Tot schrik en verdriet van velen is gisteren Edward (Eddie) van Halen overleden. Eén van de beste rockgitaristen ter wereld die dingen met zijn gitaar deed waar anderen niet eens van durven dromen. Ik leerde zijn muziek in 1978 kennen. In die tijd was ik fan van het Betonuurtje van Alfred Lagarde, in de tijd dat die nog voor de Vara werkte. You Really Got Me en Running With The Devil werden grijsgedraaid bij hem en hij bleek de band ook persoonlijk te kennen, wat in 1980 een hilarisch interview opleverde. Aan de lachkicks te merken waren daar de nodige pretsigaretten bij opgestoken, maar Eddie en zijn broer Alex waren sowieso erg goedlachs.
Ik was vooral fan in hun eerste jaren, heb de eerste drie elpees grijsgedraaid, daarna waren ze ook nog wel goed, maar net als bij Queen zat de meeste magie wat mij betreft in de beginjaren. Al op de eerste elpee laat Eddie een legendarisch stukje gitaarspel horen, daar duurde het nog geen twee minuten, live heeft hij het uitgewerkt tot een enorme solo. Ik weet niet wie zijn inspiratie was, maar het zou me niet verbazen als Bach en Paganini daarbij zitten.
Toch kon hij geen noot lezen. Hij leerde muziek te maken door te kijken en te luisteren. Vroeger heeft hij ook piano gespeeld en gedrumd. Als kind won hij pianowedstrijden waarbij de jury zijn interessante interpretatie prees. Eddie was verbaasd, dacht dat hij het juist speelde zoals het hoorde!
Eddie en Alex hebben een Nederlandse vader en een Indonesische moeder. Ze zijn geboren in Amsterdam, zijn opgegroeid in Nijmegen en emigreerden in 1962 naar de Verenigde Staten. "We kwamen hier met ongeveer $50 en een piano, en we spraken de taal niet. Kijk nu eens wat we hebben bereikt. Als dat niet de Amerikaanse droom is, wat dan wel?" Ze konden nog wel Nederlands spreken toen ze eenmaal beroemd waren, al was het met een moddervet accent. Elke keer als ze hier waren moesten ze er weer aan geloven, maar ik heb nooit de indruk gehad dat ze het vervelend vonden. Nederland was voor hen vooral "rolmops en kroketjes". En Pipo de Clown!
Het rock 'n roll-leven eiste wel zijn tol. Al op jonge leeftijd gebruikte hij alcohol en drugs, maar in 2008 ging hij afkicken. Zijn gezondheid was al jaren broos. In 1999 kreeg hij een heupprothese, een jaar later werd tongkanker bij hem geconstateerd, volgens hem kwam dat omdat hij altijd zijn metalen plectrums in zijn mond had gehouden. De laatste jaren leed hij aan keelkanker.
Zijn zoon Wolfgang maakte gisteravond bekend dat zijn vader hieraan is overleden. Een legendarische muzikant is niet meer...
Prachtig trubuut, lieverd!
BeantwoordenVerwijderen