'Vernederende' klusjes voor Amsterdammers in bijstand
De gemeente Amsterdam laat mensen in de bijstand 32 uur per week onbetaald dossierpagina's tellen, planten water geven of schoenen poetsen. Ook moeten zij als onderdeel van hun reïntegratie strijken, afwassen, nietjes uit paperassen halen of takken rapen in het Amsterdamse Bos. De bijstandsgerechtigden zelf noemen het werk zinloos en vernederend.
De Amsterdamse Dienst Werk en Inkomen (DWI) zegt bijstandsgerechtigden 'werknemersvaardigheden' te willen aanleren, zoals 'op tijd komen, je aan afspraken houden, gezag aanvaarden, samenwerken, omgang met collega's, etc.' 'Hierbij is het besef belangrijk dat een toekomstige baan vaak niet voor 100 procent bestaat uit de meest uitdagende werkzaamheden, maar dat het wel een opstap naar zo'n (droom)baan kan zijn', schrijft DWI in een reactie. De dienst zegt verdringing van betaalde banen te willen voorkomen, ook al leidt dit volgens bijstandsgerechtigden tot nutteloos werk.
De Groningse hoogleraar sociale zekerheidsrecht Gijsbert Vonk noemt de Amsterdamse aanpak exemplarisch voor wat hij als de 'repressieve verzorgingsstaat' typeert. 'Er is meer en meer sprake van een straf op bijstandsafhankelijkheid.' Vonk vindt het positief dat gemeenten proberen mensen met een uitkering aan betaald werk te helpen. 'Maar we schieten te ver door. Het onderscheid tussen criminelen met een taakstraf en bijstandsgerechtigden dreigt te vervagen. Er klinken duistere ondertonen door in het beleid, alsof we mensen in de bijstand willen laten paraderen als de zondebokken van een verzorgingsstaat in crisis.'
De Groningse hoogleraar sociale zekerheidsrecht Gijsbert Vonk noemt de Amsterdamse aanpak exemplarisch voor wat hij als de 'repressieve verzorgingsstaat' typeert. 'Er is meer en meer sprake van een straf op bijstandsafhankelijkheid.' Vonk vindt het positief dat gemeenten proberen mensen met een uitkering aan betaald werk te helpen. 'Maar we schieten te ver door. Het onderscheid tussen criminelen met een taakstraf en bijstandsgerechtigden dreigt te vervagen. Er klinken duistere ondertonen door in het beleid, alsof we mensen in de bijstand willen laten paraderen als de zondebokken van een verzorgingsstaat in crisis.'
Tegenprestatie
'Werken met behoud van uitkering' verplicht mensen in de bijstand verplicht om voor onbepaalde tijd onbetaalde arbeid te verrichten om hun uitkering niet te verliezen. 3.100 van de 40 duizend Amsterdammers in de bijstand doen dit inmiddels; over heel Nederland zijn geen cijfers bekend, behalve dat begin dit jaar 207 duizend Nederlanders deelnamen aan een reïntegratietraject. Per 1 juli 2014 wil het kabinet alle bijstandsgerechtigden verplichten een tegenprestatie te leveren voor hun uitkering.
In de woorden van staatssecretaris Klijnsma is werken met behoud van uitkering bedoeld om bijstandsgerechtigden 'via de kortste weg weer naar regulier werk te helpen'. Maar volgens de Amsterdamse bijstandsgerechtigden komt daar niets van terecht. Zij voelen zich tegengewerkt in hun zoektocht naar een baan en gekleineerd door het DWI-personeel, vertellen ze in gesprekken met de Volkskrant.
Uit gemeentelijke documenten blijkt dat het werken met behoud van uitkering vaak bedoeld is als straf of 'disciplinering'. Wie volgens DWI onvoldoende meewerkt, krijgt een strafkorting. Zo dreigde de gemeente deze maand een alleenstaande moeder 30 procent (282 euro) te korten omdat zij tijdens haar pauze als schoonmaker liever alleen luncht en niet aan een tafel met haar twintig collega's. 'U wil [sic] zich niet aan een van de huisregels houden, namelijk het gezamenlijk eten in uw lunchpauze', schreef DWI in een brief. Zulke dreigementen zijn schering en inslag, vertellen bijstandsgerechtigden. De eerste negen maanden van 2013 legde DWI 1.274 strafkortingen op, tegen 914 in dezelfde periode vorig jaar, aldus de dienst.
'Werken met behoud van uitkering' verplicht mensen in de bijstand verplicht om voor onbepaalde tijd onbetaalde arbeid te verrichten om hun uitkering niet te verliezen. 3.100 van de 40 duizend Amsterdammers in de bijstand doen dit inmiddels; over heel Nederland zijn geen cijfers bekend, behalve dat begin dit jaar 207 duizend Nederlanders deelnamen aan een reïntegratietraject. Per 1 juli 2014 wil het kabinet alle bijstandsgerechtigden verplichten een tegenprestatie te leveren voor hun uitkering.
In de woorden van staatssecretaris Klijnsma is werken met behoud van uitkering bedoeld om bijstandsgerechtigden 'via de kortste weg weer naar regulier werk te helpen'. Maar volgens de Amsterdamse bijstandsgerechtigden komt daar niets van terecht. Zij voelen zich tegengewerkt in hun zoektocht naar een baan en gekleineerd door het DWI-personeel, vertellen ze in gesprekken met de Volkskrant.
Uit gemeentelijke documenten blijkt dat het werken met behoud van uitkering vaak bedoeld is als straf of 'disciplinering'. Wie volgens DWI onvoldoende meewerkt, krijgt een strafkorting. Zo dreigde de gemeente deze maand een alleenstaande moeder 30 procent (282 euro) te korten omdat zij tijdens haar pauze als schoonmaker liever alleen luncht en niet aan een tafel met haar twintig collega's. 'U wil [sic] zich niet aan een van de huisregels houden, namelijk het gezamenlijk eten in uw lunchpauze', schreef DWI in een brief. Zulke dreigementen zijn schering en inslag, vertellen bijstandsgerechtigden. De eerste negen maanden van 2013 legde DWI 1.274 strafkortingen op, tegen 914 in dezelfde periode vorig jaar, aldus de dienst.
Sisyfusarbeid
De Amsterdamse bijstandsgerechtigden ervaren hun verplichte werk als sisyfusarbeid. 'De planten verzopen, letterlijk, zo veel water moesten we ze geven', zegt Benjamin van Crevel (53). 'Elke week waren er plantenbakken leeg omdat de vorige planten dood waren. De enige zegening was als we de schoenen mochten poetsen van de bijstandsgerechtigden die in het Amsterdamse Bos takken moeten rapen. Schoenpoetsen was namelijk het enige waarbij je mocht zitten.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten