(geschreven n.a.v. een topic op een forum)
"Beste Beatrijs,
Ik heb een meningsverschil met de mensen die recentelijk op mijn verjaardag zijn geweest. Zij waren namelijk absoluut niet te spreken over het eten dat ik hen voorschotelde.
Ik ben een drukbezette vrouw met een carrière en een gezin, maar ik heb toch de moeite genomen er wat van te maken. Dus heb ik een compromis gezocht tussen een goede maaltijd en tijdbesparing. In de praktijk betekent dat: blikken soep, maar wel met zelfgedraaide balletjes erin plus een toefje peterselie uit eigen tuin, een zak opbakbroodjes van de supermarkt, een kaasplankje, een quiche uit het koelvak, wat salades en chipjes.
Nou, Beatrijs, ik heb het geweten! Toen ik de soep serveerde, werd er meteen al gezegd: "Dát heb je snel gedaan..." Niet als een compliment, maar als een verwijt. De warme broodjes werden na één hap misprijzend opzij gelegd, de salade deugde niet en over de kaas zal ik maar helemaal zwijgen...
Toen mijn schoonzuster de nog bijna volle kommen en borden terug naar de keuken bracht, viel haar oog op de lege soepblikken die ik op het aanrecht had laten staan. Ik verwachtte een preek omdat mijn afval nog niet was weggegooid, maar nee, ik kreeg een schrobbering omdat ik het léf had gehad om hen sóep uit blík voor te schotelen! Was het nog Unox geweest, van die dure, dan was het tot dáár aan toe, maar die goedkope van de Euroshopper, hoe dúrfde ik!
Idem dito voor de broodjes, de kaasjes, het toefje peterselie ("daar hebben vast alle buurtkatten overheen gesproeid!"), niets was goed. Mijn schoonzus is op hoge poten naar de woonkamer teruggegaan en heeft daar haar verontwaardiging gedeeld met de andere gasten.
Om een lang verhaal kort te maken: ik had op zijn minst een bezoek moeten brengen aan de traîteur (voor de pâté de foie gras d'oie), de ambachtelijke slager (voor soepballetjes van het Kobe-rund) en de warme bakker (voor stokbrood dat speciaal die ochtend per privéjet uit de Provence was aangevoerd); de enige reden waarom ik de supermarkt had mogen bezoeken was voor het kopen van ingrediënten voor de eigengebakken hartige zalmtaart (het exclusieve recept van Rick Stein himself), fruit voor de fruitsalade (of nee, dat kopen we natuurlijk bij de Turk, voor het politiek correcte effect) en scharreleimayonaise als basis voor de salades.
In nog geen half uur was de kamer leeg. De flessen Canei (uit de bonus), Spa Rood en Zwarte Kip Advocaat (voor moeder... met handgeklopte slagroom nota bene!) stonden nog onaangebroken in de koelkast, net als de taart (zelf gebakken, dat dan weer wel).
Lieve Beatrijs, ik kan toch niet drie dagen vrij aanvragen om mijn visite van driesterrenrestaurantvoedsel te kunnen voorzien? Ik kan me dat financieel ook niet permitteren, die traîteur vraagt 24,95 voor een simpel bakje groente- of kippensoep van 500 ml! Om over dat Koberundergehakt maar te zwijgen...
Moet ik nu diep door het stof gaan en het weer goed maken met een etentje bij De Librije of Oud Sluis? Mijn familie wil me niet meer spreken tot ik mijn fout heb erkend. Graag uw mening hierover!
Met vriendelijke groet, Pauperbuffet"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten