Fairytale of New York

Mijn all time favourite qua kerstliedjes: Fairytale Of New York van The Pogues en Kirsty McColl. Niet meteen schrikken van de eerste tamelijk valse tonen of de forse taal halverwege - het is geen doorsnee kerstliedje. Wel een heel aparte combinatie, de heldere stem van Kirsty (God hebbe haar ziel) en het door chronisch drankmisbruik (hij zegt zelf dat hij al sinds zijn 5e drinkt) gesmoorde geluid van Shane

Wikipedia: "The song follows an Irish immigrant's Christmas Eve reverie about holidays past while sleeping off a binge in a New York City drunk tank. When an inebriated old man also in the cell sings a passage from the Irish ballad "The Rare Old Mountain Dew", the narrator (MacGowan) begins to dream about the song's female character. The remainder of the song (which may be an internal monologue) takes the form of a call and response between the couple, their youthful hopes crushed by alcoholism and drug addiction, as they reminisce and bicker on Christmas Eve."