Ik geef toe: zelfs als natuur- en tuinliefhebster erken ik dat de regen ook na zoveel droogte nadelen heeft 😉 Zo ligt mijn laminaat weer vol met modderige hondenpootjes. Want hoe goed ik mijn trouwe maatje ook af droog na een wandeling, die pootjes blijven zwart afgeven…!
Maar oh, wat een zegen, die regen! De natuur kreunde, gilde, smakte, smulde en komt eindelijk tot leven. Morgen nog een (incidenteel, helaas) dagje met 20 graden er overheen en het feest is compleet! De sierappeltjes vertonen groene “flodders” en de narcissen beginnen massaal te bloeien, ook de “normale grote”. Ook in het bos zitten de struiken steeds voller met groene puntjes en floddertjes en ik zag de knoppen in de bomen zwellen! Was de natuur vorige week nog vrijwel volkomen winterkaal, nu begint er echt schot in te komen!
De pimpelmezen, die vorige week het nestkastje hebben gevonden terwijl ik de hamer waarmee ik dat heb opgehangen nog in mijn handen had, nestelen nog niet. Ik vraag me zelfs af of er al een koppeltje in zit, zie het verschil niet tussen een damesmees en een herenmees. Maar er vliegt onafgebroken een mees in en uit. Ik geloof niet dat die al nestmateriaal mee heeft (ik ben dringend aan een betere bril toe…) maar zoals de legendarische Frits van Egters ooit zei: “Het is gezien. Het is niet onopgemerkt gebleven.”
De tuin heeft de laatste tijd al meer vogels dan voorheen (voor zover je van “voorheen” kan spreken, ik woon hier net een jaar). Merels waren er altijd al volop en broeden doen ze ook fanatiek! En ook wat musjes, maar het zijn er echt meer geworden. En af en toe 1-2 roodborstjes, mezen, een zeldzaam vinkje en vorige maand zelfs groenlingen!
Van de Lidl-bollen die ik vorig jaar september (een heerlijke verjaardagsmaand voor bollenliefhebbers!) heb ik enorm plezier. De tulpen lopen wel erg achter, de botanische beginnen pas sinds gisteren knoppen te krijgen, maar de gemengde hyacinthen blijken niet alleen maar standaard karmijn-blauw-wit te zijn: de eerste bloem die momenteel opent is een prachtig zachtroze exemplaar!
En ook heel fijn om te zien: de kogelprimula, die ik vorig jaar tijdens de verhuizing kocht omdat er een prachtige vlinder op zat, is heel snel uit de grond gekomen (in vreemde bleekgroengele pieken!) en tot bloei gekomen! En ze breiden zich blijkbaar ook uit, al is het niet zo fanatiek als de scharnierbloem en de asters, want ik zie twéé planten…!
De tuinbonen beginnen eindelijk aarzelend boven de grond te komen, maar de wortels en uien die ik in maart heb gezaaid nog niet. Het is maar afwachten of die de schrale oostenwind van vorige maand hebben overleefd…
Tenslotte staat mijn vensterbank vol goed gekiemde afrikanen, die zelfs al bloemknoppen laten zien! En een bakje leeuwenbekken en primula’s die dringend verspeend moeten worden. Plus kruiden: basilicum, platte peterselie, bieslook en tijm. In mijn la ligt nog wat zaad dat in de koude grond kan. Laat die warme zondag maar komen…!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten