Het is toch koud en nat, anders had ik beter tot na de zomer kunnen wachten… Maar vandaag ben ik begonnen met flink wat verplanten in de achtertuin. Ik was namelijk niet tevreden.
Dat had ik al verwacht toen ik de tuin ging beplanten. Ook al weet je aardig wat van planten, het is best lastig om ter plekke te bepalen wat waar het beste staat. De witte malva stond te dichtbij de lage planten, de kleine rozen te verspreid, de hortensia’s idem dito… En opeens stond ik met de spitvork planten boven te spitten (nog niet zo’n grote klus, de wortels zijn nog niet ver uitgegroeid) en de halve tuin te verplaatsen.
Kort daarvoor heb ik een liquidambar acalycina geplant, een zuilvormig boompje dat aan een esdoorn doet denken. Nu zoek ik nog een boomvorm van de cotinus/pruikenboom, maar dat valt lelijk tegen! Ooit had ik de purperen boomvorm, maar die is blijkbaar nogal exclusief geweest…
De liquidambar heeft mooie herfstkleuren en samen met de goudiep, die ik al had, en het boompje dat ik nog moet vinden geeft het wat meer “diepte” aan de tuin, wat meer achtergrond en wat minder “horizontaal”.
De liquidambar heeft mooie herfstkleuren en samen met de goudiep, die ik al had, en het boompje dat ik nog moet vinden geeft het wat meer “diepte” aan de tuin, wat meer achtergrond en wat minder “horizontaal”.
Voor de voortuin heb ik 2 hypericums (met rode en lichte bessen) en twee sierappels (Golden Hornet en Evereste) gehaald. Die moet ik nog planten.
Na 2 uur spitten en verplanten had ik de boel aardig herschikt. Meer plek gemaakt voor een boompje, planten wat minder losjes verspreid…
Tuinieren is nooit af, weet ik. Je bent altijd bezig met wieden (dat verdomde gras…) en schoffelen, maar ook met verplanten, heroverwegen en soms ook rigoreus wéghalen, maar dat is gelukkig nog niet nodig geweest…! 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten