De tijd dat zelfs de netste buurten er hier rond kerst uitzagen alsof het koopavond was, is inmiddels wel voorbij. En ik geloof dat ik weet hoe dat komt: de erbarmelijke kwaliteit van de verlichting...
Wij waren altijd relatief bescheiden met het versieren van de voortuin, maar een snoer kerstlampjes was wel een must bij ons. Eerst hadden we een snoer met 40 lampjes, die gaf al snel de geest. Een jaar of 2-3 geleden hebben we een sliert met 100 lampjes aangeschaft. Vorig jaar waren daar al enkele lampjes van gesneuveld, maar we hadden reservelampjes. Toen we dit weekend de kerstlichtjes weer in de voortuin hingen, bleek dat een rij van 25 lampjes (25% dus) de geest had gegeven.
Ook elders doofde langzaam het licht. De frames in rendier-, ster- of sneeuwpopvorm (waarvan je de vorm niet meer herkende als de lampjes brandden), de flikkerende lampjes, het gevel-brede net vol lampjes dat mensen over hun hele huis hingen, beheersten zo'n 3 jaar geleden driekwart van ons straatje. Hoewel wij alleen een snoer lampjes hadden, vond ik het best leuk. Maar anno 2003 is er geen huis meer in onze straat, en de straten om ons heen, die nog zo uitbundig verlicht is.
Bezuinigen? Versobering? Nee, volgens mij komt het omdat het zo ellendig snel stuk is!!!
En dan wonen we wel vlakbij een bekend tuincentrum, na enkele jaren vol miskopen trapt niemand er meer in!
Toch jammer...
...want stiekem vind ik het best wel mooi, die overdreven lichtversieringen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten