zaterdag 25 december 2004

The sound of music (alweer, ja)

Ik heb een paar klassieke lievelingsfilms. De ene favoriet is Gone With The Wind (en lees het boek ook eens, dat is nóg uitgebreider, maar best boeiend, en leert een boel over die tijd en het nog steeds aanwezige verschil tussen het noorden en het zuiden van de VS... en lees dan meteen Centennial van James Mitchener erachteraan) en de andere film is The Sound of Music.

Op 23 december werd die door Net5 uitgezonden, en ik schaam me rot, maar opnieuw schoot ik vol...

Mijn oudste bloedje (9) kan eindelijk vloeiend ondertitels lezen, en verdomd, het boeide hem! Al vanaf het begin vond hij de liedjes leuk (behalve het liefdesduet tussen Rolf, de a.s. nazi, en dochter Liesl, maar dat vinden wij ook het minst interessante stuk... desalniettemin wel belangrijk voor de rest van de film!).

Het laatste deel van de film vond hij "vet spannend" (we moesten hem wel vertellen wat "Anschluss" was, wat nazi's waren hebben we hem al eerder verteld).

Diep onder de indruk is Oudste Bloedje gaan slapen.

De film staat op video, en zal nog regelmatig worden gespeeld! Het is méér dan een musical.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten