Misschien klinkt het dom of zweverig, of geef het maar een naam. Maar vanmorgen, toen ik mijn laatste boodschappen deed (nee, niet vol kerststress, daar begin ik niet aan!), heb ik een kerstengel ontmoet.
Het is een dom verhaal, maar het kleurde mijn hele dag, zelfs mijn hele week!
Ik liep met een uitstekend humeur door de foeidrukke Vomar in Almere, Literatuurwijk, en ontdekte dat de eieren straal uitverkocht waren. Nou laat ik door zoiets mijn humeur niet verpesten, maar ik schoot wel een jongeman aan, die net druk bezig was de zuivel aan te vullen. Ik vroeg hem of er nog eieren zouden komen, en hij vertelde me dat die waren gearriveerd, maar nog wel in het magazijn stonden.
"Prima", antwoordde ik. "Ik ben nog wel even bezig hier, ik kijk zo wel weer of ze er staan."
Minstens een kwartier later sta ik een heel stuk verderop in de nog steeds foeidrukke winkel iets heel anders uit te zoeken, als opeens een stem achter me klinkt: "Mevrouw, mevrouw!"
Het is de jongen die ik eerder naar de eieren vroeg, en hij was overduidelijk naar mij op zoek in die enorme mensenmassa.
"Mevrouw, de eieren staan er, maar er zijn maar heel weinig eieren aangekomen, ga snel erheen, ze zijn zo op!" Samen liepen we in looppas naar de eierenhoek, aan de andere kant van de winkel.
Ook zonder eieren was ik de kerst wel doorgekomen. Maar het feit dat deze jongeman zijn drukke werkzaamheden onderbrak om mij op de schaarse voorraad nieuwe eieren te wijzen, in een foeidrukke winkel, dát gaf me een warm gevoel. Een heel warm gevoel, dat ik al heel lang niet meer heb ervaren!
Vanzelfsprekend heb ik hem uitgebreid bedankt en de complimenten gegeven voor zijn alertheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten