Al vele jaren geleden heb ik dit al eens willen doen: verblijven in/bij een klooster. Niet omdat ik zo vroom katholiek ben opgevoed, of omdat ik het katholieke geloof volg, maar het trekt me toch. Een soort spiritueel centrum, waar alles weer even op de plek valt.
Ik heb jaren in Hilversum gewoond, zo ongeveer naast het (nog steeds actieve) klooster De Stad Gods, en daar komt mijn fascinatie eigenlijk vandaan. Er ging zo'n rust vanuit... Opeens leken hedendaagse dingen niet meer belangrijk.
Nee, niet schrikken, ik heb echt geen zin in een habijt ;) en ook niet in een gelofte van armoede. Ook wil ik me absoluut niet aan één religie o.i.d. binden, maar de eenvoud en het tijdloze van het klooster trekken me.
Een verblijf in een klooster is geen goedkope Bed & Breakfast. Ik denk dat een gemiddelde vakantieganger steigert van de do's en don'ts die vastzitten aan een kloosterverblijf. Sommige kloosters verlangen minstens één, soms meer maal aanwezigheid bij hun diensten (al gauw vijf per dag). Nou valt dat in de Priorij Emmaus nog mee, daar wordt geen aanwezigheid geëist. Maar de poort gaat hier om 21 uur onherroepelijk dicht, dus wie nog even lekker wil stappen in downtown Maarssen, of Utrecht, heeft een probleem. Verder is het toilet centraal gelegen op de gang en de douche alleen op de benedenverdieping. Ook al iets waar veel mensen moeite mee hebben.
Maar kijk eens wat je wel krijgt...! Een verblijf in een flinke kamer met wastafel, een comfortabele werktafel, verwarming, enkele stopcontacten, goede lampen... Sterker nog: het is hier een klein museumpje!
Ik verblijf momenteel in een kamer die rechtstreeks uit de degelijke jaren zestig afkomstig is. Het bed is exact hetzelfde bed waar ik als ouder kind in sliep (en dat destijds ook tweedehands was). Geen dekbed, maar een stapeltje dekens (verdomd, die ene deken is ook uit mijn jeugd!) en een stapeltje kraakheldere lakens, waarmee ik oldskool een bed moet opmaken... Een laken over het matras, een laken onder de dekens... Ik ben opeens minstens 35 jaar terug in de tijd!
Geen spaarlampen hier, maar gloeilampen. Van die doorzichtige, met zichtbare gloeidraden. En die zitten weer in hanglampen en schemerlampen die van ver voor het Ikeatijdperk stammen. Ohhh... Als ik rijk was kocht ik al die lampen op!
Er zijn twee fauteuils. Ik herkende ze direct "van oma en oma". Beigekleurige bekleding, zwartgelakt frame. Jéé, waar hebben ze die vandaan? Ik realiseer me meteen dat die stoelen er al minstens 40-50 jaar moeten staan, precies de tijd dat oma en opa zaliger ze ook moeten hebben aangeschaft.
De ontvangst is gastvrij. Driemaal daags staat er een dienblad met koffie of thee in een thermoskan voor de deur. De maaltijden gebruik ik in de priorij. Vanavond was dat heerlijk vers brood met vleeswaren en kaas, een pot thee, en een zelfgemaakt bladerdeegpasteitje met een restje macaroni.
Zaterdag schijnt het baggerweer te worden, maar ik ben van plan na het ontbijt (8:30) een stuk te gaan wandelen. Ook wil ik een gebedsdienst met zang meemaken. Niet om me te laten bekeren, maar omdat het zo meditatief is. Ik heb vanavond voor het avondeten al een korte dienst meegemaakt. Het ontroerde me, de breekbare zang van de paar nonnen die er waren, in de sobere kerk van de priorij.
Ik ga zo de luiken voor de ramen doen. En dan slapen. Het is niet helemaal stil want ik zit vlakbij het spoor en de A2, geloof ik. Maar ik zit wel op een heel bijzondere lokatie: bijna direct aan de Vecht, op een oud landgoed, in een villakamer die men ergens in de jaren zestig tamelijk conservatief heeft ingericht en sindsdien in dezelfde staat is gebleven. En dat vind ik prachtig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten