 1979 was Eerste Paasdag heerlijk met 20°, maar Tweede Paasdag mocht de kachel weer aan; het kwik kwam niet boven de 10° (en enkele weken later viel die mei-sneeuw).
We kunnen dus alle kanten op in de lente!
woensdag 10 maart 2004
Sneeuw hindert Parijs-Nice
Bron: nu.nl
ROANNE (ANP) - Na de Omloop Het Volk wordt nu ook Parijs-Nice geteisterd door sneeuw. De vierde etappe van de Franse rittenkoers is woensdag met vijftig kilometer ingekort omdat sneeuwval het parkoers te gevaarlijk had gemaakt.
Daarmee verdwenen ook de eerste twee beklimmingen uit de rit, die een half uur later zal beginnen. Het peloton rijdt nu geneutraliseerd van de officiële startplaats Roanne naar Saint-Germain-Laval waar de etappe pas echt begint. De weersomstandigheden bij finishplaats Le-Puy-en-Velay zijn vooralsnog goed. Eerder dit voorjaar moest de Belgische openingsklassieker Omloop Het Volk wegens sneeuw worden afgelast.
ROANNE (ANP) - Na de Omloop Het Volk wordt nu ook Parijs-Nice geteisterd door sneeuw. De vierde etappe van de Franse rittenkoers is woensdag met vijftig kilometer ingekort omdat sneeuwval het parkoers te gevaarlijk had gemaakt.
Daarmee verdwenen ook de eerste twee beklimmingen uit de rit, die een half uur later zal beginnen. Het peloton rijdt nu geneutraliseerd van de officiële startplaats Roanne naar Saint-Germain-Laval waar de etappe pas echt begint. De weersomstandigheden bij finishplaats Le-Puy-en-Velay zijn vooralsnog goed. Eerder dit voorjaar moest de Belgische openingsklassieker Omloop Het Volk wegens sneeuw worden afgelast.
Slecht nieuws voor Wim Rigter
Wim Rigter, de sympathieke presentator van Nachtwacht, heeft weer kanker. Een aantal jaar geleden is hij genezen van een hersentumor, maar nu is die rotziekte weer terug. Hij heeft slokdarmkanker...
Ik heb vroeger (telefonisch) vaak contact gehad met Wim vanwege mijn werk, het is een heel aardige man. Nog niet zo lang geleden is hij vader geworden.
Ik weet het, kanker komt veel voor, het is áltijd erg als iemand het krijgt, maar als je hoort dat het (weer) een bekende treft, een jong iemand met een gezin nota bene, komt het wel dichtbij en word ik even erg opstandig...
Ik heb vroeger (telefonisch) vaak contact gehad met Wim vanwege mijn werk, het is een heel aardige man. Nog niet zo lang geleden is hij vader geworden.
Ik weet het, kanker komt veel voor, het is áltijd erg als iemand het krijgt, maar als je hoort dat het (weer) een bekende treft, een jong iemand met een gezin nota bene, komt het wel dichtbij en word ik even erg opstandig...
maandag 8 maart 2004
Jan Buisman
Begin jaren 90 kreeg professor Jan Buisman een heel goed idee... Met medewerking van het KNMI zou hij een reeks boeken gaan schrijven waarin hij vertelt over het weer van de Lage Landen. Eerder had hij al een boek uitgegeven waarin hij op zéér boeiende wijze het weer sinds de middeleeuwen beschreef en één van mijn favoriete boeken is: "Bar en Boos". Ik weet niet of het nog te koop is (vrees van niet...) maar als je er aan kan komen: kopen!!! "Bar en Boos" beschrijft het winterweer sinds de middeleeuwen.
Het was de bedoeling nu 4 delen uit te brengen, een uitgebreide versie van "Bar en Boos", niet alleen meer over winterweer, en rond 2000 zou dan het laatste deel, over de 20e eeuw, uitkomen.
Maar het liep anders... Tijdens de zoektocht naar informatie vond Buisman zoveel bronnen, dat de begindatum steeds vroeger en vroeger werd, hij vond zelfs informatie over weer en klimaat uit de tijd vóór Karel de Grote...
De releasedatum van deel 1 werd steeds uitgesteld, maar uiteindelijk verscheen het... En het was een succes onder alle weer- en geschiedenisliefhebbers! Een dik boek, maar géén droge kost. Wél heel leesbaar geschreven chronologisch gerangschikte informatie, dat zelfs als vakantielectuur nog heel boeiend is!
Deel 2 en 3 lieten ook erg lang op zich wachten, en toen deel 4 verscheen was het inmiddels 2000 geworden en wisten we dat het project "uit de hand was gelopen": deel 4 schrijft niet over de 20e eeuw, maar over de 16e-17e eeuw... Maar wát een prettige manier van "uit de hand lopen", want nu krijgen we nog meer leesvoer van Buisman!
Deze zomer wordt deel 5 verwacht. Als alles meezit. Want we weten inmiddels dat elke releasedatum vaak wordt uitgesteld. Maar het is het wachten waard. Méér dan waard!
Als je ook maar enigszins bent geïnteresseerd in het leven vroeger (en dan niet uit de standaard schoolboekjes) plus het weer van vroeger, de invloed van het weer, politieke invloeden, etc... En als je houdt van een meeslepende schrijfwijze... Schaf dan gauw deel 1 t/m 4 aan. Het is even in de buidel tasten (36 euro per deel, aldus Bruna en bol.com) maar het is het zo verschrikkelijk waard!!!
En als je me niet gelooft: elke bibliotheek heeft het waarschijnlijk, dus leen het eens, en laat je meeslepen!
Het was de bedoeling nu 4 delen uit te brengen, een uitgebreide versie van "Bar en Boos", niet alleen meer over winterweer, en rond 2000 zou dan het laatste deel, over de 20e eeuw, uitkomen.
Maar het liep anders... Tijdens de zoektocht naar informatie vond Buisman zoveel bronnen, dat de begindatum steeds vroeger en vroeger werd, hij vond zelfs informatie over weer en klimaat uit de tijd vóór Karel de Grote...
De releasedatum van deel 1 werd steeds uitgesteld, maar uiteindelijk verscheen het... En het was een succes onder alle weer- en geschiedenisliefhebbers! Een dik boek, maar géén droge kost. Wél heel leesbaar geschreven chronologisch gerangschikte informatie, dat zelfs als vakantielectuur nog heel boeiend is!
Deel 2 en 3 lieten ook erg lang op zich wachten, en toen deel 4 verscheen was het inmiddels 2000 geworden en wisten we dat het project "uit de hand was gelopen": deel 4 schrijft niet over de 20e eeuw, maar over de 16e-17e eeuw... Maar wát een prettige manier van "uit de hand lopen", want nu krijgen we nog meer leesvoer van Buisman!
Deze zomer wordt deel 5 verwacht. Als alles meezit. Want we weten inmiddels dat elke releasedatum vaak wordt uitgesteld. Maar het is het wachten waard. Méér dan waard!
Als je ook maar enigszins bent geïnteresseerd in het leven vroeger (en dan niet uit de standaard schoolboekjes) plus het weer van vroeger, de invloed van het weer, politieke invloeden, etc... En als je houdt van een meeslepende schrijfwijze... Schaf dan gauw deel 1 t/m 4 aan. Het is even in de buidel tasten (36 euro per deel, aldus Bruna en bol.com) maar het is het zo verschrikkelijk waard!!!
En als je me niet gelooft: elke bibliotheek heeft het waarschijnlijk, dus leen het eens, en laat je meeslepen!
Maart roert zijn staart
In Oostenrijk is 25-30 cm sneeuw gevallen, waardoor het vanmorgen een chaos op de wegen was. Deze winter is er nog niet eerder zo'n pak sneeuw gevallen...
zondag 7 maart 2004
Camperduin
We hebben een weekendje aan zee gehad. Daar hebben we een heerlijk hotelletje bezocht aan zee, waar we werkelijk schandalig verwend zijn... Ontzettend aardige mensen, "goed van eten en drinken" zoals mijn schoonmoeder zou zeggen, onze accu is perfect opgeladen!
Zo ontmoetten we ook deze dame. Ze was echt een dame, mooi gekapt, in een chique mantelpak met een camee op de sluiting van haar blouse... en met kaplaarzen! Bij haar waren een 32 jaar oude pony en op de rug van de pony zat een Jack Russeltje.
Deze mevrouw straalde echt uit dat ze op haar eigen manier van elk moment van het leven genóót! Hopelijk mag ze nog lang wandelingen maken!
Ik kan maar niet uitgesproken raken over het heerlijke etmaal in ons hotelletje...
Allereerst de ontvangst. De "baas" zelf was die ochtend net vertrokken op vakantie, maar hij had een zeer goede vervanger! Wie het absolute tegendeel van Fawlty Towers wil meemaken, is bij hem op het goede adres!
En dan de keuken. De kok was net 2 dagen in dienst, maar wat hebben ze met hem een tovenaar in dienst genomen! We kregen het dagmenu. Mosterdsoep met zalmsnippers. Varkenshaasje gevuld met champignons en uien. IJs met aardbeien. Ziet er heel aardig uit! Maar de kok is degene die het daadwerkelijk moet waarmaken. En dat dééd hij!!!
Vooraf kregen we vers stokbrood met tapenade. En die was zelfgemaakt. Toen al moesten we ons erg bedwingen om niet het schaaltje waarom de tapenade had gelegen, af te likken...
De mosterdsoep was perfect in alle opzichten. Niet te zout, niet te flauw. En Polderheer is iemand die al heel gauw om de maggi roept, maar nu kwam het woord niet eens in hem op. Zelfs zout en peper bleven onaangeroerd, en dat heb ik na bijna 19 jaar huwelijk nog maar zelden voor elkaar gekregen, terwijl ik toch echt niet onverdienstelijk kook...
Het varkenshaasje was enigszins rosé en lekker mals. De vulling bestond uit piepkleine dobbelsteentjes champignons, ui, en ik proefde ook tomaat en olijf. Daarbij waren aardappeltjes, met een wat kaas, room en roomboter. Alweer had de kok de zoutpot met mate gehanteerd! Compliment!
En heerlijke groente! Een mengseltje van wortelplakjes, broccoli en zo. Niks blik, nee, vérs! Gestoomd of gekookt met een bouillonblokje, lekker knapperig nog. Ja, zo lust ik elke dag wel groente!
En toe eenvoudig maar ontieglijk lekker vanille-ijs met verse aardbeien.
Buiten de zomer mag je in Camperduin met hond en/of paard op het strand komen.
Het is heel leuk, al die hondenliefhebbers die ook lekker willen wandelen! Voor je het weet, maak je alwéér een gezellig babbeltje...!Zo ontmoetten we ook deze dame. Ze was echt een dame, mooi gekapt, in een chique mantelpak met een camee op de sluiting van haar blouse... en met kaplaarzen! Bij haar waren een 32 jaar oude pony en op de rug van de pony zat een Jack Russeltje.
Deze mevrouw straalde echt uit dat ze op haar eigen manier van elk moment van het leven genóót! Hopelijk mag ze nog lang wandelingen maken!
Allereerst de ontvangst. De "baas" zelf was die ochtend net vertrokken op vakantie, maar hij had een zeer goede vervanger! Wie het absolute tegendeel van Fawlty Towers wil meemaken, is bij hem op het goede adres!
En dan de keuken. De kok was net 2 dagen in dienst, maar wat hebben ze met hem een tovenaar in dienst genomen! We kregen het dagmenu. Mosterdsoep met zalmsnippers. Varkenshaasje gevuld met champignons en uien. IJs met aardbeien. Ziet er heel aardig uit! Maar de kok is degene die het daadwerkelijk moet waarmaken. En dat dééd hij!!!
Vooraf kregen we vers stokbrood met tapenade. En die was zelfgemaakt. Toen al moesten we ons erg bedwingen om niet het schaaltje waarom de tapenade had gelegen, af te likken...
De mosterdsoep was perfect in alle opzichten. Niet te zout, niet te flauw. En Polderheer is iemand die al heel gauw om de maggi roept, maar nu kwam het woord niet eens in hem op. Zelfs zout en peper bleven onaangeroerd, en dat heb ik na bijna 19 jaar huwelijk nog maar zelden voor elkaar gekregen, terwijl ik toch echt niet onverdienstelijk kook...
Het varkenshaasje was enigszins rosé en lekker mals. De vulling bestond uit piepkleine dobbelsteentjes champignons, ui, en ik proefde ook tomaat en olijf. Daarbij waren aardappeltjes, met een wat kaas, room en roomboter. Alweer had de kok de zoutpot met mate gehanteerd! Compliment!
En heerlijke groente! Een mengseltje van wortelplakjes, broccoli en zo. Niks blik, nee, vérs! Gestoomd of gekookt met een bouillonblokje, lekker knapperig nog. Ja, zo lust ik elke dag wel groente!
En toe eenvoudig maar ontieglijk lekker vanille-ijs met verse aardbeien.
Opwarming of afkoeling?
Ik zag een verontrustende foto van het smelten van eeuwige sneeuw.
Wat dat voor effect heeft op de aarde, is door veel (ook betrouwbare!) mensen onderzocht. Maar niemand komt er echt uit.
Er zijn veel worst-case-scenario's, en de één roept (al in de jaren tachtig) dat Amsterdam het klimaat van Parijs krijgt. Of dat Spanje verandert in de Sahara.
Dat de Europese recordzomer van 2003 nog maar het begin is.
Dat er meer (zware) stormen gaan komen.
Dat er meer bewolking gaat komen (reden, kort door de bocht, is omdat al dat extra water verdampt en wolken vormt, gevolg: afkoeling).
Het zou kunnen dat al dat smeltwater de warme/koude golfstroomcyclus van de oceanen dusdanig in de war stuurt, dat die stil komt te liggen. Resultaat: ijstijd.
Maar het kan ook gebeuren dat we in Nederland opeens Arnhem aan Zee krijgen.
Dat de aarde NU aan het opwarmen is, dat kunnen we niet meer ontkennen.
Hoe dat komt, daarover is men minder zeker dan je denkt. Vervuiling, broeikasaffect? Zou kunnen. Maar het kan ook een natuurlijke verandering van het klimaat zijn. Zoiets gebeurt al zolang de aarde bestaat. In de middeleeuwen werden hier druiven gekweekt tot in Friesland toe. Daarna werd het snel kouder (Kleine IJstijd). En nu zitten we weer in de lift.
Weer en klimaat, er wordt heel veel onderzoek naar gedaan. Maar het blijft een ongrijpbaar iets.
Wat dat voor effect heeft op de aarde, is door veel (ook betrouwbare!) mensen onderzocht. Maar niemand komt er echt uit.
Er zijn veel worst-case-scenario's, en de één roept (al in de jaren tachtig) dat Amsterdam het klimaat van Parijs krijgt. Of dat Spanje verandert in de Sahara.
Dat de Europese recordzomer van 2003 nog maar het begin is.
Dat er meer (zware) stormen gaan komen.
Dat er meer bewolking gaat komen (reden, kort door de bocht, is omdat al dat extra water verdampt en wolken vormt, gevolg: afkoeling).
Het zou kunnen dat al dat smeltwater de warme/koude golfstroomcyclus van de oceanen dusdanig in de war stuurt, dat die stil komt te liggen. Resultaat: ijstijd.
Maar het kan ook gebeuren dat we in Nederland opeens Arnhem aan Zee krijgen.
Dat de aarde NU aan het opwarmen is, dat kunnen we niet meer ontkennen.
Hoe dat komt, daarover is men minder zeker dan je denkt. Vervuiling, broeikasaffect? Zou kunnen. Maar het kan ook een natuurlijke verandering van het klimaat zijn. Zoiets gebeurt al zolang de aarde bestaat. In de middeleeuwen werden hier druiven gekweekt tot in Friesland toe. Daarna werd het snel kouder (Kleine IJstijd). En nu zitten we weer in de lift.
Weer en klimaat, er wordt heel veel onderzoek naar gedaan. Maar het blijft een ongrijpbaar iets.
Abonneren op:
Posts (Atom)