Ik heb nog nooit een zieke cavia gehad die zich zó verzette tegen dwangvoederen als Zwartje! En Poes kon er ook wat van destijds, maar daar kon ik toch altijd nog een beetje in krijgen.
Dat gaat nog wat worden als ze morgen haar eerste penicillineslokje moet hebben (vandaag hoeft nog niet, ze heeft een prik gehad). Als ze er morgen nog is, want op deze manier schiet het natuurlijk niet op.
Chica merkt dat haar vriendinnetje niet goed gaat. Ze is onrustig en wil steeds bij haar in het nachthokje, maar Zwartje wil haar niet in de buurt hebben (die lieve, gemoedelijke Zwartje die normaal gesproken altijd alles en iedereen zo leuk vindt...).
De diarree is minder, maar als je weinig eet kun je ook weinig poepen...
Ze hapte net even een stukje paprika, dat dan weer wel. Maar daar bleef het bij. Dadelijk maar weer met die gehate spuit, ik neem haar met de handdoek in de houdgreep, jongste voert haar, maar ze vecht zo hard dat ik bang ben dat ik haar pijn doe. Die kracht heeft ze nog wel...
Ik heb er een heel slecht gevoel over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten