Ik heb het in november meegemaakt in Limburg, de enorme liefde voor Rowwen Hèze daar. Niet omdat ze (en daarom ben ik fan) fijne muziek en mooie teksten maken, maar vooral ook omdat de Limburgers zich volledig kunnen identificeren met de leden.
En nu kijk ik met terugwerkende kracht de VPRO-uitzending Ajuu de Mazzel, het afscheidsconcert van Normaal. De spreekbuis van de boeren in het algemeen en de Achterhoekers in het bijzonder.
Net als de Limburgers voelen ze zich behandeld als tweederangs Nederlanders. "Alles draait om Holland", heb ik al vaker gehoord en gelezen.
Ik heb, zeker na mijn bijna voltooide Pieterpad, zelf ook steeds sterker het idee dat er echt een forse kloof loopt door Nederland. Tussen de Randstad (waarbij ik Lelystad en Almere ook reken) en de rest van het land.
Ik ervaar dat zelf ook, realiseer ik me steeds meer. Geboren buiten de Randstad (wel in een stad), vanaf mijn 6e tot mijn 49e in de Randstad, oké, wel op de rand ervan ;-) en nu alweer een aantal jaren weer er buiten (oké, ook op de rand). En het werd versterkt door mijn Pieterpad. De mentaliteit, de cultuur, de manier van leven, de trots voor de eigen streek, de streektaal, lokale producten, eigenaardigheden...
Wat hebben we eigenlijk een rijk land!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten