Scheherazade

Dit jaar zou Miep Racké 100 zijn geworden (net als mijn oma zaliger). Wie is dat?

Ik vermoed dat mensen onder de pakweg veertig nog nooit van Scheherazade-van-de-Libelle hebben gehoord en ik vrees dat velen boven de veertig haar alweer min of meer vergeten zijn. Maar zij is, samen met Wil den Hollander-Brönder (een vriendin van haar) en Jos van Manen Pieters mijn favoriete Nederlandse schrijfster.

Ze is vooral bekend geworden van jarenlang durende columns in de Libelle. Een pittige Schiedamse huismoeder die door verdrietige gebeurtenissen in de oorlog begon te schrijven en “met de rijgdraden nog in mijn jas” werd uitgenodigd bij de Libelle. Aanvankelijk voor reportages, waarvoor ze, tot haar eigen stomme verbazing, de hele wereld mocht rondreizen en de meest aparte dingen meemaakte.

Later kreeg ze haar eigen column Cocktail, die tientallen jaren (!) liep en waarin ze de ene keer verontwaardigd, de andere keer hilarisch, de meest uiteenlopende huis- tuin- en keukendingen beschreef, het verschijnsel Prietpraat (komische kinderopmerkingen) introduceerde en taboezaken als seks en religie niet schuwde. Ze maakte de kachel aan met producten die als iets nieuws en unieks werden gepresenteerd, zoals mode die altijd weer terug kwam, of de in de jaren zeventig geïntroduceerde magere melk, dat volgens haar dezelfde troep was als “taptemelk” dat ze in de oorlog kregen en altijd zo lelijk aanbrandde.

En passant krijg je ook nog een kijkje in het leven van een huisvrouw/moeder van rond en na de oorlog, die soms opmerkelijk actueel blijken te zijn, zoals rond moeten komen met weinig geld.

Met veel herkenbare dingen, zoals piekeren in de nacht, pubers die letterlijk een gat in je begroting eten :-D en ruziënde broertjes ;-)

Ik heb (volgens mij) al haar boeken en pak ze graag nog af en toe van de boekenplank. Een aanrader!

Eind jaren tachtig of begin jaren negentig kreeg ze een hersenbloeding, daarna was het sprankelende uit haar teksten verdwenen en besloot ze te stoppen. In 2003 is ze overleden.