(Ja, er staan taal-/schrijffouten in. Maar het gaat om de inhoud.)
Een virtueel verhaal van familie de Vries; vader, moeder en 1 zoon van 16. Vader buschauffeur en moeder manager van een customerservice afdeling.
Moeder: ‘Goedemorgen huisarts, ik heb het vermoeden dat mijn zoon schizofrenie aan het ontwikkelen is.’
Huisarts: ‘Waar baseert u dat op?’
Moeder noemt enkele symptomen in de gedragsontwikkeling die mogelijk zouden kunnen duiden op schizofrenie.
Huisarts: ‘Inderdaad zijn de symptomen voldoende voor aanvullend onderzoek door een specialist; geestelijke gezondheidszorg voor de jeugd valt echter nu onder gemeenten, dus u moet een melding doen bij het gemeentelijke zorgloket.’
Moeder neemt contact op met het gemeentelijke zorgloket via een digitale aanmeldingsportal en voelt zich hierbij onaangenaam; er staat wel bij dat alle gegevens vertrouwelijk worden behandeld, maar wie de informatie nu en in de toekomst allemaal gaat lezen weet ze niet.
Na een week wordt er contact opgenomen door een gemeentelijke coördinator in de vorm van een gezinsregisseur; er wordt een bezoek ingepland.
Gezinsregisseur: ‘Goedemiddag, voordat we op uw specifieke vraag ingaan heb ik hier een vragenlijst die we samen door gaan lopen, dit is voor onze administratie.’
Moeder geeft verbijsterd antwoord op alle vragen waaronder registratie alle BSN nummers van het gezin, vragen over alcoholgebruik, medicijngebruik, of er schulden zijn in het gezin en zo ja hoe hoog, hoe hun sociale netwerk eruit ziet, of ze gezond eten etc.
Moeder: ‘Ik heb deze vragen nu wel beantwoord, maar wat is de relevantie met betrekking tot mijn specifieke hulpvraag?’
Gezinsregisseur: ‘Voor onze administratie, maar ook om te kijken of er mogelijk geen andere problemen zijn. Als we deze informatie niet hebben, kunnen we ook niet bepalen of de antwoorden relevant zijn, snapt u? Dat noemen we de integrale zorgbenadering. Goed, nu uw specifieke probleem.’
Moeder: ‘Ik denk dat onze zoon schizofrenie ontwikkelt en wil daarvoor een doorverwijzing naar een psycholoog of psychiater om deze diagnose al dan niet vast te stellen.’
Gezinsregisseur: ‘Waarom denkt u dat?’
Moeder: ‘Sinds een paar maanden gaat het erg slecht op school. Sinds enkele weken vertoont hij paranoïde gedrag, sociaal onaangepast gedrag en denkt hij op sommige momenten dat hij de minister president van Nederland is.’
Gezinsregisseur: ‘Dat klinkt inderdaad serieus. Verwijzingen naar een specialist doen we echter niet zomaar, we gaan eerst kijken wat we dichtbij kunnen regelen qua ondersteuning bij deze mogelijke problematiek.’
Moeder: ‘Hoe bedoelt u ‘mogelijke problematiek’?’
Gezinsregisseur: ‘U bent als moeder natuurlijk niet gespecialiseerd in psychische ziekten.’
Moeder: ‘Dat is nu juist waarom ik een verwijzing wil.’
Gezinsregisseur: ‘Alles op z’n tijd, we gaan eerst een andere route aanhouden als ik als gezinsregisseur heb vastgesteld dat er inderdaad sprake is van problematiek die hulp behoeft.’
Zoon komt uit school en heeft toevallig een goede dag. Stelt zich netjes voor en beantwoordt een aantal vragen. Uit niets blijkt op dat moment de problematiek.
De gezinsregisseur maakt een aantal aantekeningen in haar tablet, neemt afscheid en belooft dat binnen 5 werkdagen in de digitale portal te zien zal zijn wat haar voorstel is.
Moeder logt na 5 werkdagen in. De gezinsregisseur merkt op dat ze niets vreemds aan de zoon heeft bemerkt, maar dat vader 10 glazen alcohol per week drinkt en moeder een wat overspannen indruk maakt. Volgende week wil ze nogmaals op bezoek komen vergezeld van een collega van het Centrum voor jeugd en gezin.
Aan de hand van dat gesprek wordt besloten dat de ouders hulp nodig hebben bij de opvoeding en hun eigen leef gedrag. Moeder wordt aangeraden een cursus mindfulness te gaan volgen.
Ze mogen er vrijwillig voor kiezen een aangewezen schoolmentor, een aantal familieleden en een vrijwilliger uit de wijk ‘met veel ervaring’ te accepteren in een sociaal huisberaad. Natuurlijk mogen ze dit ook weigeren. Bij weigering echter van deze eerste stap, is een na interventie mogelijk alsnog noodzakelijke doorverwijzing naar een specialist wel van de baan.
De ouders zijn verbijsterd over de aantekeningen in het dossier, bij vraag deze te verwijderen, krijgen ze als antwoord dat deze data in het belang van de gezondheid van hun zoon zijn en derhalve niet verwijderd zullen worden.
Nadat het huisberaad heeft plaatsgevonden en een hele club mensen zich met het gezin heeft bemoeid, schrijft de huisarts een brandbrief aan de gezinsregisseur. Na 7 maanden te zijn blootgesteld aan vernederingen en totaal verlies van privacy komt eindelijk de verwijzing en wordt schizofrenie vastgesteld.
Overdreven? Onmogelijk? We zullen het gaan zien….. Ondertussen kan het vast geen kwaad om deze petitie te tekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten