maandag 20 december 2004

Open brief aan meneer Wellink

Beste mijnheer Wellink,

Het is een nobel streven om Nederland op te roepen het spaarbankboekje aan te spreken en de consuméren. Immers, geld moet rollen anders staat de economie stil.

Maar uw oproep is voor mij opnieuw een bevestiging dat de hele moderne economie één grote luchtbel is.

Weet u nog, het eind van de 20e eeuw, toen allerlei bedrijfjes floreerden, de bomen tot ver in de hemel reikten en het niet óp kon? Tot de hele dotcomhandel instortte, en de rest van de economie met zich meesleepte. In 2001 was er een grote inkomensstijging, maar het is nu bijna 2005 en er is sindsdien heel veel gebeurd. In 2001 dachten de mensen nog dat ze hun baan hadden tot hun pensioen. Velen van hen zitten nu in de WW, en vooral degenen die al jaren dat baantje hadden zijn vrijwel kansloos geworden.

Er zou 180 miljard aan spaartegoeden zijn. Ik denk dat u gelijk heeft, u weet het beter dan ik. Maar staat een belangrijk deel van dat bedrag niet vooral op rekeningen van de Quote 500? Of in onroerend goed?

Mijn spaargeld aanspreken? Ik kijk wel uit! Wat, als mijn wasmachine of koelkast de geest geeft? Mijn bril breekt? Weet u wat het is om kinderen in de groei te hebben?

En ik ben niet de enige die dat zegt.

Sommigen hébben geen spaargeld meer. Dat is aan dringende zaken opgegaan. Broodnodige zorg, medische behandelingen die niet meer vergoed worden, hogere vaste lasten, steeds verder stijgende huren... En wie nog wel spaargeld heeft, doet er verstandig aan dit niet op te maken aan "consuméééren", maar opzij te leggen als buffer voor noodzakelijke dingen als die kapot gaan. Pas als de wasmachine kapot is, koop ik een nieuwe, niet om de economie draaiend te houden met opgeklopte lucht. En ik wil graag die Canon 30, maar ik ga er echt geen lening voor afsluiten of mijn beetje spaargeld voor aanspreken!

Verder bestaat nog steeds die bezopen regel dat een werkloze die voor zijn ontslag met zijn loon net boven de ziekenfondsgrens zat en er na het ontslag onder duikt, toch een jaar verplicht verzekerd is, maar zónder premie-bijdrage van de baas. Ik ben niet de enige die daardoor 50% minder te besteden heeft en lelijk in de problemen aan het komen ben.

U zult ongetwijfeld deze dagen kerstdiners, borrels etc. hebben en op uw eigen kersttafel zal ook geen bal gehakt staan. Ik maak de restjes in de diepvries op. Geen straf, we hebben nog geen honger, maar er zijn steeds meer mensen die zelfs die luxe niet meer hebben. En dan spoort u Nederland aan voorál de spaartegoeden aan te spreken en te consuméren?

Is het de bedoeling om straks tegen mensen die niet meer uit de schulden komen, te roepen "eigen schuld"? Of wil u nog meer lucht in de bubbel die "economie" heet, pompen?

Mijnheer Wellink, ik doe niet mee. Ik consumínder, en dat doe ik al jaren, ook toen het nog goed ging. Nu het ook voor ons hard bezuinigen is, ben ik blij dat ik consuminder. Ik heb wensen genoeg, maar ken mijn "genoeg-grens". Ik heb geld gespaard in plaats van uitgegeven en daar ben ik nu heel blij om, anders hadden we op straat gestaan.

Ik nodig u graag uit een maand of wat mee te draaien bij mensen als ik. Doet u voor ons eens boodschappen, beheer onze bankrekening eens een maandje of wat, kijk wat er binnenkomt en vooral: wat er weer uitgaat. En dat zijn geen uitgaven aan luxe goederen, maar aan broodnodige goederen!

Probeer het eens... U zult versteld staan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten