In 1989 hadden we een extreem zachte winter, waardoor de natuur zich al snel ging gedragen alsof het al lente was. In januari 1989 bloeiden de eerste krokussen al in januari, verder liepen veel struiken al uit. Half januari al konden sommige forsythiastruiken zich niet meer inhouden en lieten enkele bloemetjes zien. Heel bijzonder!
Begin februari 1989 zat er al blad aan de rozen. Rond 21 februari begonnen de narcissen al te bloeien, ook in 1990 was dit het geval. Ik dacht toen vaak terug aan begin mei 1985, onze trouwdag, toen de narcissen nog maar net begonnen te bloeien na een Elfstedenwinter.
In februari 1990 werden er temperaturen rond de 15 graden gemeten, vrij extreem... Een maximumtemperatuur van rond de 6 graden hoort meer bij februari... De forsythia begon hier en daar te bloeien, terwijl dat normaal pas in april gebeurt...
Een heel ander verhaal hadden we in februari 1996. Al rond sinterklaas 1995 begon het te winteren. Er was weinig sneeuw, maar veel vorst, al ging een Elfstedentocht net niet door... Eind februari was er nog geen krokus te bekennen. Wel begonnen toen de eerste winterakonietjes te bloeien. Sneeuwklokjes zaten nog in de knop. De narcissen waren vaak nog niet eens uit de grond gekomen. Als ik in die dagen terugkeek op de winters van 1989 en 1990, kwam dat heel onwerkelijk op me over.
Het duurde in 1996 tot eind maart tot de krokussen gingen bloeien. In 1989 en 1990 stonden toen al de struiken vol in blad, in 1989 waren zelfs veel bomen groen alsof het mei was...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten