Vijfde wandeldag - over de 4 km!

Officieel was het vandaag niet mijn wandeldag… maar omdat ik morgen en overmorgen een overbelaste agenda heb, besloot ik toch een flinke wandeling te doen, want vandaag (woensdag de 13e) zag mijn agenda er uit als Genesis 1: woest en ledig.

Ik werd 4,5 km van huis afgezet en poeh, 4,5 km is wel weer een stuk langer dan mijn vorige èchte wandeling van 3 km. Maar ik bond mijn rugzakje om, nam een fles Bar le Duc met prik mee, geld voor een bustocht (voor het geval ik het niet zou redden), een mobiele telefoon, en ik ging ervoor.

Met wat rustpauzes (lees: fotografeerpauzes en babbelpauzes) deed ik 1 ½ uur over de weg terug naar huis. Onderweg: soms een vaag pijntje of krampje, dat snel weer verdween. Een wandelritme dat me qua snelheid verbaasde. Stap stap stap, het ging maar door! 
Na afloop: geen moeie ledematen, geen trillende handen, geen gezwollen voeten… Maar wel een heerlijke wandeling dwars door mijn woonplaats!

De route van vandaag. Ik begon in een bosgebied en wandelde via verharde weg (eerst alleen fietspad, later via een stoep naast het fietspad) terug. Mijn eindbestemming zet ik niet op de kaart, een béétje privacy mag ik toch wel hebben? 😊

Ik liep van zuid naar noord. Het eerste stuk was alleen fietspad, maar dat was geen probleem. Het was ook heerlijk wandelweer! Na de afgelopen frisse dagen kon ik al snel mijn (dunne) jas uitdoen. Het wandelen ging perfect, en al snel naderde ik de kruising met de A6. Tot nu toe had ik die alleen per fiets genomen. Nu wacht me een historisch moment: het tunneltje te voet nemen!

Ik bereikte de eerste woonwijk. Gelegen aan het water. Wie zegt nog steeds dat het in Almere niet lekker wonen is?

Na een kilometer of 2 vond ik deze appelboom middenin het Openbaar Groen. Ik kon nèt niet bij de rijpe appeltjes.

Halverwege passeerde ik een volkstuintjescomplex. Er stond een hek omheen, een bord verboden toegang, maar ik ging toch even kijken. Ik ben dol op tuinen!

Men vond het daar erg leuk dat ik dit complex in mijn wandeling op had genomen en ik werd van harte uitgenodigd vaker langs te komen!

Inmiddels liep ik echt richting bebouwde kom. Officieel zat ik er al middenin, maar tot nu toe was het vooral bos, grasvelden en water. Onderweg kwam ik hardlopers en mede-wandelaars tegen, die me vrolijk begroetten. Wat leuk!

Hier begint een nieuw aspect van mijn wandeling. Ik kwam nu écht middenin een woonwijk (gebouwd vanaf 1997) terecht en ontdekte dat dat ook best leuk was. Ik kon al lopende glúren! Elk huis vertelde een eigen verhaal.
Deze woonwijk heeft (volgens statistieken die ik ooit las) nogal wat Creoolse en Hindoestaanse Surinamers. Toen ik hier vandaag liep, was het rond half 5 en begon men net te koken. En die etensluchten! Het water liep me door de mond!
Het is niet netjes om door het raam heen te fotograferen, maar in de tuinen valt ook genoeg te beleven, zoals deze rijke lijsterbessenstruik.

Hier is de zomer nog volop aan de gang: knalrode geraniums (officieel moet ik pelargoniums zeggen) en gele rozen, alsof het hartje zomer is in plaats van half oktober…!

Zonnebloemen beginnen al in augustus te bloeien. En dat duurt tot ver in de herfst…
Bij de wingerd is de herfst nu toch echt begonnen… De wingerd is één van de mooiste herfstkleurenplanten…!

Deze antieke ziekenauto (verbouwd tot bestelbusje) kwam ik ook tegen… Jeugdsentiment!

Na de woonwijk kwam ik op een bedrijventerrein terecht. Hier liep ik o.a. een catering-service… de luchtjes die daar vanaf sloegen waren ook zéér aanlokkelijk. Maar zelfs middenin dit bedrijvengebied vond ik mooie stukjes wandelgebied.

Oei… The Almere Witch Project…?

Doorkijkje middenin een woonwijk… Er waren zoveel hazelaars dat je bijna struikelde over de noten. En geloof me gerust: er wordt door iedereen volop hazelnoten gezocht! Maar er zijn zoveel noten te vinden, dat niemand ze allemaal kan rapen, ik denk dat de hazelaars de zeeklei wel prettig vinden.