Weerweetje - Sint Waltrudis van Mons

Vandaag is de heiligendag van Sint Waltrudis van Mons. Ze werd rond het jaar 600 in het zuiden van wat nu België is geboren en maakte deel uit van een adellijke familie waarvan alle leden later heilig werden verklaard. In de tijd werd de verspreiding van het christendom mogelijk gemaakt dankzij schenkingen van deze adellijke families, waardoor kerken en kloosters konden worden gesticht en onderhouden. Uit dankbaarheid werden de leden van deze families heilig verklaard en als zodanig vereerd. Haar zus Aldegondis werd abdis, zeg maar: moeder-overste, van een klooster. Waltrudis trouwde met Vincentius Madelgarius (of Madelgaar) met wie ze vier kinderen kreeg. Haar man werd later monnik en zij non, en het hele gezin werd later ook heilig verklaard. Ze gaven een groot deel van hun bezit weg, kochten gevangenen vrij en gaven daklozen onderdak en uiteindelijk werd Waltrudis abdis van een klooster in de Zuid-Belgische stad Mons, ook bekend als Bergen.

Ze zou wonderen hebben verricht, kon volgens de legende kinderen genezen door een kruisje te slaan en het geld voor de armen vermenigvuldigde op wonderbaarlijke wijze. Ook zou ze regelmatig met de duivel hebben geworsteld...

Op 9 april 688 overleed ze in haar klooster. In 727 werd ze heilig verklaard.

Deze beschermheilige van de Belgische provincie Henegouwen en de stad Mons heeft ook een weerspreuk, al deelt ze die met Sint Macarius van Gent, die morgen zijn heiligendag heeft:
A Sainte Waudru et Saint-Macaire,
on revoit les giboulées d'hiver.
[Met Sint Waltrudis en Sint Makaar
zijn de winterse buien er weer]

Nou valt het dit jaar mee, maar met de hagel van gisteren wisten we weer dat één zwaluw echt nog geen zomer maakt, want april doet nog vaak gewoon wat hij wil, ook na een warme periode... En daar verwijst deze Franstalige spreuk dan ook naar.