Met lede ogen zag ik de finale van het Nationale Songfestival. De voorronden heb ik niet gezien, maar dit wilde ik niet missen. En wederom moest ik constateren dat we ook dit jaar niet zullen gaan winnen. En waarom? Omdat Nederland sinds Teach In gigantisch achter de feiten aanhobbelt!!!
Teach In was echt geweldig, voor Songfestivalbegrippen. Het was vlot, het was modern, er zaten akkoorden in waarover was nagedacht, het was gewoon een perfect Eurovisieliedje. Maar daarna wonnen we nooit meer. Soms eindigden we wel hoog, soms was het écht een goed nummer (mijn favoriet: Ruth Jacott!), maar winnen… Nee. Dit jaar is het 30 jaar geleden dat Teach In won.
Het liedje van vorig jaar, dat hád wel wat, al leek het heel erg op Extreme (“More Than Words”, uit de jaren 90). En een paar jaar geleden hadden ze misschien echt kans gemaakt, maar… de tijden zijn veranderd, sinds het “Oostblok” erbij is gekomen.
“Ze hebben een pact gesloten!” jankte West-Europa, na de uitslag van vorig jaar. Hmmm, alsof zo’n pact er vroeger niet was…? Israël stemde voor Nederland, Scandinavië hield elkaar de handen boven het hoofd en Griekenland en Turkije stemden zéker niet op elkaar!
Nee, de tijden zijn veranderd, en dat had België in 2003 donders goed in de gaten! Ze stuurden de folkgroep Urban Trad (folk is in België sowieso al populairder dan in Nederland, kijk bijvoorbeeld naar Laïs!) die nipt verloor van winnares Sertab uit Turkije.
En vorig jaar won Ruslana met het opzwepende “Wild Dance” (dat vervolgens een hit werd in vrijwel geheel Europa… behalve Nederland).
Het Eurovisie Songfestival zit niet meer te wachten op mooie jurken. Ook niet op boy-bands. Of dames die met Whitney-Houston-achtige uithaaltjes een R&B-liedje zingen (sorry, Glennis).
Steeds meer wil men extreme dingen (de Israelische transseksueel in wanneer-was-dat-ook-weer, tATu in 2003), niet meer het geijkte (Ruslana, de Turkse Sertab, Urban Trad). Abbaklonen scoren steeds minder hoog, kleine meisjes (oké, behalve Sandra Kim) en blinde pianisten idem dito. Er is een Frisse Wind aan het waaien door het Songfestival! Maar Nederland heeft dat nog niet door… Mind you, ik heb tijdens de finale zelfs nummers gehoord die heel erg aan de jaren 70 deden denken…
En nou maar hopen dat ik heel erg ongelijk heb, en dat Glennis straks héél hoog (liefst op 1) eindigt.
En mocht ik toch gelijk hebben, denk dan volgend jaar eens aan artiesten als Neet oet Lottum, of anderen die echt origineel, vernieuwend etc zijn…! Maar laat de Whitney Houstons, vrolijke dikke nichten en R&B-stemoefeningen alsjeblieft thuis…!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten