zondag 15 februari 2009

Televisie en ballet

Ik kijk niet vaak televisie, 's avonds zit ik meestal met mijn laptop op schoot met mijn vriendinnen op MSN de dag door te nemen. En dan schiet de televisie er vaak bij in.

Toch heb ik toch een redelijk uitgebreid digitaal pakket aangeschaft. Ik ben namelijk dol op de extra zenders, vooral met documentaires en oude uitzendingen. Zo heb ik net nog even heerlijk genoten van een antieke Villa Felderhof. Op één van de herhaalzenders was een tien jaar oude aflevering met Wieteke van Dort en Jan Kruis te zien. Eerder heb ik ook genoten van uitzendingen over Johnny van Doorn, musicerende Sinti en Roma en Wim T. Schippers (heerlijk om te zien hoe mijn kinderen reageerden op de onderbroekenlol van Barend Servet).

Maar ook de "gewone zenders" hebben zo af en toe juweeltjes. Vanmorgen rond 11 uur vond ik het prettig om lekker rond te zappen. Ik bleef bij RTL8 hangen, waar net een balletvoorstelling werd uitgezonden.

Ballet? Sinds wanneer ben ik geïnteresseerd in ballet...? En ik heb er absoluut geen verstand van. Toch was het het mooi om naar te kijken. Ik heb geen idee wat de passen betekenen, wat de diepere achtergronden zijn, maar het pakt me wel vaker . Laatst heb ik op een docuzender nog geboeid gekeken naar wat moderne uitvoeringen van Alexandra Radius en Han Ebbelaar. Mooi om te zien.

Ik zag al snel wat het was, want het verhaal is bekend: Romeo en Julia. Geen idee wie het uitvoerden, maar de beelden grepen me meteen. Prachtige kostuums, geweldige expressie van alle uitvoerenden, intens, het greep me bij de strot!  Ik viel middenin het eind van de tweede akte, toen Mercutio net was neergestoken en met veel drama de geest geeft. Romeo neemt wraak.

 In de derde acte zag ik hoe Julia zeer gepassioneerd een prachtige Julia neerzette. Zo soepel, alsof ze alleen maar uit gewrichten en spieren bestond. Het Romeokarakter en zij pasten zo mooi bij elkaar!

Ik kende het verhaal, ik wist hoe het eindigde, en nóg zat ik met hoogpolig kippenvel op mijn armen. Het waren de geweldige kostuums en de prachtige kleuren, het was het rijke decor, het was de mooie muziek van Prokofjev, maar het was vooral de bijzonder intense uitvoering van de hoofdrolspelers.

Ik denk dat Shakespeare het zo ook had bedoeld toen hij het verhaal schreef.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten