Motivatie, is dat die schop onder je kont die je zo nu en dan nodig hebt om een vervelend klusje te doen?
Of is dat het enthousiasme waarmee je aan een leuk klusje begint?
De Dikke van Dale Online zegt:
mo·ti·va·tie (de ~ (v.))
1 enthousiasme voor een taak => drijfkracht
2 [psych.] drijfveer => motief
Enthousiasme, drijfveer, drijfkracht, motief. Om iets te doen (of te laten). Liefst onderbouwd.
"Wat is je motivatie om dit werk te doen?" wordt er gevraagd als je solliciteert.
"Wat motiveert je om te webloggen?" zouden we hier kunnen vragen.
En dan moet er een mooi omschreven iets komen. Met "ik vind het gewoon leuk" kom je niet weg. Tegen je a.s. baas zeggen "mijn motivatie is het salaris" is ook al geen slim antwoord als je de baan echt wilt (ook als je motivatie gewoon "ik vind het leuk" is).
Motivatie... als je het woord een aantal keer achter elkaar zegt, wordt het een nieuw woord. Dat is een spelletje dat ik als kind vaak deed. Ik nam een gewoon woord, liefst van meerdere lettergrepen. En ik sprak het meerdere malen uit. Bijvoorbeeld: "Stofzuiger. Stofzuiger. Stof-zui-ger."Als je het vaak genoeg zei, ging het een eigen leven leiden. Dan dacht je niet meer aan de oranje Philips die we thuis hadden (jaren 70, ja!), maar aan een reeks klanken. De O, dan de UI, dan de "stomme"E...
Terwijl ik vandaag zat te zwoegen over "motivatie" gebeurde hetzelfde. Het woord verloor zijn betekenis en werd een reeks klanken. Een lange OOOO, een korte IE, een lange AAAA en weer een korte IE. Moooo-tie-vaaaa-tie... Een mooie woord, als een rijm, omdat die IE terug kwam.
Mo-ti-va-tie... Een woord dat voor mij helaas ook een negatieve klank heeft gekregen. "Je hebt de mo-ti-va-tie niet". Ofwel: geen enthousiasme, dat werd er bedoeld.
School motiveerde me niet. Het moest, maar als tiener had ik zoveel betere dingen te doen... Alle LP's van Queen afdraaien. Top-40-formulieren verzamelen en uit mijn hoofd leren. Grappig dat dát feilloos lukte, terwijl die beruchte Duitse, Franse en Engelse woordjes er maar niet ingingen. Hoewel, toen ik ontdekte dat ik Engels moest leren om songteksten te kunnen vertalen, ging die taal opeens een stuk beter en schoten de cijfers omhoog! En jaren later gingen de Franse lessen opeens heel soepel, toen ik had ontdekt dat het best handig was om op vakantie te kennen. Heee... motivatie! Mijn motivatie was er wel, maar lag in een ander hoekje dan gewenst was!
Ze hadden het fout, vroeger. Mijn motivatie was er best, ik kon het alleen niet altijd vinden ;-)
Je motivatie kan ook aanwezig zijn, maar gaandeweg afgebroken worden. Omdat het niet lukt, of omdat anderen je enthousiaste werk afkraken. Een handwerkje waarmee je vol enthousiasme begint, maar dat in een hoek belandt nadat je voor de zoveelste maal een fout moet uithalen.
Een project waaraan je vol enthousiasme begint, tot je omgeving duidelijk laat merken dat zij het niks vinden.
Soms kan dat diepe gevolgen hebben. Ooit heb ik gewerkt in een gezinsvervangend tehuis. De "baas" was een man met strakke ideeën: zo moet het en niet anders. Ik was jong, enthousiast, ja, gemotiveerd. Maar als hij er het nut niet van inzag, werd dat tot op de grond afgebrand. De ene na de andere collega verdween in de ziektewet, maar mijn motivatie bleef sterk, tot ik gezegend werd met een burn-out die klonk als een klok. Het heeft jaren geduurd voor ik weer gemotiveerd was iets te gaan doen. Ik wilde wel, maar kon het niet opbrengen, ik was bang dat het zou mislukken en de energie was weg.
Voor motivatie heb je dus ook zelfvertrouwen en energie nodig. En geloof in het slagen van je plannen, en vooral in jezelf. Als iets of iemand erin slaagt dat weg te slaan, ben je niets meer.
Er zijn jaren overheen gegaan, die niet altijd even goed verliepen, maar de motivatie is weer terug. Mijn motivatie is nu geworden: kin omhoog. Stralen als een zomerzon zit er misschien niet meer in, maar pinkelen als een sterretje zeker wel! En hoewel stralende zomerzonnen meer aandacht en waardering krijgen dan pinkelende sterretjes, motiveert me dat om de kin hoog te houden. Want mensen die het pinkelende sterretje zien, kijken verder dan hun neus lang is, en zijn de moeite waard!
Het valt niet altijd mee dit vast te houden, maar ik doe mijn best!
Een lang verhaal, veel gezwam in de ruimte, kortom: dit was mijn gedachtekronkel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten