John Lennon

"Wat deed jij toen je hoorde dat John Lennon was neergeschoten?"

Ik was 17. Ik had mijn wekkerradio altijd op BBC1 staan en werd wakker met het nieuwsbericht. Half slaperig hoorde ik "het" bericht en ik dacht: "Hm, Jack Lemmon dood? Was dat niet die acteur die met Marilyn Monroe heeft gespeeld? Whatever, het zal wel, gááp..."

Maar al snel ontdekte ik dat het toch een heel ander verhaal was...!

Ik was geschokt. Dit was mijn eerst confrontatie met een beroemdheid, nota bene iemand die zo voor vrede was, die dood was geschoten. Natuurlijk wist ik dat de wereld niet altijd even leuk was, maar dit kwam toch heel hard binnen bij mij. De man die zo de vrede promootte, die Imagine had geschreven, en Give Peace A Change, die na een aantal zwarte jaren weer een spetterende come-back had gemaakt, dóódgeschoten?

Ik had die dagen veel behoefte er over te praten met anderen, maar de mensen van mijn generatie die ik toen kende wisten amper wie John Lennon was (tenslotte stopten de Beatles er al mee toen we nog maar een jaar of 7, 8 waren) en de volwassenen zeiden dat de moord op de Kennedy's en Marten Luther King veel erger was.

's Avonds op televisie waren er beelden van treurende fans. Kaarsjes, tranen, en vooral verbijstering. Op dat moment had ik graag bij hen willen zijn om elkaars gedachten en emoties te kunnen delen.

Nu, 35 jaar later, kan ik nog precies die schok herinneren die ik voelde toen tot me doordrong wat er in New York was gebeurd.

(via Brian May)