Noem me een emotionele muts, maar als ik The Sound of Music zie, moet ik telkens weer slikken... Erg, he... Maar ik weet dat ik niet de enige ben (al ben ik waarschijnlijk wel de eerste die het hardop durft te zeggen).

"The Sound of Music" is gebaseerd op een waar verhaal: dat van de familie Von Trapp, en in het bijzonder van Maria Von Trapp.

Maria Agusta Kutschera werd net voor middernacht op 26 januari 1905 geboren... in een trein naar Wenen! Haar moeder stierf toen Maria 2 jaar oud was. Omdat haar vader liever reisde dan voor haar zorgde, liet die haar achter bij een oudere neef.
Maria groeide op in een strenge omgeving zonder kinderen, en was erg eenzaam.
Je zou het niet zeggen als je de film hebt gezien, maar haar opvoeding was atheistisch en ze werd erg cynisch ten opzichte van elke vorm van religie.
Toen ze op een dag een concert van Bach wilde bezoeken, kwam ze in een drukke kerk terecht, waar de bekende priester Kronseder net zijn preek was begonnen. Maria was meteen onder de indruk, ondanks het feit dat haar oom haar altijd had voorgehouden dat Bijbelverhalen niets anders waren dan een aantal verzinsels en oude legendes. Toen de priester na de preek langs Maria liep, riep ze luid: "Gelóóft u dat allemaal?!?" Kort daarna ontmoetten de priester en Maria elkaar opnieuw.

Maria was bekeerd en ging naar het klooster, maar haar dokter vond dat ze leed onder een gebrek aan frisse lucht en beweging. Daarom werd besloten haar te sturen naar de gepensioneerde marinekapitein George von Trapp. Niet als gouvernante, zoals de film ons leert, maar vooral vanwege de oudste dochter Von Trapp, die bedlegerig was door rheuma. Ze is nooit meer teruggekeerd naar het klooster en trouwde de kapitein op 26 november 1927. In de film waren ze op huwelijksreis toen Duitsland Oostenrijk annexeerde, maar dat klopt dus niet; dat gebeurde veel later.

In 1938 werd Oostenrijk geannexeerd door nazi-Duitsland (dat is dus 11 jaar na het huwelijk van Maria en george von Trapp!). De familie besloot te vluchten. Maria was toen in verwachting van hun 10e kind, Johannes.
Ze lieten letterlijk alles achter, behalve wat ze in een rugzak konden meenemen. In de film gebruikt de familie een zangwedstrijd als dekmantel, in werkelijkheid deden ze alsof ze één van hun vele bergtochten gingen maken. Samen met hun familie-priester, Mgr.Franz Wagner, klommen ze over de Oostenrijke Alpen naar Italië, waar ze in een berggehuchtje terecht kwamen. Na de oorlog schreef Maria een boek hierover.

"We waren in één nacht zeer arm geworden, vluchtelingen. Een vluchteling heeft geen vaderland, maar ook geen rechten..." 
Maar er waren 9 kinderen, de 10e was onderweg...
"Het enige dat we goed konden, was zingen, dus maakten we van onze hobby ons beroep."

En met succes! Aanvankelijk zongen ze op bruiloften en partijen, al snel kregen ze een Europese tournee, in concertzalen en paleizen. En uiteindelijk kwamen ze in de Verenigde Staten terecht.
In 1939 ontdekten ze een piepklein bergdorpje, Stowe, in de staat Vermont. Het deed hen sterk herinneren aan hun thuis in Oostenrijk, dat ze moesten achterlaten. Inmiddels hadden ze 1000 dollar bijeen gespaard en ze kochten een oude boerderij met grond.
Stowe werd hun nieuwe thuis. De jaren daarna deden ze nog verschillende tournees gedurende 15 jaar, en verder genoten ze van het boerenleven, zoals koken, tuinieren, suiker maken van "maple" (een soort esdoorn waarvan men het sap gebruikt om suiker te maken), bijenteelt en skiën. 
In 1947 richtte Maria de Trapp Family Music Camp op, al gauw kwam er een hotel bij: de Trapp Family Lodge.

Tijdens een tournee door Australië kwamen ze in contact met de aartsbisschop van de zuidelijke Pacific. Die overtuigde de familie om missiewerk te gaan doen. Een jaar later werd het "Music Camp" gesloten. De meeste kinderen trouwden, Maria ging met 3 kinderen (Maria, Rosemarie en Johannes0 missiewerk doen in de zuidelijke Pacific, o.a. Nieuw Guinea. Hierover schrijft Maria in haar boek "Maria, My Own Story".

Toen Maria weer terugkwam in Stowe, gingen zij en haar familie zich richten op het hotel, dat er nog steeds was, en breidden het uit. Ze bleef actief tot haar dood in 1987.

Maria ligt begraven naast haar man George op de familiebegraafplaats naast het hotel. Het hotel wordt gerund door haar jongste zoon Johannes, die getrouwd is en 2 kinderen heeft.