=COLUMN=
Ik ben vandaag bezig geweest met een aanvraagformulier voor het UWV, niet voor mijzelf maar voor meneer X. Dat moest gedownload en uitgeprint worden, wat ik voor hem heb gedaan want hij heeft geen printer. Meneer X heeft dit formulier zelf ingevuld en ondertekend, maar moest alleen nog een pak kopietjes van het één en ander met het formulier mee terugsturen. Ook dat is geen probleem, ik heb een drie-in-een-printer dus met een uurtje werk had ik het hele pak voor hem bij elkaar gezocht en geprint. Met een stapel zo dik als een damesweekblad had ik een stevige envelop nodig. Ook dat was geen probleem, want die had ik in voorraad.
Toen had ik een adres nodig. Waar moest de aanvraag heen? Het formulier dat we hadden uitgeprint had geen postadres. Dus ik keek op de site van het UWV en na wat zoeken vond ik: "Contact met UWV voor particulieren."
Het meest logische leek me om op de adressenlink te drukken. Daar stond, naast een lijstje plaatsnamen: "Heeft u een afspraak met een arts, coach of arbeidsdeskundige op een UWV-kantoor? Dan staat het adres waar u moet zijn in uw uitnodigingsbrief. In de adressenlijst hieronder kunt u het adres met routebeschrijving opzoeken."
Maar we hebben geen uitnodigingsbrief. We moeten een postadres hebben... En onder welk kantoor valt Dronten? Zwolle? Lelystad?
Bellen dan maar.
Ik kom in een keuzemenu. Druk 1 voor die uitkering, druk 2 voor dat, druk 3 voor zus... Geduldig (nog wel...) wacht ik op de opmerking "druk 0 voor overige vragen of om terug te keren naar de telefoniste". Die niet kwam. Dus drukte ik maar op het getal met de optie die het dichtst bij de inhoud van de brief kwam.
Ik moest vervolgens mijn BSN invullen. What the f...? Ik wil alleen maar een BRIEF STUREN!!!
Ik moest mijn BSN opgeven, benadrukte de computerstem aan de telefoon.
Ik had absoluut geen zin om mijn eigen gegevens op te geven want het ging niet om mij, dus gaf ik het nummer van meneer X. Vrijwel meteen (dat dan weer wel!) had ik een mevrouw aan de lijn.
"Goedemorgen, u spreekt met Polderdame, ik zoek het postadres voor..."
"Ik spreek niet met de heer X?"
"Nee, u spreekt met Polderdame."
"Heeft de heer X toestemming gegeven voor uw contact?"
"Nou, meneer X stelt het érg op prijs dat ik zijn aanvraag opstuur naar het adres dat ik nu zoek."
"Waar gaat het precies om?"
"Een aanvraag."
"Meneer X kan dat zelf niet aanvragen?"
"Het is al aangevraagd. De aanvraag ligt hier getekend door de heer X voor me, ik help hem daarbij door nog een pond papier erbij te kopiëren en vervolgens in een envelopje doen en op de bus doen. We hebben alleen geen adres en op de site staat geen postadressen."
"En de heer X heeft daar toestemming voor gegeven?"
*zucht*
"Meneer X heeft een door mij geprint formulier getekend, waarvoor alleen nog maar een POSTADRES!!! nodig is, die op jullie site niet te vinden is."
"Dat klopt, dat staat in de post die meneer X krijgt."
"Meneer X heeft nog nooit post van jullie gehad, dit gaat om een eerste aanvraag die we zelf hebben moeten downloaden en printen, wat inmiddels is gebeurd, meneer X heeft de aanvraag ingevuld, en om deze aanvraag in te dienen hebben we toch echt een postadres nodig."
"Ik ga u even doorverbinden..."
"Goedemiddag, u spreekt met Polderdame, Dronten. Ik ben op zoek naar een postadres om een aanvraag betreffende dit-en-dat in te sturen vanuit Dronten."
"En dat is voor meneer X?"
"Ja, en hij geeft toestemming, sterker nog, zijn handtekening staat op de brief die ik voor hem op de post mag gooien, mits... ik een postadres van jullie heb..."
"Ik begrijp het. Voor dat onderdeel moet u naar Almere, daar zal ook de intake plaatsvinden."
"Oh...! Niet in Lelystad, 15 km verderop, of Zwolle, 30 km verderop, maar in Almere, 50 km verderop?"
"Ja, dit gaat via Almere."
"Goed, Almere dus. En welk adres is het...?"
"Dat is postbus zus en zo... dertienzoveel AB Almere."
*he he, eindelijk, het adres!*
"Dank u, mevrouw en nog een prettige dag verder."
"U ook een prettige dag, mevrouw X!"
(mevrouw X?!?!?!?)
Iemand die dit gesprek aanhoorde omdat ze toevallig ook in de kamer zat, heeft herhaaldelijk haar kaak van de grond moeten oprapen en haar broek moeten ophijsen.
"Story of my life, dear, ik weet niet beter, laten we nog maar een koffie nemen, dan vertel ik je over de belasting-toeslagenpartnersoap, die heb je gemist tijdens je vakantie!" lachte ik.
Ik ben vandaag bezig geweest met een aanvraagformulier voor het UWV, niet voor mijzelf maar voor meneer X. Dat moest gedownload en uitgeprint worden, wat ik voor hem heb gedaan want hij heeft geen printer. Meneer X heeft dit formulier zelf ingevuld en ondertekend, maar moest alleen nog een pak kopietjes van het één en ander met het formulier mee terugsturen. Ook dat is geen probleem, ik heb een drie-in-een-printer dus met een uurtje werk had ik het hele pak voor hem bij elkaar gezocht en geprint. Met een stapel zo dik als een damesweekblad had ik een stevige envelop nodig. Ook dat was geen probleem, want die had ik in voorraad.
Toen had ik een adres nodig. Waar moest de aanvraag heen? Het formulier dat we hadden uitgeprint had geen postadres. Dus ik keek op de site van het UWV en na wat zoeken vond ik: "Contact met UWV voor particulieren."
Het meest logische leek me om op de adressenlink te drukken. Daar stond, naast een lijstje plaatsnamen: "Heeft u een afspraak met een arts, coach of arbeidsdeskundige op een UWV-kantoor? Dan staat het adres waar u moet zijn in uw uitnodigingsbrief. In de adressenlijst hieronder kunt u het adres met routebeschrijving opzoeken."
Maar we hebben geen uitnodigingsbrief. We moeten een postadres hebben... En onder welk kantoor valt Dronten? Zwolle? Lelystad?
Bellen dan maar.
Ik kom in een keuzemenu. Druk 1 voor die uitkering, druk 2 voor dat, druk 3 voor zus... Geduldig (nog wel...) wacht ik op de opmerking "druk 0 voor overige vragen of om terug te keren naar de telefoniste". Die niet kwam. Dus drukte ik maar op het getal met de optie die het dichtst bij de inhoud van de brief kwam.
Ik moest vervolgens mijn BSN invullen. What the f...? Ik wil alleen maar een BRIEF STUREN!!!
Ik moest mijn BSN opgeven, benadrukte de computerstem aan de telefoon.
Ik had absoluut geen zin om mijn eigen gegevens op te geven want het ging niet om mij, dus gaf ik het nummer van meneer X. Vrijwel meteen (dat dan weer wel!) had ik een mevrouw aan de lijn.
"Goedemorgen, u spreekt met Polderdame, ik zoek het postadres voor..."
"Ik spreek niet met de heer X?"
"Nee, u spreekt met Polderdame."
"Heeft de heer X toestemming gegeven voor uw contact?"
"Nou, meneer X stelt het érg op prijs dat ik zijn aanvraag opstuur naar het adres dat ik nu zoek."
"Waar gaat het precies om?"
"Een aanvraag."
"Meneer X kan dat zelf niet aanvragen?"
"Het is al aangevraagd. De aanvraag ligt hier getekend door de heer X voor me, ik help hem daarbij door nog een pond papier erbij te kopiëren en vervolgens in een envelopje doen en op de bus doen. We hebben alleen geen adres en op de site staat geen postadressen."
"En de heer X heeft daar toestemming voor gegeven?"
*zucht*
"Meneer X heeft een door mij geprint formulier getekend, waarvoor alleen nog maar een POSTADRES!!! nodig is, die op jullie site niet te vinden is."
"Dat klopt, dat staat in de post die meneer X krijgt."
"Meneer X heeft nog nooit post van jullie gehad, dit gaat om een eerste aanvraag die we zelf hebben moeten downloaden en printen, wat inmiddels is gebeurd, meneer X heeft de aanvraag ingevuld, en om deze aanvraag in te dienen hebben we toch echt een postadres nodig."
"Ik ga u even doorverbinden..."
"Goedemiddag, u spreekt met Polderdame, Dronten. Ik ben op zoek naar een postadres om een aanvraag betreffende dit-en-dat in te sturen vanuit Dronten."
"En dat is voor meneer X?"
"Ja, en hij geeft toestemming, sterker nog, zijn handtekening staat op de brief die ik voor hem op de post mag gooien, mits... ik een postadres van jullie heb..."
"Ik begrijp het. Voor dat onderdeel moet u naar Almere, daar zal ook de intake plaatsvinden."
"Oh...! Niet in Lelystad, 15 km verderop, of Zwolle, 30 km verderop, maar in Almere, 50 km verderop?"
"Ja, dit gaat via Almere."
"Goed, Almere dus. En welk adres is het...?"
"Dat is postbus zus en zo... dertienzoveel AB Almere."
*he he, eindelijk, het adres!*
"Dank u, mevrouw en nog een prettige dag verder."
"U ook een prettige dag, mevrouw X!"
(mevrouw X?!?!?!?)
Iemand die dit gesprek aanhoorde omdat ze toevallig ook in de kamer zat, heeft herhaaldelijk haar kaak van de grond moeten oprapen en haar broek moeten ophijsen.
"Story of my life, dear, ik weet niet beter, laten we nog maar een koffie nemen, dan vertel ik je over de belasting-toeslagenpartnersoap, die heb je gemist tijdens je vakantie!" lachte ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten