De tien geboden voor zelfliefde

Net per mail gekregen. Bron werd helaas niet vermeld.

De 10 geboden voor Zelfliefde 

1. Ik ben die ik ben. Met dit lichaam en met deze geest moet ik het doen. Dit is alles wat ik heb. Ik kan niet meer ruilen. Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; zonder mij, zoals ik op dit moment ben,was de schepping niet volledig. Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan. 

2.Ik hoef niet perfect te zijn. Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan . Perfectie is stilstand en stilstand is dood. Ik leef dus ik maak fouten. Ik mag ook fouten maken. Van fouten leer ik. Sterker nog:ik ben perfect, juist omdat ik de fouten maak die ik maak! Zo houd ik de evolutie op gang. 

3. Ik krijg precies wat ik nodig heb. Alles helpt mij om mijn opdracht op aarde te vervullen- ook de tegenslagen en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten. Als ik dat nu niet zie , zal ik het later wel kunnen zien. Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles nog veel erger had kunnen zijn. 

4. Ik hoef alleen maar volstrekt eerlijk naar mezelf te zijn. Soms moet ik selectief met de waarheid omgaan. Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel. En soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld. Als ik maar niet lieg tegen mezelf; als ik maar weet wat ik doe en waarom. 

5. Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken. Wat de één goedvindt, vindt de ander waardeloos. Er zal altijd iemand zijn die mij bekritiseert; er zal altijd iemand zijn die mij bewondert. Ik moet maar gewoon doen wat ik voel dat ik moet doen. 

6. Ik houd mijn aandacht in het nu. Oude koeien horen in de sloot. Alles is gebeurt omdat het moest gebeuren,het heeft geen zin er over te piekeren. Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie. NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven, want alleen NU gebeurt er echt, in vlees en bloed, wat er gebeurt! Gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van nuttige herinneringen, best maar ik ga niet zeuren. 

7. Ik houd mijn aandacht hier. Hier is mijn lichaam , dus hier ben ik . Hier is de belangrijkste plek op aarde ! Alleen hier kan ik werkelijk zien , ruiken , horen , voelen , proeven- hier klopt mijn hart, hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren onder mijn vel. Ik ga niet zweven, geen twee dingen te gelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half. Ik ga me niet nodeloos druk maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij elders. Ik ben hier . 

8. Iedereen mag van mij genieten op zijn/ haar eigen wijze. Ik ben hier nodig. Anderen leren van mij , ik leer van anderen. Maar hoe , dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten. Ik laat iedereen zijn/haar oordeel over mij; positief of negatief. Ik mag genieten van complimenten. Ik kan ook kritiek incasseren. En ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren. 

9. Ik hoef niet bang te zijn. Ik houd mijn angsten kritisch tegen het licht. Lijdt een mens niet het meest onder het lijden dat hij vreest ? Ik wacht rustig af en ik bereid me voor, maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren. Dat vind ik zonde van de tijd. We zien wel ! Als alles goed gaat , heb ik gelukkig niet vergeefs geleden. En als er wel iets akeligs gebeurt, heb ik tenminste niet vooraf geleden. 

10. Ik houd ontzettend veel van mezelf. Daarom kan ik ook van andere mensen houden. Net zoals ik houd van dieren, planten , bomen, rotsen. En alles houd van mij. De stoel waarop ik zit , houd van mij. Het tijdschrift dat ik in mijn handen heb, houdt van mij. De zon bemint mij, de maan ook. Alles is Liefde en ik ben er een deeltje van.  

Praatje pies en poep

De WC trok vrijdag niet goed door, ik kreeg het knopje niet ingedrukt. Dekseltje eraf gehaald, en de boel zag er nogal gammel uit met een boel goedkope plastic, maar het leek daarna wel weer te werken.
Gisteravond blééf hij echter doorstromen. Ik heb het kraantje maar dichtgedraaid, doe die alleen open als het moet en voor de rest moeten emmers water het werk doen. Onhandig. Dus heb ik de woningbouw gebeld.
Die wilden wel komen, maarrrrr... Het "systeem lag plat" en ze konden geen reparaties opnemen! Goh... Hoe deden we dat ook weer voor de automatisering...?
Maar zojuist belden ze: morgenmiddag kunnen ze langskomen

Toch wel iets om bij stil te staan. Opeens is een doorspoeltoilet best wel een luxe...!  

Ach, zo leer je dingen weer waarderen die zo vanzelfsprekend zijn geworden!

Ik heb de jongens geïnstrueerd voor de grote boodschap een papiertje in de pot te leggen, dat spoelt (lees: emmert) wat makkelijker door. Op straffe van zélf de pot schoonmaken...!  
Tot overmaat van ramp heeft de hond bij ex ander eten gekregen dit weekend. Daar reageert ze altijd erg overgevoelig op. En ja, hoor, vannacht heeft ze de hele gang volgescheten
Dit heeft ze wel vaker, en dan schuif ik er Imodium in. Dan poept ze wel even niet meer, maar jullie willen niet weten wat voor dampen ze verspreidt...! Met een frequentie van gemiddeld 1 per minuut zet ze de kamer blauw...

Dit duurt zelden langer dan een etmaal, en het is mooi weer dus het raam kan wagenwijd open...! 

Roze cavia's

Ik heb ze inmiddels anderhalve week, de caafjes ;). Twee beertjes van een jaar oud. En vooral dankzij de enorme inzet van oudste zoon is met name Brownie al redelijk tam geworden!

Gisteren op de markt heb ik flink verse groente ingeslagen. Komkommer, paprika, witlof... Ik had nog worteltjes in de koelkast. De heren kunnen voorlopig weer vooruit.

De caafjes zaten tijdens het verschonen van hun hok in hun reismandje bij jongste op schoot, die ze nu eindelijk ook kon aaien en zich verbaasde over de pies-en-poepfrequentie van de heren. En inderdaad, we hadden het al eerder opgemerkt, maar ze vreten als termieten en aan de andere kant komt het er even hard weer uit...! Dat leverde huiverreacties op bij de jongens, maar ik moet bekennen dat caviapoep minder erg is dan hondenpoep. Ook eten ze af en toe hun poepjes weer op (is normaal) en dat scheelt ook weer. Al poepend en piesend peuzelden ze van het Almeerse sufferdje dat ik op de bodem had neergelegd om natte pootjes te voorkomen (dat mag, zegt degrotecavia.nl). 

Dat hooi is wel iets heel moois!

Het hooi van de vorige baasjes is inmiddels op, maar het baaltje hooi van de supermarkt was groener en rook sterker. Een heerlijke geur! Waar ik vroeger super-allergisch voor was (goh, waar zou de term "hooikoorts" toch van komen...) maar daar ben ik overheen gegroeid. Net als over mijn cavia-allergie, godzijdank!

Door het gedroogde gras vind je nog allerlei andere plantjes, die vaak niet meer te identificeren zijn, maar het ruikt zalig, naar zomer! De heren vinden het hooi ook zo ontzettend lekker! Mind you, in de Kampioen van deze maand stond een column over een caaf die in de auto werd vervoerd in een kartonnen doos. Die vreten ze dus op, he...?  
En ja, die caaf ontsnapte dan ook, tot verbijstering van zijn baasje.

De heren waren uitbundig van vreugde van al dat verse hooi! Vooral Blackie nam een duik à la Dagobert Duck in zijn geldpakhuis! Tja, het geluk zit 'm in de kleine dingen (zoals grote bergen hooi), en caafjes hebben dat donders goed door...!

Mede dankzij eerder genoemde site van De Grote Cavia heb ik inmiddels ook geleerd dat caavjes hun eigen geluid hebben. Zo zou een langgerekt "prrrrrrrrrrrrrrrrrr" overeenkomen met een oneerbaar voorstel. Tot mijn verbijstering komt dat geluid steeds vaker uit het hok...! Maar het waren toch beertjes (=herencaafjes)? Ik heb dus vermoedelijk twee gaycaavjes. Met een leven als een luis op een zeer hoofd. Een verrukkelijke berg hooi om in te popcornen (zo wordt de sprong van een enthousiaste caaf genoemd), een royaal en gevarieerd voedselaanbod, meerdere eetbakjes om door de kooi heen te kunnen trappen... Wat een cavialeven!

Er wordt steeds vaker tevreden gepruttelt en gebabbeld (een ingetogen "wietwietwietwietwiet", dat duidt op een uitbundig ZEN-gevoel). Af en toe wordt het onderbroken door dat PRRRRRRRRRRRRRRRRR, dat dus betekent: "Hey, lekker ding!"

Huisvlijt

Boerderijtje in Lunteren

Boeddha

Foto van afgelopen zaterdag.

Het beeld heb ik eind 2008 bij Overvecht weggehaald. Het was beschadigd (hoofd lag eraf) en zwaar afgeprijsd, maar toch nog een aardig bedrag en ik had net gehoord dat ik een belangrijk stuk werk zou gaan verliezen, dus niet zo heel erg koopgeil. Na drie weken eromheen draaien heb ik 'm toch maar gekocht. Toen ik de kar met het beeld (zwaar!) naar de kassa duwde, werd ik aangesproken door een verkoopster, die zo blij was dat iemand het beeld meenam! Ze zouden hem die middag weggooien en dat vond ze zo erg... Toen wist ik dat het het geld méér dan waard was...!

Cavia

Over de nieuwe cavia's die afgelopen woensdag hier binnen kwamen... Waarom zijn die diertjes toch zo schichtig, vroeg ik me af... Ik heb na veel gegoogle en gepraat met deskundigen besloten de nachthokjes uit de kooi te halen. Alleen een houten tunneldingetje blijft erin. Vervolgens heb ik oudste (14) carte blanche gegeven om de stresscaavjes proberen te temmen. Dat lukte wonderlijk goed!

Nee, Blackie & Brownie zijn nog steeds niet op te pakken, maar ze laten zich al wel aaien, zonder meteen als paranoide psycho's door de kooi te schieten...!

Zondag in de tuin

Het is 7 maart, het is fris, maar in mijn luwe volkstuin is het heerlijk in het zonnetje! Ik tik dit op mijn telefoontje en geniet! 

En dan de cavia's.
Want die heb ik woensdag een nieuwe kooi gegeven die veel opener is dan die akelige plastic bak, maar ze zijn zo schichtig... Jammer is dat. Geduld dan maar.

Ze zijn best grappig om te zien. Lekkere hobbezakken! De ene heeft een langharige kont en is verder kortharig, het is geen gezicht! Maar om ze goed te kunnen verzorgen moet ik ze toch kunnen vastpakken en dat is lastig. 

Zo... Het wieden zit erop. De bollen staan nog amper boven de grond (in oktober geplant) en de grond is nog steeds hard bevroren, maar de zon is al sterker. Laat het voorjaar maar komen! 

Nieuwe huisgenootjes

Lieve mensen, wat heb ik vandaag genoten van het weer!!! De wind was nog fris, maar als je rondloopt voel je dat niet!

Even iets heel anders. We willen al een tijdje een cavia (vooral omdat oudste erdoor is geobsedeerd), maar ik heb toch een boel ja-maren. Eerst mijn allergie. Als kind kon ik werkelijk doodziek worden van cavia's (en konijnen). Maar ik groeide er over heen. Toen ik vorig jaar ergens logeerde waar een cavia was, reageerde ik niet meer.
Caviabezittende vriendinnen verzekerden me dat ik een caavje af en toe best een weekend alleen kon laten, als ik ze genoeg voer gaf. En met vakanties? Ik heb ontdekt dat er cavia-opvang is, maar je zou ze ook mee kunnen nemen.

En opeens was daar een advertentie op Marktplaats. Van een echtpaar dat wegens financiële problemen afstand moest doen van een boel dingen. Zoals de cavia's, want ja, die kosten ook geld. Met bloedend hart namen ze afscheid van hun diertjes... Ik voelde me wel bezwaard, het deed ze echt verdriet. Maar tegelijkertijd weet ik dat het heel dapper is van die mensen omdat ze bereid waren enkele heel moeilijke beslissingen te nemen om uit hun situatie te komen. Daar heb ik respect voor. Heel diep respect.

Ik had oudste zoon meegenomen met een smoes: ik vertelde hem dat ik een doos moest ophalen waar kwetsbare dingen inzaten, en dat die misschien kapot gingen, tenzij iemand die doos vasthield terwijl ik reed. Je had zijn blik moeten zien toen we bij die mensen binnen kwamen en hij de caviaatjes zag!

Het zijn twee kerngezonde beertjes van een jaar oud. Ze vreten, geheel à la cavia, de oren van je kop en zijn wel wat schichtig, maar niet extreem schuw. De kartonnen doos die als tijdelijk nachthok dient, is al het halve hok doorgesleept, de meegeleverde schaaltjes voor het voer gaan vervangen worden door zware aardewerk bakjes (caavjes houden graag foodfights), er komt een ruif voor het hooi, en ik denk dat ik de kooi zélf ook ga vervangen voor iets meer open (ze hebben nu een nogal dichte plastic bak).

We hebben de heren ook een nieuwe naam gegeven. Na lang overleg hebben we de suggestie van jongste zoon aanvaard. Dus heet de ene caav nu Blackie en de andere Brownie.