Onthaastweekend

Zo… We zijn weer thuis, maar dat hebben jullie wel gemerkt ;-)

Wat een prachtig huisje, gebouwtje, was het, waar ik de afgelopen twee nachten heb mogen doorbrengen! Niet speciaal bedoeld als B&B maar ook voor o.a. workshops, maar perfect voor mij. Ik sliep in het halletje, op het matras was nog een tuinstoeldekje gelegd omdat het matras wat gaar was, maar ik sliep als een roos ;-)

Het huisje zelf was een oude koeienstal  met dikke muren, in 2006 verbouwd. Er zit glas in lood in, sloophout, oude deuren uit Amsterdam en een klooster uit Heerlen, een oude houtkachel, een mooi visgraatparket, antieke meubels… De sfeer spatte er af!

Bij aankomst brandde de kachel en stond er een flesje witte wijn in de koelkast, terwijl de cd-speler (er is geen televisie, wel een cd) Rachmaninov speelde (in de cd-collectie vond ik nog meer fijne dingen zoals Bach, Schubert en Vivaldi). Een beter welkom kun je je niet wensen als je net in het pikkedonker en de stromende regen in een totaal onbekend gebied bent aangekomen! (leve de navigatie ;-) ).

Toen de volgende ochtend de kachel gedoofd was, bleken de muren dik genoeg om de warmte binnen te kunnen houden. Oerdegelijk gebouwd dus!

Wat ook opviel was de akoestiek. De cd-speler had twee speakertjes maar het geluid was waanzinnig! Toen ik via de wifi de streamer opzette met mijn twee lullige minispeakertjes werd dat ongelooflijk zuiver versterkt. Wauw!

Zaterdag had ik ingepland om te wandelen. Het ging wat lastig wegens benen die niet zo wilden (met name de achillespezen) maar uiteindelijk heb ik er toch nog bijna 10 km uitgeperst. De volgende dag voelde ik het wel… Maar het plezier neemt niemand me af!

De omgeving van Wenum Wiesel, net boven Apeldoorn, vond ik aardig, vooral de beekjes en de sprengen, maar ook vrij druk. Ook op de bospaden moest ik regelmatig opzij voor een auto, de bebouwing was relatief dicht (maar wel goed verzorgd). Blijkbaar ben ik meer een mens voor eenzame wandelingen ;-) maar ik heb er toch wel van kunnen genieten.

Daarna ben ik naar downtown Apeldoorn gegaan voor wat boodschappen, maar dat was echt geen goed idee. Er was een enorme warenmarkt (waar ik lekker wokgarnalen kon kopen) maar je kon er echt over de hoofden lopen! Maar goed, ik had mijn avondmaaltje met succes bij elkaar gefourageerd ;-)

Zondag schrok ik van de spierpijn, met name de achillespezen, maar met wat paracetamol ging het wel weer. Ik besloot naar het Loo te gaan. Schrok daar wel van de prijs (5 euro parkeren, 14 euro entree, 3 euro audiotour en dan begin je al aardig bij de pretparkprijzen te komen!). Ook lag, zonder overdrijven, de halve tuin op de schop, en voor dat geld verwacht ik in het restaurant meer plaats én wifi, maar in het paleis waren alle ruimtes goed verzorgd, je mocht (zonder flits) onbeperkt fotograferen en ik vond de audiotour zeer informatief! Zo kreeg ik een mooi beeld van alle Oranjes en hoe ze leefden!

Opvallend was de ruimte die prins Hendrik (gemaal van WIlhelmina) gebruikte. Vol hertengeweien als trofee (echt tientallen), een berenhuid-met-kop op de vloer, een jachtluipaard in dezelfde vorm, een opgezette krokodil… Fout, fout, fout! Maar toen blijkbaar stoer…
En de toiletruimte van Wilhelmina. Behalve de marmeren muren en het bidet toch heel simpel en vrij klein.

Zo heeft elke Oranje zijn of haar stempel op Het Loo gedrukt. En alles werd heel netjes en verzorgd gepresenteerd (Soestdijk was ook boeiend, maar wel wat aggenebish in de details).

Al met al geen spijt! Niet van de wandeling, omdat ik nu weet hoe deze omgeving eruit ziet, niet voor het prachtige huisje, niet van het Loo (volgende keer eens een wandeling in het park gaan maken), nergens van!

En daarna was het tijd om weer naar huis te gaan (over Elspeet - die uitgestrekte heide wil ik toch ook eens bezoeken…!).