Aardbeving op Samos

 Gisteren werden Turkije en de Egeïsche Zee getroffen door een flinke aardbeving. In Izmir (Turkije), een stad met zo'n 2,5 miljoen inwoners, stortten meerdere hoge gebouwen in. Turkije meldt 26 doden en zo'n 800 gewonden. Er was ook een tsunami.

De aandacht gaat vooral uit naar deze zwaar getroffen miljoenenstad, maar mijn hart gaat uit naar Samos, dat prachtige eiland waar ik vorig jaar zo heb genoten en vooral zo onder de indruk was van de relaxte, lieve bevolking (en nee, dat was geen geslijm voor de toeristen). Mooie gesprekken gehad, veel van ze geleerd ("sigá sigá"  ofwel: kalm aan, het komt zoals het komt). Ik heb me voorgenomen, ondanks corona en persoonlijke hindernissen: ik kom een keer terug!

Want ik ben niet alleen verliefd op de natuur (veel groen en bloemen) en de fotogenieke huisjes (Samos is nog erg authentiek, is geen toeristenfabriek geworden), ik heb vooral ook bewondering voor de bewoners. Voor hun relaxte manier van leven, hun creatieve manier om van niets iets te maken, hun spontane vriendelijkheid. En dat, terwijl ze het zo ontzettend zwaar hebben. Eerst de meedogenloze bezuinigingen van "Europa", die niet de profiteurs, maar de gewone burger heel hard trof. Toen de vluchtelingen, waardoor de toeristen wegbleven want oh  jee, zo'n vluchteling zou je vakantie-idylle toch eens verstoren... Toen corona, waardoor de paar toeristen die nog wel kwamen, niet meer kónden komen. En nou die aardbeving.

Aanvankelijk werd gezegd dat de beving 7,0 op de schaal van Richter was, maar het is 6,6. Nog stevig genoeg om flink wat schade aan te richten en natte voeten in de kustplaatsen. Gelukkig geen Aziatische toestanden, maar de puinhoop werd er niet beter van. Ik heb filmpjes gezien uit Vathi en Pythagorion die ik helaas niet kan linken. Het was een onwerkelijk gezicht. Ik vond wel een foto uit Vathi op nu.nl:

Twee jonge mensen kwamen om op Samos door een instortende muur.

RTLNieuws sprak een Nederlandse op Samos: 

De Nederlandse Titia Rakers woont  al 14 jaar op het Griekse eiland Samos, waar ze met haar man een hotel runt. Ze was met haar zoontje thuis toen het hotel ineens begon te schudden.

Titia: "Ik maakte me eerst geen zorgen, want het trilt hier wel vaker. Maar het ging steeds harder schudden en het bleef maar doorgaan. Toen ben ik snel met mijn twee zoons naar het dakterras gegaan."

Uit alle gebouwen kwamen mensen naar buiten: "Kinderen waren natuurlijk in paniek. De volwassenen probeerden zich stoer te houden, maar je zag aan iedereens gezicht dat het een angstige situatie was."

Voorlopig schuilt Titia met haar gezin op het strand. "Dat is de veiligste plek. Het engste is dat het nu nog steeds aan het schudden is. Je weet niet wat er gaat gebeuren."

Inmiddels is iedereen gelukkig weer kalm, zegt Titia: "Zo'n heftige aardbeving heb ik nog nooit meegemaakt, zo hard en zo lang. En dan zitten wij nog aan de zuidkant van het eiland, het verst weg van het epicentrum. Ons hotel is gelukkig stevig, want op het eiland is een kerk ingestort en ook de sporthal waar mijn zoons sporten is beschadigd."

Op de radio hoorde ik vanmorgen dat die kerk in Karlovasi stond, maar de kerk van Kokkari, waar ik vorig jaar naast logeerde, is ook flink beschadigd.

Er zijn veel naschokken, vanmorgen nog eentje van 5, zodat er nog meer instortte. Veel bewoners van Kokkari hebben de nacht in legertenten op de parkeerplaats doorgebracht.

Ik heb wat foto's van Facebook gehaald, ik weet niet of ze allemaal uit Kokkari komen, maar het zou heel goed kunnen, het komt me erg bekend voor.

Dit zou heel goed één van die straatjes van Kokkari kunnen zijn.

Mogelijk is dit Vathi, maar het kan ook Kokkari zijn.

De achterkant van de Nicolaaskerk van Kokkari.

Diezelfde achterkant, toen ik de kerk in 2019 vanaf de heuvel fotografeerde

De deur is uit het poortje van de kerk gevallen, en ook brokken uit het poortje zelf.

Zo stond de poort er vorig jaar bij.

Ai! De toren van de Nicolaaskerk is lelijk ontwricht...

De havendam is verzakt. Van oude foto's weet ik dat die nog niet eens zo oud is, enkele tientallen jaren hoogstens. Gelukkig lijkt de skyline niet aangetast, hoewel deze foto maar een klein detail laat zien, en niet al te duidelijk.

Op de grens van de havendam en het veelgefotografeerde schiereilandje.