Als ik dit schrijf, zit ik volledig zonder stroom en verwarming.
Nee, niet schrikken. Er is geen ramp gebeurd, ik ben niet ingesloten door een blizzard en ik heb keurig op tijd mijn gas en licht betaald. Het is heel simpel: ik krijg een nieuwe elektriciteitsmeter.
Het was van tevoren keurig aangekondigd, geplande tijd: anderhalf uur, en klokslag half 1 gingen de stroom en de verwarming eruit. Ik zat al klaar met een opgeladen laptopaccu, een dekentje en een kop koffie (want ook de senseo zou even plat liggen).
En toen werd het stil.
Wat is er eigenlijk een hoop ruis in huis, realiseerde ik me! Niet eens radio en tv, die kan ik uitzetten. Maar bijvoorbeeld het ventilatiesysteem. Zelfs op de zachtste stand zoemt die zachtjes. Zachtjes. Maar hij zoemt wel. Geluid is altijd aanwezig. Dat merk je pas als je het niet meer hoort!
Nu zoemt alleen de ventilator van mijn laptop. Voor de rest is het heerlijk, ongekend stil.
En opeens moet ik aan vroeger denken, toen er nog geen ventilatiesystemen en zo waren. Ik ben dankbaar dat het er is tegenwoordig, laat dat duidelijk zijn! Maar échte stilte, echt even helemaal primitief niks… Wat zijn we dat ontwend inmiddels…!
Als je dit leest zijn we een kwartier verder en is hij alweer klaar. Nog geen drie kwartier werk, netjes! De ventilator zoemt weer. De koelkast en diepvries in de bijkeuken zijn aangeslagen. De verwarming komt tikkend tot leven. Het gewone 21e eeuwse leven is weer aangebroken. De Flow had ik nog lang niet uit, maar de verplichtingen roepen weer. Als er geen stroom is mogen die even stilliggen.
Eigenlijk iets om over na te denken… Zouden we door al die moderne dingen en mogelijkheden juist meer “moeten”…? Zou zo af en toe een stroomonderbreking bijdragen tot meer onthaasten, terug naar onszelf?
Nee, niet schrikken. Er is geen ramp gebeurd, ik ben niet ingesloten door een blizzard en ik heb keurig op tijd mijn gas en licht betaald. Het is heel simpel: ik krijg een nieuwe elektriciteitsmeter.
Het was van tevoren keurig aangekondigd, geplande tijd: anderhalf uur, en klokslag half 1 gingen de stroom en de verwarming eruit. Ik zat al klaar met een opgeladen laptopaccu, een dekentje en een kop koffie (want ook de senseo zou even plat liggen).
En toen werd het stil.
Wat is er eigenlijk een hoop ruis in huis, realiseerde ik me! Niet eens radio en tv, die kan ik uitzetten. Maar bijvoorbeeld het ventilatiesysteem. Zelfs op de zachtste stand zoemt die zachtjes. Zachtjes. Maar hij zoemt wel. Geluid is altijd aanwezig. Dat merk je pas als je het niet meer hoort!
Nu zoemt alleen de ventilator van mijn laptop. Voor de rest is het heerlijk, ongekend stil.
En opeens moet ik aan vroeger denken, toen er nog geen ventilatiesystemen en zo waren. Ik ben dankbaar dat het er is tegenwoordig, laat dat duidelijk zijn! Maar échte stilte, echt even helemaal primitief niks… Wat zijn we dat ontwend inmiddels…!
Als je dit leest zijn we een kwartier verder en is hij alweer klaar. Nog geen drie kwartier werk, netjes! De ventilator zoemt weer. De koelkast en diepvries in de bijkeuken zijn aangeslagen. De verwarming komt tikkend tot leven. Het gewone 21e eeuwse leven is weer aangebroken. De Flow had ik nog lang niet uit, maar de verplichtingen roepen weer. Als er geen stroom is mogen die even stilliggen.
Eigenlijk iets om over na te denken… Zouden we door al die moderne dingen en mogelijkheden juist meer “moeten”…? Zou zo af en toe een stroomonderbreking bijdragen tot meer onthaasten, terug naar onszelf?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten