Mijn leven zat vol vloedgolven, waarbij ik veel verloor. Maar... mijn leven is nog te redden, al zal het even duren voor ik het op de rails heb. De miljoenen mensen in Azië die getroffen zijn door een veel ergere vloedgolf, een èchte vloedgolf, hebben echter een trauma waarbij mijn verwarring en schok maar lachertjes zijn. Hun verhalen vind je op Internet, o.a. hier.
Zij zijn niet meer in staan om zonder heel erg veel hulp op te krabbelen. De beelden die op hun netvlies staan, zijn vele malen gruwelijker dan de beelden die mij uit mijn slaap hielden. Mijn 2004 was een feestje vergeleken met hun 2004.
2004 was een kl*tejaar. Niet alleen voor mij. Maar ook voor heel veel andere mensen over de hele wereld.
Mensen die al hun zekerheden kwijtraken. In onze westerse wereld, maar vooral in de landen waar het al niet zo fijn was.
Mensen in en om die school die gegijzeld werd. We hebben het op tv zien gebeuren en konden alleen maar machteloos toekijken.
Mensen die leven op plekken waar AIDS een ergere epidemie is, dan een gemiddelde wintergriep in Nederland.
Mensen die worden gemarteld en gedood als je hardop durft te zeggen dat het regime niet deugt.
Mensen in die landen leven waar hun heerser predikt dat hún land het enige ware geloof heeft, en dat andere mensen en landen dat voorbeeld moeten volgen. Niet goedschiks, dan kwaadschiks.
Er is zoveel verdriet in de wereld. De 21e eeuw is nog maar enkele jaren oud, maar het lijkt wel alsof de ellende alleen maar erger wordt. Door mensen die hun geloof met geweld willen opdringen, door mensen vol wraak, door mensen die al hun zekerheden kwijtraken, door doorgeslagen wetten en regels, door natuurlijke factoren als hurricanes, aardbevingen en tsunami's.
En daarom denk ik: 2005 kan alleen maar beter worden. En daarom kan ik toch nog hoop hebben! Voor mezelf, maar ook voor de miljoenen, miljarden, mensen die zijn weggezakt in een poel van wanhoop, door wat voor reden dan ook...!
Vanaf nu kan het alleen maar beter gaan!
Toch...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten