zaterdag 5 maart 2005

Dat ik dit nog mag meemaken...!

Ik besef heel goed dat er mensen in met name Zeeland, Brabant, Limburg en België zijn die zich amper voor kunnen stellen dat de winter op een zeer extreme manier heeft toegeslagen in de rest van de Lage Landen... ze denken vast dat al de media-aandacht overdreven is. Nou, voor 95% is het niet overdreven...!

Ik had iets minder dan een week geleden in mijn column voor d'Alledaagse wat geschreven over het weer in maart. Over de saaie duffe winter 2004-2005, en dat het pas eind februari-begin maart (op het randje van de meteorologische lente) serieus leek te gaan winteren.

Dat het wel bijzonder was, maar niet uniek.

Ik en mijn grote mond...!

We zijn nu nog geen week verder, en zelfs een meteo-freak als ik staat al dagen met open mond te kijken naar wat er gebeurt! Wat een onverwachte wintergeweld, dat herinneringen oproept aan de roemruchte winter van 1979 en de eerste maartweek van 1971.

Er ligt hier inmiddels meer dan 20 cm sneeuw, er lag al gemiddeld 13-17 cm maar vrijdagmiddag begon het weer stevig te sneeuwen. In Noordoostpolder en Friesland lag tot 50 cm sinds de stortsneeuw van enkele dagen geleden. Op zich al heel bijzonder, maar het is nog bijzonderder omdat het niet na enkele uren weer weg smolt. En omdat het inmiddels maart is, en niet diep in de winter.

In 1978 viel er half april nog 18 cm sneeuw in Alkmaar, maar de volgende dag was daar weinig meer van over. Het pak sneeuw dat op veel plaatsen viel in maart 2005, ligt er nog steeds, en op veel plaatsen in Noord-Holland, Friesland en Flevoland is het vrijdagavond verder aangegroeid...!

En dan het Maart-kourecord! De media hebben al dagen hijgend als een reu rennend achter een loops teefje geprobeerd zo "hot" mogelijk te zijn: er werd héél diepe kou verwacht, zelfs voor een koude midwinternacht was het al extreem, laat staan voor máárt...! In hun fanatisme werden er berichtgeving-blunders gemaakt. Meteorologen en weermannen/-vrouwen werden verkeerd geciteerd, die verkeerde citaten werden opgeblazen... Lieve help, als de media in Nederland al zo hysterisch reageren en uit-het-verband-rukkend fout citeert in dít verband, wat zou onschuldig Nederland dan voor mediacrap moeten horen, zien en lezen in werkelijke serieuze wereldschokkende gebeurtenissen?

Maar het werd ondertussen wel steeds kouder en kouder...

Al tegen middernacht (3-4 maart) werd duidelijk dat de maart-minimumtemperatuur werkelijk héél diep ging zakken. Koudste plek: Marknesse. Tot dan toe een onbekende plek in de meest verguisde provincie van Nederland (volgens mensen die er niet wonen). Nu verzamelden zich daar allerlei journalisten: iedereen wilde wel live getuige zijn van het naderende nieuwe kouderecord voor de maand maart!

Rond 2 uur 's nachts sneuvelde dat record. Het oude record (-18,7 graden in Wageningen, maart 1971) ging met grof geweld aan scherven, en uiteindelijk werd het met 2 graden verbeterd door Marknesse.

En ik luisterde naar de live-berichtgeving, maar ging om 2 uur toch echt slapen. De volgende dag zou de wekker weer vroeg gaan. Even later stond jongste bloedje naast me. "Koud..." bibberde jongste. "Zeker weten, lieverd..." antwoordde ik rillend. Ik hou niet van verwarming in de slaapkamer. Raam open (of op een kier), frisse lucht! Maar voor het eerst in jaren was het me echt te koud en haalde ik een extra dekbed uit de kast.
"Probeer het te onthouden, lieverd, je maakt iets héél bijzonders mee!"
Jongste keek sceptisch.

Vrijdag laat in de middag ging het weer sneeuwen. Stevig doorsneeuwen. Ik heb al jaren niet meer zoveel sneeuw gezien, en dan woont ze nog niet eens in Friesland of de Noordoostpolder. Ik kan de sneeuwhoogte zelfs niet goed meer meten.

Er zijn veel mensen die echt niet blij zijn met dit weer. Maar er is minstens 1 mens die met volle teugen geniet, ondanks al het ongemak!

En ondanks het slaapgebrek... want ik ben dan inmiddels wel een veertiger, ik ben ook nog steeds een klein kind dat midden in de nacht wakker wordt en uit bed kruipt om te zien of het gesneeuwd heeft. Meestal volgt bittere teleurstelling, het gebeurt maar enkele malen in een mensenleven dat de werkelijkheid de verwachting overtreft. Dat moment is deze week voor mij aangebroken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten