En toen bleek dat de voortuin ernstig besmet was met zevenblad... Als één onkruid onuitroeibaar is, is dát het wel...
Aan roundup begin ik niet (gif), dagelijks plukken lukt niet altijd (er is ook leven náást de tuin), en als er ook maar één cel van de plant achter blijft kom-ie terug. Het is net een hydra... "De beste remedie tegen zevenblad is: verhuizen." is een bekende tuinier-uitdrukking.
Het zevenblad verstikte veel mooie bloemetjes. Alleen de vaste papaver was sterker maar die bloeit maar kort. Een mooie bloemenvoortuin bleek voor ons onbereikbaar.
Op een dag gooide ik het roer om. Ik kan wel blijven vechten tegen dat onkruid, maar ik kan er niet genoeg tijd aan besteden. Ik kan me wel druk maken en gefrustreerd voelen, maar de tuin wordt daar niet mooier van. Dán maar géén bloementuin!!!
Enkele jaren geleden plantte ik in de kleine voortuin een peer (Beurre Henry), die ge-ent was op een stam die ervoor zorgde dat de peer niet extreem groot werd. Het eerste jaar: 5 peren. Het jaar daarop: 5 kilo peren! Het jaar daarop: niks. Toen leerde ik dat een peer "beurtjaren" heeft: het ene jaar wel, het andere jaar geen vruchten. Dit jaar verwachten we dus weer wél peren!
Vorig jaar kwamen er een Victoriapruim bij (die kan flink groeien, kijken of ik dat met snoeien onder de duim kan houden), en een duo-appel (2 appelsoorten op 1 stam, had ik in mijn vorige tuin ook: een succes!), plus enkele bessenstruiken. Ben benieuwd wat die dit jaar zullen geven!
Nee, een nette Hollandse bloementuin zal er niet komen. Maar wél een mini-boomgaardje! En ja, natuurlijk zal het gebeuren dat er fruit "gejut" zal worden. Is niet erg. Mits men de boel niet vernielt, vind ik het geen probleem als iemand eens een "juttepeertje" meeneemt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten