dinsdag 30 oktober 2012
TV
Dilemma. Kijken we vanavond Tussen Kunst En Kitsj, The Voice Of Holland of Mamma Mia...? #luxeprobleem
Pompoen
Wie pompoenen wil snijden voor halloween of st.maarten: deze is echt bloedjesimpel en toch geweldig!
Nijenhuis
Vandaag mooi dagje Kasteel Nijenhuis in Wijhe/Heino. Met beeldentuin en schilderijen/kunstexpositie (bijzonder gemeleerd qua stijl en tijdstip) in het kasteel. uitje van de schilderclub! Was echt een succes, want mooie dingen gezien, nieuwe indrukken opgedaan, mezelf suf gefotografeerd (vooral aan het park met de herfstkleuren en de doorkijkjes :D) en de leden van de schilderclub beter leren kennen!
Zelf drop maken
Hier ga ik eens iets mee doen...! :-) Of ijs van Dropshot... (kwijl kwijl kwijl!)
Dropveters of trekdrop, Hollandse of Engelse, zoet of zout. Iedere Nederlander heeft zo wel zijn eigen favoriet. Jaarlijks eten wij zo’n 30 miljoen kilo aan drop uit de winkels. Maar wist je al dat je drop gemakkelijk zelf kunt maken?
500 ml water
6 theelepels bruine suiker
1 theelepel salmiakpoeder (zoet of zout)
2 blaadjes gelatine
6 eetlepels tarwebloem
Doe het zoethoutextract in een pan zonder deksel en laat het dampen totdat je ongeveer 100 milliliter (twee kopjes espresso) overhoudt. Voeg vervolgens de bruine suiker en een theelepel salmiakpoeder aan het extract toe. Laat het pannetje op een zacht vuurtje staan en roer het af en toe door.
Doe ondertussen de gelatinevellen in een bakje water en laat dit ongeveer 5 minuten weken. Maak ook een mengsel van 6 theelepels tarwebloem en een scheutje water.
Als laatste stap voeg je de geweekte gelatinevellen en het bloempapje aan het zoethoutextract toe. Blijf roeren om klonten te voorkomen. Wanneer het een glad en gebonden mengsel is, giet je het op een ingevet stuk aluminiumfolie. Laat het een paar dagen staan tot het uitgehard is.
Zelf drop maken
Wat?
2 stokjes zoethout500 ml water
6 theelepels bruine suiker
1 theelepel salmiakpoeder (zoet of zout)
2 blaadjes gelatine
6 eetlepels tarwebloem
Hoe?
Snijd de zoethout in kleine blokjes en doe ze in een kleine pan met het water. Breng het geheel aan de kook. Giet het zoethoutwater na ongeveer 5 minuten koken door een zeef en vang het water op. Zo houd je alleen het extract over.Doe het zoethoutextract in een pan zonder deksel en laat het dampen totdat je ongeveer 100 milliliter (twee kopjes espresso) overhoudt. Voeg vervolgens de bruine suiker en een theelepel salmiakpoeder aan het extract toe. Laat het pannetje op een zacht vuurtje staan en roer het af en toe door.
Doe ondertussen de gelatinevellen in een bakje water en laat dit ongeveer 5 minuten weken. Maak ook een mengsel van 6 theelepels tarwebloem en een scheutje water.
Als laatste stap voeg je de geweekte gelatinevellen en het bloempapje aan het zoethoutextract toe. Blijf roeren om klonten te voorkomen. Wanneer het een glad en gebonden mengsel is, giet je het op een ingevet stuk aluminiumfolie. Laat het een paar dagen staan tot het uitgehard is.
Variaties
Met salmiakpoeder of Drop shot (drankje) verander je ijs of je favoriete meringue-recept al snel in een droptoetje. Ook is het mogelijk om bepaalde soorten drop gewoon in een cake mee te bakken. En wist je al dat drop schaafsel heerlijk smaakt op een chocoladereep?vrijdag 26 oktober 2012
De laatste dag alweer...
Gisteren naar Lisieux geweest, daarna in het zonnetje op het strand van Deauville. Vandaag winderig, koud en bewolkt. Hypermarkt afgestruind op zoek naar dingen die we thuis niet hebben, zoals gekleurde vulpeninktvullingen, eekhoorntjesbrood en kastanjesmeersel voor op brood. Morgen terug naar het thuisfront. Jammer, maar such is life. Hopelijk kom ik hier nog eens terug! 
Lisieux
Net Chico nog even uitgelaten. Die was onrustig en inderdaad, moest nog even ergens een ei kwijt... Met de zaklamp door de Normandische weiden gewandeld om 1 uur 's nachts...
In één van de naburige boerderijen woont trouwens een vermoedelijke broer van Chico...! En daar tegenover weer een vermoedelijk neefje!
Vandaag schitterend weer. De basiliek van Lisieux bezocht, daarna een verbrandde kop gehaald op het strand van Deauville, waar ik op mijn portable visserskrukje mijn autobio van Theresia de Lisieux las.
Vroeg terug naar het appartementje, en net dus weer wakker gemaakt door een hengelendeChico, die vanavond mogelijk niet goed was uitgelaten.
Er staat nu opeens ook een stevige wind en het motregent wat...
In één van de naburige boerderijen woont trouwens een vermoedelijke broer van Chico...! En daar tegenover weer een vermoedelijk neefje!
Vandaag schitterend weer. De basiliek van Lisieux bezocht, daarna een verbrandde kop gehaald op het strand van Deauville, waar ik op mijn portable visserskrukje mijn autobio van Theresia de Lisieux las.
Vroeg terug naar het appartementje, en net dus weer wakker gemaakt door een hengelendeChico, die vanavond mogelijk niet goed was uitgelaten.
Er staat nu opeens ook een stevige wind en het motregent wat...
woensdag 24 oktober 2012
Tourschema doet dopingzorgen even vergeten
De wielerwereld probeerde woensdag de blik weer op de toekomst gericht te krijgen in een week waarin Lance Armstrong definitief werd gestript van zijn zeven tourzeges. 'Doping is de vijand, niet het wielrennen, laat staan de Tour', sprak tourdirecteur Christian Prudhomme bij de presentatie van het routeschema van de 100e editie in Parijs.
Daarin vormen de twee beklimmingen van Alpe d'Huez op één dag en de avondlijke aankomst in Parijs de opmerkelijkste zaken.
De 100e Tour begint op 29 juni op Corsica met een rit in lijn. Geen proloog, geen openingstijdrit en dus een kans voor de sprinters om de gele trui te veroveren. Met name voor Argos-Shimano biedt dat perspectieven met de Duitse sprinters Marcel Kittel en John Degenkolb. Mits de ploeg natuurlijk wordt toegelaten met een wildcard of deel uitmaakt van de WorldTour. 'Daar hebben we alle vertrouwen in', liet teambaas Iwan Spekenbrink weten.
Na 3 dagen op het eiland verhuist de karavaan naar Nice. Van daaruit gaat het via de Pyreneeën naar de westkust, daarna onder Parijs door naar de Alpen. Op 21 juli is de finish op de Champs-Elysées. Die vindt voor de eerste keer plaats in de avonduren.
Met twee keer de beklimming van Alpe d'Huez op één dag krijgt de jubileumeditie in de slotweek een spectaculair hoogtepunt. De Tour van 2013 telt twee individuele tijdritten en een ploegentijdrit, meteen na aankomst op het vasteland in Nice. Er zijn vier aankomsten bergop met de laatste, naar Semnoz, op de voorlaatste dag. Daarmee wijkt de Tour af van het gebruikelijke patroon. Meestal stond op de voorlaatste dag een lange tijdrit op het programma. 'Een leuk nieuwigheidje', vond Bauke Mollema, een van de Raborenners die vorige week zijn hoofdsponsor zag afhaken. 'Ook twee keer Alpe d'Huez op één dag is heel speciaal, zeker voor de Nederlandse wielerfans.'
De klimmers worden op de achtste dag voor het eerst getest met een Pyreneeënrit naar Ax-3 Domaines. De dag erna volgt een rit met vijf beklimmingen naar Bagnères-de-Bigorre. Op de nationale feestdag 'Quatorze Juillet' (14 juli) is de aankomst op de mythische berg Mont Ventoux. Wout Poels van Vacansoleil-DCM, de pechvogel van de afgelopen Tour, twitterde enthousiast vanuit Parijs: 'Mooi parcours, krijg er kippenvel van.'
De 100e Tour blijft geheel binnen de landsgrenzen van Frankrijk. Ook dat is jaren geleden.
De 100e Tour begint op 29 juni op Corsica met een rit in lijn. Geen proloog, geen openingstijdrit en dus een kans voor de sprinters om de gele trui te veroveren. Met name voor Argos-Shimano biedt dat perspectieven met de Duitse sprinters Marcel Kittel en John Degenkolb. Mits de ploeg natuurlijk wordt toegelaten met een wildcard of deel uitmaakt van de WorldTour. 'Daar hebben we alle vertrouwen in', liet teambaas Iwan Spekenbrink weten.
Na 3 dagen op het eiland verhuist de karavaan naar Nice. Van daaruit gaat het via de Pyreneeën naar de westkust, daarna onder Parijs door naar de Alpen. Op 21 juli is de finish op de Champs-Elysées. Die vindt voor de eerste keer plaats in de avonduren.
Met twee keer de beklimming van Alpe d'Huez op één dag krijgt de jubileumeditie in de slotweek een spectaculair hoogtepunt. De Tour van 2013 telt twee individuele tijdritten en een ploegentijdrit, meteen na aankomst op het vasteland in Nice. Er zijn vier aankomsten bergop met de laatste, naar Semnoz, op de voorlaatste dag. Daarmee wijkt de Tour af van het gebruikelijke patroon. Meestal stond op de voorlaatste dag een lange tijdrit op het programma. 'Een leuk nieuwigheidje', vond Bauke Mollema, een van de Raborenners die vorige week zijn hoofdsponsor zag afhaken. 'Ook twee keer Alpe d'Huez op één dag is heel speciaal, zeker voor de Nederlandse wielerfans.'
De klimmers worden op de achtste dag voor het eerst getest met een Pyreneeënrit naar Ax-3 Domaines. De dag erna volgt een rit met vijf beklimmingen naar Bagnères-de-Bigorre. Op de nationale feestdag 'Quatorze Juillet' (14 juli) is de aankomst op de mythische berg Mont Ventoux. Wout Poels van Vacansoleil-DCM, de pechvogel van de afgelopen Tour, twitterde enthousiast vanuit Parijs: 'Mooi parcours, krijg er kippenvel van.'
De 100e Tour blijft geheel binnen de landsgrenzen van Frankrijk. Ook dat is jaren geleden.
(waarom er zo'n groot wit stuk onderaan hangt...? Geen idee!) dinsdag 23 oktober 2012
Pointe du Hoc
Al 68 jaar een plek waar de gruwelijkheden van WW2 nog zéér duidelijk te zien zijn. Indrukwekkend!
Vandaag
Geen foto, want andere camera gebruikt. Vandaag helaas minder mooi weer, mist en motregen... Toch hebben we de invasiestranden bezocht en veel gezien!
Tochten over enge glibberige modderweggetjes, maar het was het waard! De jongens waren erg onder de indruk en ik ook!
Morgen maar wachten of het weer mist. Indien niet, dan gaan we naar Étretat en Fécamp, met spectaculaire rotskusten. En anders misschien naar de basiliek van Lisieux, gewijd aan één van mijn favoriete heiligen, Thérèse de Lisieux (nee, ik ben toch niet katholiek ).
Tochten over enge glibberige modderweggetjes, maar het was het waard! De jongens waren erg onder de indruk en ik ook!
Morgen maar wachten of het weer mist. Indien niet, dan gaan we naar Étretat en Fécamp, met spectaculaire rotskusten. En anders misschien naar de basiliek van Lisieux, gewijd aan één van mijn favoriete heiligen, Thérèse de Lisieux (nee, ik ben toch niet katholiek
).Houlgate
Ik kan weer wat van mijn bucket list schrappen Ik heb vandaag namelijk op het strand van Houlgate gelopen en die prachtige villa's van dichtbij mogen zien!
Ik heb vandaag namelijk op het strand van Houlgate gelopen en die prachtige villa's van dichtbij mogen zien!vrijdag 19 oktober 2012
Vlieg
Eeeew, Chico...!
We hadden een dikke vette bromvlieg in de kamer en Chico dacht opeens dat hij een kat was, hij MOEST die vlieg pakken! En het lukte hem nog ook, na een uurtje bokkesprongen. Hij at 'm op met huid en haar!
Maar nu ligt er een klein minikotsje in de kamer, met daarin stukjes dikke vette bromvlieg...
Maf beest :D
We hadden een dikke vette bromvlieg in de kamer en Chico dacht opeens dat hij een kat was, hij MOEST die vlieg pakken! En het lukte hem nog ook, na een uurtje bokkesprongen. Hij at 'm op met huid en haar!
Maar nu ligt er een klein minikotsje in de kamer, met daarin stukjes dikke vette bromvlieg...
Maf beest :D
donderdag 18 oktober 2012
Recensie Frankenweeny
Recensie Frankenweenie
Frankenweenie, de gloednieuwe (re)animatiefilm van regisseur Tim Burton, draait vanaf deze week overal de bioscoop (in 3D). Een geslaagd eerbetoon aan oude horrorfilms? Tijd voor een recensie!
Eindelijk draait er weer een animatiefilm van Tim Burton in de bioscoop. De regisseur concentreerde zich de voorbije jaren op liveactionfilms zoals Dark Shadows, Alice in Wonderland en Sweeney Todd, maar keert zeven jaar na Corpse Bride terug naar zijn roots.
Het is niet alleen een terugkeer naar animatiefilms geworden, maar ook een terugkeer naar een onderwerp dat Tim Burton al eerder verkende. Frankenweenie is namelijk gebaseerd op zijn gelijknamige korte film uit 1984, waarin een ontroostbare jongen stiekem zijn dode hondje opnieuw tot leven brengt. Dat betekent dat de inhoud flink wat aangevuld moest worden met extra personages en verhaallijnen – meteen ook het enige knelpunt van de film. Niet alle personages werden immers even goed uitgewerkt en sommige motieven en handelingen kregen geen gevolg in het verhaal, wat af en toe vreemde beslissingen opleverde.
De erg mooie, geloofwaardige stop-motionanimatie en de ontroerend sterke band tussen baasje Victor en hondje Sparky maken echter veel goed. De poppen zien er top uit en dat is niet verwonderlijk, want ze werden gemaakt door de Britse topstudio Mackinnon and Saunders naar de vertrouwde ontwerpen van Burton (zie afbeelding). Ook de sets zijn tot in de puntjes uitgewerkt. Afgaande op de huizen, de wagens en het kerkhof lijkt alles zich in een ouderwets, rustiek dorpje af te spelen, maar die tijdsgeest wordt niet bewaard wanneer de jonge Bob geen zin heeft om proefkonijn te spelen en een moderne computersimulatie voorstelt.
Na de voorstelling kreeg ik de vraag of ik de film niet te griezelig vond voor jonge kijkers. Er zijn inderdaad een paar schrikwekkende fragmenten en de hele film bevat een aantal monsterlijke figuren die er niet langer uitzien als het schattige katje, hamstertje of schildpadje dat veel kids thuis ook hebben. In een film over rouw en gemis sterven uiteraard personages, maar dat was in klassiekers zoals Bambi en The Lion King niet anders (en daar klaagt niemand over, of wel?). Kinderen worden al te vaak kinderachtig behandeld, maar daar doet deze film gelukkig niet aan mee.
Wat wél aan jonge kinderen voorbijgaat, zijn de vele verwijzingen naar oude horrorfilms. Dat is al snel duidelijk, want Frankenweenie begint met de projectie van Victors zelfgemaakte monsterfilmpje waarin zijn hond de rol van de reusachtige ‘Sparkysaurus’ vertolkt. Niet alleen het zwart-witte kleurgebruik roept nostalgie op, maar ook de namen van de personages en monsters in de film zijn referenties aan bekende karakters, acteurs of schrijvers van het horrorgenre. Zo vind je naast de familie Frankenstein ook kinderen met bekende namen, zoals de bultenaar Edgar E. Gore (lees: Igor) en buurmeisje Elsa Van Helsing.
Het resultaat is een erg vermakelijke griezelfilm. Naast enkele subtiele grapjes en de vele hommages aan horrorklassiekers geeft het verhaal ook een leuke sneer naar het conservatieve, bange Amerika. Frankenweenie is een heuse aanrader, alleen al voor de karakteranimatie van het hoogste niveau.
Frankenweenie (ook in 3D) had vorige week in België al enkele avant-premières op het Filmfestival van Gent en draait vanaf 17 oktober overal in de bioscoop. De Nederlandse release volgt op 18 oktober 2012, al zijn er hier en daar al voorvertoningen.
maandag 15 oktober 2012
Onze vakantiebestemming
Odalys Le Château de Prêtreville is een mooi, nieuw appartementencomplex met openluchtzwembad in een bebost park. Het is zeer rustig gelegen, op ca. 3 km van sfeervolle havenstadje Honfleur en niet ver van het Normandische strand.
Na een bezoek aan de Normandische 'bloemenkust' of het binnenland is het goed 'thuiskomen' met een verfrissende plons in het verwarmde openluchtzwembad. Er loopt een lange oprijlaan naar het gelijknamige kasteel 'Le Château de Prêtreville'.
Vanuit Pretreville ben je binnen 1 km in het dorpje Gonneville sur Honfleur en rijd je zo naar de de mondaine badplaatsen als Deauville en Trouville (ca. 15 km). Cabourg ligt op ca. 45 km. Het is ook een aanrader om door te rijden naar de kust ten noorden van Le Havre waar je de imposante krijtsteenrotsen van Étretat kunt zien liggen. Of naar het zuidwesten te rijden naar de invasiestranden.
Na een bezoek aan de Normandische 'bloemenkust' of het binnenland is het goed 'thuiskomen' met een verfrissende plons in het verwarmde openluchtzwembad. Er loopt een lange oprijlaan naar het gelijknamige kasteel 'Le Château de Prêtreville'.
Vanuit Pretreville ben je binnen 1 km in het dorpje Gonneville sur Honfleur en rijd je zo naar de de mondaine badplaatsen als Deauville en Trouville (ca. 15 km). Cabourg ligt op ca. 45 km. Het is ook een aanrader om door te rijden naar de kust ten noorden van Le Havre waar je de imposante krijtsteenrotsen van Étretat kunt zien liggen. Of naar het zuidwesten te rijden naar de invasiestranden.
Ligging
zondag 14 oktober 2012
vrijdag 12 oktober 2012
Hou 's op met dat roze!
Met alle respect voor iedereen die zich hierdoor "gekwetst" voelt, maar... Ja, ze heeft gelijk. Sorry als ik iemand kwets, maar zelfs big time gelijk.
Jakkes, het is oktober. Overal affiches van vrolijke vrouwen met veel haar en dito borsten die ons roze meuk aansmeren, afgewisseld met een enkel beeld van een triest kijkende vrouw met een mutsje op haar chemohoofd.
Het is een advertentiefuik. Wanneer u, lieve consument, zo’n sponsorproduct koopt – een extra dure roze stofzuiger, bijvoorbeeld – geeft het bedrijf in kwestie een deel van de winst aan Pink Ribbon. Dat doorgesluisde geld trekken ze vervolgens vrolijk van de omzetbelasting af. Zo verwerven bedrijven zich goedkoop een sociaal gezicht.
Overigens gaat wat Pink Ribbon inzamelt (zoals ik vorig jaar spijkerhard aantoonde), amper naar wetenschappelijk kankeronderzoek maar vooral naar sociaalpsychologische kwesties.
Die roze lintjes belemmeren het zicht op de werkelijkheid. Kanker is geen galafeest, kanker is geen glamourmagazine. Kanker is eng en vies, en te vaak dodelijk. En zonder borstkanker te bagatelliseren – zelf ben ik een borst kwijt en heb bijna drie jaar geworsteld met de naweeën van de behandeling – vind ik de aandacht ervoor disproportioneel. We vergeten andere, vaak veel dodelijke kankers met graagte.
Neem alvleesklierkanker. Zelden werpt een patiënt zich op als woordvoerder: driekwart is namelijk al binnen een halfjaar na de diagnose dood. Na twaalf maanden leeft nog maar één op de vijf. En, anders dan bij borstkanker, zit er amper schot in de behandeling. Wordt het geen tijd de aandacht op zulke kankers te richten? Of past dat niet in het advertentiemodel, dat immers vooral leuk moet blijven – omdat de deelnemende sponsors er anders niks aan verdienen?
Het ergste van borstkankermaand is dat de gekken dan weer uit hun holen kruipen. Neem Yvette van Boven. Zij propageert dat kanker ‘een kado’ is dat je dient te ‘omarmen’. Je kanker kan je iets leren over je ‘innerlijke blokkades’; pas als die weg zijn, kun je genezen! Schadelijke New Age-rimram, die maakt dat zieke mensen zich schuldig voelen wanneer hun therapie niet aanslaat. Wanneer de kanker te sterk blijkt, heeft de zieke kennelijk iets niet goed gedaan…
De gotspe ervan. ‘Kanker is een kado’. Is het een geschenk wanneer een vader zijn 19-jarige zoon verliest, wanneer een moeder haar jonge kinderen als halve wezen moet achterlaten? Is het een cadeau dat ik drie jaar van mijn leven heb moeten besteden aan die kutborstkanker van mij?
Wanneer Yvette van Boven jarig is, geef ik haar een volle injectienaald met tumorweefsel, liefst een van het virulente soort. Kijken of ze haar geschenk inspuit.
Hou ‘s op met dat roze!
Jakkes, het is oktober. Overal affiches van vrolijke vrouwen met veel haar en dito borsten die ons roze meuk aansmeren, afgewisseld met een enkel beeld van een triest kijkende vrouw met een mutsje op haar chemohoofd.Het is een advertentiefuik. Wanneer u, lieve consument, zo’n sponsorproduct koopt – een extra dure roze stofzuiger, bijvoorbeeld – geeft het bedrijf in kwestie een deel van de winst aan Pink Ribbon. Dat doorgesluisde geld trekken ze vervolgens vrolijk van de omzetbelasting af. Zo verwerven bedrijven zich goedkoop een sociaal gezicht.
Overigens gaat wat Pink Ribbon inzamelt (zoals ik vorig jaar spijkerhard aantoonde), amper naar wetenschappelijk kankeronderzoek maar vooral naar sociaalpsychologische kwesties.
Die roze lintjes belemmeren het zicht op de werkelijkheid. Kanker is geen galafeest, kanker is geen glamourmagazine. Kanker is eng en vies, en te vaak dodelijk. En zonder borstkanker te bagatelliseren – zelf ben ik een borst kwijt en heb bijna drie jaar geworsteld met de naweeën van de behandeling – vind ik de aandacht ervoor disproportioneel. We vergeten andere, vaak veel dodelijke kankers met graagte.
Neem alvleesklierkanker. Zelden werpt een patiënt zich op als woordvoerder: driekwart is namelijk al binnen een halfjaar na de diagnose dood. Na twaalf maanden leeft nog maar één op de vijf. En, anders dan bij borstkanker, zit er amper schot in de behandeling. Wordt het geen tijd de aandacht op zulke kankers te richten? Of past dat niet in het advertentiemodel, dat immers vooral leuk moet blijven – omdat de deelnemende sponsors er anders niks aan verdienen?
Het ergste van borstkankermaand is dat de gekken dan weer uit hun holen kruipen. Neem Yvette van Boven. Zij propageert dat kanker ‘een kado’ is dat je dient te ‘omarmen’. Je kanker kan je iets leren over je ‘innerlijke blokkades’; pas als die weg zijn, kun je genezen! Schadelijke New Age-rimram, die maakt dat zieke mensen zich schuldig voelen wanneer hun therapie niet aanslaat. Wanneer de kanker te sterk blijkt, heeft de zieke kennelijk iets niet goed gedaan…
De gotspe ervan. ‘Kanker is een kado’. Is het een geschenk wanneer een vader zijn 19-jarige zoon verliest, wanneer een moeder haar jonge kinderen als halve wezen moet achterlaten? Is het een cadeau dat ik drie jaar van mijn leven heb moeten besteden aan die kutborstkanker van mij?
Wanneer Yvette van Boven jarig is, geef ik haar een volle injectienaald met tumorweefsel, liefst een van het virulente soort. Kijken of ze haar geschenk inspuit.
donderdag 11 oktober 2012
dinsdag 9 oktober 2012
zondag 7 oktober 2012
Ontdek je plekje
Beschrijving
Serie impressies van oude Nederlandse steden en dorpen en hun omgeving. Met aandacht voor de historie van oude gebouwen, mooi in beeld gebracht en van commentaar voorzien. Alles wat modern en 'lelijk' is blijft met zorg buiten beeld.Ontdek je plekje is ruim twintig jaar een perfect pauzemoment op televisie: mooie plaatjes uit dorpen, stadjes en steden, waar de tijd lijkt stil te staan. Het programma wordt gekenmerkt door de klassieke muziek en het rustige, informatieve commentaar van regisseur Joop Scheltens.
Makers
Regisseur Joop ScheltensAVRO
vrijdag 5 oktober 2012
Konijn
Zit een giraffe in het bos een joint te draaien komt er plots een konijn voorbij gerend.
"Gatver", zegt het konijn, "dat moet je niet doen, je kan beter met mij gaan rennen."
"Eigenlijk heeft het konijn gelijk", denkt de giraffe en hij gooit z'n joint in de struiken en rent met het konijn mee door het bos.
Even later komen ze een olifant tegen die op het punt staat een gigantische lijn coke door z'n slurf op te snuiven.
"Neeeeee", roept het konijn, "dat moet je niet doen, denk na en ga met ons mee rennen door het bos!"
De olifant kijkt naar z'n lijn en blaast alles met een puf de lucht in.
"Hij heeft gelijk", denkt de olifant en zo rennen ze met z'n drieën door het bos.
Aan de rand van het bos zit een leeuw met z'n al afgebonden poot klaar om een shot heroïne te zetten.
Op het moment dat de drie voorbij komen geeft ie het konijn een enorme klap op z'n bek.
Het konijn landt bewusteloos 3 meter verder in de struiken waarop de giraffe en de olifant tegen de leeuw schreeuwen dat ie normaal moet doen.
Zegt de leeuw: "het is goed met jullie, elke keer als dat kutkonijn aan de speed heeft gezeten moet iedereen met hem mee door het bos gaan rennen.
"Gatver", zegt het konijn, "dat moet je niet doen, je kan beter met mij gaan rennen."
"Eigenlijk heeft het konijn gelijk", denkt de giraffe en hij gooit z'n joint in de struiken en rent met het konijn mee door het bos.
Even later komen ze een olifant tegen die op het punt staat een gigantische lijn coke door z'n slurf op te snuiven.
"Neeeeee", roept het konijn, "dat moet je niet doen, denk na en ga met ons mee rennen door het bos!"
De olifant kijkt naar z'n lijn en blaast alles met een puf de lucht in.
"Hij heeft gelijk", denkt de olifant en zo rennen ze met z'n drieën door het bos.
Aan de rand van het bos zit een leeuw met z'n al afgebonden poot klaar om een shot heroïne te zetten.
Op het moment dat de drie voorbij komen geeft ie het konijn een enorme klap op z'n bek.
Het konijn landt bewusteloos 3 meter verder in de struiken waarop de giraffe en de olifant tegen de leeuw schreeuwen dat ie normaal moet doen.
Zegt de leeuw: "het is goed met jullie, elke keer als dat kutkonijn aan de speed heeft gezeten moet iedereen met hem mee door het bos gaan rennen.
Onder invloed
Zie ook http://bryanlewissaunders.org/drugs/
De 44-jarige Amerikaanse kunstenaar maakt sinds 1995 elke dag een zelfportret. Inmiddels zijn dat bijna 9000 unieke exemplaren, allemaal onder invloed gemaakt. “Niet alleen onder invloed van drugs en medicijnen, maar ook onder invloed van liefde, rouw en ruzie,” schrijft kluizenaar Saunders in een e-mail aan Wired. “Het is een soort therapie: ik zet mijn gevoelens en gedachten ermee op papier. Zo beleef ik al mijn gevoelens intens, en daar is het mij om te doen. Ik kan later zeggen dat ik gelééfd heb.”
“Eigenlijk haat ik drugs”
Saunders heeft in totaal vijftig verschillende soorten drugs en medicijnen gebruikt, varierend van valium tot cocaïne. Deze onder invloed gemaakte portretten zijn inmiddels wereldberoemd: ze zijn miljoenen keren bekeken op internet en onder andere naast Damien Hirst geëxposeerd in het prestigieuze Maison Rouge in Parijs. “Maar eigenlijk haat ik drugs; ik gebruik ze alleen om kunst te maken”, zegt hij tegen The Guardian.
Hier vindt u een selectie van de tekeningen die Bryan Lewis Saunders onder invloed van zichzelf heeft gemaakt.
Zien: man maakt 9000 zelfportretten onder invloed
Altijd al afgevraagd welke invloed LSD, cocaïne, liefde en andere drugs op uw geestelijk gestel hebben? Kunstenaar Bryan Lewis Saunders uit Johnson City (Tennessee) bracht het in beeld.
De 44-jarige Amerikaanse kunstenaar maakt sinds 1995 elke dag een zelfportret. Inmiddels zijn dat bijna 9000 unieke exemplaren, allemaal onder invloed gemaakt. “Niet alleen onder invloed van drugs en medicijnen, maar ook onder invloed van liefde, rouw en ruzie,” schrijft kluizenaar Saunders in een e-mail aan Wired. “Het is een soort therapie: ik zet mijn gevoelens en gedachten ermee op papier. Zo beleef ik al mijn gevoelens intens, en daar is het mij om te doen. Ik kan later zeggen dat ik gelééfd heb.”
Saunders heeft in totaal vijftig verschillende soorten drugs en medicijnen gebruikt, varierend van valium tot cocaïne. Deze onder invloed gemaakte portretten zijn inmiddels wereldberoemd: ze zijn miljoenen keren bekeken op internet en onder andere naast Damien Hirst geëxposeerd in het prestigieuze Maison Rouge in Parijs. “Maar eigenlijk haat ik drugs; ik gebruik ze alleen om kunst te maken”, zegt hij tegen The Guardian.
Hier vindt u een selectie van de tekeningen die Bryan Lewis Saunders onder invloed van zichzelf heeft gemaakt.
Abonneren op:
Posts (Atom)