Alanya - vandaag

Over vandaag kan ik kort zijn: héérlijk niks gedaan. Vanmorgen een wandelingetje, daarna uitgebreid strandhangen. De zon ging net voor zevenen onder en daar heb ik ontzettend veel foto’van gemaakt, zo mooi! Later in de middag is de zon ook niet meer zo sterk, al staat die in een strakblauwe hemel.

Tegen zonsondergang zijn er bijna geen toeristen meer en komen de échte Turken op het strand. Wandelen, vissen…

Heb nog wat gepraat met de man van het hotelwinkeltje over zijn werk hier en het verschil tussen Turks en West-Europees (Turkse taal kent heel veel vervoegingen). Op het strand, waar je ook kon lunchen, een heel gesprek gehad met de neef van de baas (beide zijn Koerden, zei hij). Het ging wat moeizaam omdat zijn Duits en Engels wat rammelde, maar het werd toch best een leuk gesprek. Ze werken heel hard, doen meerdere taken in het hotel en maken heel lange dagen, merkte ik. Je ziet ook telkens dezelfde gezichten.

Het was geen “opdringerig slijm-praatje” maar echt een serieus gesprek. Heel boeiend!

Bij het diner werd ik geadopteerd door een vrolijke Poolse (haar man, die alleen Pools sprak, vond het maar zozo, denk ik) die me meteen claimde voor de rest van de diners. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik niet aan vaste eettijden doe, maar daar wou ze niks van weten.