Een chocolaatje!

Een remake van een film is niet altijd een succes. Maar vanmiddag heb ik toch wel even héél erg genoten van "Sjakie en de chocoladefabriek"!
Ondanks de nasynchronisatie (de Engelse versie schijnt schaars te zijn in Nederland, maar jongste bloedje kan nog geen ondertitels lezen).

De kinderen waren geweldig, maar de ster was natuurlijk Johnny Depp! Met "Pirates of the Carribean" heb ik me al enorm vermaakt, vooral vanwege zijn motoriek (afgekeken van Keith Richards), nu was het vooral zijn gezicht dat het meeste acteerwerk verrichtte.

Ik heb nu al telkens zitten grinniken om het nagesynchroniseerde "oh...!" en "'kay", dus het is zeker verplichte kost om dit ooit eens in de originele versie te zien.

De scenes in het huisje van Charlie (Sjakie) waren precies zoals Dahl het bedoeld had: het toppunt van armoede, maar vol liefde. 

Let ook goed op de oempa loempa's...! Die zijn gespeeld door... één man! Diep respect voor Depp, maar absoluut ook voor Deep Roy, de acteur die waarschijnlijk in aanmerking komt voor de meeste dubbelrollen in 1 film!

Voor wie zich verveelt...

Men neme...
- een kat
- een camera
- troep
- (een goede photo-editor is volgens mij ook niet verkeerd...)

Hier vind je inspiratie!

Saxofoon

Dat liedje "Sinds ik jou zag" van Guus Meeuwis... (wat heeft die man toch mooie dingen gemaakt!!!)

Wie speelt die sax-partij, die me dwars door de ziel snijdt?

Vind het zo'n instrument dat klinkt alsof het gemaakt is van pure emotie...!

Column d'Alledaagse - over leven en dood

Deze maand gebeurde er veel, 10 jaar geleden... Ik lag 10 jaar geleden voorál op de bank, als een gestrande walvis. Hoogzwanger van eerste bloedje (uitgerekend op de 17e), gestraft met een stevige bekkeninstabiliteit (in die tijd kwam dat alleen nog in de Ouders van Nu voor, een écht mens zou zoiets niet hebben), en een paar enkels die zo dik waren als mijn bovenbenen. Ook had ik een serieuze Coca Cola-verslaving ontwikkeld. Maar uitsluitend uit blik, niet uit de fles! Ja, zwangere vrouwen doen rare dingen...

Die laatste weken hoefde ik me echter niet te vervelen. Immers: de Tour de France was begonnen! Ik zou me niet vervelen. Jammer dat de uitgerekende datum precies middenin de Pyreneeën-ritten viel, maar daar stond wel iets heel moois tegenover: ons eerste kindje!

De 17e juli kwam, en ging. Geen enkele wee, niet eens een harde buik. Daar was ik op voorbereid. Kinderen worden vaker niet dan wel op de uitgerekende datum geboren.
De 18e juli begon. De dag van de 15e etappe. Een mooie etappe, en wat een zegen dat ik niks kón doen, een mooi excuus om uitgebreid voor de tv te hangen!
De uitzending begon al vroeg, wat een prachtige beelden! Zwoegend berg op, diep ontzag voor die mannen... Virenque, Jalabert en de onverslaanbaar lijkende Indurain, die voor de 5e Tourzege ging. Pantani, Zabel, en Abdoesjaparov, die in de sprint altijd 2 meter links en 2 meter rechts de ruimte nodig had (en je kon hem die ruimte maar beter geven!). Chiapucci, de kippige Zülle en Lombardi. Breukink fietste ook nog mee, al leek die niet meer in aanmerking te komen voor een toppositie in Parijs.
Als ploegen had je toen Banesto (van Indurain), Once (met die vreselijke roze truien, oorspronkelijk waren ze geel maar dat kon niet in de Tour), Kelme, Mapei, Lampre en PDM. Hier vind je de volledige startlijst, leuk om eens door te lezen!

Aan het eind van de ochtend daalden de renners met een griezelige vaart van de Col de Portet d'Aspet. Dikke vierkante betonnen paaltjes moesten ervoor zorgen dat de wielrenners niet per ongeluk de afgrond in zouden storten.
Spannend, afdalingen! En knap vooral! Je kon op de kilometerteller van de moto zien hoe hard ze gingen, in de auto zou het al doodeng zijn op die slingerweggetjes...

Chûte, wordt gemeld. Beelden van de bekende chaos. Gelukkig, ze staan weer op. Stappen op de fiets, sommigen rukken aan kromme trappers en scheve sturen, roepen vloekend om de méchanicien. Eén man blijft liggen. Oei, die heeft een flinke tik gehad! Gelukkig ziet het er meestal erger uit dan het is. Hoewel, als ik aan de salto van Jalabert denk, vorig jaar... In de finish, volle vaart, was er een agent zo dom om de weg op te stappen voor een foto. "Jaja" knalde er in volle vaart tegenop, brak allerlei gezichtsbotten en moest maanden een vloeibaar dieet houden. Wat fijn dat die er dit jaar toch weer bij is!

Wie vooraan reed, merkt niks van de chaos, van de vloekende renners, van de renners die uit hun ritme zijn en weer hun plek moeten vinden. En ook niks van die renner die nog steeds op het asfalt lag, op de linkerzij, knieën iets opgetrokken, zijn rechterarm losjes over zijn benen.
Hij blijft nu toch wel erg lang liggen... Wie is het? Iemand van Motorola, het is een jonge Italiaan, de Olympisch kampioen van enkele jaren geleden. Fabio Casartelli.

Het lijkt echt ernst te zijn. Fabio beweegt nog steeds niet. Mensen buigen over hem heen, hij wordt ter plekke onderzocht, en op de televisie zien we live zijn bloed in straaltjes naar de afgrond stromen. Onzichtbaar stroomt zijn leven mee. "Abandon Casartelli" meldde de Tourradio gortdroog. 



De stemming werd steeds somberder. Die doodstille man op dat asfalt, die straaltjes bloed... Het zag er niet best uit. Hij werd overgevlogen naar het ziekenhuis, waar men de dood constateerde. Inmiddels wisten we, dat Fabio een vrouw en een kindje van 2 maanden had. En in mijn buik bewoog een voldragen baby.

Morgen, 18 juli 2005, is een rustdag in de Tour de France. Tevens is het 10 jaar geleden dat Casartelli verongelukte. Er is een herdenking bij zijn monument, vlakbij de plek waar hij verongelukte. De kans is groot dat er verschillende renners aanwezig zullen zijn. Lance Armstrong waarschijnlijk, destijds Motorola-ploeggenoot van Casartelli (wie toen had voorspeld dat hij kanker zou krijgen en vervolgens 6, waarschijnlijk zelfs 7 keer de Tour zou winnen, was voor gek verklaard).
Weduwe Casartelli zal er ook zijn, en het babytje dat destijds 2 maanden oud was, en inmiddels alweer 10 jaar oud is.

En dat andere babytje, dat het in mijn buik prima naar de zin had? De eerste weeën begonnen, toen Abdoesjaparov op 23 juli de Champs Elysées afreed. Zwabberend en veel ruimte eisend. Indurain mocht voor de 5e keer het geel mee naar huis nemen. Het was een Tour die we nooit meer zouden vergeten, vanwege die afschuwelijke 15e etappe op 18 juli.
Dat andere babytje werd geboren op 24 juli, bijna een week na de dood van Casartelli. Alles verliep goed, maar ik moest nog vaak denken aan die jonge weduwe, en aan dat babytje dat zijn pappa nooit zou leren kennen.

Ik weet het, er zijn ergere dingen. Aanslagen, ongelukken, akelige ziektes. Maar dit raakte me enorm, omdat ik al jaren de Tour volg, en vooral omdat juist dat jaar de dood en het leven zo dicht bij elkaar bleken te liggen.

Morgen staat er een 10-jarige jongen bij het monument van zijn verongelukte vader.
Volgende week viert een andere jongen zijn 10e verjaardag. Hij heeft zijn vader gelukkig nog, maar hij weet nog niet dat zijn ouders enkele dagen eerder een echtscheidingsconvenant hebben getekend...

Zeg het maar...

Ik zie amper verschil. Maar dat is niet erg, want wát een dag voor het Nederlandse wielrennen! 



Pieter Weening, die naam vergeten we niet meer! 

NB ik vond dit net op FOK: een pixel verschil...!

...en de groeten van Annie!

Ik vond net dit gedichtje. Het is van Annie M.G. Schmidt en ik las het voor het laatst een jaar of 30-35 geleden. De mislukte fee Er was er 's een moeder-fee. En had ze kindertjes? Ja, twee. Twee kleine feeënkindertjes met vleugeltjes als vlindertjes. Ze waren beiden mooi en slank, maar 't ene kind was lelieblank, zoals de feetjes wezen moeten en 't andere kind zat vol met sproeten. De moeder was heel erg ontdaan. Ze waste 't kind met levertraan, met katjesdauw, met tijgermelk, ze doopte 't in een bloemenkelk, maar 't hielp geen steek, o nee, o nee, het was en bleef een sproetenfee. M'n dochter, zei de moeder toen, nu kan ik niets meer aan je doen. Je bent als fee (zacht uitgedrukt) volledig en totaal mislukt. Ga naar de koning Barrebijt en zeg daar: Uwe Majesteit, m'n moeder doet de groeten. Ik ben een fee met sproeten. Wellicht neemt koning Barrebijt je dan in dienst als keukenmeid. Die man heeft altijd wel ideeën voor min of meer mislukte feeën. Het feetje ging direct op weg. Het sliep 's nachts in de rozenheg en 't prevelde de hele tijd: O Sire, Uwe Majesteit, m'n moeder doet de groeten. Ik ben een fee met sproeten. En toen ze aankwam in de stad stond ze te trillen als een blad. De koning opende de deur en zei: Gedag, waar komt u veur? En wit van zenuwachtigheid zei 't feetje: Uwe Majesteit, m'n moeder doet de groeten. Ik ben een spree met foeten. Wel, sprak de koning heel beleefd, ik zie wel dat u voeten heeft, maar u bent, op mijn oude dag, de eerste spree die ik ooit zag. Toen heeft hij dadelijk gebeld en 't hele hof kwam aangesneld. De koning zei: Dit is een spree. Iets héél bijzonders. Geef haar thee en geef haar koek. En geef haar ijs. Ze blijft hier wonen in 't paleis. Nu woont het feetje al een tijd aan 't hof van koning Barrebijt en niet als keukenmeid, o nee! Ze is benoemd tot opperspree. Ze heeft een gouden slaapsalet en gouden muiltjes voor haar bed. En alle heren aan het hof die knielen voor haar in het stof. Waaruit een ieder weer kan lezen dat men als fee mislukt kan wezen maar heel geslaagd kan zijn als spree. Dit stemt ons dankbaar en tevree. AMG Schmidt

Waarom...

Kreeg ik vandaag binnen als geforwarde mail (waarschijnlijk een van oorsprong Amerikaans ding, waarvan ik het gros normaliter meteen in de bittenbak gooi, maar deze is echt geinig!)

*Waarom*......
De basisvraag is WAAROM ?
In deze drukke tijden is het moeilijk om de tijd te nemen om zich de werkelijke vragen te stellen.
> WAAROM kan je een pizza vlugger bij U thuis hebben dan een ziekenwagen?> WAAROM bestellen mensen een Double Cheesburger, een grote friet en een Cola light?> WAAROM kopen we hot dog worstjes in een doos van 10 en de broodjes in een pak van 8?
Bovendien heb je je nooit afgevraagd:
> WAAROM vrouwen geen mascara kunnen aanbrengen met gesloten mond ?> WAAROM het woord 'afkorting' zo lang is ?> WAAROM je om WINDOWS te sluiten op de startknop moet drukken ?> WAAROM citroensap kunstmatige smaakstoffen bevat en het product voor de afwasmachine gemaakt is met echte citroenen ?> WAAROM er geen kattenvoeding bestaat met muis-smaak ?> WAAROM voeding voor honden nieuw is met verbeterde smaak : wie heeft dit getest ?> WAAROM ze de naalden voor euthanasie steriliseren ?
U kent zeker wel de onverwoestbare zwarte dozen in vliegtuigen:> WAAROM maken ze het vliegtuig niet van dit materiaal ?> Als vliegen zo veilig is WAAROM noemt men de aankomsthal op het vliegveld dan 'Terminal'?
En verder :> WAAROM drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn ?> WAAROM wassen we onze badhanddoeken, zijn we niet veronderstelt schoon te zijn als we ons ermee afdrogen ?> WAAROM dragen Kamikaze piloten een helm ?> Hoe heeft men de panelen 'VERBODEN OP HET GRASVELD TE LOPEN' in het midden van het grasveld kunnen zetten?> WAAROM vinden analfabeten het leuk om lettertjes in de soep te hebben ?> Toen de mens ontdekt heeft dat de koe melk geeft, waar was hij eigenlijk dan naar op zoek ?> Als een woord verkeerd geschreven staat in het woordenboek, hoe weet men dat?> WAAROM heeft die oen van een Noach die twee muggen niet doodgemept ?> Krijgen de arbeiders bij Lipton ook een koffiepauze ?> WAAROM krimpen schapen niet als het regent ?> Ik koop een nieuwe boemerang, hoe raak ik de oude kwijt.> WAAROM hebben gelegenheden, die 24 uur open zijn sloten ?

Die Zuid-Europeanen zijn zo gek nog niet

Die gooien aan het begin van de middag het hele openbare leven plat en komen pas weer tot leven als de ergste hitte weg is.

Moeten wij ook maar gaan doen, ook al is het hier niet elke dag heet...!

Mijn enkels zijn inmiddels net zo dik als mijn bovenbenen met die hitte.

Hoe zit dat trouwens met schooltijden in bijvoorbeeld Zuid-Frankrijk, in combinatie met de siësta? En wanneer wordt die siëstatijd weer ingehaald? 's Avonds, of gaan ze juist extra vroeg van start?

Stom dat ik daar niet op heb gelet toen ik er was, in 2002...

Wit

Zo af en toe zie ik wel eens een film die langer blijft hangen. 

Zondagavond zag ik Wit, een film met Emma Thompson, over een hooglerares literatuur, die kanker krijgt, en zich aanmeldt voor een zeer intensieve chemotherapie.
Ze ervaart hoe de dokters vooral zijn geïnteresseerd in haar kanker en niet in haarzelf. Alleen de hoofdverpleegkundige Susie ziet de mens achter de ziekte.

Het is tamelijk apart verfilmd door Mike Nichols. De make-up, de belichting, de beelden, het is kunst op zich.
Het verhaal is schrijnend. En helaas wel eens herkenbaar bij mensen die te maken hebben gehad met dokters en ziekenhuizen (ook als je geen kanker hebt gehad).

Het laatste half uur is heel intensief en misschien te heftig voor mensen die van zeer dichtbij hebben meegemaakt hoe terminale kanker verloopt.

Emma Thompson (Sybil Trelawny in de laatste Harry Potterfilm) is in 1 klap mijn favoriete actrice geworden. Wat moet zo'n rol ontieglijk veel van haar gevraagd hebben!

Column - Brallen aan Zee of Playa de Tuynia

Kan het mooier? Dertig graden, weekend, kortom: perfect weer om naar het water te gaan!

Strandtentje mee, handdoeken, koelbox, een biertje (één moet kunnen), zonnemelk factor 2 voor hem, factor 6 voor haar en factor 30 voor de kinderen, hoedjes, petjes, schepje, emmertje, visnetje, extra zwemluiertje voor de jongste, t-shirtjes voor als de zonnemelk het niet meer redt, zonnebril, reservezonnebril (leve de actie van Pearl, want de vorige zonnebril ligt nog ergens op de bodem van de Middellandse Zee), parasolletje, badslippers, tasje met chippies, tasje met snoepjes en pakjes appelsap...

Oef, dat is toch wel een beetje veel...! 

Pappa weet een stil strand ten noorden van Zandvoort. Dat weet vast niemand te vinden, ze gaan immers allemaal naar Zandvoort zélf!

Het was de bedoeling op tijd te vertrekken, maar dan zal je net zien, de kat kotst een halfverteerde muis uit op de mat als je net de deur uit wil gaan, en dat wil je niet laten liggen tot je weer thuis bent. En verrek, de telefoon... 
"Nee, ma, we komen volgende week, ik had dat toch al gezegd, zo vaak komt het niet voor dat het goed weer is op zondag, ja, ik weet dat het Vaderdag is, maar ik moet ook aan mijzelf mijn gezin denken, ja, ik weet dat pa al een dagje ouder wordt en dat het opeens voorbij kan zijn, net als met de buurman, nee ma, ik laat mij geen schuldgevoel aanpraten, dág ma."

Verdomme, het loopt al tegen tienen en ik had om half 10 weg willen rijden...! Jongens, de auto in! Nee, he!!! Heeft de jongste alweer haar luier volgepoept? Wanneer wordt ze nou eens zindelijk, ze is al anderhalf, elk kind van anderhalf hoort zindelijk te zijn! Je moet toch echt meer je best doen, vrouw, om dat kind zindelijk te krijgen, de koter van mijn zus is ook allang zindelijk, zegt mijn zus.

Kwart over tien, iedereen geplast, gepoept en gekotst? OK, dan gaan we NU de auto in, naar het strand!

Toen de auto over de A1 reed was het al opmerkelijk druk. Geen zorgen, vrouw, hier rijden de auto's die zich straks gaan verspreiden tussen Hoek van Holland en Den Helder, ze gaan echt niet allemaal naar dat ene plekje boven Zandvoort.
Hmmm, de A9 staat wel erg vol... Verdomme, er zou toch niks gebeurd zijn? Even de radio aan voor de verkeersinformatie... Drukte op de wegen, alle parkeerplaatsen zijn al vol, ha, nou, op mijn speciale plekje is nog plek zat, hoor! En hou op met dat gejank achterin, ik zet zo K3 weer op!

Kwart voor 12, we komen in de buurt van Schiphol. Ongelooflijk, hoe zo'n kopstaartbotsinkje zó'n verkeersinfarct kan veroorzaken! Maar goed, we rijden weer. Hoogstens 50 per uur weliswaar, maar we rijden!
Oh, nee, he! Het staat weer stil. Geen beweging in te krijgen... waar gaan die allemaal heen? De A4 op, naar Schiphol, mag ik hopen! Gezellig vliegtuigjes kijken bij die startbaan bij Hoofddorp? Waar je lol in hebt, met dit weer, het asfalt trilt nu al van de hitte. 
Leve de airco, wat een uitvinding! Kijk die losers daar, raam wagenwijd open, rooie koppen... Ja, sukkels, als je zo hard werkt als ik, had je allang een fatsoenlijke auto onder je reet gehad, ha ha ha!

Shit, ze gaan NIET allemaal naar Schiphol, ze rijden rechtdoor... Zou ik dan toch maar naar Noordwijk rijden en de A44 nemen? Of nee, daar zal half Leiden wel aan het strand zitten. Dat geheime strandje bij Langevelderslag hebben ze ook al gevonden, verdomme. Maar volgens mij is dat strandje boven Zandvoort nog steeds rustig. Deze mensen hier gaan allemaal naar Zandvoort, zeker weten. En Bloemendaal. En die Amsterdammers gaan allemaal naar IJmuiden.
Nog even doorzetten, straks komt de afslag! En halverwege slaan wij lekker rechtsaf, en mag de rest naar Zandvoort doorsukkelen! Ik heb dat toch maar mooi bekeken!

Half 2, eindelijk, van de snelweg af. We moeten nu nog wel een stukje filerijden, maar straks is de afslag die ik wil hebben, en terwijl al die losers hier nog in de file staan, liggen wij lekker met onze luie reten op het strand!

Half 3, eigenlijk hadden we dit ook wel kunnen lopen. Een mens loopt immers 5 kilometer per uur... Maar met die hitte zit je toch beter in de auto met airconditioning, dan met bepakking langs het asfalt. Vrouw, doe verdomme eens wat aan dat gejank achterin!!! Nee, jullie krijgen geen chips meer, en de limonade is al op! 

Shit! Stelletje idioten hier!!! Welke gek heeft besloten dat dit een fietspad is! Vroeger, toen ik nog studeerde, ging ik hier altijd heen met mijn vrienden, nooit een probleem! Ja, op de fiets, maar ik weet haast zeker dat er ook auto's reden! Ja, natuurlijk weet jij het weer beter, vrouw, hou toch op, je bent nooit verder gekomen dan MAVO 4, laat staan dat je met je medestudenten naar het strand fietste...! Hoe bedoel je, slaat nergens op? Ja, ga je een stukkie lopen aanstellen, mens, dat schiet echt op! En hou op met dat gekrijs op de achterbank, er is hier geen McDonalds en geen strand!!!

Maandagmorgen, negen uur. Hee, jij bent lekker verbrand, zeg, waar ben je geweest? Achtertuin? Geen zin in files, lauwe drankjes en dure ijsjes? Koud bier zoveel je wil, badje en tuinslang voor de kiddo's, en 's avonds een barbecue... Hm, ja. Waar ík ben geweest? Tja, goede vraag... En Marie? Ja, die zit met de kids bij haar moeder, leg ik je later nog wel eens uit. Komt wel weer goed, ze zal wel weer ongesteld zijn, ha ha ha!

A ding ding ding ding dididing ding bing bing psch

Het is een beetje blauwig, het heeft een klein piemeltje (waar vooral de Britten erg geschokt door zijn...) en een centenbak (onderbeet) en het roept:

"A ding ding ding ding dididing ding bing bing pscht,

Dorhrm bom bom bedom bem bom bedom bom bum ba ba bom bom,

Bouuuuum bom bom bedahm, Bom be barbedarm bedabedabedabeda

Bbrrrrrimm bbrrrrramm bbbrrrrrrrrraammmmm ddddddraammm,

Bah bah baah baah ba wheeeeeee-eeeee-eeeee!"

Er hoort een stapelmesjogge clipje bij: 

En zoals het een echte zomerhit betaamt: als je het 1x hoort krijg je het de rest van de dag niet meer uit je kop.

Wie zulke bloedjes heeft als ik, heeft een serieus probleem. Zulke mensen krijgen het ook niet uit hun hoofd. Dus hoor je de hele dag:

"A ding ding ding ding dididing ding bing bing pscht,

Dorhrm bom bom bedom bem bom bedom bom bum ba ba bom bom,

Bouuuuum bom bom bedahm, Bom be barbedarm bedabedabedabeda

Bbrrrrrimm bbrrrrramm bbbrrrrrrrrraammmmm ddddddraammm,

Bah bah baah baah ba wheeeeeee-eeeee-eeeee!"

Nee, het is geen cd-tje, maar een ringtone. De eerste die in de hitlijst terecht is gekomen, heb ik begrepen. En dè zomerhit van 2005 is. Het heet (terecht) "The Annoying Thing" maar is beter bekend als Crazy Frog.

En toch, hoe irritant zomerhits altijd zijn... toch heeft het wel wat...

Ben benieuwd waar we in 2006 mee gestraft worden...!

"A ding ding ding ding dididing ding bing bing pscht,

Dorhrm bom bom bedom bem bom bedom bom bum ba ba bom bom,

Bouuuuum bom bom bedahm, Bom be barbedarm bedabedabedabeda

Bbrrrrrimm bbrrrrramm bbbrrrrrrrrraammmmm ddddddraammm,

Bah bah baah baah ba wheeeeeee-eeeee-eeeee!"

Groeiende armoede

Ik ga hieronder iets neerzetten uit het Reformatorisch Dagblad. Een zéér Christelijke krant. En hoewel ik ze te streng in de leer vind, hebben ze ook een behoorlijk rake kijk op échte Normen En Waarden. Hieronder concluderen ze dat er steeds meer armoede is en steeds meer mensen hulp vragen bij de kerk, en dat baart grote zorgen.

UTRECHT (ANP) – Arme mensen krijgen het steeds moeilijker en vragen de kerken vaker om hulp. Dat is dinsdag gebleken uit een onderzoek van Kerkinactie van de Protestantse Kerk Nederland (PKN). Ruim eenderde van de diaconieën zegt dat het aantal aanvragen om hulp in 2004 is gestegen (38,4 procent van de 911 respondenten).
.
Vorig jaar besteedden de PKN–kerken bij elkaar ruim 4,5 miljoen euro aan financiële hulp (giften en leningen) aan ongeveer 7800 gezinnen en individuen. De helft van de diaconieën komt ook over de brug met voedsel of kleren en bij het zoeken naar hulp bij instanties.
.
De hulpvragers zijn met name mensen zonder betaald werk, alleenstaande ouders met kinderen, asielzoekers, gehandicapten en chronische zieken en ouderen.
.
Ook de Stichting Voedselbank Nederland deed dinsdag van zich spreken. Mensen die een wekelijks voedselpakket krijgen van de Voedselbank, hebben veelal helemaal geen geld om eten te kopen, zei voorzitter C. Sies. Hij stelde dat steeds meer mensen ver onder het minimumbedrag voor een aanvraag zitten. Aanmeldingen voor een voedselpakket worden toegewezen als mensen onder een financieel minimum zitten. Zo mag een eenpersoons huishouden maximaal 150 euro overhouden om te eten, een tweepersoons huishouden 200 euro.
.
Mensen die gebruik maken van de Voedselbank, worden niet alleen steeds armer, ook gaan steeds meer mensen gebruik maken van de dienst. De stichting begon drie jaar geleden met hulp aan dertig gezinnen. Begin 2004 voorzag de organisatie duizend tot 1200 huishoudens van een doos vol levensmiddelen en inmiddels is dat opgelopen tot 4000 gezinnen (ongeveer 12.000 mensen).
.
De PKN en de Raad van Kerken uitten dinsdag stevige kritiek op het armoedebeleid van het kabinet. „We moeten alweer enkele jaren constateren dat armoede in ons land weer toeneemt, terwijl de politieke aandacht ervoor afneemt", zei I. Bakker, algemeen secretaris van de Raad van Kerken in Nederland.
.
„Armoede in Nederland is terug van eigenlijk nooit weggeweest", constateerde synodevoorzitter J. Heetderks van PKN. Hij vraagt de overheid „met klem" om nieuw beleid te ontwikkelen waardoor mensen met de laagste inkomens meer lucht krijgen. „Het is hoog tijd dat –naast de inzet op werk– ook wordt ingezet op een substantiële verbetering van de inkomens van de minima".
.
De PKN’er vindt het zeer zorgelijk dat steeds meer mensen voor hulp bij de kerk aankloppen. Hij wijst erop dat Nederlanders recht hebben op een fatsoenlijk bestaansminimum en dat de overheid die verplichting niet altijd nakomt. „Diaconale hulp kan geen vervanging van dat recht zijn", aldus Heetderks. De Raad van Kerken en PKN pleiten er onder meer voor dat de overheid actiever wordt bij het helpen van arme Nederlanders.
.
Volgens het CDA is het armoedebeleid van de overheid en het krijgen van hulp veel te ingewikkeld. Bovendien moeten mensen met een smalle beurs zich minder makkelijk in de schulden kunnen steken, vindt Tweede–Kamerlid Verburg. Volgens haar moeten kredietverlenende instanties veel meer worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid. „Mensen kunnen bij wijze van spreken met een telefoontje al 10.000 euro lenen".
.
PvdA–Kamerlid Noorman wijst erop dat eenderde van de alleenstaande ouders is aangewezen op de bijstand, doordat ze door de zorg voor een kind tijdelijk niet in staat zijn volledig in eigen inkomen te voorzien. Volgens haar moeten deze ouders op financiële steun kunnen rekenen als ze een deeltijdbaan krijgen.
.
GroenLinks deed dinsdag een klemmend beroep op minister De Geus (Sociale Zaken) om de koopkracht van de zwaksten te verbeteren. De Geus vindt dat de overheid al een sluitend systeem van sociale zekerheid waarborgt. „Als mensen in nood zijn, kunnen ze een beroep doen op de bijstand en via de bijzondere bijstand kan maatwerk geleverd worden", laat hij via een woordvoerster weten. De Geus heeft de Kamer toegezegd dat hij nog dit jaar komt met een plan van aanpak om de schuldhulpverlening te verbeteren.

Plantjes, Chinees en goede muziek

Zaterdag had ik een geweldig dagje uit! Ik was in Ede en bezocht daar met een aantal mensen van "mijn" tuinmaillijst kwekerij Hessenhof. Iedereen die ook maar enigszins geinteresseerd is in plantjes en tuinieren moet daar absoluut eens heen! We zagen een paar keer dat een bus er stopte en een, letterlijk, buslading vol mensen de kwekerij bezochten. Uit Nederland en uit Duitsland.

Na deze meeting ging ik naar huis toe. Onderweg sloeg de honger toch toe en besloot ik in Barneveld een Chinees te zoeken.

Ik vond een klein restaurantje (vraag me geen naam, maar het was tegenover een bouwlokatie), dat volledig was uitgestorven. Vreemd, ik had gedacht dat het op zaterdagavond wel druk zou zijn. Maar ik was de enige.

Het was er goedkoop, het interieur was enigszins sleets, en de vissen in het enorme aquarium voelden zich niet echt senang volgens mij, maar het eten was onverwacht geweldig (zelden zo'n knapperige babi panggang gegeten!) en de bediening prima (een jong meisje).

In het restaurant zaten een paar jongens, ik denk dat zij voor het restaurant werkten. Ze hadden niets te doen. Het waren keurige knullen, die een heel boeiende discussie voerden over economietheorieën. Nou heb ik nooit economie gehad, maar het was dermate boeiend, dat ik werkelijk baalde toen ze werden weggeroepen (ook al was het om mijn bubbelwater te halen😉).

Toen ik mijn bubbelwater kreeg, vroeg ik het meisje, wat voor muziek ze op hadden staan. Het was een CD, dat was duidelijk. En niet de beruchte jengelende Chinese muziek (ik ben dol op etnische muziek, maar Chinees spreekt me niet echt aan), maar iets dat me deed denken aan U2 en Fischer Z.

Ze vroeg het aan de jongens, en die riepen "Coldplay"! Ik dacht al zoiets! Ik kende de band al van "Clocks", en ik moet bekennen dat deze muziek me ook behoorlijk aansprak.

Fijn uitje, ik had een heel mooi dinertje, die zaterdagavond, voor weinig geld, en ik heb gesmuld van de discussie tussen de jongens, genoten van de bami met fu yung hai en babi panggang, en als toetje geluisterd naar een verrukkelijk stuk muziek! 

Oosteuropees Songfestival deel zoveel

Het heeft me helemaal te pakken, de Oosteuropese muziek! Ik vond het Songfestival de laatste jaren al boeiender dan het gezapige Abba-gekloon dankzij deze ontwikkeling. De Moldaven Zdob Si Zdub (schijnt "sla op de drums" te betekenen) waren wel de verrassendste inzending ooit met hun Pogues-achtige ethno-punk!

Ik heb inmiddels al meer van ze gedownload en ik vind ze steeds beter!

Ik schreef elders een verhaaltje over deze groep reageerde de Roemeense Belg Octavian. Hij raadde me een nummer van Activ(Doar Cu Tine). Volgens Octavian is het een discogroep, maar denk niet dat dat gelijk staat aan Boney M of zo... Dit is GOED!!! Dit is STEENGOED!!!

Je mag eigenlijk niet zeggen dat je mp3's moet downloaden, maar voor deze muziek, die waarschijnlijk nog niet echt massaal bij de cd-winkels te krijgen is, maak ik graag een uitzondering. Het wordt hoog tijd dat we dit soort muziek beter leren kennen!

Ik moet bekennen dat ik nog niet goed de verschillen tussen de landen hoor, maar ik oefen hard, dit is echt nieuw voor me!

van de officiele site:

Yes, Eurovision is about politics and geopolitics.
Yes, Eurovision is a show - business that requires a great financial investment.
Yes, Eurovision is bubble-gum-pop.
Yes, the cameramen and the directors of the show were not able or didn’t what to point out the spectacular elements and the surprises of our show.

BUT:
Zdob si Zdub are returning home with their heads up.
Zdob si Zdub amazed Europe.
Zdob si Zdub made for their country almost the impossible:
with a miserable budget, incomparable with the one of other artists,
with a totally limited time for preparation,
without a sufficient promotion,
without the real support promised by the officials,
Zdob si Zdub managed to qualify the poorest and unknown country from Europe – Moldova, on a dignified place – 6th!
This way, Moldova will directly participate in the finals of Eurovision 2006 in Greece.

Thank you Romania, Ukraine, Lithuania, Portugal, Russia and other countries for your support!

Zdob si Zdub would’ve given fraternally 12 points to Romania! Romania, Zdub si Zdub apologizes on behalf of Moldova for its faithlessness. We think that reality is different and actually Moldavians voted for Romania!

Thanks to Grandma-Boonika!
Thanks to Kiev for a perfect organization and thanks to hospitable Ukrainians! Romania and Ukraine – the coolest neighbors!
Let's keep on rocking!!

Waanzinnig om te weten

Jongste bloedje wordt a.s. zondag 7, en dat moet gevierd worden! Hij wil o.a. een abonnement op het nieuwe tijdschrift "Walgelijke wetenschap". Dat is gebaseerd op de serie Waanzinnig om te weten van Nick Arnold en Tony de Saulles. Ik had nog nooit eerder van ze gehoord, maar het schijnt onder kinderen van 10 en ouder redelijk populair te zijn.

Met titels als "Spetterende Spijsvertering" en "Chemische chaos" en tekeningen (door De Saulles) die minstens zo heftig zijn, is dit geen literatuur voor teerhartige kinderen. Maar jongste bloedje heeft alle pedagogische zorg voor tere kinderzieltjes al vanaf zijn geboorte naast zich neer gelegd.
De tijdschriften zijn van DeAgostini, bekend om de schitterende (maar prijzige) tijdschriftenreeksen-met-kadootjes. En om de soms ondoorzichtige voorwaarden (Mind Body Spirit was voor 100 afleveringen gepland, men zou die dus deze maand compleet hebben. Maar ach, dan gooit men er toch maar als extraatje 61 afleveringen méér tegen aan!). Maar een abonnement schijn je ook weer makkelijk op te kunnen zeggen, is me verteld, en de microscoop, plus opbergdoos voor diverse dingen (bij deel 1 zaten kleffige miniatuurlongen), krijgt hij er gratis bij.

Zdob si Zdub

De Moldavische (heee... kwam O-Zone daar ook niet vandaan?) Songfestival-sensatie Zdob si zdub (wat betekent dat in hemelsnaam!) viel afgelopen donderdag en zaterdag vooral op met "oma" die op de trommel sloeg. Oma was in werkelijkheid een 60-jarige vrouw, die tijdens een lokaal festival trommelde. Door Oma vergat menigeen dat deze groep eigenlijk een enorme bak herrie produceerde.

Maar wat een lekkere bak herrie!

Ik heb inmiddels een opname van het songfestival-liedje gevonden, en toen ik het (nu zonder beelden) afspeelde, viel me op dat het soms een héél hoog punkgehalte had...!

En dat vind ik een erg prettige ontdekking...!

Wie me rond 1990 had voorspeld dat een vrij populaire songfestival-kandidaat punkneigingen zou hebben, had ik heel hard uitgelachen, maar dat zou ik ook hebben gedaan als iemand me rond 1986 zou zeggen dat landen als Moldavië, Polen en voormalige Sovjetrepublieken zouden meedoen... Sterker nog: de sfeer zouden gaan bepalen...!

Eigenlijk is dat een belangrijke levensles: het loopt altijd anders dan je denkt...! ;-)

Leuk! (voor mij dan)

Sommige zomerrages komen graag een jaartje later nog eens terug. Ik merk om me heen dat het virus weer begint te woeden...! Gelukkig, ik had nog een tas vol...!

Mocht je mee willen doen: hier had ik vorig jaar véél aan!

Column d'Alledaagse - in 2006 winnen we het Songfestival!

Doorgestoken kaart, een politiek spel, de Oostblokkers rukken op...!

Dreigende woorden werden er gesproken na de voorronde van het Eurovisie Songfestival. Iedereen had verwacht dat onze Glennis moeiteloos door zou gaan. Maar dat viel tegen.

Maar... verplaats je eens even in een gemiddelde "Oostblokker"... Die zat 15-20 jaar geleden nog onder de plak van één of ander communistisch regime, dat leerde dat alles wat Westers was, niet deugde (ongeveer zoals westerlingen nu leren dat Moslims niet deugen). Begin jaren 90 donderde het hele communistische bolwerk als een kaartenhuis in elkaar en daar stonden ze dan. Wauw, vrijheid, maar... was die vrijheid wel zo leuk?

Ze grepen terug op dat wat ze nog wel hadden: hun nationale identiteit. Volksdeuntjes werden met wat arrangementen hits. De decennia lange geschiedenis van de westerse moderne muziek moesten ze in enkele jaren leren, en uit dit alles ontstond een interessant mengsel van Balkanfolk, Sovjetsoul en popmuziek.

Toen ze mee mochten doen met het Songfestival, kwam er een einde aan de gezapigheid van dit evenement (wie heeft vannacht de herhaling uit 1980 gezien?), de lange jurken, de vrolijke Abba-imitaties en de brave ballads. West Europa schrok zich rot, hun jarenlange traditie wankelde! Halfblote, wild dansende meisjes, regelrechte disconichten, rebelse lesbo's... het was een schánde!

Maar hoe hard het Westen ook mopperde (Nederland voorop!), het scoorde wel...! Het roer ging zo'n beetje om toen Dana International, een verbouwde Israëlische zanger met 80 dode papegaaien om zijn/haar nek, won in 1998. En niet omdat "het" zo goed zong! Maar wel omdat de tijd rijp was voor verandering.

Sexy dames, wilde dansen, en ook de folky liedjes werden steeds populairder. In 2003 had ook België de boodschap begrepen! Urban Trad werd naar het Songfestival gestuurd met een folk-achtig liedje en die eindigde prompt 2e (kwaliteit kan nog steeds winnen, hoor!), pal achter de Turkse winnares Sertab Erener (haar liedje werd zowaar ook in Nederland een hit!) en kort vóór de Russische (pseudo?)-lesbo's t.A.T.u.

En Nederland? Tja, de liedjes waren niet slecht. Maar het kwartje weigert te vallen. In 2003: Esther Hart. Een goed nummer, maar het eindigde ergens halverwege. Natuurlijk verdiende ze een hogere plek, natuurlijk waren de rapen gaar en de druiven zuur, maar... niemand dacht dat de tijd van kwaliteit mogelijk voorbij kon zijn en dat er een nieuwe tijd was aangebroken. Jammer? Vervlakking? Vast, ja. Maar het is nou eenmaal zo en niet anders. Dan kan je blijven janken hoe onrechtvaardig het is en stug het braafste kind van de klas blijven spelen, maar je kan je ook óf aanpassen (ik hoop het!), óf ermee kappen (weg van de minste weerstand).

Vorig jaar: 2 goeie knullen, leuk liedje, al was het een kloon van Extreme's "More than Words" uit 1991. Maar "beter goed gejat dan slecht bedacht" is nooit een schande geweest bij het Songfestival. Een vriendelijke gezapigheid ook niet, maar je wint er niet mee. Ze kwamen door de voorrondes heen, maar eindigden alweer teleurstellend ergens achterin.

De druiven waren nog zuurder, de rapen nog gaarder! Einduitslag: op 1 de opzwepende Ruslana uit Ukraïne met het opzwepende Wild Dances (één van mijn favorieten), gevolgd door Servië/Montenegro, Griekenland, Turkije, Cyprus, en pas op 6 stond het eerste Westeuropese land: Zweden...

En in de zomer werden de hitparades geteisterd door Dragostea Din Tei van O-Zone. De hit ontstond in Roemenië, de heren zelf kwamen uit Moldavië. Moldavië, onthou dat land, ik noem het straks nog even...! Tout Europa zong het liedje foenetisch mee. Oostblokpop was niet meer te stuiten!

Viel het muntje nu in Nederland? Dacht ut nie...

Tijdens het Nationale Songfestival werd unaniem Glennis Grace gekozen als vertegenwoordigster van Nederland. Ze was goed, ze had een leuke uitstraling, kortom: het kón niet mislukken! Maar... wees eerlijk... Zit Europa te wachten op een Whitney Houston-kloon? Ja, ik zei al, er zijn meer Songfestivalzangers (m/v) geweest die sterk op iemand leken, maar Whitney Houston, dat is zo jaren 80/90... Een tijd waarin het Oostblok net leerde wie Michael Jackson was, en dat was het dan. Heel spijtig, deze gemiste kans, zonde voor een artieste als Glennis, met een goede stem, ik kan me haar frustratie goed voorstellen toen ze niet eens de voorronde doorkwam...

Maar goed. Hoe nu verder?

Als ik dit schrijf, zijn Griekenland, Moldavië en Hongarije grote favorieten. Noorwegen ook, vanwege hun geweldige Bon Jovi-imitatie en glamrock-kleding (hoewel ik bang ben dat dit ze ook kan opbreken: hoe populair waren glamrock en Bon Jovi in het oosten?). Moldavië (ik had je beloofd dat ik dit land nog eens zou noemen!) is mijn grote favoriet, omdat het muzikaal sterk naar The Pogues ruikt, en vanwege oma natuurlijk, met haar drum!

Gaan we nu allemaal zitten mokken en massaal nee zeggen tegen het referendum vanwege het songfestival (er zijn betere redenen om nee te zeggen, overigens...) of gaan we nu wakker worden en vooral genieten?

OK, mijn suggestie voor 2006. Laat Rowwen Hèze een dampend feestnummer componeren. Geef Tren een prominente rol hierin! Stuur ze samen met de dames van Treble naar Moldavië (of Griekenland, of Hongarije, of... nou ja, dat zien we vanavond wel!).

En... als we in 2007 dan in Nederland het Songfestival mogen organiseren, denk dan aan mij en stuur me een kaartje om voorin de zaal te mogen zitten...! Want het zal jullie inmiddels wel duidelijk zijn: het zijn niet alleen gays die ervan houden!

Oma uit Moldavië
Zing vanavond mee:

It's a jump up jungle, little like a break beat
Never seen that hit bunica beat da drum-a
Big mallet in the hand, high hat in the same beat
She's screaming like Hawkins, my old big mama
Bunica beat da drum-a like I never heard before
She's a slapping miss Blackman, gimme some more
Check it, let's kick it, we wanna dance now
We are turning into hammers ticking rhythm out

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

I love so much doba making boom-boom
Now get your body moving, just follow the tune
It's a real magic big mama play her drum-a
She's flying into trance like an Indian shaman
Who's the Beatles? Where from is Peter Pan?
Who's the gypsy Jimmy Hendrix?
She don't care, that misses L
I smile, I cry when I see that crazy baba
Dizzy tempo dizzy, let's go my music mama

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

People in da place, feel your body shakes
Boonika beat da drum-a tapping out the breaks
Pop you up with dat beat
Get rid of rotten meat
You dig with your soul
Deep inside that rock 'n' roll
She's a drum machine, you know what I mean
She wanna play jumparale to make you spin
Drain a bottle of wine, no need to roll the leaves
By the end of dat show you will blow yourself to bits

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

You are a real drum machine
You make me wanna dance, you're a slapping queen
To get that state you drink juice from grapes
And I go deep into the music space

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare
Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika cu machuca bate doba 'n casa mare

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu machuca 'n casa mare

De oudjes doen het weer best

Ergens halverwege de jaren 70, toen ik nog een pril tienertje was, raakte ik in de ban van "de betere muziek". Geen Mud en The Sweet meer, maar Queen en Led Zeppelin...

De zanger van Led Zeppelin was Robert Plant. Een man gezegend met 2 prachtige dingen: zijn stem en zijn krullen...! 

In 1980 stierf drummer John Bonham na teveel drank en dat betekende meteen het einde van Led Zep. Robert Plant bleef muziek maken, o.a solo ("Big Log" was een megahit in 1983) en met The Honeydrippers ("Sea of Love", al had dat niet echt meer met Led Zep te maken).

Tijdens Live Aid (1985) speelde hij weer met zijn oude Led Zep-maatje Jim Page. En daarna hoorde ik nog maar weinig van Plant.

Tot vrijdagavond, bij BNN! Ze draaiden al opmerkelijk veel Led Zeppelin live, en dat bleek dus vanwege een zeer recente release te zijn van Plant's nieuwe cd (eigenlijk van zijn band Strange Sensations) Mighty Rearranger. Ze draaiden daarvan de single "Shine it all around". Het was heel even wennen, de tand des tijds had Plant's stem iets aangetast, maar al gauw kwam het oude Led Zep-kippenvelgevoel weer helemaal terug...!

Geweldig!

En nou maar hopen dat dit grijs gedraaid wordt op vele zenders en deze oude rot weer volop in de belangstelling komt...!

Mooi!

Op zoek naar een nieuw bureaublad vond ik een site met aquarellen van Zeeuws-Vlaanderen. Schitterend! Wie ooit van Retranchement naar Sluis is gefietst, herkent dit zeker...! De maker is onbekend.

Zomaar een reden om 2 minuten stil te zijn

Er was eens een meisje van 7 jaar. Haar vader was al 2 jaar niet thuis geweest, die moest werken in een ander land.

Er was ook steeds minder eten. De moeder van het meisje was soms dagen van huis om aan eten te komen en het meisje moest dan voor haar kleine broertje zorgen. En als haar moeder thuis was, moest het meisje af en toe met haar blote beentjes in versleten kousen in de kou wachten, tot er ergens wat eten werd uitgedeeld.

Op het laatst, het was middenin januari, was er alleen nog roggepap te eten. Een kleffe vieze pap, en hoewel het meisje verschrikkelijk honger had, kreeg ze dat echt niet door de keel. Ze werd magerder en zieker... maar nog steeds kon ze dat niet door haar keel krijgen.

Op een ochtend zette haar moeder haar op een kussentje, achterop de fiets. Dat kussentje was nodig, omdat haar botten bijna door haar vel staken, en het zat zo rot op een fiets zonder banden...

Haar moeder begon te fietsen, te fietsen... ook al had zij ook honger, ze fietste door, de hele dag. pas aan het eind van de dag stopte de moeder bij een boerderij.

Het meisje bleef op de boerderij tot de zomer. Daar kreeg ze goed eten. Heel voorzichtig, haar buik was niets gewend. Na een paar maanden, in mei, hoorde ze "we zijn vrij!" Maar het duurde nog enkele weken voor ze weer terug naar huis mocht. Daar proefde ze voor het eerst chocola, en kauwgom. En leerde ze wat een sinaasappel was.

Zestig jaar later vertelt haar dochter tegen haar kleinzonen waarom ze eens per jaar 2 minuten stil moeten zijn. Omdat het niet vanzelfsprekend is dat je elke dag boterhammen kan eten. Omdat de hoeveelheid boterhammen die het oudste kleinkind per dag naar binnen werkt overeenkomt met een weekrantsoen in de hongerwinter. Omdat er mensen zijn die het zelfs nog erger hebben gehad dan hun oma, toen die als uitgemergeld meisje achterop een fiets zonder banden bij een boerderij werd afgeleverd. En... omdat het vandaag nog steeds gebeurt dat mensen vanwege oorlogen niet te eten hebben, dood worden gemaakt, bang moeten zijn, familieleden missen...

Dit logje is een eerbetoon aan iedereen die oorlog heeft moeten meemaken of nog steeds meemaakt. Voor de mensen die er alles aan hebben gedaan, of nog steeds doen, om onderdrukking en strijd tegen te gaan, ook al kost hen dat het leven.

En voor mensen zoals die boer en boerin uit de Kop van Noord-Holland, die in de winter van 1945 een uitgemergeld, doodziek meisje uit het Gooi weer op krachten hielpen. Dankzij deze boer en boerin heeft dit zieke meisje het gered, en werd later zelf moeder en oma.

En ook daarom ben ik elk jaar 2 minuten stil: om de mensen die het gered hebben, maar wel getekend zijn voor het leven.

deze rok heeft het meisje in de zomer van 1945 ook gedragen!

Mooi...

Dit is een tekst die aan de muur hing van de receptie van één van Moeder Theresa’s weeshuizen in Calcutta.

Mensen zijn onredelijk, onlogisch en egoïstisch
... maar blijf van hen houden, hoe dan ook.
Als je het goede zoekt, zullen mensen je beschuldigen van egoïsme en verkeerde motieven
... maar blijf het goede zoeken, hoe dan ook.
Als je succes hebt, krijg je onechte vrienden en echte vijanden
... maar blijf vasthouden aan je succes, hoe dan ook.
De goede dingen die je vandaag doet, kunnen morgen alweer vergeten zijn
... maar blijf goede dingen doen, hoe dan ook.
Eerlijkheid en oprechtheid maken je kwetsbaar
... maar blijf eerlijk en oprecht, hoe dan ook.
Mensen houden van succes en lopen alleen geslaagde mensen achterna
... maar loop ook eens mislukkelingen achterna, hoe dan ook.
Wat u jarenlang met moeite hebt opgebouwd, kan in één dag weggevaagd worden
... maar blijf bouwen, hoe dan ook.
Mensen hebben soms hulp nodig, maar kunnen zich tegen u keren als u hen daadwerkelijk helpt
... maar blijf hen helpen, hoe dan ook.
Als u in het leven overal uw beste beentje voorzet, krijgt u soms de wind van voren
... maar blijf uw beste beentje voorzetten, hoe dan ook.

Kan het nog heter?

Vandaag (1 mei) werd er op meerdere plaatsen 30° gehaald en voor 1 mei is dat best uniek!

Is het een record? Nou, vast een dagrecord, maar geen vroegte-record. Dat viel in de laatste aprilweek van 1968, toen hier en daar de 30° werd gepasseerd!

De heetste dag ooit in Nederland was op 23 augustus 1944, toen werd het in Warnsveld (Achterhoek) 38,6°. Een temperatuur die in Augustus 2003 bijna werd geëvenaard. Daar denk ik met gemengde gevoelens aan terug... zo heet hoeft nou ook weer niet!

Prachtig!

Ik heb van mijn vader de liefde voor kleinkunst ge-erft. Toen ik nog kind was, luisterden we elke zondag tussen de middag naar NAR (Nederlands Artiesten Revue), en zo maakte ik al vroeg kennis met Neerlands Hoop, Don Quishocking en dat soort dingen. Ik kon de LP Vroeger of Later van Robert Long (een enorme hit in die tijd, ondanks de omstreden teksten) letterlijk meezingen, al begreep ik de helft niet.

Tegenwoordig heb je nog steeds kleinkunst op de radio: elke zondagavond vanaf 18 uur op Radio 2. Cabaret, liedjes... Allemaal bewijzen dat Nederlandstalig niet alleen maar Frans Bauer en Marco Borsato is.

Deze 2 liedjes troffen me vanavond enorm. Ik herken mezelf er niet in maar dergelijke teksten zijn werkelijk schilderijtjes voor de oren...! Ik word er altijd erg stil van...

door Peter Blanker

Vader weet je nog hoe of we door de polder zijn gegaan
Grote man met kleine jongen aan de hand
Ik moest mee, we gingen kijken, de natuur kleedde zich aan
Het was mei en licht en vrolijk was het land
En je leerde me de vogels
We bekeken ieder blad
En je zei me waar te kijken in het veld
Ik wist zeker dat er niemand
In de buurt een vader had
Die zijn zoon zoveel geheimen had verteld

refr.:
En als dan de zwarte aalscholvers
Zich repten van hun nest
Ons probeerden te verjagen van ons plek
Dan zei jij: "Als je geen kwaad wil doen
Dan voelen ze dat best
Wees niet bang, ze doen alleen een beetje gek"

Vader weet je nog hoe of we door de straten zijn gegaan
Met wel duizend mensen gingen we op pad
Ik moest mee, we gingen lopen achter al die vlaggen aan
Het was mei en licht en vrolijk was de stad
Jij vertelde van die kerel
Met die grote grijze baard
En waarom die optocht eigenlijk wel was
En we liepen in de lentezon
En wandelden bedaard
En we droegen rode bloemen op ons jas

refr.

Vader weet je nog hoe of je op een nacht bent doodgegaan
Oude man met grote jongen aan de hand
'k Ging niet mee, ik bleef nog kijken, de natuur kleedde zich aan
Het was mei en licht en vrolijk was het land
Maar je schonk me alle schatten
Die je zoal had vergaard
Zodat er niet eens zoveel gestorven is
Want ik heb ze allemaal
En heb er nu nieuwe bijgespaard
Nu de zoon de vader zelf geworden is

En wanneer de zwarte aalscholvers
Zich reppen van hun nest
En ook mij zullen verjagen van m'n plek
'k Heb geleerd: als je geen kwaad wil doen
Dan voelen ze dat best
'k Ben dus niet bang maar 'k vind 't wel een beetje gek

Door Robert Long

Pa, wat jij me hebt geleerd,
Ben ik eindelijk haast kwijt
't Heeft twintig jaar geduurd,
Dus het werd tijd, Pa, het werd tijd
Alle dingen die je stelde,
Alles wat je me vertelde
Ieder oordeel dat je velde
Over mij en m'n gedrag
En alle ruzies die we hadden,
Omdat ik je vaak verweet
Dat je eigenlijk al dood was
Lang voordat je overleed
En dat ik wel op zou passen
dat ik niet zo werd als jij
Dat mijn leven heel wat meer
werd dan zo'n duffe grijze brij
Pa

God, wat hebben we gescholden
En wat maakte je je kwaad
En wat vond ik je een lul,
Pa, en wat heb ik je gehaat
Om 't leven dat je leidde,
Ieder risico vermijdde.
Niet de moed had om te strijden
Voor een beetje meer geluk.
En je gewauwel over meisjes
Waar ik nooit mee trouwen zou.
Terwijl alles steeds mislukte tussen jou,
Pa, en je vrouw.
En hoe jij jezelf steeds vaker
In je kamertje opsloot
Met je kerk en met je bijbel
Die jou ook geen uitkomst bood.
Pa

Jij werd zienderogen ouder,
Ook al wist ik toen nog niet.
Dat dat ook door mijn gedrag kwam,
God, wat deed ik je verdriet.
Ik, die toch vooral je zoon was,
Die de parel aan je kroon was
Die je onverdiende loon was,
Want je meende 't wel goed.
En het berouw komt vaak te laat,
Pa, en het doet me dikwijls pijn
Dat je toch nog bent gestorven
voor we vrienden konden zijn.
Maar de tijd heelt alle wonden
en ik heb zojuist ontdekt.
Ik ben nu zo oud als jij destijds
toen jij me hebt verwekt.

Toch is 't jammer, Pa,
dat jij niet meer kunt zien
hoe 't met me is.
En dat ondanks mijn gekanker
ik je af en toe wel mis.
Want al vochten we vaak zeer
en al ben je d'r niet meer.
Toch bedankt hoor, Pa,
dat ik steeds nog van je leer.

Koninginnedagconcert

Lief, he, die traantjes van Maxima...!
Maar weet je wie ik vocaal nou het sterkst vond? André van Duin!

Die man kan écht zingen, en ik vond dat hij het zuiverst zong van allen!

Weet je dat ik eigenlijk best graag zou willen horen, hoe hij bepaalde chansons van Brel zou vertolken? Ik denk dat veel mensen dan héél stil zullen worden...

Kost voor slechte kauwers

Momenteel is mijn gebit opengebroken. Ze kunnen pas half mei weer verder, dus knapperige pistoletjes gezond en zo zijn voorlopig even taboe.

Van een rest kip kan je een makkelijk weg te slikken prut maken. Serveer met rijst en spinazie uit de diepvries.

1. Smelt een lepel boter in een gewone pan, doe wat prei, ui en knoflook erin en bak op niet te hoog vuur glazig, het moet een beetje knapperig blijven.
2. Doe er een lepel bloem over, roer goed. Laat even bakken op hoog vuur en pas op voor aankoeken!
3. Verdun met wat kipbouillon (van een blokje gemaakt, of gebruik een rest kippensoep van gisteren, inclusief sliertjes, kip, groente etc) tot de juiste dikte of dunheid.
4. Roer dan de restjes kip erdoorheen.
5. Effe doorpruttelen, en dan serveren.

Als extraatje heb ik er een schep hindustaanse masala doorheen gedaan 

Als je de prut een beetje dik houdt, in een platte schaal giet en in de koelkast in laat dikken, kan je er de volgende dag kroketten van draaien. Maar ik ben te lui om op te schrijven hoe je dat verder moet doen ...

Mijlpaal!

Three months, 10 minutes and 56 seconds ago I almost choked. Since then, I refused 2225 cigarettes and saved € 121,83. And I saved 1 week, 17 hours and 25 minutes! 

Ik ben nu 3 maanden rookloos! Het was niet makkelijk, en ik zal nog regelmatig in de verleiding komen, maar... al die peuken die ik heb laten staan, het geld dat ik heb bespaard en vooral: de trots, het is het waard!!!

Volgens het NSSMR ben ik vanaf vandaag KOS...!

Wat dat betekent? Dat ik mijn eerste ik-rook-niet-meer-certificaat zal ontvangen, als "Kwartaal Oude Schoorsteen"...!

Rokers, ik veroordeel jullie niet, ben zelf 26 jaar verslaafd geweest. Ik begrijp jullie, want stoppen is niet makkelijk, maar... het is het waard!

Nog even eindigen met een spreuk uit de NSSMR, een spreuk die me overeind houdt in moeilijke tijden:

Ik ben liever een niet-roker met af en toe zin in een sigaret, dan een roker met de continue wens om ervan af te zijn.

Soepie?

Ik ben al een paar dagen niet lekker. Soep is dan bij mij het meest welkom.

Ik experimenteer graag met soeprecepten en vanmiddag heb ik een mooie variant verzonnen.

Ik had:
- wat plakjes goedkope schouderham
- een potje champignons
- 2 bouillonblokjes (in dit geval: groente, van de Lidl)
- mosterd (met "spikkeltjes" erin).

Ik deed:

een flinke lepel boter smelten in een gewone pan, daarin bakte ik ham en champignons wat aan. Daarna deed ik er een flinke lepel bloem bij, stevig roeren tot alle bloem is opgenomen en de boel enigszins begint te kleuren. Er moet een liter vocht bij, daarvoor gebruikte ik het vocht van de champignons (we gooien immers niks weg in deze dure tijden  ) aangevuld met water. Voeg het vocht geleidelijk toe en roer goed met een garde.

Mosterd naar smaak toevoegen. Op smaak brengen.

Zo heb ik goedkoop een liter soep, waar ik mezelf weer mee op krachten wil krijgen ;)

De ballen van de paus

Hoe zou dat voelen? ...opstaan als Joseph Ratzinger en naar bed gaan als Benedictus XVI?

Het is overigens heel goed mogelijk dat er kardinalen zijn die, nadat de nieuwe paus is gekozen, roepen: "Da's mooi klote."

Huh? Ben ik soms gek geworden?

Nee, integendeel, ik ben bloedserieus! Hoewel... ik zit wel een beetje te grinniken!

Pausin Johanna en de doorkijkstoel

14/04/2005 om 00:00 door rab | Bron: belga

VATICAANSTAD - De legende van de pausin Johanna is ontsproten aan het gerucht dat een pauskeuze voorafging aan een ’manuele controle’ van de ’viriliteit’ van de nieuwe paus. Dit om te voorkomen dat er een vrouw zou worden verkozen tot het hoofd van de katholieke Kerk.

Of er ooit een vrouwelijke paus is geweest, en of de ’manuele controle’ werkelijk heeft bestaan, is onduidelijk. Het is wel zo dat de Kerk eist dat de paus een man is, met alles erop en eraan.

Legende
De bestaan van de pausin Johanna werd in alle geval erkend door de Kerk tot in de 16de eeuw en ook de doorkijkstoelen om te bevestigen dat het om een mannelijke paus ging, werden tentoongesteld.
Het pontificaat van pausin Johanna wordt volgens encyclopedieën gesitueerd tussen 855 en 857, tussen dat van Leo IV en Benedictus III. Volgens Dominicaanse kronieken uit de 13de eeuw was Johanna van afkomst Engels, maar geboren in het Duitse stadje Mainz.

Gekleed als een monnik zou ze de leden van de Curie verleid hebben door haar geleerdheid en zich zo in 855 hebben laten verkiezen tot ,,Paus Johannes VIII''. Het bedrog werd twee jaar later echter ontdekt. De zwangere pausin Johanna zou tijdens een processie in Rome contracties hebben gekregen en haar kind ter wereld hebben gebracht. Voor haar misleiding van de Kerk zou ze ter dood veroordeeld zijn via steniging.

Om er zeker van te zijn dat pausen voortaan mannelijk zouden zijn, zouden ze voortaan onderworpen worden aan een ’manuele controle’. De nieuwe paus moest plaatsnemen op een doorkijkstoel waarna een geestelijke zijn ’viriliteit’ kon controleren. Was dit zo, dan riep die: ,,duos habet et bene pendentes (er zijn er twee en ze hangen er goed)''.

Ballen pluizen

Het gaat goed met de kerkuil in zuidelijk Flevoland. Er is een werkgroep (site opent traag en helaas werken veel foto's niet), en die hebben in de nestkasten heel wat braakballen gevonden.

Wat doe je met die dingen? Nou, daar ga je mee naar het lokale tuincentrum, je nodigt kinderen uit en laat hen tegen een kleine vergoeding die ballen uitpluizen...!

Dát was een succes! Ook de bloedjes zijn er heen geweest. Ze kregen een soort pennendoosje met daarin een paar braakballen, en de mazzelaars die 's ochtends kwamen kregen ook een vergrootglas (die waren al gauw op, zoveel kinderen hadden ze niet verwacht... Ja, Almeerse ouders voeden hun kinderen natuurbewust op ), een stapel informatie op papier (inclusief tekeningen van wat ze aan konden treffen in de uilenballen) en potjes om de "oogst" in te doen.

Ik vond het wel eng, zo'n compacte massa vermorzelde muizenlijkjes... En het stonk ook nog eens... Naar poep, vond ik. Maar de bloedjes hadden daar absoluut geen bezwaar tegen. En ik ontdekte plotseling mijn moeder in mezelf, toen ik redelijk panisch riep "Je wast straks wél eerst je handen op de wc hier, voor we verder gaan!"

En toch was het interessant. Eerst werden de plukken vervilt zwartgrijs-achtig verwijderd (muizenhaar). De bal wordt voorzichtig opengebroken. En dan vind je allerlei botjes, soms naald-fijn. Wat is zo'n muisje toch fragiel!

Er zijn verschillende soorten muis die door de uil worden gegeten, en daar hadden ze ook opgezette exemplaren van (ik kende ze al... de katten leggen ze geregeld op de stoep hier!). En op een papiertje konden we zien welk botje precies welk lichaamsdeel was. Het vinden van een kaak, of een schedel, vonden de kinderen het leukst (ik denk: gemiddeld 2-3 schedeltjes per bal).

Voor een klein bedragje hebben de kinderen werkelijk uren zitten pluizen en genieten. Heerlijk!

Hoe zal hij heten?

Interessant artikel uit Trouw...!

Benedictus? Leo? Wat zal 't worden?

Een nieuwe naam kan ook: Thomas, Frans of Michaël

door Pieter van der Ven

Welke naam zal de nieuwe paus aannemen? Hormisdas waarschijnlijk niet, Urbanus evenmin. Pius ligt ook niet voor de hand. Paulus? Geen kans. Wat het ook wordt, er ís over nagedacht.

Toen de dode paus zijn reputatie als Gods mannetjesputter al ruimschoots had gevestigd, liet de toen reeds hoogbejaarde kardinaal Alfrink zich ontvallen dat het wel tijd werd voor een 'paus Benedictus XVI'.

Een nieuwe paus kiest zijn naam zorgvuldig en wees er maar zeker van dat ze er allemaal over hebben nagedacht voor het geval dat.

Benedictus: een paus van deze naam koestert misschien wel grote eerbied voor de monnik Benedictus van Nursia uit de 6de eeuw, maar primair verwijst hij met zijn keuze naar directe voorgangers. De laatste Benedictus bijvoorbeeld (XV) was paus van 1914 tot 1922. Vergeefs probeerde hij de Eerste Wereldoorlog te helpen bedaren. Klein, mager, een gestalte zonder aanzien, maakte hij krachtig een einde aan de heksenjacht die zijn voorganger Pius X in de kerk had ontketend tegen de 'modernisten' of wie daarvoor doorgingen. Benedictus XV koos de naam met op zijn beurt zijn verre voorganger Benedictus XIV in gedachte -net als hijzelf oud-bisschop van Bologna, maar ook bekend om zijn in die tijd opmerkelijke openheid voor wetenschap en kunst.

De afgelopen twee eeuwen was bij uitstek de tijd van de Pius-pausen. Van 1775 tot 1958 kozen liefst zeven pausen de naam Pius en samen heersten zij zo'n 125 jaar. Wie nu de naam Pius kiest, geeft daarmee het signaal af dat hij in het voetspoor wil van vooral het trio Pius IX, X en XII: autoritair, gesloten, tegen de boze buitenwereld.

Angelo Roncalli koos in 1958 als 78-jarige de naam Joannes XXIII. Die was in geen zes eeuwen meer voorgekomen en geen van al die 22 Joannesen had ooit bijster veel voorgesteld. Een passende naam voor zo'n oude man, vond hijzelf. Hij werd de paus van de open ramen, het aggiornamento en het Vaticaans Concilie. Wie zich nu Joannes XXIV waagt te noemen, schaart zich in dát spoor. Ze kijken wel uit.

Paulus dan? Geen kans. Een Paulus VII draagt noodzakelijk het stempel van de grootste tobber en de droevigste figuur onder de pausen van de 20ste eeuw -Paulus VI (overleden 1978),de man van de anticonceptiepil en de man die treurig aanzag hoe priesters, nonnen, seminaristen en gelovigen hun heil elders gingen zoeken.

Verder terug in de geschiedenis. Gregorius en Clemens, samen goed voor ruim dertig pausen. Gregorius (I, de Grote, overleden 604) -dat is muziek, gregoriaans, een gigant onder de pausen. Maar de laatste Gregorius (XVI, overleden 1846) was een ramp van aartsconservatieve benepenheid -fervent anti vrijheid van godsdienst en geweten; naam taboe.

De laatste Clemens (XIV, overleden 1774) hief de jezuïetenorde op; de overleden paus deed dat nét niet, maar met die naam zou de nieuwe paus zichzelf meteen als anti-jezuïet neerzetten. Wil hij niet.

Innocentius, Bonifacius, Alexander - samen ook zo'n dertig man, maar hun geschiedenis maakt de namen tot een onwaarschijnlijke keuze voor 2005. Neem Alexander, de beruchte Borja -'Sextus' met de vette knipoog. Of Urbanus, van wie de laatste 'Maffeo' heette en die zichzelf en zijn familie Barberini schaamteloos uit de kerkkas verrijkte.

Natuurlijk kan een nieuwe paus een maar zelden gebruikte naam kiezen: Agapitus, Hormisdas, Eutychianus of Zosimus. In de 3de eeuw was er zelfs een Papa Gajus. Maar zulke namen klinken toch wat buitenissig.

De paus mag ook zijn eigen naam houden, al is dat de laatste vierenhalve eeuw niet meer gebeurd.

De naam Benedictus is al gesuggereerd. Ondanks de onnodige, overhaaste banvloek voor Luther door Leo X zal de naam Leo XIV, honderd jaar na Leo XIII met diens voorzichtige toenadering tot de moderniteit, niet verkeerd vallen. Er zijn nog wel andere. Stefanus, Nicolaas, Sixtus of Adrianus -namen die door eeuwen stof zijn bedekt maar die niet per se kwalijk rieken uit de mond van de laatste.

Ten slotte mag een paus ook een nieuwe naam kiezen, eentje die geen van zijn 264 voorgangers ooit heeft genomen. Dat zou voor het eerst zijn in ruim duizend jaar. Paus Thomas bijvoorbeeld, die het ook wel eens moeilijk heeft in het geloof of anders paus Frans -eenvoudig en sympathiek- of toch liever paus Michaël, onversaagd ten strijde tegen de vorst van de wereld, de machten van de duisternis.

Een dubbelnaam mag ook. Maar níet Johannes Paulus III. Al was het maar omdat in 2000 jaar nog nooit driemaal achtereen dezelfde naam is genomen. Paus Jan Karel I zou wel kunnen, maar het is bij alle piëteit voor de grote voorganger misschien toch te lang en te melig.