Heel afgezaagd, om de volgende tekst te plaatsen als In Memoriam voor Bram Vermeulen, één van de beste (en door het grote publiek meest genegeerde. België is echt een stuk verder dan Nederland!) kleinkunstenaars.
Maar het is ieders wens om een steentje te zijn in een rivier vol water.
Er is een gezongen versie met Paul de Leeuw. Die zingt het waarschijnlijk ook uit zijn hart, maar zijn versie raakt me niet (sorry maar ik heb niks met Paul). Wel die van Bram Vermeulen, die vanmorgen veel te jong in zijn slaap overleed op zijn laatste vakantiedag in Italië.
Bedankt, Bram, jij was voor veel mensen, en in ieder geval voor de Nederlandse kleinkunst, wel degelijk een steen!
Ik heb een steen verlegd
In een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier, hou je niet tegen
Het water vind er altijd een weg omheen
Misschien eens, gevuld door sneeuw en regen
Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
Om hem dan glad en rond gesleten
Te laten rusten in de luwte van de zee
Ik heb een steen verlegd
In een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde het bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer die zelfde weg zal gaan
Ik heb een steen verlegd
In een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde het bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer die zelfde weg zal gaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten