zaterdag 29 december 2012

Schutters

Op BBC2 net een docu over John le Mesurier. Nu een docu over Clive Dunn. Ik wist niet dat die vorige maand overleden was (wel dat die heel oud was). Wie weet nog wie zij zijn? (speciaal voor de 49-plussers )


Het gaap heeft een scheitje gekregen...!

Gaap zorgt voor kerstverrassing

BANT • Zaterdag 29 december 2012 | 14:13
Het Gaap dat afgelopen zomer op vakantiepark Eigen Wijze in Bant werd geboren, heeft voor een verrassing gezorgd. Het dier dat een schaap als moeder en een geit als vader heeft, leek onvruchtbaar.

Maar niks bleek minder waar. Het Gaap heeft een schaap bevrucht dat op Eerste Kerstdag twee lammetjes op de wereld zette.
De kerstlammeren, pa Gaap en moeder Schaap zijn te bezichtigen.

vrijdag 28 december 2012

Mooi dagje

Ik geloof dat ik zojuist een specht heb gehoord...!

Vandaag naar Hattem geweest. Amper foto's gemaakt, het licht was te slecht. Lekker door de straatjes gedwaald en naar het Anton Pieckmuseum gegaan, waar ook net een tijdelijke tentoonstelling van The Tjong Khing was. Heel leuk en inspirerend!

woensdag 26 december 2012

Zandvoort

Terug van zo'n 4 km wandelen op Zandvoort (note to self: nooit meer geitenharenwollensokken in wandelschoenen doen tenzij je blaren als rijksdaalder wilt!). Droog, eerst ook nog wat zon, maar ook winderig. Toch erg lekker!
Het was best druk en Chico had er aanvankelijk moeite mee me in de gaten te houden, raakte me in het begin krijg en ging dan bij ieder groepje mensen (en dat waren er veel!) zoeken, maar al gauw waren we goed op elkaar ingespeeld, lette ik beter op of hij me kwijt was, en keek hij sneller om zich heen waar ik uithing. Kwam regelmatig even een aaitje of een bemoedigend woord halen en ging dan weer rennen en met andere honden spelen.
Lekker gelopen, en als mijn kousen niet zo ruw op mijn poezelige voetjes schuurden had ik misschien zelfs de 5 km wel gehaald...!
Enige nadeel van wonen in Dronten is dat het zo'n takke end rijden is naar zee...! (maar daar staan een boel voordelen tegenover ).

dinsdag 25 december 2012

Uitbuiken

Na een rustige en gezellige Kerstdag (met hapjesbuffet) nu met een glaasje wijn op de bank, films kijken.

Slumdog millionaire was aardig. Niet mijn favoriete film, maar wel apart. Best hard af en toe maar niet expliciet. Goed om 'm een keer gezien te hebben. Maar een tweede keer hoeft niet.

In tegenstelling tot Chocolat, nu op Net5, die ik inmiddels bijna uit mijn hoofd ken ;-)

Teveel vrije tijd?

Man Walks All Day to Create Spectacular Snow Patterns

Artist Simon Beck must really love the cold weather! Along the frozen lakes of Savoie, France, he spends days plodding through the snow in raquettes (snowshoes), creating these sensational patterns of snow art. Working for 5-9 hours a day, each final piece is typically the size of three soccer fields! The geometric forms range in mathematical patterns and shapes that create stunning, sometimes 3D, designs when viewed from higher levels.
How long these magnificent geometric forms survive is completely dependent on the weather. Beck designs and redesigns the patterns as new snow falls, sometimes unable to finish a piece due to significant overnight accumulations. Interestingly enough, he said, ‘The main reason for making them was because I can no longer run properly due to problems with my feet, so plodding about on level snow is the least painful way of getting exercise. Gradually, the reason has become photographing them, and I am considering buying a better camera.” Spectacular art for the sake of exercise!
Update: Simon Beck was named our #1 breakthrough artist in 2012. See who else made the top 10 cut here.



















Simon Beck on Facebook
via [Inhabitat]

maandag 24 december 2012

Kerstavond

Kerstavond. Lekker gezellig gegeten met de jongens, ijstaartje toe, en een cidertje on the side. Dankbaar dat het mag, dat het kan!

Opnieuw heb ik, zoals al vaker dit jaar, van dichtbij weer verschillende keren gezien dat niets in het leven vanzelfsprekends is en dat iets akeligs zomaar kan toeslaan. Het leven kan rare wendingen nemen... Haal er daarom altijd uit wat er in zit en wacht niet tot morgen, want niemand kan beloven dat die morgen er werkelijk komt.

Alle zieken wens ik beterschap, alle mensen die verdriet hebben troost.

Goed kerstfeest!

zondag 23 december 2012

Witbalans

Heel nuttige tips! Bijna elke camera (ook op mobieltjes) heeft wel een witbalansknop! (nu nog er aan denken dat ding daadwerkelijk te gebruiken ).

Herken je dat? Denk je een mooie sfeervolle foto te maken, heeft deze opeens een vreemde blauwe of gele zweem. Niet bepaald wat je in gedachte had toen je de foto maakte. Gelukkig is hier wel vrij gemakkelijk iets aan te doen. Door in die gevallen de witbalans instelling van je camera aan te passen, zullen je foto’s gelijk stukken beter worden. Hoe dat in zijn werk gaat, lees je hier.
Witbalans
Wat doet de witbalans?
Met de witbalans kun je instellen welke delen van de foto écht wit zijn. Zo zorg je ervoor dat de kleuren op de foto zo natuurgetrouw mogelijk worden weergegeven. Elke lichtbron heeft namelijk een andere kleurtemperatuur. Wij zien dat vaak niet, omdat onze hersenen automatisch de verschillende kleuren compenseren: wij weten dat sneeuw wit is, dus we zien ook witte sneeuw. Maar bij een camera ligt dit anders, die heeft onze hulp nodig om te bepalen hoe het de verschillende kleuren licht moet behandelen.

Wanneer stel je de witbalans in?
Het is niet altijd nodig de witbalans aan te passen, vaak kom je met gewoon de automatische instellingen prima weg. Maar wanneer je bijvoorbeeld binnen fotografeert bij kunstlicht – en je wilt geen geeloranje foto’s – is het handig je witbalans zo in te stellen dat er meer blauw wordt toegevoegd. En wie foto’s maakt van sneeuw kan er met behulp van de witbalans voor zorgen dat de sneeuw helder wit oogt in plaats van blauw. Zet deze bijvoorbeeld op de voorgeprogrammeerde instelling schaduw. Door de witbalans aan te passen verbeter je dus eenvoudig de kwaliteit van de foto.

Hoe pas je die witbalans aan?
De meeste digitale camera’s bieden voorgeprogrammeerde instellingen, zoals zon, bewolkt, schaduw, gloeilamp, tl-licht en flits. De naam van de instelling komt overeen met de omstandigheden waarin je deze kan gebruiken. Als de witbalans op bijvoorbeeld schaduw staat, zal er wat oranje worden toegevoegd om het blauw wat te verminderen.  Zo’n voorgeprogrammeerde instelling geeft dus aan hoeveel kleurcorrectie er moet plaatsvinden. Heb je de foto genomen? Vergelijk het resultaat op het lcd-scherm dan altijd even met de werkelijkheid. Wanneer dit niet naar je zin is, probeer je gewoon een andere instelling.

Handmatig instellen?
Of bepaal de witbalans handmatig. Plaats in dat geval eerst een witte (of grijze) kaart tussen het onderwerp en je fototoestel, zorg dat deze het gehele beeld vult, bepaal de witbalans (controleer de handleiding welke knop je hiervoor moet hebben) en maak vervolgens de gewenste foto. Omdat geen situatie exact hetzelfde is, werkt deze manier nauwkeuriger dan zo’n voorgeprogrammeerde instelling.
Wie in RAW fotografeert, kan de witbalans nog altijd achteraf in de bewerkingssoftware aanpassen. Dat is één van de voordelen van het bestandsformaat RAW.

Maak handig gebruik van de witbalans
Creatief omgaan met de witbalans kan ook. Soms sluit die gele, oranje of blauwe zweem juist heel goed aan bij de sfeer die je met je foto wil uitstralen. Blauw staat voor koel en ‘clean’, terwijl geel je foto juist heel warm maakt. Zo creëer je eenvoudig een heel andere sfeer. Experimenteer hier dus vooral mee!

Kersttuin

Je zou het niet zeggen, zo vlak voor kerst, maar er is toch wel degelijk leven in de tuin! En dan bedoel ik niet alleen de vogeltjes. De merels zijn wel erg blij met mijn sierappeltjes…!
Qua weer hebben we begin december vorst en sneeuw gehad. Daarna werd het doorsnee decemberweer (bewolkt en ook nat), vandaag was het met 12-13 graden erg zacht. De bollen beginnen boven de grond te komen en bij de buren zag ik al érg dikke (als in: openende) bladknoppen in de hortensia, wat niet zo leuk is want één vorstje en ze zijn volgend jaar lelijk.
In eigen tuin zijn er nog aardbeien, maar die worden niet rijp. Verder is er een scharnierbloem in de knop gegaan en één van de kamperfoelies zit ook vol knoppen. Verder staan de rozen nog goed in het blad, en de groene viridifloraroos bloeit zelfs nog heel aardig en heeft nieuw blad aangemaakt.

20121223_140332

20121223_140352
20121223_140432

Decemberrondjes

Chico is de afgelopen week tekort gekomen, helaas, want het griepspook heeft hier toegeslagen en dan blijven de rondjes beperkt tot een snelle wandel naar de bosrand. Maar we beginnen weer op te krabbelen en vooral Chico is daar héél blij mee! Toen ik afgelopen week weer een bosrondje deed spatte hij bijna uit elkaar van de lol…!
Het bos is nu echt in winterrust. Begin december hebben we mooi winterweer gehad met sneeuw en vorst. Wat was het toen mooi! Zelfs ‘s avonds laat is het geweldig wandelen in een besneeuwd bos, je hebt echt geen zaklamp nodig dan.
20121208_15545520121208_15555420121208_15581420121208_16022320121208_161107
Ik heb elders ook geweldige foto’s gemaakt, zoals hier bij Biddinghuizen en Nijkerk:
20121208_10355020121208_134526
En natuurlijk was ik als import-Drontense aanwezig bij de opening van de Hanzelijn in mijn dorp! Van de koningin heb ik niet meer dan een glimpsje opgevangen, maar de sfeer was ontzettend gezellig en ongedwongen, ondanks de drukte en ook dankzij de bijzonder vriendelijke beveiliging (dat heb ik namelijk wel eens anders meegemaakt, toen de koningin in Almere was).
De tweede foto is van RTL4 en vanuit de cabine gemaakt.
IMG_513920121206_194928
Inmiddels dooit het alweer een tijdje volop, met regelmatig regen en bewolking. Vandaag was zelfs een heel zachte dag met temperaturen rond 12-13 graden, mooi weer voor de Santa Run…! Die kwam vandaag door onze straat en dat was een heel apart gezicht…!
20121223_124522
Inmiddels is de kerstvakantie begonnen en ik heb Chico extra rondjes beloofd. Misschien zelfs wel, als het weer meezit, naar het strand…!

zaterdag 22 december 2012

The story of a Fairytale


The Story of a Fairytale of New York

The secrets behind the making of one of the nation's favourite Christmas songs, Fairytale of New York by the Pogues. Producer Steve Lillywhite strips the song down to the basics.

All eight members of the Pogues return to the studio where their biggest hit - and one of the nation's favourite Christmas songs - was recorded. Fairytale of New York's producer Steve Lillywhite strips the song down to the basics, and video director Peter Dougherty reveals the tricks behind the making of the video - including how a cameo from Hollywood star Matt Dillon stopped the Pogues from almost being arrested.
With contributions from Matt Dillon, Nick Cave, Jools Holland and of course Shane MacGowan and the Pogues, this lifts the lid on the seminal track and reveals the secrets behind its making.

Sierappels

Ben zo blij met de twee sierappeltjes die ik in de voortuin heb gezet! Ze zijn nog klein, maar de merels smullen er al goed van en het is zo'n geweldig gezicht om daar naar te kijken!

De dag na 21-12-2012

Het eind der tijden is weer achter de rug. Alleen jongste vond het een ramp. Die heeft buikgriep.

Windows

Ik ben de wonderbaarlijke wereld van Windows 8 aan het onderzoeken. Conclusie: leuk, handig, maar geen Android. Desalniettemin blij met wat het wél kan. Ik ben dól op appjes :-)

Maar eerst maar weer een reality check: caviakooien zijn dringend aan een make-over toe. Nu eerst zaagsel en hooi scoren, daarna de hut ordenen en dan mag ik bankhangen met Serious Request op tv, Windows op schoot, 'n bak koffie met kaneelstroop op tafel en rust in mijn hoofd!

zondag 16 december 2012

Ik neem ontslag!

Ik dien bij deze mijn ontslag in als volwassene. Ik heb besloten de verantwoordelijkheid te nemen van een kind van 8 jaar oud.
Ik wil weer denken dat M&M’s beter zijn dan geld, omdat je het kunt eten. En dat McDonald’s een vier sterren restaurant is. Ik wil terug naar een tijd waarin het leven eenvoudig was. Een leven vol kleuren, kinderliedjes, springen in de plassen en baggeren door de modder. Een wereld waarin je gelukkig bent omdat je onwetend bent van alle zorgwekkende dingen.
Ik wil denken dat de wereld eerlijk is. Dat iedereen eerlijk is en goed. Ik wil geloven dat alles mogelijk is. Ik wil simpel leven. Ik wil weer geloven in de kracht van de glimlach, knuffels, een vriendelijk woord, waarheid, rechtvaardigheid, vrede, dromen, verbeelding.
Dus bij deze dien ik mijn ontslag als volwassene in. En als je het hier niet mee eens bent, dan ren maar achter me aan, want… tikkie, jij bent um!
Bron: onbekend

dinsdag 11 december 2012

Brood zonder kneden

Van Sol Heilo (Katzenjammer)


Letterbakken

Uit de jaren zeventig: de letterbakken van mijn moeder! Ze zijn weer in de mode, maar de donkere is een model uit de jaren zeventig en de lichte is zelfs afkomstig uit een drukkerij. Want dat zijn letterbakken eigenlijk: ondiepe laden met vakjes waar drukkerijen hun letters in bewaarden. Een tekst werd letter voor letter met de hand gezet, pas in de jaren zeventig veranderde dat en werden de laden als wandkastjes voor kleine prulletjes verkocht.
Mijn moeder vroeg altijd "beeldjes voor de letterbak" voor haar verjaardag en Sinterklaas. Met Sinterklaas wist mijn vader altijd de meest curieuze beeldjes te scoren en te combineren met de waanzinnigste gedichten! We hadden een hond (een mesjogge teckel) en mijn moeder was een echt kattenmens, dus ook die waren volop aanwezig.
En nu heb ik alles.
Het zat verpakt in een plastic broodzak met prijssticker waarop als datum 18-1-91 stond...!

zondag 9 december 2012

Geregeld!

An old man in Miami calls up his son in New York and says, "Listen, your mother and I are getting divorced. Forty-five years of misery is enough."

"Dad, what are you talking about?" the son screams.

“We can't stand the sight of each other any longer,” he says. "I'm sick of her face, and I'm sick of talking about this, so call your sister in Chicago and tell her," and he hangs up.

Now, the son is worried. So he calls up his sister. She says, "Like hell they’re getting divorced!" and calls her father immediately. "You’re not getting divorced! Don't do another thing, the two of us are flying home tomorrow to talk about this. Until then, don't call a lawyer, don't file a paper, DO YOU HEAR ME?” and she hangs up.

The old man turns to his wife and says "Okay, they’re coming for Christmas and paying their own airfares."

Ciou

Net op Sarahs Barbaren (VPRO) een waanzinnig inspirerende kunstenares ontdekt: Ciou! Zie ook http://ciou.eu/
Zoiets wil ik ook!!! ;)

Led Zeppelin

Led Zeppelin - Celebration Day nu op BBC2.

Concert uit 2007. En ik zit werkelijk met stippeltjes op mijn rug te kijken naar "grijze wijze ouwe taaie" Jimmy Page, en zanger Robert Plant, die er naarmate hij ouder wordt ook niet lelijker op wordt en nog steeds die stem van vroegâh heeft!

Ik voel me weer dat meisje van 14, dat in haar kille slaapkamertje naar die cassettebandjes luistert. Het is 1978, Led Zep is allang uit de mode, maar oh, wat vind ik het mooi!
 

Led Zeppelin - Celebration Day

Led Zeppelin - Celebration Day

Met Stairway To Heaven op de derde plek van de Top 2000 van Radio 2 en nog eens een top 100-notering voor het van Willie Dixon geleende Whole Lotta Love blijkt dat de muziek van Led Zeppelin nog altijd enorm geliefd is.
Wellicht dat de recente aandacht rondom de concertfilm Celebration Day de liefde voor het repertoire van de Britse bluesrockers opnieuw heeft aangewakkerd, daar de twee eerder genoemde titels, net als Immigrant Song, fors stijgen in de zelfverklaarde "lijst der lijsten" en Kashmir zelfs nieuw in de Top 2000 binnenkomt.
Het lijkt niet louter het gevolg van een effectief stukje marketing, die tig fans van alle leeftijden naar de bioscoop trok voor het exact vijf jaar geleden opgenomen reünieconcert in de O2 Arena in Londen, maar vooral een herwaardering die de band dankzij de vertoning van dit gedenkwaardige optreden zelf teweeg heeft gebracht.
Hoewel Jimmy Page, Robert Plant en John Paul Jones toch al van zekere leeftijd zijn, krijgen de fans een indrukwekkende, twee uur durende concertregistratie voorgeschoteld. Mede dankzij het energieke slagwerk van John Bonhams zoon Jason klinken de grijsaards als jongere incarnaties van zichzelf, ook al is Plants stem meer doorleefd dan ooit.

Vitaliteit

Ook de dynamische en bijkans eindeloze gitaarexercities van Jimmy Page getuigen nog van een overweldigende vitaliteit, vooral wanneer Led Zeppelin zich door lang uitgestrekte uitvoeringen van In My Time Of Dying, No Quarter, Kashmir (waarbij er helaas iets te veel uit een synthesizer komt) en Dazed And Confused heen werkt.
Vooral de uitwerking van het laatstgenoemde nummer verdient lof. Als een woest en onbekend landschap ontvouwt het zich op avontuurlijke wijze voor de passanten. Celebration Day is een ware traktatie voor liefhebbers van Led Zeppelin, dat zelfs veertig jaar na zijn grootste successen nog over menig hedendaagse rockband heen walst.

Celebration Day wordt zaterdag 8 december om 23.45 uur uitgezonden op BBC 2.
 

zaterdag 8 december 2012

Brilliant way to lose weight!


Eentje moet de eerste zijn...

Het net geopende station in Dronten heeft zijn eerste liftopsluiting...! Bloemetje voor het slachtoffer?

RT @p2kflevoland: 16:59:22 PRIO 2 : 242 STATION NS DRONTEN DE NOORD DRONTEN Liftopsluiting

Creatief recyclen

Deze Siberische dame recycleert op een creatieve manier: met flessendoppen versiert zij haar huis. Dit zal haar wel even wat tijd gekost hebben...

vrijdag 7 december 2012

We hebben weer warmte!

We hebben weer warmte...!
Wat was er nou loos? De gasmeter is ook vervangen en daardoor is er wa lucht in de leiding gekomen. Is geen ramp, maar de ketel slaat er wel op af. De monteur vanmiddag had het even moeten checken en met een simpele reset kunnen herstellen (ik weet nu ook hoe het moet, hahaha!). Maar dat is dus niet gebeurd.
Enfin, de temp in de woonkamer is slechts tot 17 graden gezakt (valt me mee!) maar in de bijkeuken was het echt al flink afgekoeld (en de echte vorstklap komt pas morgenochtend). Kacheltje brandt in ieder geval weer, we hebben weer warm water en de dekentjes kunnen weer opgevouwen worden...!



Nou, reurig begin van een reurig weekend. Nu offline, verder breien aan de sjaal van jongste (schiet al lekker op, nog een centimetertje of 20, moet dit weekend haalbaar zijn!). Lekker in een warm huis!

Oh jee!

Vanmiddag is mijn energiemeter vervangen. Daardoor moest de stroom een tijdje eraf. Dit heeft ook effect op de verwarming. Later ging de stroom er weer op.

Toen ik net ging kijken of de thermostaat wel goed stond omdat het zo koud werd, bleek de thermostaat ontregeld te zijn. Ik heb een storingsmonteur gebeld maar ja, of ik maar even achteraan wilde sluiten. Ze hadden geen idee wanneer ik geholpen kon worden.

Er wordt flinke vorst verwacht. Ik moet op zijn minst de bijkeuken stoken om bevriezing te voorkomen. Verder had ik al in de auto moeten zitten om jongste naar logeerhuis te brengen en oudste op te halen. Het is de vraag wanneer dit nu kan gebeuren. Vanavond nog?

Ik maak me vooral zorgen om bevriezing in de bijkeuken, daar is het inmiddels al heel koud en de woningbouw heeft me ooit gewaarschuwd dat schade door bevriezing mijn risico is en die verwarming aan moet zodra het vriest.

En vriezen doet het inmiddels alweer, er wordt matige, misschien strenge vorst verwacht.

Ruis

Als ik dit schrijf, zit ik volledig zonder stroom en verwarming.

Nee, niet schrikken. Er is geen ramp gebeurd, ik ben niet ingesloten door een blizzard en ik heb keurig op tijd mijn gas en licht betaald. Het is heel simpel: ik krijg een nieuwe elektriciteitsmeter.
Het was van tevoren keurig aangekondigd, geplande tijd: anderhalf uur, en klokslag half 1 gingen de stroom en de verwarming eruit. Ik zat al klaar met een opgeladen laptopaccu, een dekentje en een kop koffie (want ook de senseo zou even plat liggen).

En toen werd het stil.

Wat is er eigenlijk een hoop ruis in huis, realiseerde ik me! Niet eens radio en tv, die kan ik uitzetten. Maar bijvoorbeeld het ventilatiesysteem. Zelfs op de zachtste stand zoemt die zachtjes. Zachtjes. Maar hij zoemt wel. Geluid is altijd aanwezig. Dat merk je pas als je het niet meer hoort!
Nu zoemt alleen de ventilator van mijn laptop. Voor de rest is het heerlijk, ongekend stil.

En opeens moet ik aan vroeger denken, toen er nog geen ventilatiesystemen en zo waren. Ik ben dankbaar dat het er is tegenwoordig, laat dat duidelijk zijn! Maar échte stilte, echt even helemaal primitief niks… Wat zijn we dat ontwend inmiddels…!

Als je dit leest zijn we een kwartier verder en is hij alweer klaar. Nog geen drie kwartier werk, netjes! De ventilator zoemt weer. De koelkast en diepvries in de bijkeuken zijn aangeslagen. De verwarming komt tikkend tot leven. Het gewone 21e eeuwse leven is weer aangebroken. De Flow had ik nog lang niet uit, maar de verplichtingen roepen weer. Als er geen stroom is mogen die even stilliggen.
Eigenlijk iets om over na te denken… Zouden we door al die moderne dingen en mogelijkheden juist meer “moeten”…? Zou zo af en toe een stroomonderbreking bijdragen tot meer onthaasten, terug naar onszelf?

Winter



donderdag 6 december 2012

Opening Hanzelijn

Aankomst trein Beatrix in Dronten op RTL4. Ik sta helemaal rechts, naast de bewaker. Geen idee dat er gefilmd werd!



woensdag 5 december 2012

British Airlines

Shortly after a British Airways flight had reached its cruising altitude, the captain announced:
'Ladies and Gentlemen, this is your Captain. Welcome to Flight 293, non-stop from London Heathrow to Toronto . The weather ahead is good, so we should have a smooth uneventful flight. So sit back, relax and..... OH, MY GOD !'

Silence followed!

Some moments later the captain came back on the intercom.

'Ladies and gentlemen, I'm sorry if I scared you . While I was talking to you, a flight attendant accidentally spilled a cup of hot coffee in my lap. You should see the front of my pants!'

One Irish passenger yelled...
'For f*#k's sake ........ you should see the back of mine!!!'

Sinterklaas

Geen Sinterklaas dit jaar hier. Hoewel ik niet uitsluit dat er hier en daar een chocoladeletter rondzwerft...

zondag 2 december 2012

Ontdek je plekje

https://i1.wp.com/www.beeldengeluidwiki.nl/images/9/91/Ontdekjeplekje.jpg
Ik heb met mijn verhuizing heel veel dvd’s weggedaan wegens “kijk er toch niet naar/is al genoeg op tv te zien”. Eén van de weinige die ik wél heb bewaard is de cd-box van Ontdek je Plekje. Tussen 1972 en 1993 werden er regelmatig kleine afleveringetjes uitgezonden door de AVRO. Er werd dan een pittoresk dorpje of stadje getoond, waarbij men zo consequent mogelijk auto’s en personen buiten beeld probeerde te houden (zodat achteraf dateren bijna onmogelijk is geworden), terwijl Joop Schelten op tongue-in-cheek-stijl heel wat informatie verstrekte over luisterrijk gelegen kastelen, rivieren met een wijds uitzicht, leuke hoekjes en schilderachtige kerkjes met idem kerkhofjes: “Je kunt ook stijlvol dood liggen.”
Het waren, toen al, geliefde momentjes van rust. Nog geen 10 minuten lang, met een intro en een uittro die in die jaren al charmant gedateerd waren (een geschilderd bordje met de aftiteling in het groen of tegen een eeuwenoud geveltje).
Gelukkig was men heel wat voorzichtiger met deze opnamen dan met die van Hamelen of Ja Zuster Nee Zuster (nog maar fragmenten van over) of Boerin In Frankrijk (helemaal niets meer van over), en dit is inmiddels op DVD verschenen. Verwacht geen topkwaliteit, de uittro’s worden soms bot afgekapt en sommige opnamen beginnen een beetje jankend (een pré-digitaal probleem, vermoed ik). Ook zijn een aantal afleveringen wat verkleurd, bijvoorbeeld met een oranje zweem. Maar dat mag de pret niet drukken.
Hoewel de vroegste opnamen al bijna 40 jaar oud zijn en de technische tand des tijds regelmatig zichtbaar is, zijn de opnamen zélf opmerkelijk tijdloos. Men heeft zijn uiterste best gedaan tijdgebonden elementen als auto’s en mensen (in de mode van toen) te vermijden. Dat lukt niet altijd, maar vaak wel.
Er waren destijds meer van dat soort programma’s op televisie. De NCRV had Kerkepad en Weg van de Snelweg. Ook leuk, maar helaas is daar nog maar weinig van terug te vinden. Ontdek je Plekje is nog deels te vinden op Youtube. En (voor zover ik weet) volledig op DVD (7 diskjes).
Joop Scheltens is op 8 maart 1993 op 69-jarige leeftijd overleden en daarmee kwam er een eind aan zo’n twintig jaar miniportretjes van pittoreske dorpen en steden in Nederland.
Het is, nog steeds, heerlijk ontspannend om een schijf in de dvd-speler te schuiven, naar de stem en de rustgevende klassieke muziek te luisteren, en de beelden van eeuwenoude gebouwen, lieflijke watertjes en luisterrijke tuinen (die bloemen kwamen váák terug!) te bekijken. Goedkoper dan therapie, en gegarandeerd minder bijwerkingen dan antidepressiva!

Ontdek je plekje

Ik heb met mijn verhuizing heel veel dvd's weggedaan wegens "kijk er toch niet naar/is al genoeg op tv te zien". Eén van de weinige die ik wél heb bewaard is de cd-box van Ontdek je Plekje. Ergens tussen pakweg 1972 en 1993 werden er regelmatig kleine afleveringetjes uitgezonden door de AVRO. Er werd dan een pittoresk dorpje of stadje getoond, waarbij men zo consequent mogelijk auto's en personen buiten beeld hield (zodat achteraf dateren bijna onmogelijk is geworden), terwijl Joop Schelten op bijna ironische toon heel wat informatie verstrekte over luisterrijk gelegen kastelen, rivieren met een wijds uitzicht, leuke hoekjes en schilderachtige kerkjes met idem kerkhofjes: "Je kunt ook stijlvol dood liggen."

Werkelijk intens genieten met een breiwerkje op schoot en zo'n dvd'tje aan. Niks mis met tuttige kneuterigheid...! ;-)

woensdag 28 november 2012

Thuis gekomen

Mijn woonplaats heeft, volgens de Stentor van enkele jaren geleden, een “flets imago”. Dat wil niet zeggen dat dat werkelijk zo is, maar de mensen willen nou eenmaal graag geloven wat ze willen geloven. En dat is bijvoorbeeld dat Dronten een flets, saai dorp is in een winderige polder (want men denkt nog steeds dat het er hier uit ziet als begin jaren zestig, toen het net droog lag en de eerste huizen verschenen op een eindeloze, koude vlakte).


En wat mij betreft mag Dronten zo blijven. Wat anderen flets noemen, vind ik heerlijk relaxed. Ik heb jaren in Almere gewoond, op zich een prima stad, maar het Stadshart, de natte droom van elke architect, werd in de praktijk een winderige heuvel waar je met je kinderwagen of rolstoel moeilijk tegenop komt als de wind rechtstreeks vanaf het Weerwater door de gebouwen heen perst. Op koopavonden is het er doodstil, op enkele intimiderend kijkende jongeren na. Een winkeleigenaresse daar vertelde me ooit dat die nog wel eens groepsgewijs een winkel inliepen, een hand vol waar meenamen en zonder te betalen weer vertrokken, met een air van “en heb het hart eens om me tegen te houden!”

En ik zou liegen als ik zei dat het mee viel met de criminaliteit. Inbraken en (woning)overvallen kwamen helaas regelmatig voor, ik heb in mijn eigen wijk verschillende malen schietpartijen gehad (gelukkig niet meegemaakt omdat ik toen net weg was), er was veel vandalisme en diefstal en de tolerantie ten opzichte van elkaar werd er niet beter op toen een omstreden politieke partij in de gemeenteraad kwam te zitten en bevolkingsgroepen tegen elkaar uit probeerde te spelen.

Toch heb ik het naar mijn zin gehad in Almere. De wijken waren ruim opgezet, het jonge groen groeide snel genoeg om nieuwe wijken een prettig aanzien te geven en er was altijd wel een park of bos in de buurt. Maar als je afhankelijk bent van goedkope huur, is Almere een rechtstreekse ramp.

Nadat ik jaren tevergeefs op passende woonruimte had gereageerd, kreeg ik op een dag een ingeving: waarom ga ik niet naar Dronten? Omdat blijkbaar geen hond daar wil wonen, zijn de huren laag en de wachtlijsten kort. Iets waar tijdens de recente crisis ook verandering in begint te komen, maar ik had mijn ingeving precies op het juiste moment gekregen en anderhalf jaar na inschrijving kreeg ik de sleutel van een net gerenoveerde woning in Oud Dronten, die net goedkoper qua huur was dan mijn driekamerflatje in Almere, waar we na ruim zes jaar op elkaars lip tussen de wasrekjes leven al lang snakten naar wat meer “personal space” en ook: een tuin!

Ik heb er geen dag spijt van gehad dat ik daar ben gaan wonen, ook al woon ik nu verder van mijn familie vandaan. Hier voel ik me thuis, al heb ik nooit echt “roots” hier gehad. Op een oudtante na, die op de Morinel kwam te wonen toen die net was opgeleverd en alweer jaren geleden is overleden. Daar ben ik één maal geweest, meestal kwam zij naar ons toe, dus Dronten was verder een onbekend avontuur voor me.

En ik voelde me er meteen thuis.

Dronten geeft me de rust die ik zoek. Ik weet dat het een gruwel is in de ogen van veel Nederlanders, maar het ademt nog iets uit van de jaren zeventig en tachtig. Dat voelt veilig, vertrouwd, als vroeger. De wijk waar ik woon is, na het centrum, het oudste deel van Dronten en is in de jaren zestig gebouwd. Het doet me heel sterk denken aan de Hilversumse Riebeeck in de jaren zeventig, waar mijn oma destijds woonde. De tuintjes stralen ook nog iets nostalgisch uit. Niet de moderne terras- en tegeltuinen, maar echt tuinen met planten en bloemen en struiken en bomen, waar de meeste mensen nog schoffelen en harken en snoeien. Wat overigens minstens zo gezond is als een bezoekje aan de sportschool, is me ooit verteld. En ik vind het ook nog eens leuker dan zwoegen op een apparaat.
Er is een nieuwbouwgedeelte, maar daar kom ik eigenlijk nooit. We hebben hier alles bij de hand op nog geen 500 meter van huis. Vier supermarkten, de bekende standaardwinkels zoals Blokker en Kruidvat natuurlijk, maar ook nog een echte kaas/-notenboer, groenteboer en banketbakker. Wat kan je je nog meer wensen? Oké, een Action misschien, met een fietslampjes verslindend huishouden…!
Mijn nieuwe huis (gebouwd in 1964 en recentelijk ingrijpend gerenoveerd) ligt vlakbij het stadsbos, dat in 1963 (een jaar na de “geboorte” van Dronten) werd aangelegd, later wel is aangepast met wat meer park-achtige delen, maar inmiddels aardig volwassen is geworden. Als je er loopt vergeet je je vooroordeel dat Flevoland een kale, winderige kleivlakte is!

Die wandelingen bevielen me zo goed, maar ik had een stok achter de deur nodig. En op een dag besloot ik dat er een hond kwam...

dinsdag 27 november 2012

Hond

k heb een hond gehad die paardenvijgen at. Caviakeutels zijn ook favoriet. Ik kende een hond die een moord deed voor druiven. Eén van mijn eerste honden kon je wakker maken voor een boterham pindakaas.

Maar nu heb ik een hond die klokhuizen opeet tijdens het wandelen (altijd prijs in een bos met fietspaden tussen scholen en de woonwijken!), en net een stukje ui dat ik had laten vallen van de grond at!

Boris update

Vanochtend is de cheque overhandigd met het bedrag dat is opgehaald voor de behandeling van Ziekenhuiskat Tergooi Hilversum (BORIS). Er is maar liefst 1034 euro ingezameld!

Op de foto staan Heidi (baasje van Boris) en Heidi (receptioniste Tergooi Hilversum).


maandag 26 november 2012

zondag 25 november 2012

Over the top drama

Hoe komen ze er op! Filmpje

Simeon ten Holt overleden

Hij laat ons prachtige pianostukken na waar ik nog lang van zal blijven genieten. Bedankt!

AMSTERDAM - De Nederlandse componist Simeon ten Holt (89) is zondag overleden.
Dat heeft zijn vrouw gemeld aan de Stichting Simeon ten Holt.
Ten Holt is vooral bekend geworden door het Canto Ostinato dat hij in 1976 voltooide na een jarenlang schrijfproces. Het stuk is sindsdien uitgegroeid tot een van de bekendste werken uit de hedendaagse Nederlandse klassieke muziek.
Ten Holt vertrok in 1949 na een studie bij de Bergense componist Jacob van Domselaer naar Parijs, om lessen te volgen van Arthur Honegger en Darius Milhaud. In 1954 keerde hij voorgoed terug naar Bergen.

Lange pianostukken

De componist stond bekend om zijn lange pianostukken die uren konden duren, tot wel een etmaal lang. Het was niet ongewoon dat diverse pianisten elkaar tijdens een uitvoering aflosten.
Het werk was vaak gemaakt om gespeeld te worden voor meerdere vleugels. Behalve Canto Ostinato waren bijvoorbeeld ook Lemniscaat (1983) en Horizon (1985) geschikt voor meerdere piano's.
In zijn woonplaats Bergen was in 2008 een driedaags festival ter ere van Ten Holts 85e verjaardag.

zaterdag 24 november 2012

Mooi!

Scroll naar beneden voor een Engelse vertaling.

 Jeg oppdaget plutselig at jeg hadde fått endel spørsmål om hvordan jeg laget blondelykten min.
-Så her kommer en mer detaljert forklaring:
Jeg har brukt:
Gamle blondebrikker/heklebrikker
ballong
tapetlim


 Det er litt sølete å holde på med, så det er lurt å bruke et underlag.
Først dyppet jeg blondebrikkene i limet, slik at de ble gjennomtrukket av lim, og klistret de til ballongen. 
Her har jeg brukt fem blonder. Fire rundt og en under.
Jeg lot de overlappe litt, men tror kanskje ikke det er nødvendig. Det blir nok penere uten, ihvertfall.
Så knyttet jeg en snor til ballongen, og hang den opp til tørk.
Blondene jeg brukte var ganske kraftige, så de trenge omtrent et døgn på å tørke.
Da de var tørre stakk jeg hull på ballongen, og vips:



I discovered that I had received quite a few questions about my lace candleholder, and here is a more detailed description of how you make it.
You need:
Old crochet doilies
A balloon
Wallpaper glue
Soke the doilies in the glue, and stick them on the balloon. 
I used five doilies.
Let the doilies overlap a little bit.
Hang the balloon to dry.
My doilies are quite thick, and needed at least a day to dry.
When its dry you prick the balloon, and voila - you have a beautiful candleholder:)

Waslabel


Boris de ziekenhuiskat

Update van Boris, de ziekenhuiskat.
Ziekenhuiskat Tergooi Hilversum alias Buurtkat Boris
Hoi vriendjes en vriendinnetjes,
Ik voel me vandaag al een stuk beter. Sinds vanmorgen heb ik andere medicatie gekregen en voel ik me alweer een stukje minder duf. Ook ben ik van het infuus af.
Ik heb net zelfs al een stukje gelopen, alhoewel dat nog erg lastig is. Ik heb last van mijn evenwichtsorgaan en voel me nog erg dizzy. Toch ben ik nieuwsgierig naar de wereld om mij heen.
Ik wordt op meerdere momenten per dag via mijn wang gevoerd. Dit gaat aardig goed en vind het ook lekker. Zelf eten lukt nog niet....ik heb namelijk nog erge last van mijn kaak.
Mijn temperatuur is ook al 2 dagen goed. Vanmorgen had ik 38.4, dit is voor een kat prima. Toch vind ik het nog heerlijk om op mijn warmte dekentje te liggen.
Ik krijg ook regelmatig een oogzalfje dit omdat ik door de zwelling mijn oog nog niet helemaal kan sluiten.
Gelukkig wordt er voor mij heel goed gezorgd en ben ik erg blij met alle aandacht. Af en toe spin ik er op los, vooral als ik op hele lekkere plekjes gekriebeld wordt
Wordt vervolgd