zondag 28 maart 2004

Dierenarts

Maandagochtend 9 uur - het is zover. Onze hond wordt gesteriliseerd.

Een hond is gemiddeld 2x per jaar loops, zij maar 1x per jaar. Dat lijkt handig, maar wat was ze er elke keer ziek van... Al een week voor haar rode vlag uithing kotste en kwijlde ze onafgebroken (ze is een boxer...) en de eerste week van de loopsheid was ze er niet beter aan toe.

Problemen met reuen hadden we gelukkig niet, geheel tegen de natuur in accepteerde onze anders zo vriendelijke boxer geen hond om haar heen. Als er een hondenklooster had bestaan, zou ze een perfect nonnetje zijn geworden!

Steriliseren is een behoorlijk ingrijpende operatie, en omdat zij maar eens per jaar loops was, heb ik het aanvankelijk op de lange baan geschoven. Maar elk jaar opnieuw hadden wij, en vooral zij, meer dan 3 weken last ervan. Eerst alles onderkwijlen en kotsen, dan 3 weken "menstrueren", wat behoorlijk vies was (er bestaan speciale loopsheid-broekjes maar die rukte ze telkens van haar kont, ze mocht daarom 3 weken de bench niet uit), elke dag moesten haar dekentjes verschoond worden, en ze voelde zich zéér ongesteld (na een week PMS).

We hebben de knoop doorgehakt. De dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt. En morgen gaat "het kippenhok" eruit. Maar we zijn er nog niet. Nog éénmaal moet zij lijden, en dan is ze er vanaf. Maar och, wat lijdt ze, nú al! Vanaf zondagavond 18 uur mocht ze niks meer eten. Heel frustrerend als je gewend bent rond half 8 's avonds een bak voer te krijgen!

Uren lang liep ze heen en weer te drentelen: "Waarom krijg ik niks? Ik snap het niet!" Vervolgens begonnen haar (toch al gevoelige) darmen te kraken en te knersen. Vanwege diezelfde gevoelige darmen begon ze later op de avond slijm over te geven en tegelijk stevig te ruften. En ik kan niks doen om haar te helpen, ze moet nuchter zijn!

Maandag wordt ze dan geopereerd. In de tussentijd zal ik haar (alweer vieze) dekentjes goed wassen. En dan volgt een vervelende herstelperiode. Ze mag niet rennen, spelen en in de sloot zwemmen. Ze moet een kap op haar kop zodat ze de hechtingen niet kan losbijten.

Sorry, lief boxertje van me, ik kan het je niet uitleggen want je snapt het toch niet. Maar ik beloof je: als dit achter de rug is, ben je ook van die ellendige loopsheid af, waardoor je je elk jaar een volle maand zo rot voelt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten