Oosteuropees Songfestival deel zoveel

Het heeft me helemaal te pakken, de Oosteuropese muziek! Ik vond het Songfestival de laatste jaren al boeiender dan het gezapige Abba-gekloon dankzij deze ontwikkeling. De Moldaven Zdob Si Zdub (schijnt "sla op de drums" te betekenen) waren wel de verrassendste inzending ooit met hun Pogues-achtige ethno-punk!

Ik heb inmiddels al meer van ze gedownload en ik vind ze steeds beter!

Ik schreef elders een verhaaltje over deze groep reageerde de Roemeense Belg Octavian. Hij raadde me een nummer van Activ(Doar Cu Tine). Volgens Octavian is het een discogroep, maar denk niet dat dat gelijk staat aan Boney M of zo... Dit is GOED!!! Dit is STEENGOED!!!

Je mag eigenlijk niet zeggen dat je mp3's moet downloaden, maar voor deze muziek, die waarschijnlijk nog niet echt massaal bij de cd-winkels te krijgen is, maak ik graag een uitzondering. Het wordt hoog tijd dat we dit soort muziek beter leren kennen!

Ik moet bekennen dat ik nog niet goed de verschillen tussen de landen hoor, maar ik oefen hard, dit is echt nieuw voor me!

van de officiele site:

Yes, Eurovision is about politics and geopolitics.
Yes, Eurovision is a show - business that requires a great financial investment.
Yes, Eurovision is bubble-gum-pop.
Yes, the cameramen and the directors of the show were not able or didn’t what to point out the spectacular elements and the surprises of our show.

BUT:
Zdob si Zdub are returning home with their heads up.
Zdob si Zdub amazed Europe.
Zdob si Zdub made for their country almost the impossible:
with a miserable budget, incomparable with the one of other artists,
with a totally limited time for preparation,
without a sufficient promotion,
without the real support promised by the officials,
Zdob si Zdub managed to qualify the poorest and unknown country from Europe – Moldova, on a dignified place – 6th!
This way, Moldova will directly participate in the finals of Eurovision 2006 in Greece.

Thank you Romania, Ukraine, Lithuania, Portugal, Russia and other countries for your support!

Zdob si Zdub would’ve given fraternally 12 points to Romania! Romania, Zdub si Zdub apologizes on behalf of Moldova for its faithlessness. We think that reality is different and actually Moldavians voted for Romania!

Thanks to Grandma-Boonika!
Thanks to Kiev for a perfect organization and thanks to hospitable Ukrainians! Romania and Ukraine – the coolest neighbors!
Let's keep on rocking!!

Waanzinnig om te weten

Jongste bloedje wordt a.s. zondag 7, en dat moet gevierd worden! Hij wil o.a. een abonnement op het nieuwe tijdschrift "Walgelijke wetenschap". Dat is gebaseerd op de serie Waanzinnig om te weten van Nick Arnold en Tony de Saulles. Ik had nog nooit eerder van ze gehoord, maar het schijnt onder kinderen van 10 en ouder redelijk populair te zijn.

Met titels als "Spetterende Spijsvertering" en "Chemische chaos" en tekeningen (door De Saulles) die minstens zo heftig zijn, is dit geen literatuur voor teerhartige kinderen. Maar jongste bloedje heeft alle pedagogische zorg voor tere kinderzieltjes al vanaf zijn geboorte naast zich neer gelegd.
De tijdschriften zijn van DeAgostini, bekend om de schitterende (maar prijzige) tijdschriftenreeksen-met-kadootjes. En om de soms ondoorzichtige voorwaarden (Mind Body Spirit was voor 100 afleveringen gepland, men zou die dus deze maand compleet hebben. Maar ach, dan gooit men er toch maar als extraatje 61 afleveringen méér tegen aan!). Maar een abonnement schijn je ook weer makkelijk op te kunnen zeggen, is me verteld, en de microscoop, plus opbergdoos voor diverse dingen (bij deel 1 zaten kleffige miniatuurlongen), krijgt hij er gratis bij.

Zdob si Zdub

De Moldavische (heee... kwam O-Zone daar ook niet vandaan?) Songfestival-sensatie Zdob si zdub (wat betekent dat in hemelsnaam!) viel afgelopen donderdag en zaterdag vooral op met "oma" die op de trommel sloeg. Oma was in werkelijkheid een 60-jarige vrouw, die tijdens een lokaal festival trommelde. Door Oma vergat menigeen dat deze groep eigenlijk een enorme bak herrie produceerde.

Maar wat een lekkere bak herrie!

Ik heb inmiddels een opname van het songfestival-liedje gevonden, en toen ik het (nu zonder beelden) afspeelde, viel me op dat het soms een héél hoog punkgehalte had...!

En dat vind ik een erg prettige ontdekking...!

Wie me rond 1990 had voorspeld dat een vrij populaire songfestival-kandidaat punkneigingen zou hebben, had ik heel hard uitgelachen, maar dat zou ik ook hebben gedaan als iemand me rond 1986 zou zeggen dat landen als Moldavië, Polen en voormalige Sovjetrepublieken zouden meedoen... Sterker nog: de sfeer zouden gaan bepalen...!

Eigenlijk is dat een belangrijke levensles: het loopt altijd anders dan je denkt...! ;-)

Leuk! (voor mij dan)

Sommige zomerrages komen graag een jaartje later nog eens terug. Ik merk om me heen dat het virus weer begint te woeden...! Gelukkig, ik had nog een tas vol...!

Mocht je mee willen doen: hier had ik vorig jaar véél aan!

Column d'Alledaagse - in 2006 winnen we het Songfestival!

Doorgestoken kaart, een politiek spel, de Oostblokkers rukken op...!

Dreigende woorden werden er gesproken na de voorronde van het Eurovisie Songfestival. Iedereen had verwacht dat onze Glennis moeiteloos door zou gaan. Maar dat viel tegen.

Maar... verplaats je eens even in een gemiddelde "Oostblokker"... Die zat 15-20 jaar geleden nog onder de plak van één of ander communistisch regime, dat leerde dat alles wat Westers was, niet deugde (ongeveer zoals westerlingen nu leren dat Moslims niet deugen). Begin jaren 90 donderde het hele communistische bolwerk als een kaartenhuis in elkaar en daar stonden ze dan. Wauw, vrijheid, maar... was die vrijheid wel zo leuk?

Ze grepen terug op dat wat ze nog wel hadden: hun nationale identiteit. Volksdeuntjes werden met wat arrangementen hits. De decennia lange geschiedenis van de westerse moderne muziek moesten ze in enkele jaren leren, en uit dit alles ontstond een interessant mengsel van Balkanfolk, Sovjetsoul en popmuziek.

Toen ze mee mochten doen met het Songfestival, kwam er een einde aan de gezapigheid van dit evenement (wie heeft vannacht de herhaling uit 1980 gezien?), de lange jurken, de vrolijke Abba-imitaties en de brave ballads. West Europa schrok zich rot, hun jarenlange traditie wankelde! Halfblote, wild dansende meisjes, regelrechte disconichten, rebelse lesbo's... het was een schánde!

Maar hoe hard het Westen ook mopperde (Nederland voorop!), het scoorde wel...! Het roer ging zo'n beetje om toen Dana International, een verbouwde Israëlische zanger met 80 dode papegaaien om zijn/haar nek, won in 1998. En niet omdat "het" zo goed zong! Maar wel omdat de tijd rijp was voor verandering.

Sexy dames, wilde dansen, en ook de folky liedjes werden steeds populairder. In 2003 had ook België de boodschap begrepen! Urban Trad werd naar het Songfestival gestuurd met een folk-achtig liedje en die eindigde prompt 2e (kwaliteit kan nog steeds winnen, hoor!), pal achter de Turkse winnares Sertab Erener (haar liedje werd zowaar ook in Nederland een hit!) en kort vóór de Russische (pseudo?)-lesbo's t.A.T.u.

En Nederland? Tja, de liedjes waren niet slecht. Maar het kwartje weigert te vallen. In 2003: Esther Hart. Een goed nummer, maar het eindigde ergens halverwege. Natuurlijk verdiende ze een hogere plek, natuurlijk waren de rapen gaar en de druiven zuur, maar... niemand dacht dat de tijd van kwaliteit mogelijk voorbij kon zijn en dat er een nieuwe tijd was aangebroken. Jammer? Vervlakking? Vast, ja. Maar het is nou eenmaal zo en niet anders. Dan kan je blijven janken hoe onrechtvaardig het is en stug het braafste kind van de klas blijven spelen, maar je kan je ook óf aanpassen (ik hoop het!), óf ermee kappen (weg van de minste weerstand).

Vorig jaar: 2 goeie knullen, leuk liedje, al was het een kloon van Extreme's "More than Words" uit 1991. Maar "beter goed gejat dan slecht bedacht" is nooit een schande geweest bij het Songfestival. Een vriendelijke gezapigheid ook niet, maar je wint er niet mee. Ze kwamen door de voorrondes heen, maar eindigden alweer teleurstellend ergens achterin.

De druiven waren nog zuurder, de rapen nog gaarder! Einduitslag: op 1 de opzwepende Ruslana uit Ukraïne met het opzwepende Wild Dances (één van mijn favorieten), gevolgd door Servië/Montenegro, Griekenland, Turkije, Cyprus, en pas op 6 stond het eerste Westeuropese land: Zweden...

En in de zomer werden de hitparades geteisterd door Dragostea Din Tei van O-Zone. De hit ontstond in Roemenië, de heren zelf kwamen uit Moldavië. Moldavië, onthou dat land, ik noem het straks nog even...! Tout Europa zong het liedje foenetisch mee. Oostblokpop was niet meer te stuiten!

Viel het muntje nu in Nederland? Dacht ut nie...

Tijdens het Nationale Songfestival werd unaniem Glennis Grace gekozen als vertegenwoordigster van Nederland. Ze was goed, ze had een leuke uitstraling, kortom: het kón niet mislukken! Maar... wees eerlijk... Zit Europa te wachten op een Whitney Houston-kloon? Ja, ik zei al, er zijn meer Songfestivalzangers (m/v) geweest die sterk op iemand leken, maar Whitney Houston, dat is zo jaren 80/90... Een tijd waarin het Oostblok net leerde wie Michael Jackson was, en dat was het dan. Heel spijtig, deze gemiste kans, zonde voor een artieste als Glennis, met een goede stem, ik kan me haar frustratie goed voorstellen toen ze niet eens de voorronde doorkwam...

Maar goed. Hoe nu verder?

Als ik dit schrijf, zijn Griekenland, Moldavië en Hongarije grote favorieten. Noorwegen ook, vanwege hun geweldige Bon Jovi-imitatie en glamrock-kleding (hoewel ik bang ben dat dit ze ook kan opbreken: hoe populair waren glamrock en Bon Jovi in het oosten?). Moldavië (ik had je beloofd dat ik dit land nog eens zou noemen!) is mijn grote favoriet, omdat het muzikaal sterk naar The Pogues ruikt, en vanwege oma natuurlijk, met haar drum!

Gaan we nu allemaal zitten mokken en massaal nee zeggen tegen het referendum vanwege het songfestival (er zijn betere redenen om nee te zeggen, overigens...) of gaan we nu wakker worden en vooral genieten?

OK, mijn suggestie voor 2006. Laat Rowwen Hèze een dampend feestnummer componeren. Geef Tren een prominente rol hierin! Stuur ze samen met de dames van Treble naar Moldavië (of Griekenland, of Hongarije, of... nou ja, dat zien we vanavond wel!).

En... als we in 2007 dan in Nederland het Songfestival mogen organiseren, denk dan aan mij en stuur me een kaartje om voorin de zaal te mogen zitten...! Want het zal jullie inmiddels wel duidelijk zijn: het zijn niet alleen gays die ervan houden!

Oma uit Moldavië
Zing vanavond mee:

It's a jump up jungle, little like a break beat
Never seen that hit bunica beat da drum-a
Big mallet in the hand, high hat in the same beat
She's screaming like Hawkins, my old big mama
Bunica beat da drum-a like I never heard before
She's a slapping miss Blackman, gimme some more
Check it, let's kick it, we wanna dance now
We are turning into hammers ticking rhythm out

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

I love so much doba making boom-boom
Now get your body moving, just follow the tune
It's a real magic big mama play her drum-a
She's flying into trance like an Indian shaman
Who's the Beatles? Where from is Peter Pan?
Who's the gypsy Jimmy Hendrix?
She don't care, that misses L
I smile, I cry when I see that crazy baba
Dizzy tempo dizzy, let's go my music mama

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

People in da place, feel your body shakes
Boonika beat da drum-a tapping out the breaks
Pop you up with dat beat
Get rid of rotten meat
You dig with your soul
Deep inside that rock 'n' roll
She's a drum machine, you know what I mean
She wanna play jumparale to make you spin
Drain a bottle of wine, no need to roll the leaves
By the end of dat show you will blow yourself to bits

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

You are a real drum machine
You make me wanna dance, you're a slapping queen
To get that state you drink juice from grapes
And I go deep into the music space

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare

De oudjes doen het weer best

Ergens halverwege de jaren 70, toen ik nog een pril tienertje was, raakte ik in de ban van "de betere muziek". Geen Mud en The Sweet meer, maar Queen en Led Zeppelin...

De zanger van Led Zeppelin was Robert Plant. Een man gezegend met 2 prachtige dingen: zijn stem en zijn krullen...! 

In 1980 stierf drummer John Bonham na teveel drank en dat betekende meteen het einde van Led Zep. Robert Plant bleef muziek maken, o.a solo ("Big Log" was een megahit in 1983) en met The Honeydrippers ("Sea of Love", al had dat niet echt meer met Led Zep te maken).

Tijdens Live Aid (1985) speelde hij weer met zijn oude Led Zep-maatje Jim Page. En daarna hoorde ik nog maar weinig van Plant.

Tot vrijdagavond, bij BNN! Ze draaiden al opmerkelijk veel Led Zeppelin live, en dat bleek dus vanwege een zeer recente release te zijn van Plant's nieuwe cd (eigenlijk van zijn band Strange Sensations) Mighty Rearranger. Ze draaiden daarvan de single "Shine it all around". Het was heel even wennen, de tand des tijds had Plant's stem iets aangetast, maar al gauw kwam het oude Led Zep-kippenvelgevoel weer helemaal terug...!

Geweldig!

En nou maar hopen dat dit grijs gedraaid wordt op vele zenders en deze oude rot weer volop in de belangstelling komt...!

Mooi!

Op zoek naar een nieuw bureaublad vond ik een site met aquarellen van Zeeuws-Vlaanderen. Schitterend! Wie ooit van Retranchement naar Sluis is gefietst, herkent dit zeker...! De maker is onbekend.

Zomaar een reden om 2 minuten stil te zijn

Er was eens een meisje van 7 jaar. Haar vader was al 2 jaar niet thuis geweest, die moest werken in een ander land.

Er was ook steeds minder eten. De moeder van het meisje was soms dagen van huis om aan eten te komen en het meisje moest dan voor haar kleine broertje zorgen. En als haar moeder thuis was, moest het meisje af en toe met haar blote beentjes in versleten kousen in de kou wachten, tot er ergens wat eten werd uitgedeeld.

Op het laatst, het was middenin januari, was er alleen nog roggepap te eten. Een kleffe vieze pap, en hoewel het meisje verschrikkelijk honger had, kreeg ze dat echt niet door de keel. Ze werd magerder en zieker... maar nog steeds kon ze dat niet door haar keel krijgen.

Op een ochtend zette haar moeder haar op een kussentje, achterop de fiets. Dat kussentje was nodig, omdat haar botten bijna door haar vel staken, en het zat zo rot op een fiets zonder banden...

Haar moeder begon te fietsen, te fietsen... ook al had zij ook honger, ze fietste door, de hele dag. pas aan het eind van de dag stopte de moeder bij een boerderij.

Het meisje bleef op de boerderij tot de zomer. Daar kreeg ze goed eten. Heel voorzichtig, haar buik was niets gewend. Na een paar maanden, in mei, hoorde ze "we zijn vrij!" Maar het duurde nog enkele weken voor ze weer terug naar huis mocht. Daar proefde ze voor het eerst chocola, en kauwgom. En leerde ze wat een sinaasappel was.

Zestig jaar later vertelt haar dochter tegen haar kleinzonen waarom ze eens per jaar 2 minuten stil moeten zijn. Omdat het niet vanzelfsprekend is dat je elke dag boterhammen kan eten. Omdat de hoeveelheid boterhammen die het oudste kleinkind per dag naar binnen werkt overeenkomt met een weekrantsoen in de hongerwinter. Omdat er mensen zijn die het zelfs nog erger hebben gehad dan hun oma, toen die als uitgemergeld meisje achterop een fiets zonder banden bij een boerderij werd afgeleverd. En... omdat het vandaag nog steeds gebeurt dat mensen vanwege oorlogen niet te eten hebben, dood worden gemaakt, bang moeten zijn, familieleden missen...

Dit logje is een eerbetoon aan iedereen die oorlog heeft moeten meemaken of nog steeds meemaakt. Voor de mensen die er alles aan hebben gedaan, of nog steeds doen, om onderdrukking en strijd tegen te gaan, ook al kost hen dat het leven.

En voor mensen zoals die boer en boerin uit de Kop van Noord-Holland, die in de winter van 1945 een uitgemergeld, doodziek meisje uit het Gooi weer op krachten hielpen. Dankzij deze boer en boerin heeft dit zieke meisje het gered, en werd later zelf moeder en oma.

En ook daarom ben ik elk jaar 2 minuten stil: om de mensen die het gered hebben, maar wel getekend zijn voor het leven.

deze rok heeft het meisje in de zomer van 1945 ook gedragen!

Mooi...

Dit is een tekst die aan de muur hing van de receptie van één van Moeder Theresa’s weeshuizen in Calcutta.

Mensen zijn onredelijk, onlogisch en egoïstisch
... maar blijf van hen houden, hoe dan ook.
Als je het goede zoekt, zullen mensen je beschuldigen van egoïsme en verkeerde motieven
... maar blijf het goede zoeken, hoe dan ook.
Als je succes hebt, krijg je onechte vrienden en echte vijanden
... maar blijf vasthouden aan je succes, hoe dan ook.
De goede dingen die je vandaag doet, kunnen morgen alweer vergeten zijn
... maar blijf goede dingen doen, hoe dan ook.
Eerlijkheid en oprechtheid maken je kwetsbaar
... maar blijf eerlijk en oprecht, hoe dan ook.
Mensen houden van succes en lopen alleen geslaagde mensen achterna
... maar loop ook eens mislukkelingen achterna, hoe dan ook.
Wat u jarenlang met moeite hebt opgebouwd, kan in één dag weggevaagd worden
... maar blijf bouwen, hoe dan ook.
Mensen hebben soms hulp nodig, maar kunnen zich tegen u keren als u hen daadwerkelijk helpt
... maar blijf hen helpen, hoe dan ook.
Als u in het leven overal uw beste beentje voorzet, krijgt u soms de wind van voren
... maar blijf uw beste beentje voorzetten, hoe dan ook.

Kan het nog heter?

Vandaag (1 mei) werd er op meerdere plaatsen 30° gehaald en voor 1 mei is dat best uniek!

Is het een record? Nou, vast een dagrecord, maar geen vroegte-record. Dat viel in de laatste aprilweek van 1968, toen hier en daar de 30° werd gepasseerd!

De heetste dag ooit in Nederland was op 23 augustus 1944, toen werd het in Warnsveld (Achterhoek) 38,6°. Een temperatuur die in Augustus 2003 bijna werd geëvenaard. Daar denk ik met gemengde gevoelens aan terug... zo heet hoeft nou ook weer niet!

Prachtig!

Ik heb van mijn vader de liefde voor kleinkunst ge-erft. Toen ik nog kind was, luisterden we elke zondag tussen de middag naar NAR (Nederlands Artiesten Revue), en zo maakte ik al vroeg kennis met Neerlands Hoop, Don Quishocking en dat soort dingen. Ik kon de LP Vroeger of Later van Robert Long (een enorme hit in die tijd, ondanks de omstreden teksten) letterlijk meezingen, al begreep ik de helft niet.

Tegenwoordig heb je nog steeds kleinkunst op de radio: elke zondagavond vanaf 18 uur op Radio 2. Cabaret, liedjes... Allemaal bewijzen dat Nederlandstalig niet alleen maar Frans Bauer en Marco Borsato is.

Deze 2 liedjes troffen me vanavond enorm. Ik herken mezelf er niet in maar dergelijke teksten zijn werkelijk schilderijtjes voor de oren...! Ik word er altijd erg stil van...

door Peter Blanker

Vader weet je nog hoe of we door de polder zijn gegaan
Grote man met kleine jongen aan de hand
Ik moest mee, we gingen kijken, de natuur kleedde zich aan
Het was mei en licht en vrolijk was het land
En je leerde me de vogels
We bekeken ieder blad
En je zei me waar te kijken in het veld
Ik wist zeker dat er niemand
In de buurt een vader had
Die zijn zoon zoveel geheimen had verteld

refr.:
En als dan de zwarte aalscholvers
Zich repten van hun nest
Ons probeerden te verjagen van ons plek
Dan zei jij: "Als je geen kwaad wil doen
Dan voelen ze dat best
Wees niet bang, ze doen alleen een beetje gek"

Vader weet je nog hoe of we door de straten zijn gegaan
Met wel duizend mensen gingen we op pad
Ik moest mee, we gingen lopen achter al die vlaggen aan
Het was mei en licht en vrolijk was de stad
Jij vertelde van die kerel
Met die grote grijze baard
En waarom die optocht eigenlijk wel was
En we liepen in de lentezon
En wandelden bedaard
En we droegen rode bloemen op ons jas

refr.

Vader weet je nog hoe of je op een nacht bent doodgegaan
Oude man met grote jongen aan de hand
'k Ging niet mee, ik bleef nog kijken, de natuur kleedde zich aan
Het was mei en licht en vrolijk was het land
Maar je schonk me alle schatten
Die je zoal had vergaard
Zodat er niet eens zoveel gestorven is
Want ik heb ze allemaal
En heb er nu nieuwe bijgespaard
Nu de zoon de vader zelf geworden is

En wanneer de zwarte aalscholvers
Zich reppen van hun nest
En ook mij zullen verjagen van m'n plek
'k Heb geleerd: als je geen kwaad wil doen
Dan voelen ze dat best
'k Ben dus niet bang maar 'k vind 't wel een beetje gek

Door Robert Long

Pa, wat jij me hebt geleerd,
Ben ik eindelijk haast kwijt
't Heeft twintig jaar geduurd,
Dus het werd tijd, Pa, het werd tijd
Alle dingen die je stelde,
Alles wat je me vertelde
Ieder oordeel dat je velde
Over mij en m'n gedrag
En alle ruzies die we hadden,
Omdat ik je vaak verweet
Dat je eigenlijk al dood was
Lang voordat je overleed
En dat ik wel op zou passen
dat ik niet zo werd als jij
Dat mijn leven heel wat meer
werd dan zo'n duffe grijze brij
Pa

God, wat hebben we gescholden
En wat maakte je je kwaad
En wat vond ik je een lul,
Pa, en wat heb ik je gehaat
Om 't leven dat je leidde,
Ieder risico vermijdde.
Niet de moed had om te strijden
Voor een beetje meer geluk.
En je gewauwel over meisjes
Waar ik nooit mee trouwen zou.
Terwijl alles steeds mislukte tussen jou,
Pa, en je vrouw.
En hoe jij jezelf steeds vaker
In je kamertje opsloot
Met je kerk en met je bijbel
Die jou ook geen uitkomst bood.
Pa

Jij werd zienderogen ouder,
Ook al wist ik toen nog niet.
Dat dat ook door mijn gedrag kwam,
God, wat deed ik je verdriet.
Ik, die toch vooral je zoon was,
Die de parel aan je kroon was
Die je onverdiende loon was,
Want je meende 't wel goed.
En het berouw komt vaak te laat,
Pa, en het doet me dikwijls pijn
Dat je toch nog bent gestorven
voor we vrienden konden zijn.
Maar de tijd heelt alle wonden
en ik heb zojuist ontdekt.
Ik ben nu zo oud als jij destijds
toen jij me hebt verwekt.

Toch is 't jammer, Pa,
dat jij niet meer kunt zien
hoe 't met me is.
En dat ondanks mijn gekanker
ik je af en toe wel mis.
Want al vochten we vaak zeer
en al ben je d'r niet meer.
Toch bedankt hoor, Pa,
dat ik steeds nog van je leer.