Maar we kwamen er ook vaak om te wandelen met de hond.
We zijn alweer een aantal jaar uit Hilversum weg, maar vandaag waren we weer in de buurt. Aangezien ik nieuwe schoenen moet inlopen en moet wennen aan een nieuw aangeschafte dagtrekkersrugzak leek dit gebied uitermate geschikt voor een klein inwijdingswandeltje en een nieuwe "Trip" door "Memory's Lane".
Dát was schrikken! Wat was het in de afgelopen 8 jaar verpauperd! Delen van de vijver waren veranderd in een prutlaag en de hond mocht niet meer badderen want overal stonden borden dat het slib van de vijver verontreinigd was. De houten bruggetjes waren nog net niet vermolmd genoeg om me erdoorheen te laten zakken. De oevers van de vijverpartijen waren ingestort.
De bomen waren vaak in slechte conditie, maar ik heb er zelf geen problemen mee als men dode bomen laat liggen. Maar er waren wel véél dode bomen... De ganzenkolonie was verdwenen. Hier en daar waren nog wel wat eenden.
Toch heb ik genoten van de wandeling. Er waren veel paddestoelen (welke gek heeft trouwens alle stinkzwammen onthoofd!), het rook net als vroeger naar herfst, en het inlopen van de nieuwe schoenen bleek broodnodig, aangezien mijn rechtervoetzool neigde naar kramp (hoewel de wandeling nog geen 2 kilometer was, maar dat komt wel goed). Mijn rugzak bleek een succes! Vooral voor de kinderen, toen ze ontdekten dat ik daarin enkele mueslirepen en pakjes appelsap had!
Na afloop wilden we de kinderen op een ijsje trakteren. Terug in de auto zochten we naar een pinbak, voor contant geld (immers: snackbars accepteren zelden pinpasjes). Het bleek dat er geen enkele bank in het oosten van Hilversum een pinbak had. Ja, één bank, de RABO bij Seinhorst, maar die deed het niet.
Jammer dat Hilversum zo is verpauperd, niet alleen Anna's Hoeve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten