(er zijn diverse versies op internet; bron onbekend)
Aan de rand van een dorp lag eens een kanaal. Vooral in de zomer was dat kanaal druk bevaren. Over het kanaal lag een brug en die werd door een brugwachter opgehaald, steeds als er een boot voorbij kwam. De brugwachter had een stok met daaraan een klomp. Daar gooiden bootmensen bij wijze van dankjewel muntgeld in. Dat geld was niet voor de brugwachter, die man had gewoon een vast salaris. Aan het einde van de werkdag fietste de brugwachter naar het gemeentehuis en leverde daar het geld in.
Dat was een nogal amateuristisch gedoe, vond de gemeenteraad. Er werd een geldophaler aangesteld. Maar daar bleef het niet bij. Er kwam een administrateur die de kosten en de baten van de brug netjes vastlegde en daarover verantwoording aflegde aan het afdelingshoofd. Dat hoofd was ook nieuw – een brugwachter, een geldophaler en een administrateur: die hadden een manager nodig. Een manager kan trouwens niks zonder een secretaresse. Die kwam er dus ook. Toen de kosten de pan uit liepen, werd de brugwachter ontslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten