"Het beste van Queen"

Zondagmorgenlongread, voor wie niks anders te doen heeft 

Gisteravond op tv, nu aan het kijken: bekende Nederlanders (hoewel, ik kende er maar een paar) over Queen. Was wel een herhaling, maar de eerste keer is langs me heen gegaan.

Interessant, maar ik zit toch met wat vragen en opmerkingen.

Wat ik me allereerst afvraag: veel clipjes die ze laten zien zijn van zulke belabberde kwaliteit... Is dat werkelijk alles dat er van bewaard is? 

En er zijn nog wel meer puntjes van kritiek. Ik snap dat de meeste BNers te jong zijn en het begin niet bewust hebben meegemaakt, dus ik neem het ze niet kwalijk 

Nee, Freddie kwam in de jaren zeventig niet zo makkelijk weg met zijn kledingstijl. Er werd enorm om gelachen en gespot. Queen, dat was maar een stelletje arrogante nichten met pompeuze muziek! In mijn klas zaten maar 2 Queenfans in 1977: een jongen, en ik.

Toch was het meer dan "een spandex pakkie". De beruchte pakjes waren (en dat wist de echte fan toen al) gebaseerd op een historisch balletkostuum (Freddie was balletfan!) dat nu ruim 100 jaar geleden werd gedragen door Vaslav Nijinsky. Er is uit 1912 (en dat weet ik nog niet zo lang) ook een affiche waarop je kunt zien waarop Freddie de balletscene (niet met die stofzuiger) van I Want to Break Free heeft geïnspireerd: het ballet "l'Après-midi d'un faune" van Nijinsky. Helaas zijn dit soort feiten nogal weggezakt tegenwoordig 

Bicycle Race was voor mij een beetje het begin van het einde, ik vond Queen hun glans verliezen. Vanaf Live Aid kwam dat gelukkig wel weer terug  al blijven hun beginjaren favoriet bij mij.

Over die naakte dames op de fiets gaat nog een geweldige anekdote. Die fietsen waren gehuurd. Toen de verhuurder ontdekte wat er met die fietsen was gebeurd kreeg de band een enorme schadeclaim!

Ze hebben gelijk, anno 2019 zouden ze niet meer met zo'n clip wegkomen!  En de clip van Crazy Little Thing is eigenlijk gewoon ook hartstikke fout met dames in ondergoed, scheurende tshirts en borsthaar 

De clip I want to break free vind ik dan wel weer helemaal geweldig, ook alweer vanwege de Nijinski-inspiratie die ik net noemde (en niet in het programma werd genoemd), en daar tegenover die geweldige humormet de iconische stofzuigerscene!

Klopt trouwens, dat Freddie altijd van alles in het publiek gooide, soms ook per ongeluk 

I Want It All was inderdaad heel andere koek dan Bohemian Rhapsody. Gelukkig ook het eind van die snorrentijd waar ik niet veel mee had, maar wat ik toen nog niet wist was, dat dit ook het begin van het einde inluidde. Ja, en dat komt in deze docu ook goed aan de orde. Achteraf zie je de eerste tekenen: op interviewfilmpje is zelfs een "aidsvlek" te zien op Freddie's wang. Overigens wordt gezegd dat dit zijn laatste interview was (1987), maar ik weet niet of dat klopt, al trok Freddie zich wel heel sterk terug in die tijd en ook toen waren er al geruchten die hard ontkend werden, maar de muziek was zo krachtig in die tijd!. 

Op het laatst was hij graatmager en zwaar geschminkt in de clips die werden gecamoufleerd met oude opnames, animaties en soft focus beelden, 

Days of our Life is overigens geen weken, maar een half jaar voor zijn overlijden gefilmd, maar Freddie was toen al erg ziek.

En het klopt inderdaad dat één dag voor zijn overlijden bekend werd gemaakt dat hij inderdaad AIDS had. Ik herinner me dit nog heel goed omdat ik eerder die dag een discussie met iemand had gehad over het al dan niet opnieuw touren van de band. De één zei: nee, de geruchten worden te sterk. De ander zei: ik geloof ze niet (ik weet niet meer wie wat zei, doet er ook niet toe). En 's avonds hoorde ik van de bekendmaking van het slechte nieuws.

De volgende dag werd ik wakker gemaakt met de woorden: "Hoe oud is Freddie Mercury eigenlijk?"
"45, hoezo?" mompelde ik (ik ben 's ochtends niet op mijn best).
"Nou, hij is dood."

Fuck...