Wij houden van Oranje

"Onze jongens" hadden het toch mooi gered tot de finale! En zoiets deed me meteen denken aan 1974, toen ik met de hele familie bij oma voor de buis zat (gek genoeg heb ik geen idee meer waar ik in '78 zat). En aan '88, toen we het EK wonnen. 
Toen hoorde ik dat er op het Stadhuisplein van Almere een tv-scherm zou komen! Ik sprak daar af met wat mensen, natuurlijk uitgedost in oranje  

Wat was ik blij dat ik erheen ben gegaan! Het was echt supergezellig, al was het grote scherm nogal vaag, en konden we elkaar amper verstaan soms, maar we stonden daar ook met maar één doel: niet kletsen, maar Oranje naar de beker positiefdenken!

Er was flink security aanwezig, om te zorgen voor geen enkele wanklank. En er werden zoveel oranje bidonnen vol water uitgedeeld dat ik begon te denken aan de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van de vijf broden en twee vissen (of waren het twee broden en vijf vissen?) uit de Bijbel. Alle rangen, standen, maten en rassen stonden door elkaar, het was supergezellig en nog superder spannend.

Dat de scheids niet bepaald onpartijdig was, was een feit. Maar een feit was ook dat de Spanjaarden net iets te sterk voor ons waren. Oranje is wel strijdend ten onder gegaan. Tegen zo'n dichtgetimmerde verdediging viel niets te beginnen. En Oranje hield het wel mooi vol tot het laatste momentje verlenging.

Nee, blij was ik natuurlijk niet, maar wel trots dat "onze mannen" echt bléven doorknokken, hun best bleven doen. Bert mag trots zijn op zijn jongens. Nog nooit heb ik zoveel gevloekt, geschreeuwd en gescholden in het openbaar. Maar ook: aangemoedigd en het Wilhelmus gezongen ;) en genoten van de sfeer.

En toen de bijl viel, vlogen we elkaar in de armen. Een mooi moment. Want "we" hadden dan wel verloren maar wat waren "we" eensgezind! Na thuiskomst las ik deze tweet via-via: "YES!!! WE ZIJN TWEEDE VAN DE WERELD!!! WIJ!!! Wie had dat gedacht maanden geleden!" Mooi moment.   

Zelfs als Oranje verliest kan de beker nog héél erg halfvol zijn...!