woensdag 3 maart 2010

Nieuwe huisgenootjes

Lieve mensen, wat heb ik vandaag genoten van het weer!!! De wind was nog fris, maar als je rondloopt voel je dat niet!

Even iets heel anders. We willen al een tijdje een cavia (vooral omdat oudste erdoor is geobsedeerd), maar ik heb toch een boel ja-maren. Eerst mijn allergie. Als kind kon ik werkelijk doodziek worden van cavia's (en konijnen). Maar ik groeide er over heen. Toen ik vorig jaar ergens logeerde waar een cavia was, reageerde ik niet meer.
Caviabezittende vriendinnen verzekerden me dat ik een caavje af en toe best een weekend alleen kon laten, als ik ze genoeg voer gaf. En met vakanties? Ik heb ontdekt dat er cavia-opvang is, maar je zou ze ook mee kunnen nemen.

En opeens was daar een advertentie op Marktplaats. Van een echtpaar dat wegens financiële problemen afstand moest doen van een boel dingen. Zoals de cavia's, want ja, die kosten ook geld. Met bloedend hart namen ze afscheid van hun diertjes... Ik voelde me wel bezwaard, het deed ze echt verdriet. Maar tegelijkertijd weet ik dat het heel dapper is van die mensen omdat ze bereid waren enkele heel moeilijke beslissingen te nemen om uit hun situatie te komen. Daar heb ik respect voor. Heel diep respect.

Ik had oudste zoon meegenomen met een smoes: ik vertelde hem dat ik een doos moest ophalen waar kwetsbare dingen inzaten, en dat die misschien kapot gingen, tenzij iemand die doos vasthield terwijl ik reed. Je had zijn blik moeten zien toen we bij die mensen binnen kwamen en hij de caviaatjes zag!

Het zijn twee kerngezonde beertjes van een jaar oud. Ze vreten, geheel à la cavia, de oren van je kop en zijn wel wat schichtig, maar niet extreem schuw. De kartonnen doos die als tijdelijk nachthok dient, is al het halve hok doorgesleept, de meegeleverde schaaltjes voor het voer gaan vervangen worden door zware aardewerk bakjes (caavjes houden graag foodfights), er komt een ruif voor het hooi, en ik denk dat ik de kooi zélf ook ga vervangen voor iets meer open (ze hebben nu een nogal dichte plastic bak).

We hebben de heren ook een nieuwe naam gegeven. Na lang overleg hebben we de suggestie van jongste zoon aanvaard. Dus heet de ene caav nu Blackie en de andere Brownie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten